Grimmdarverk sem brenna Viðar Hreinsson skrifar 22. janúar 2024 13:01 Ég biðst ekki afsökunar á að vitna í Stephan G. í tíma og ótíma því hann sá ótalmargt í skýru ljósi, vissi að samfélagið er manngert og að það sé hægt að breyta því, sé vilji til þess. Það er til að mynda hæpið að tala um manntegundina sem grimmt og gráðugt villidýr, því slíkar hugmyndir taka frá okkur ábyrgð á sjálfum okkur. Það er nærtækt, í ljósi þeirra tíðinda sem yfirskyggt hafa allt annað síðustu mánuði, að rifja upp kvæði frá sumrinu 1909 þegar Gestur, sextán ára sonur hans, lést eftir að hafa snert girðingarvír hlaðinn rafmagni eftir þrumuveður. Í mögnuðu erfikvæði segir Stephan að það lini þjáningarnar að vita með vissu að dauðdaginn var þrautalaus því drengurinn lést samstundis. En það sem laust drenginn var ekki neitt skynbært vald, er vilji neinu mein, né venji á gott, með slys sem tækifæri! Því grimmdarverkin – hvað helzt sem þeir kenna! í hverju hjarta sviðaheitast brenna. Og hægra er við skeð að sætta sig, ef sitja ei hræðsla og refsing öllum megin. Náttúruöfl eru ekki skynbært vald. Við þeim og afleiðingum þeirra má bregðast af bestu getu og moldríkt samfélag á að geta bætt efnalegt tjón Grindvíkinga að fullu, til dæmis með því að kaupa upp eignir þeirra, og leggjast þarf á eitt um að draga eftir mætti úr þeim harmi og sálartjóni sem þeir verða fyrir. Samkennd er lykilafl í samfélagi sem vill teljast siðmenntað. Það er hins vegar ólýsanlega sárt að horfa upp á grimmdarverk valds, hvort sem það eru barnamorð í vitfirrtum stríðsátökum eða brottvísanir flóttafólks studdar bókstöfum laga og reglugerða. Því grimmdarverk eru það, hvað sem lög og reglugerðir segja. Nú hefur heimurinn horft upp á fjöldamorð, þjóðarmorð og barnamorð á Gaza, í skjóli Vesturlanda sem eru samhent um að halda hlífiskildi yfir þeim sem fremja grimmdarverkin. Hræðsla og refsing gjörsneydd allri samkennd sitja öllum megin og hafa nú afhjúpast ömurlega í stöðufærslu Bjarna Benediktssonar utanríkisráðherra og formanns Sjálfstæðisflokksins og ámátlegu bergmáli í orðum og gerðum Guðrúnar Hafsteinsdóttur dómsmálaráðherra. Það er út af fyrir sig þörf afhjúpun þó lítilmannleg sé. Augljóst er að þessi lágkúrulegi stjórnmálaleiðtogi er að reyna að sleikja upp eitthvert rasistafylgi sem horfið var til Miðflokksins. Ólíklegt að hann hafi skrifað þetta sjálfur því hann kemur sjaldnast frá sér heilli hugsun óundirbúinn, þá hrærist hann eins og skyr eð segir „sagðirðu árás“. Hann dugar flokksnefnunni til að bera fram mannfjandsamlega stefnu með ósvífinni frekju. Annars er viðskipta- og stjórnmálaferill hans alþekkt slóð eyðingar, gjaldþrota eða skuldaniðurfellinga, frændhygli og spillingar sem óþarft er að eyða fleiri orðum á. Frjálshyggjan hefur undanfarin 50 ár reynt að svíða allt sem heitir samkennd og samábyrgð úr samfélagi og menningu með dyggum stuðningi stórkapítalista og fjármálakerfis. Þessi frjálshyggja hvílir á grunni stétta- og nýlendukúgunar undanfarinna alda. Á Vesturlöndum hefur félagshyggjuöflum með baráttu sinni víða lánast að knýja fram samfélagsumbætur en í öðrum heimshlutum er slóðin sviðin að rótum. Rammt