Hroki og yfirlæti og hagsmunagæsla sjómanna Bergur Þorkelsson skrifar 8. mars 2024 16:02 Heiðrún Lind Marteinsdóttir framkvæmdastjóri Samtaka fyrirtækja í sjávarútvegi fann sig knúna til að geysast fram á ritvöllinn í aðsendri grein á Vísi.is 7. mars síðastliðinn og níða skóinn af Sjómannafélagi Íslands og starfsmönnum þess, með rakalausum hætti. Tilgangurinn er augljós, að ata félagið aur og gera lítið úr því, farið er í manninn en ekki boltann eins og SFS er þekkt fyrir. En hvað er það sem fer svona fyrir brjóstið á Heiðrúnu, jú það blasir við því Sjómannafélag Íslands, sem er elsta og fjölmennasta sjómannafélagið á Íslandi, er eina stéttarfélag sjómanna á landinu sem á síðustu árum hefur raunverulega ekki verið undir skóhæl útgerðarinnar, meðal annars í viðræðum um nýjan kjarasamning sjómanna á fiskiskipum, bæði í fyrra og á þessu ári. Átti SFS erfitt með að sætta sig við það í fyrra, í yfirgengilegri frekju sinni og yfirlæti, að Sjómannafélag Íslands, eitt sjómannafélaga, hafi gert athugasemdir við tilteknar breytingar sem gera átti á kjarasamningnum, meðal annars varðandi það að sjómenn einir launþega hafa setið eftir með mun lægra mótframlag atvinnurekanda í lífeyrissjóð en allir aðrir launþegar í landinu, og áttu þeir að taka á sig launalækkun gegn því að fá sambærileg lífeyrisréttindi og aðrir launþegar. Þá átti Sjómannafélag Íslands erfitt með að kyngja fyrirhugaðri og verulegri skerðingu á veikinda- og slysalaunarétti sjómanna, sem gefa átti útgerðunum á silfurfati, án þess að nokkuð kæmi þar á móti, sem önnur sjómannafélög ætluðu að samþykkja og hafa nú samþykkt í nýundirrituðum kjarasamningum. Þegar kjarasamningarnir sem stéttarfélög sjómanna höfðu undirritað í fyrra í fóru í kynningu hjá félagsmönnum þá notuðu öll sjómannafélögin kynningu á samningnum sem SFS hafði látið vinna en sú kynning var verulega gölluð og fjallaði á mjög takmarkaðan og oft villandi hátt um þær breytingar sem gera átti á kjarasamningunum. Sjómannafélag Íslands eitt sjómannafélaga var hins vegar með sína eigin kynningu þar sem kostir og gallar samningsins voru kynntir. Þetta fór verulega fyrir brjóstið á SFS en úr varð að samningarnir sem bornir voru undir atkvæði sjómanna í fyrra voru kolfelldir, enda láta sjómenn ekki bjóða sér hvað sem er. Þeir kjarasamningar sem samtök sjómanna hafa nýverið skrifað undir og voru samþykktir af félagsmönnum kveða á margan hátt á um mun betri réttindi en í þeim samningum sem felldir voru í fyrra. Má þakka Sjómannafélagi Íslands að verulegu leyti að mun betri samningar hafa nú náðst en þeir sem felldir voru í fyrra. Hinum nýju samningum fylgir auðvitað aukinn kostnaður fyrir útgerðina og fyrir það hugsa þau Sjómannafélagi Íslands þegjandi þörfina. Í grein Heiðrúnar er margvíslegum óhróðri og órökstuddum rangfærslum beint að Sjómannafélagi Íslands, með ómaklegum og ómálefnalegum hætti. SFS getur illa sætt sig við það að Sjómannafélag Íslands samþykki ekki þegjandi og hljóðalaust þann kjarasamning sem SFS hefur kosið að leggja fram. Samtök eins og SFS eru vön því að hægt sé að vaða yfir allt og alla þá er það illa þolað þegar Sjómannafélag Íslands sinnir hlutverki sínu og hagsmunagæslu félagsmanna sinna. Vegna þessa hefur SFS síðustu misseri sniðgengið félagið í kjarasamningsviðræðum og reynt þar að einangra félagið vegna afstöðu þess til einstakra ákvæða kjarasamningsins. Það er því alrangt að Sjómannafélag Íslands hafi setið aðgerðarlaust, en núna hafa önnur sjómannafélög nær athugasemdalaust skrifað undir samninga sem SFS hafa rétt að þeim, jafnvel án þess að félagsmönnum viðkomandi stéttarfélaga hafi í raun gefist