Virði lýðræðis Sigríður Hrund Pétursdóttir skrifar 17. mars 2024 09:00 Hver á embætti forseta Íslands? Þjóðin. Hver getur boðið sig fram til embættis forseta Íslands? Allir Íslendingar (einstaklingar með íslenskan ríkisborgararétt) sem náð hafa 35 ára aldri. Þetta er eina sjálfstæða, frjálsa og óháða embættið sem þjóðin á sameiginlega. Umræða hefur skapast um frekari takmarkanir á aðgengi þjóðarinnar til eigins embættis. Nú þarf að lágmarki 1500 meðmæli (að hámarki 3000) sem dreifast um landið til að komast að sem frambjóðandi. Núverandi forsætisráðherra vill auka meðmælendafjölda í yfir 12000, eða um 5% þjóðarinnar hverju sinni. Þessu er ég hróplega ósammála og skal ég útskýra mína afstöðu hér kýrskírt og klárt á einfaldan máta. Ég er sjálfstæð, frjáls og óháð í mínu framboði til forseta. Ég kem fyrir þjóðina - ekki sjálfa mig, ekki valdið og ekki metorð. Pólitíkin sér um sína. Frambjóðandi sem á pólitíkina sem vinkonu mætir seint til framboðs, með vel smurða og taktfasta maskínu með þétt tengslanet. Það er þekkt aðferð. Frambjóðandi sem kemur úr opinbera geiranum gerir svipað. Viðkomandi er okkur þekkt/ur í gegnum vel unnin störf í okkar þágu og hefur fengið kynningu á andliti sínu og nafni í gegnum sín góðu störf, en kynningin er greidd af þjóðinni, því við höldum opinbera kerfinu gangandi í gegnum skattkerfið. Þessi einstaklingur á líka gott og haldbært tengslanet í gegnum sitt starf, sem þjóðin greiðir fyrir. Ég er sjálfstæður atvinnurekandi, óflokksbundin og er að sækja umboð mitt til þjóðarinnar í okkar eina sameiginlega sjálfstæða, frjálsa og óháða embætti. Ég hef undirbúið mig í 2 ár fyrir þessa vegferð, enda framkvæmi ég hluti vel og ígrundað. Ég á ekki maskínu né risavaxið tengslanet. Ég þarf að kynna mig og sækja mín meðmæli með því að mæta beint til fólksins. Núna er ég á hringferð í kringum landið að spjalla við þjóðina, heyra hvað okkur finnst um stöðu Íslands, fyrir hvað við stöndum, finna hvernig okkur líður – og eðlilega til að sýna fólki hver og hvernig ég er – og safna að lágmarki 1500 meðmælum. Mér er alls staðar afar vel tekið og fólkið er samhliða að ala upp sinn forseta. Ég er að sinna lýðræðinu með virkri þátttöku fyrir okkar hönd á eigin kostnað. Áttum okkur á því að framboð er ekki gefins vegferð. Mín vegferð er mín fjárfesting í okkar björtu framtíð. Ef ég ætti að safna meðmælum frá 5% þjóðarinnar kæmist ég aldrei að sem frambjóðandi. Það er of bratt fyrir hina venjulegu íslensku frjálsu, sjálfstæðu og óháðu konu. Aukning á meðmælafjölda er hefting á lýðræðið og takmörkun á lýðræðinu mun ég aldrei samþykkja sem forseti og velja fyrir mína þjóð. Á Íslandi eigum við öll rétt á að komast að og ef það er erfitt að velja úr vegna fjölda frambjóðenda eru það lúxusforréttindi því víða í alþjóðaþorpinu er lýðræðið misnotað, illa stundað eða hreinlega ekki fyrir hendi. Betur hugnast mér að leyfa öllum viljugum að komast að og hafa tvær umferðir til kjörs og þrengja þannig frambjóðendahópinn. Enn fremur uni ég því illa að ákvarðanir á takmörkunum á aðgengi að okkar sameiginlega embætti séu teknar af öðrum en þjóðinni sjálfri. Sem forseti mun ég hafa vald fyrir okkar hönd til að leggja fram breytingu á meðmælendafjölda. Það er mér ljúft og skylt að gera og mun framkvæma. En ég mun spyrja þjóðina, ekki Alþingi, því þjóðin á að velja sína eigin leið – óháð og sjálfstæð. Þess ber að geta að allir okkar forsetar hafa verið úr opinbera geiranum og nokkrir úr pólitík samhliða. Ég verð fyrsti