arðrán og heimsvaldastefna í framhaldi af nýlendukúgun hafa víða runnið saman við baneitraða þjóðernishyggju. Allt er það enn í gangi, eftirnýlenduástand og framhald kúgunar fátækra landa í skuldafjötrum, magnað af popúlisma, bókstafstrú, karlveldi, ofurvaldi stórfyrirtækja og rugludalla sem eiga þau og stjórna, hergagnaframleiðslu og heimspólitík, þar sem svæðisvöld og orkulindir eru á bak við uppskiptingu heilu heimshlutanna. Þetta er oftast skoðað í sundraðri mynd, hvort sem er Úkraína eða Palestína, Myanmar, Afganistan, oft frá heimspólitískum sjónarhóli stórvelda. Vald hinna stóru er ekki aðeins í nafni auðmagns og herstyrks heldur einnig hugmyndalegt forræði sem misgengi hugmynda og athafna hefur eyðilagt. Vesturlönd hafa fært heiminum göfugar hugmyndir um lýðræði og mannréttindi, sem eru stöðugt fótum troðnar af ráðandi öflum, enda hafa þær líkast til aldrei verið lausar við vestræna yfirburðahyggju. Lýðræðið er staðnað í formfestu á forsendum auðæva og mannréttindi jafnan meiri í orði en á borði. Hvorttveggja hefur snúist upp í ranghverfu sína þegar því er troðið með hervaldi yfir hausamótin á fólki í fátækari heimshlutum. Nýlendukúgun hefur brotið niður samfélög í hagnaðarskyni undir yfirskyni framfara. Af þeim sökum hraðvex andúð fólks á Vesturlöndum, ástand sem Pútín og Kínverjar nýta í ystu æsar. Ástandið á Gaza kristallar ástand heimsins, valdakerfi auðmagns og stjórnmála, og hvað þau vilja ganga langt til að verja sig. Með yfirlýsingum sínum hafa þessir tveir ráðherrar gert lítið úr þjáningum og dauða tugþúsunda Palestínufólks og aðstandenda þeirra sem hér búa. Bjarni Benediktsson og öll sem halda honum við völd taka virkan þátt að verja óbreytt ástand og ofbeldi í brennandi heimi, stuðla að grimmdarverkum hins „skynbæra valds“ og „vilja til að gera mein.“ Það er vel hægt að taka einarða afstöðu gegn þjóðarmorðinu og styðja málsókn Suður Afríku því ekkert skyldar íslensk stjórnvöld til að hanga sem klepri í hala annarra Vesturlanda. Reyndar stakk Stephan G. upp á að nota regnbogann í nýjan þjóðfána, „„friðarbogann”, sem á heima hvar sem regn fellur og sól skín, og ónuminn af öllum þjóðum, verðugt merki þeirrar þjóðar, sem æfinlega fór með friði yfir höfin.“ Sá friðarboðskapur er löngu gufaður upp. Hafa þarf mannúð og samkennd að leiðarljósi til að stöðva blóðbaðið og leita leiða til friðar. Valdbeiting hrindir af stað vítahring ofbeldis og jafnvel smáþjóð getur lagt sitt af mörkum til að rjúfa hann. Það þarf að þvinga einsýna stjórnmálamenn til að taka hausana upp úr sandinum í eyðimörk hugmynda sinna og horfast í augu við miskunnarlaus barnamorð, limlestingar og markvissa eyðingu innviða og samfélagsstofnana, t.d. sjúkrahúsa, skóla og menningarstofnana. Fjöldi fólks deilir efni á samfélagsmiðlum sem stjórnmálamenn og fjölmiðlar reyna er að horfa framhjá en fréttamiðlar ættu að flytja miklu ítarlegri fréttir frá Gaza. Fyrir viku var staðan þessi: 23.700 fallin (nú um 25.000). Þar af yfir 9.600 börn. 8.000 saknað. Yfir 60.000 særð. Að meðaltali hafa fleiri en 10 börn misst annan eða báða fætur. Yfir 85.000 manns hafa flúið heimili sín og fjöldi fólks býr í tjöldum við harðan kost. Hungur sverfur að yfir 2 milljónum. 