tækifæri til að kynna sér samninginn áður en kosið var um hann. Í grein Heiðrúnar leyfir hún sér með ómaklegum og ómerkilegum hætti að vega að heiðri og starfsemi Sjómannafélags Íslands og reynir auk þess með beinum hætti að hafa áhrif á starfsemi félagsins með slíkum hætti að einsdæmi hlýtur að teljast. Er þetta er alþekkt taktík hjá útgerðinni þegar fólk og félög vilja ekki þóknast henni og hagsmunum hennar. Sjómannafélag Íslands frábiður sér rangfærslur og níð það sem finna má í grein Heiðrúnar, sem ætti frekar að einbeita sér að því og gera raunverulega tilraun til að ná samningum við Sjómannafélag Íslands frekar en að gefa það til kynna að hagsmunum sjómanna sé betur borgið annars staðar en hjá félaginu. Slík afskipti af starfsemi Sjómannafélags Íslands og stéttarfélagsmálum sjómanna eru ómerkileg og eiga ekki að sjást í siðuðu samfélagi. Nefna má að Sjómannafélag Íslands var búið að óska eftir því við Ríkissáttasemjara að teknar verði upp kjarasamningsviðræður þess við SFS, en allt frá því í fyrra hefur ekkert heyrst frá SFS, samningsvilji SFS hefur enginn verið. Höfundur er formaður Sjómannafélags Íslands. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Sjávarútvegur Kjaraviðræður 2023-24 Kjaramál Stéttarfélög Athugið. Vísir hvetur lesendur til að skiptast á skoðunum. Allar athugasemdir eru á ábyrgð þeirra er þær rita. Lesendur skulu halda sig við málefnalega og hófstillta umræðu og áskilur Vísir sér rétt til að fjarlægja ummæli og/eða umræðu sem fer út fyrir þau mörk. Vísir mun loka á aðgang þeirra sem tjá sig ekki undir eigin nafni eða gerast ítrekað brotlegir við ofangreindar umgengnisreglur. Mest lesið Búum til börn Ingibjörg Isaksen Skoðun Eru fjölmiðlar vísvitandi að reyna að hafa áhrif á forsetakosningarnar? Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Á Bessastöðum? Ingunn Ásdísardóttir Skoðun Til hamingju, Kópavogur! Ásdís Kristjánsdóttir Skoðun Útrýming mannsins á RÚV Vala Hafstað Skoðun Sósíalismi sem trúarbrögð Finnur Thorlacius Eiríksson Skoðun Heillandi Halla Hrund Stefán Hilmarsson Skoðun „Fyrstur kemur fyrstur fær“: Börnum mismunað í aðgengi að sumarnámskeiðum á vegum Reykjavíkurborgar Foreldrar barna á starfsstöð í Vesturbæ Reykjavíkur Skoðun Almenningur á betra skilið en kastljós án upplýsingar Dóra Björt Guðjónsdóttir Skoðun Kosningar og kíghósti Hanna Katrín Friðriksson Skoðun Skoðun Skoðun Sósíalismi sem trúarbrögð Finnur Thorlacius Eiríksson skrifar Skoðun Á Bessastöðum? Ingunn Ásdísardóttir skrifar Skoðun Til hamingju, Kópavogur! Ásdís Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Búum til börn Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Ákall um aðgerðir í mansalsmálum Hafdís Hrönn Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Holan í kerfinu Jóhann Friðrik Friðriksson skrifar Skoðun Í dag er alþjóðlegi Lupusdagurinn Hrönn Stefánsdóttir skrifar Skoðun Skálkaskjól Gunnlaugur Stefánsson skrifar Skoðun Fimm ástæður fyrir því að Ísland á að taka á móti fólki á flótta Þórhallur Guðmundsson skrifar Skoðun Fá allir sama orlof? Sigríður Auðunsdóttir skrifar Skoðun Flokkur fólksins mun ekki samþykkja að hækka leigu hjá Félagsbústöðum Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Almenningur á betra skilið en kastljós án upplýsingar Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Kosningar og kíghósti Hanna Katrín Friðriksson skrifar Skoðun Eru fjölmiðlar vísvitandi að reyna að hafa áhrif á forsetakosningarnar? Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar Skoðun Grafa skoðanakannanir undan lýðræðinu? Guðlaugur Bragason skrifar Skoðun Hugmyndin sú sama í grunninn Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Stutt við barnafjölskyldur Ágúst Bjarni Garðarsson skrifar Skoðun Er maðurinn í útrýmingarhættu? Eiríkur Rögnvaldsson skrifar Skoðun Baldur fýkur ekki eftir vindi Hjördís Rut Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Í tilefni af Alþjóðlega safnadeginum Dagrún Ósk Jónsdóttir skrifar Skoðun Ástþór Magnússon í spádómum? Gunnar Karl Halldórsson skrifar Skoðun Athugasemdir við grein um samgöngumál Þórarinn Hjaltason skrifar Skoðun Riðulaust Ísland! Bjarkey Olsen Gunnarsdóttir skrifar Skoðun „Fyrstur kemur fyrstur fær“: Börnum mismunað í aðgengi að sumarnámskeiðum á vegum Reykjavíkurborgar Foreldrar barna á starfsstöð í Vesturbæ Reykjavíkur skrifar Skoðun Siðferðileg heilindi Háskóla Íslands á tímum þjóðarmorðs Háskólafólk fyrir Palestínu skrifar Skoðun Stórhættulegir ágallar á örorkufrumvarpi ríkisstjórnarinnar Jóhann Páll Jóhannsson skrifar Skoðun Þrír dæmigerðir dagar skemmtiferðaskipafarþega í júlí Ingvar Örn Ingvarsson skrifar Skoðun Minnisleysi eða þekkingarskortur? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Dáin og deyjandi dýr en engin neyð? Linda Karen Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Dagur til umhugsunar Jón Steindór Valdimarsson skrifar Sjá meira
Heiðrún Lind Marteinsdóttir framkvæmdastjóri Samtaka fyrirtækja í sjávarútvegi fann sig knúna til að geysast fram á ritvöllinn í aðsendri grein á Vísi.is 7. mars síðastliðinn og níða skóinn af Sjómannafélagi Íslands og starfsmönnum þess, með rakalausum hætti. Tilgangurinn er augljós, að ata félagið aur og gera lítið úr því, farið er í manninn en ekki boltann eins og SFS er þekkt fyrir. En hvað er það sem fer svona fyrir brjóstið á Heiðrúnu, jú það blasir við því Sjómannafélag Íslands, sem er elsta og fjölmennasta sjómannafélagið á Íslandi, er eina stéttarfélag sjómanna á landinu sem á síðustu árum hefur raunverulega ekki verið undir skóhæl útgerðarinnar, meðal annars í viðræðum um nýjan kjarasamning sjómanna á fiskiskipum, bæði í fyrra og á þessu ári. Átti SFS erfitt með að sætta sig við það í fyrra, í yfirgengilegri frekju sinni og yfirlæti, að Sjómannafélag Íslands, eitt sjómannafélaga, hafi gert athugasemdir við tilteknar breytingar sem gera átti á kjarasamningnum, meðal annars varðandi það að sjómenn einir launþega hafa setið eftir með mun lægra mótframlag atvinnurekanda í lífeyrissjóð en allir aðrir launþegar í landinu, og áttu þeir að taka á sig launalækkun gegn því að fá sambærileg lífeyrisréttindi og aðrir launþegar. Þá átti Sjómannafélag Íslands erfitt með að kyngja fyrirhugaðri og verulegri skerðingu á veikinda- og slysalaunarétti sjómanna, sem gefa átti útgerðunum á silfurfati, án þess að nokkuð kæmi þar á móti, sem önnur sjómannafélög ætluðu að samþykkja og hafa nú samþykkt í nýundirrituðum kjarasamningum. Þegar kjarasamningarnir sem stéttarfélög sjómanna höfðu undirritað í fyrra í fóru í kynningu hjá félagsmönnum þá notuðu öll sjómannafélögin kynningu á samningnum sem SFS hafði látið vinna en sú kynning var verulega gölluð og fjallaði á mjög takmarkaðan og oft villandi hátt um þær breytingar sem gera átti á kjarasamningunum. Sjómannafélag Íslands eitt sjómannafélaga var hins vegar með sína eigin kynningu þar sem kostir og gallar samningsins voru kynntir. Þetta fór verulega fyrir brjóstið á SFS en úr varð að samningarnir sem bornir voru undir atkvæði sjómanna í fyrra voru kolfelldir, enda láta sjómenn ekki bjóða sér hvað sem er. Þeir kjarasamningar sem samtök sjómanna hafa nýverið skrifað undir og voru samþykktir af félagsmönnum kveða á margan hátt á um mun betri réttindi en í þeim samningum