sjálfstæði atvinnurekandinn og önnur konan til að þjóna okkur í þessu embætti – en til þess að komast þangað þarf að lyfta mér upp og áfram og yfir um - og byrja á því að mæla með mér. Val er vald og valdið er okkar. Hjálpið mér að standa vörð um okkar embætti og iðkum okkar lýðræðislegu réttindi af öllu afli. Stöndum með okkur sjálfum og munum hver við erum og hvaðan við komum. Annað - fyrst ég er með ykkur á línunni - ég mun aldrei tala annað er beinskeytta kurteisa íslensku við þjóðina eða fyrir okkar hönd því hin stórkostlegu og dýrmætu réttindin sem við eigum og ber að virða og iðka eru frelsi sjálfstæðrar og óheftrar tjáningar. Ráðið sem ég fæ ítrekað frá fólkinu er „vertu þú sjálf“. Ég þakka samtalið og uppeldið. Það sem þið sjáið er það sem þið fáið – og veljið. Val er vald. Höfundur safnar meðmælum til framboðs forseta Íslands 2024. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Sigríður Hrund Pétursdóttir Forsetakosningar 2024 Skoðun: Forsetakosningar 2024 Mest lesið Hvers virði er lambakjöt? Hafliði Halldórsson Skoðun Þjóðareign, trú og skattar Svanur Guðmundsson Skoðun „Litla stúlkan og ruddarnir“ - Hugleiðing um stöðu Íslands á alþj.vettv. Flosi Þorgeirsson Skoðun Næstu sólarhringar á Gaza skipta sköpum Hlynur Már Vilhjálmsson Skoðun Lífið er eins og konfektkassi, þú veist aldrei hvernig mola þú færð Elín Íris Fanndal Skoðun Hvernig gengur nýjum kennurum í grunnskólakennslu? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Aðalheiður Anna Erlingsdóttir,Andri Rafn Ottesen,Maríanna Jónsdóttir Maríudóttir,Valgerður S. Bjarnadóttir Skoðun Opið bréf til stjórnvalda Elín Ýr Arnar Hafdísardóttir Skoðun Hamas og átökin við Ísrael – hvað er ekki sagt upphátt? Einar G Harðarson Skoðun Stéttarkerfi Halldóra Lillý Jóhannsdóttir Skoðun Daði Már týnir sjálfum sér Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Hvers virði er lambakjöt? Hafliði Halldórsson skrifar Skoðun Lífið er eins og konfektkassi, þú veist aldrei hvernig mola þú færð Elín Íris Fanndal skrifar Skoðun Þjóðareign, trú og skattar Svanur Guðmundsson skrifar Skoðun Hamas og átökin við Ísrael – hvað er ekki sagt upphátt? Einar G Harðarson skrifar Skoðun Gjaldfrjálsar máltíðir fyrir leikskólabörn Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Næstu sólarhringar á Gaza skipta sköpum Hlynur Már Vilhjálmsson skrifar Skoðun Hvernig gengur nýjum kennurum í grunnskólakennslu? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Aðalheiður Anna Erlingsdóttir,Andri Rafn Ottesen,Maríanna Jónsdóttir Maríudóttir,Valgerður S. Bjarnadóttir skrifar Skoðun Huglæg réttlætiskennd og skattar á verðmætasköpun Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Loksins fær þyrlan heimili fyrir norðan Njáll Trausti Friðbertsson skrifar Skoðun Opið bréf til stjórnvalda Elín Ýr Arnar Hafdísardóttir skrifar Skoðun Við skuldum þeim að hlusta Ólafur Adolfsson skrifar Skoðun „Litla stúlkan og ruddarnir“ - Hugleiðing um stöðu Íslands á alþj.vettv. Flosi Þorgeirsson skrifar Skoðun Mikilvæg gagnrýni eða tilraun til valdayfirtöku í Sósíalistaflokknum? Ása Lind Finnbogadóttir skrifar Skoðun Matvælaverð hefur nær þrefaldast frá stofnun Viðskiptaráðs! Sigríður Ingibjörg Ingadóttir skrifar Skoðun Alvarleg staða í umhverfi fréttamiðla Rósa Guðbjartsdóttir skrifar Skoðun Stéttarkerfi Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Stöðvum Hamas. Einungis þannig getum við stöðvað hryllinginn á Gaza BIrgir Finnsson skrifar Skoðun Dagur líffræðilegrar