21 af 36 sjúkrahúsum hefur verið lokað og þau sem eftir eru vart starfhæf. Yfir 600 hafa farist í árásum á heilsu- eða sjúkrastofnanir. Hættulegasta ástand fyrir blaðamenn frá því hafið var að safna gögnum. 79 fjölmiðlamenn drepnir, 16 blaðamenn særðir, þriggja saknað, 21 handtekinn. Ísrael bannar erlendum fjölmiðlum aðgang að Gaza. Ofbeldið í Gaza er ástand heimsins í ýktri hnotskurn, afleiðing aldalangs yfirgangs Vesturlanda og það er víða stutt af menntafólki, til að mynda í Þýskalandi. Því er það sláandi, þegar íransk-bandaríski heimspekingurinn Hamid Dabashi bendir á, í gagnrýni á hinn virta þýska heimspeking Jürgen Habermas, að vestrænn rasismi sé kirfilega afhjúpaður í viðbrögðum við árásum Ísraelsstjórnar. Þau yrðu önnur ef t.d. Sýrland, Líbanon eða Tyrkland, studd af Rússlandi og Kína, gerðu sprengjuárásir á Tel Aviv í þrjá mánuði, myrtu og limlestu tugi þúsunda, sprengdu upp sjúkrahús, skóla, háskóla og þéttbýl svæði, og segðust vera að eltast við Netanyahu. Í Tel Aviv eru íbúar nefnilega hvítir. Hér er hlekkur á beitta grein Dabashi. Popúlískar hreyfingar og íhaldssamir stjórnmálamenn reyna að halda dauðahaldi í völd og koma í veg fyrir að upplýsingar berist um ástandið. Við því verður að sporna með öllum ráðum. Víða um heim fer nú fram hugmyndagerjun og andóf, til dæmis í öflugu grasrótarstarfi á grundvelli mannúðar og samkenndar. Það birtist í öflugum mótmælum, svo almenningur átti sig og stjórnvöld láti segjast. Ekki aðeins til að stöðva grimmdarverkin á Gaza, heldur einnig til endurreisnar lýðræðis og til að berjast gegn vistkreppu heimsins því þar er við sömu eyðingaröfl að eiga. Ástand heimsins er víða ískyggilegt vegna stríðsrekstrar og vistkreppu, og öflugt grasrótarstarf byggt á mannúð, umburðarlyndi og samkennd er kannski vænlegasta leiðin fram úr því kófi, með því er hægt að þrýsta á stjórnmálamenn og aðra valdhafa um að sjá að sér. Öflug réttindabarátta minnihlutahópa sem víða hefur skilað árangri er ein helsta ljósglætan sem sést hefur undanfarna áratugi. Hér er fallegt dæmi um þá samkennd sem þarf að breiðast út, vinátta ungs transfólks og palestínskra flóttamanna. Svona dropar hola steininn og jafnvel steinhjörtu. Höfundur er bókmenntafræðingur og friðarsinni. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Viðar Hreinsson Átök í Ísrael og Palestínu Athugið. Vísir hvetur lesendur til að skiptast á skoðunum. Allar athugasemdir eru á ábyrgð þeirra er þær rita. Lesendur skulu halda sig við málefnalega og hófstillta umræðu og áskilur Vísir sér rétt til að fjarlægja ummæli og/eða umræðu sem fer út fyrir þau mörk. Vísir mun loka á aðgang þeirra sem tjá sig ekki undir eigin nafni eða gerast ítrekað brotlegir við ofangreindar umgengnisreglur. Mest lesið Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun Þegar réttindin þín eru tekin í burtu af stjórnvöldum Jón Frímann Jónsson Skoðun Pólitísk sjálfsmörk í Laugardalnum – aðför að skólastarfi Helgi Áss Grétarsson,Marta Guðjónsdóttir Skoðun Geirfuglar Sigríðar Hagalín Þór Saari Skoðun Um flug geirfuglsins Sigríður Hagalín Björnsdóttir Skoðun 10 sekir menn gangi lausir Guðný S. Bjarnadóttir Skoðun Stórhættulegir ágallar á örorkufrumvarpi ríkisstjórnarinnar Jóhann Páll Jóhannsson Skoðun Ótrúlegur barnaskapur forsetaframbjóðenda Ole Anton Bieltvedt Skoðun Aukin lífsgæði - fimm leiðir að bættri vellíðan Bryndís Hrönn B. Gunnarsdóttir Skoðun „Drekkum í dag og iðrumst á morgun!