sem felldir voru í fyrra. Má þakka Sjómannafélagi Íslands að verulegu leyti að mun betri samningar hafa nú náðst en þeir sem felldir voru í fyrra. Hinum nýju samningum fylgir auðvitað aukinn kostnaður fyrir útgerðina og fyrir það hugsa þau Sjómannafélagi Íslands þegjandi þörfina. Í grein Heiðrúnar er margvíslegum óhróðri og órökstuddum rangfærslum beint að Sjómannafélagi Íslands, með ómaklegum og ómálefnalegum hætti. SFS getur illa sætt sig við það að Sjómannafélag Íslands samþykki ekki þegjandi og hljóðalaust þann kjarasamning sem SFS hefur kosið að leggja fram. Samtök eins og SFS eru vön því að hægt sé að vaða yfir allt og alla þá er það illa þolað þegar Sjómannafélag Íslands sinnir hlutverki sínu og hagsmunagæslu félagsmanna sinna. Vegna þessa hefur SFS síðustu misseri sniðgengið félagið í kjarasamningsviðræðum og reynt þar að einangra félagið vegna afstöðu þess til einstakra ákvæða kjarasamningsins. Það er því alrangt að Sjómannafélag Íslands hafi setið aðgerðarlaust, en núna hafa önnur sjómannafélög nær athugasemdalaust skrifað undir samninga sem SFS hafa rétt að þeim, jafnvel án þess að félagsmönnum viðkomandi stéttarfélaga hafi í raun gefist tækifæri til að kynna sér samninginn áður en kosið var um hann. Í grein Heiðrúnar leyfir hún sér með ómaklegum og ómerkilegum hætti að vega að heiðri og starfsemi Sjómannafélags Íslands og reynir auk þess með beinum hætti að hafa áhrif á starfsemi félagsins með slíkum hætti að einsdæmi hlýtur að teljast. Er þetta er alþekkt taktík hjá útgerðinni þegar fólk og félög vilja ekki þóknast henni og hagsmunum hennar. Sjómannafélag Íslands frábiður sér rangfærslur og níð það sem finna má í grein Heiðrúnar, sem ætti frekar að einbeita sér að því og gera raunverulega tilraun til að ná samningum við Sjómannafélag Íslands frekar en að gefa það til kynna að hagsmunum sjómanna sé betur borgið annars staðar en hjá félaginu. Slík afskipti af starfsemi Sjómannafélags Íslands og stéttarfélagsmálum sjómanna eru ómerkileg og eiga ekki að sjást í siðuðu samfélagi. Nefna má að Sjómannafélag Íslands var búið að óska eftir því við Ríkissáttasemjara að teknar verði upp kjarasamningsviðræður þess við SFS, en allt frá því í fyrra hefur ekkert heyrst frá SFS, samningsvilji SFS hefur enginn verið. Höfundur er formaður Sjómannafélags Íslands.
Eru fjölmiðlar vísvitandi að reyna að hafa áhrif á forsetakosningarnar? Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun
„Fyrstur kemur fyrstur fær“: Börnum mismunað í aðgengi að sumarnámskeiðum á vegum Reykjavíkurborgar Foreldrar barna á starfsstöð í Vesturbæ Reykjavíkur Skoðun
Skoðun Fimm ástæður fyrir því að Ísland á að taka á móti fólki á flótta Þórhallur Guðmundsson skrifar
Skoðun Flokkur fólksins mun ekki samþykkja að hækka leigu hjá Félagsbústöðum Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar
Skoðun Eru fjölmiðlar vísvitandi að reyna að hafa áhrif á forsetakosningarnar? Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar
Skoðun „Fyrstur kemur fyrstur fær“: Börnum mismunað í aðgengi að sumarnámskeiðum á vegum Reykjavíkurborgar Foreldrar barna á starfsstöð í Vesturbæ Reykjavíkur skrifar
Skoðun Siðferðileg heilindi Háskóla Íslands á tímum þjóðarmorðs Háskólafólk fyrir Palestínu skrifar
Skoðun Stórhættulegir ágallar á örorkufrumvarpi ríkisstjórnarinnar Jóhann Páll Jóhannsson skrifar
Eru fjölmiðlar vísvitandi að reyna að hafa áhrif á forsetakosningarnar? Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun
„Fyrstur kemur fyrstur fær“: Börnum mismunað í aðgengi að sumarnámskeiðum á vegum Reykjavíkurborgar Foreldrar barna á starfsstöð í Vesturbæ Reykjavíkur Skoðun