fjölbreytni 2025 Rannveig Magnúsdóttir,Ole Sandberg,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Rebecca Thompson,Skúli Skúlason,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Æfingin skapar meistarann! Sigurjón Már Fox Gunnarsson skrifar Skoðun 140 sinnum líklegra að verða fyrir eldingu Sigurður G. Guðjónsson skrifar Skoðun Konum í afplánun fjölgar: Með flókin áföll á bakinu Tinna Eyberg Örlygsdóttir,Sigríður Ella Jónsdóttir skrifar Skoðun Traust í húfi Eyjólfur Ármannsson skrifar Skoðun Verðmætasköpun án virðingar Berglind Harpa Svavarsdóttir skrifar Skoðun Daði Már týnir sjálfum sér Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Samhljómur við náttúruna og sjálfbæra þróun Anna María Ágústsdóttir skrifar Skoðun Aðgerðir gegn mansali í forgangi Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Enginn á verðinum – um ábyrgð, framtíðarsýn og mikilvægi forvirkrar stjórnsýslu Guðjón Heiðar Pálsson skrifar Skoðun Framtíðin fær húsnæði Ingunn Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Börnin sem deyja á Gaza Elín Pjetursdóttir skrifar Skoðun Brýr, sýkingar og börn Jón Pétur Zimsen skrifar Sjá meira
Hver á embætti forseta Íslands? Þjóðin. Hver getur boðið sig fram til embættis forseta Íslands? Allir Íslendingar (einstaklingar með íslenskan ríkisborgararétt) sem náð hafa 35 ára aldri. Þetta er eina sjálfstæða, frjálsa og óháða embættið sem þjóðin á sameiginlega. Umræða hefur skapast um frekari takmarkanir á aðgengi þjóðarinnar til eigins embættis. Nú þarf að lágmarki 1500 meðmæli (að hámarki 3000) sem dreifast um landið til að komast að sem frambjóðandi. Núverandi forsætisráðherra vill auka meðmælendafjölda í yfir 12000, eða um 5% þjóðarinnar hverju sinni. Þessu er ég hróplega ósammála og skal ég útskýra mína afstöðu hér kýrskírt og klárt á einfaldan máta. Ég er sjálfstæð, frjáls og óháð í mínu framboði til forseta. Ég kem fyrir þjóðina - ekki sjálfa mig, ekki valdið og ekki metorð. Pólitíkin sér um sína. Frambjóðandi sem á pólitíkina sem vinkonu mætir seint til framboðs, með vel smurða og taktfasta maskínu með þétt tengslanet. Það er þekkt aðferð. Frambjóðandi sem kemur úr opinbera geiranum gerir svipað. Viðkomandi er okkur þekkt/ur í gegnum vel unnin störf í okkar þágu og hefur fengið kynningu á andliti sínu og nafni í gegnum sín góðu störf, en kynningin er greidd af þjóðinni, því við höldum opinbera kerfinu gangandi í gegnum skattkerfið. Þessi einstaklingur á líka gott og haldbært tengslanet í gegnum sitt starf, sem þjóðin greiðir fyrir. Ég er sjálfstæður atvinnurekandi, óflokksbundin og er að sækja umboð mitt til þjóðarinnar í okkar eina sameiginlega sjálfstæða, frjálsa og óháða embætti. Ég hef undirbúið mig í 2 ár fyrir þessa vegferð, enda framkvæmi ég hluti vel og ígrundað. Ég á ekki maskínu né risavaxið tengslanet. Ég þarf að kynna mig og sækja mín meðmæli með því að mæta beint til fólksins. Núna er ég á hringferð í kringum landið að spjalla við þjóðina, heyra hvað okkur finnst um stöðu Íslands, fyrir hvað við stöndum, finna hvernig okkur líður – og eðlilega til að sýna fólki hver og hvernig ég er – og safna að lágmarki 1500 meðmælum. Mér er alls staðar afar vel tekið og fólkið er samhliða að ala upp sinn forseta. Ég er að sinna lýðræðinu með virkri þátttöku fyrir okkar hönd á eigin kostnað. Áttum okkur á því að framboð er ekki gefins vegferð. Mín vegferð er mín fjárfesting í okkar björtu framtíð. Ef ég ætti að safna meðmælum frá 5% þjóðarinnar kæmist ég aldrei að sem