“ Valgerður Rúnarsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Þegar réttindin þín eru tekin í burtu af stjórnvöldum Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Aukin lífsgæði - fimm leiðir að bættri vellíðan Bryndís Hrönn B. Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Síðasta hálmstrá Vinstri grænna í höndum Bjarkeyjar Olsen Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Pólitísk sjálfsmörk í Laugardalnum – aðför að skólastarfi Helgi Áss Grétarsson,Marta Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Vara við meiriháttar skorti á kopar eftir 2025 Jean-Rémi Chareyre skrifar Skoðun Þingmenn opnið augun og finnið kjarkinn Jón Hjaltason skrifar Skoðun Láttu ekki plata þig! Helga Sigrún Harðardóttir skrifar Skoðun Bókahilla er ekki bókasafn Unnar Geir Unnarsson skrifar Skoðun 10 sekir menn gangi lausir Guðný S. Bjarnadóttir skrifar Skoðun Hvað er að frétta í lífi án frétta? Skúli Bragi Geirdal skrifar Skoðun Geirfuglar Sigríðar Hagalín Þór Saari skrifar Skoðun Lokun pósthúsa – ferli sem vonandi á sér enga hliðstæðu Björn Bjarki Þorsteinsson,Unnur Valborg Hilmarsdóttir skrifar Skoðun Fjarheilbrigðisþjónusta Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Kæri útskriftarárgangur 2024, grunnskólans í Stykkishólmi Rannveig Ernudóttir skrifar Skoðun Yfirlýsing Hagsmunasamtaka brotaþola og Öfga Tanja M. Ísfjörð Magnúsdóttir,Ólöf Tara Harðardóttir,Hulda Hrund Guðrúnar Sigmundsdóttir,Guðný S. Bjarnadóttir skrifar Skoðun Sniglaráðherrann Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Fulltrúi fólksins kjörinn forseti - enn á ný Andrés Jónsson skrifar Skoðun Velmegun Íslands er háð alþjóðaöryggi Smári McCarthy skrifar Skoðun Ekkert svar..... Ingunn Ósk Sturludóttir skrifar Skoðun Endurskoðun á hjálpartækjahugtakinu Telma Sigtryggsdóttir skrifar Skoðun Stóru fjölmiðlarnir töpuðu kosningunum Sverrir Björnsson skrifar Skoðun Milljarðar fyrir verri viðskiptakjör Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun „Drekkum í dag og iðrumst á morgun!“ Valgerður Rúnarsdóttir skrifar Skoðun Fyrirbærið Wolt - Að taka allan gróðann en enga ábyrgð Halldór Oddsson,Saga Kjartansdóttir skrifar Skoðun Skuggasund Margrét Kristín Blöndal skrifar Skoðun Verndun hvala á alþjóðlegum degi hafsins Micah Garen skrifar Skoðun Misþyrming íslenskunnar í boði gervigreinds flugfélags: „Icelandair endurræsir afþreyingu, keppnisskyrði flugbjúgukeppnissins og eventýralega þvælu“ María Helga Guðmundsdóttir. skrifar Skoðun Um flug geirfuglsins Sigríður Hagalín Björnsdóttir skrifar Skoðun Munurinn á meðgöngu- og fæðingarsjúkdómum Jóhann Óli Eiðsson skrifar Skoðun Hinn augum ósýnilegi skaði Matthildur Björnsdóttir skrifar Sjá meira