frambjóðandi. Það er of bratt fyrir hina venjulegu íslensku frjálsu, sjálfstæðu og óháðu konu. Aukning á meðmælafjölda er hefting á lýðræðið og takmörkun á lýðræðinu mun ég aldrei samþykkja sem forseti og velja fyrir mína þjóð. Á Íslandi eigum við öll rétt á að komast að og ef það er erfitt að velja úr vegna fjölda frambjóðenda eru það lúxusforréttindi því víða í alþjóðaþorpinu er lýðræðið misnotað, illa stundað eða hreinlega ekki fyrir hendi. Betur hugnast mér að leyfa öllum viljugum að komast að og hafa tvær umferðir til kjörs og þrengja þannig frambjóðendahópinn. Enn fremur uni ég því illa að ákvarðanir á takmörkunum á aðgengi að okkar sameiginlega embætti séu teknar af öðrum en þjóðinni sjálfri. Sem forseti mun ég hafa vald fyrir okkar hönd til að leggja fram breytingu á meðmælendafjölda. Það er mér ljúft og skylt að gera og mun framkvæma. En ég mun spyrja þjóðina, ekki Alþingi, því þjóðin á að velja sína eigin leið – óháð og sjálfstæð. Þess ber að geta að allir okkar forsetar hafa verið úr opinbera geiranum og nokkrir úr pólitík samhliða. Ég verð fyrsti sjálfstæði atvinnurekandinn og önnur konan til að þjóna okkur í þessu embætti – en til þess að komast þangað þarf að lyfta mér upp og áfram og yfir um - og byrja á því að mæla með mér. Val er vald og valdið er okkar. Hjálpið mér að standa vörð um okkar embætti og iðkum okkar lýðræðislegu réttindi af öllu afli. Stöndum með okkur sjálfum og munum hver við erum og hvaðan við komum. Annað - fyrst ég er með ykkur á línunni - ég mun aldrei tala annað er beinskeytta kurteisa íslensku við þjóðina eða fyrir okkar hönd því hin stórkostlegu og dýrmætu réttindin sem við eigum og ber að virða og iðka eru frelsi sjálfstæðrar og óheftrar tjáningar. Ráðið sem ég fæ ítrekað frá fólkinu er „vertu þú sjálf“. Ég þakka samtalið og uppeldið. Það sem þið sjáið er það sem þið fáið – og veljið. Val er vald. Höfundur safnar meðmælum til framboðs forseta Íslands 2024.
Hvernig gengur nýjum kennurum í grunnskólakennslu? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Aðalheiður Anna Erlingsdóttir,Andri Rafn Ottesen,Maríanna Jónsdóttir Maríudóttir,Valgerður S. Bjarnadóttir Skoðun
Skoðun Lífið er eins og konfektkassi, þú veist aldrei hvernig mola þú færð Elín Íris Fanndal skrifar
Skoðun Hvernig gengur nýjum kennurum í grunnskólakennslu? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Aðalheiður Anna Erlingsdóttir,Andri Rafn Ottesen,Maríanna Jónsdóttir Maríudóttir,Valgerður S. Bjarnadóttir skrifar
Skoðun „Litla stúlkan og ruddarnir“ - Hugleiðing um stöðu Íslands á alþj.vettv. Flosi Þorgeirsson skrifar
Skoðun Mikilvæg gagnrýni eða tilraun til valdayfirtöku í Sósíalistaflokknum? Ása Lind Finnbogadóttir skrifar
Skoðun Matvælaverð hefur nær þrefaldast frá stofnun Viðskiptaráðs! Sigríður Ingibjörg Ingadóttir skrifar
Skoðun Dagur líffræðilegrar fjölbreytni 2025 Rannveig Magnúsdóttir,Ole Sandberg,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Rebecca Thompson,Skúli Skúlason,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir skrifar
Skoðun Konum í afplánun fjölgar: Með flókin áföll á bakinu Tinna Eyberg Örlygsdóttir,Sigríður Ella Jónsdóttir skrifar
Skoðun Enginn á verðinum – um ábyrgð, framtíðarsýn og mikilvægi forvirkrar stjórnsýslu Guðjón Heiðar Pálsson skrifar
Hvernig gengur nýjum kennurum í grunnskólakennslu? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Aðalheiður Anna Erlingsdóttir,Andri Rafn Ottesen,Maríanna Jónsdóttir Maríudóttir,Valgerður S. Bjarnadóttir Skoðun