Ég biðst ekki afsökunar á að vitna í Stephan G. í tíma og ótíma því hann sá ótalmargt í skýru ljósi, vissi að samfélagið er manngert og að það sé hægt að breyta því, sé vilji til þess. Það er til að mynda hæpið að tala um manntegundina sem grimmt og gráðugt villidýr, því slíkar hugmyndir taka frá okkur ábyrgð á sjálfum okkur. Það er nærtækt, í ljósi þeirra tíðinda sem yfirskyggt hafa allt annað síðustu mánuði, að rifja upp kvæði frá sumrinu 1909 þegar Gestur, sextán ára sonur hans, lést eftir að hafa snert girðingarvír hlaðinn rafmagni eftir þrumuveður. Í mögnuðu erfikvæði segir Stephan að það lini þjáningarnar að vita með vissu að dauðdaginn var þrautalaus því drengurinn lést samstundis. En það sem laust drenginn var ekki neitt skynbært vald, er vilji neinu mein, né venji á gott, með slys sem tækifæri! Því grimmdarverkin – hvað helzt sem þeir kenna! í hverju hjarta sviðaheitast brenna. Og hægra er við skeð að sætta sig, ef sitja ei hræðsla og refsing öllum megin. Náttúruöfl eru ekki skynbært vald. Við þeim og afleiðingum þeirra má bregðast af bestu getu og moldríkt samfélag á að geta bætt efnalegt tjón Grindvíkinga að fullu, til dæmis með því að kaupa upp eignir þeirra, og leggjast þarf á eitt um að draga eftir mætti úr þeim harmi og sálartjóni sem þeir verða fyrir. Samkennd er lykilafl í samfélagi sem vill teljast siðmenntað. Það er hins vegar ólýsanlega sárt að horfa upp á grimmdarverk valds, hvort sem það eru barnamorð í vitfirrtum stríðsátökum eða brottvísanir flóttafólks studdar bókstöfum laga og reglugerða. Því grimmdarverk eru það, hvað sem lög og reglugerðir segja. Nú hefur heimurinn horft upp á fjöldamorð, þjóðarmorð og barnamorð á Gaza, í skjóli Vesturlanda sem eru samhent um að halda hlífiskildi yfir þeim sem fremja grimmdarverkin. Hræðsla og refsing gjörsneydd allri samkennd sitja öllum megin og hafa nú afhjúpast ömurlega í stöðufærslu Bjarna Benediktssonar utanríkisráðherra og formanns Sjálfstæðisflokksins og ámátlegu bergmáli í orðum og gerðum Guðrúnar Hafsteinsdóttur dómsmálaráðherra. Það er út af fyrir sig þörf afhjúpun þó lítilmannleg sé. Augljóst er að þessi lágkúrulegi stjórnmálaleiðtogi er að reyna að sleikja upp eitthvert rasistafylgi sem horfið var til Miðflokksins. Ólíklegt að hann hafi skrifað þetta sjálfur því hann kemur sjaldnast frá sér heilli hugsun óundirbúinn, þá hrærist hann eins og skyr eð segir „sagðirðu árás“. Hann dugar flokksnefnunni til að bera fram mannfjandsamlega stefnu með ósvífinni frekju. Annars er viðskipta- og stjórnmálaferill hans alþekkt slóð eyðingar, gjaldþrota eða skuldaniðurfellinga, frændhygli og spillingar sem óþarft er að eyða fleiri orðum á. Frjálshyggjan hefur undanfarin 50 ár reynt að svíða allt sem heitir samkennd og samábyrgð úr samfélagi og menningu með dyggum stuðningi stórkapítalista og fjármálakerfis. Þessi frjálshyggja hvílir á grunni stétta- og nýlendukúgunar undanfarinna alda. Á Vesturlöndum hefur félagshyggjuöflum með baráttu sinni víða lánast að knýja fram samfélagsumbætur en í öðrum heimshlutum er slóðin sviðin að rótum. Rammt arðrán og heimsvaldastefna í framhaldi af nýlendukúgun hafa víða runnið saman við baneitraða þjóðernishyggju. Allt er það enn í gangi, eftirnýlenduástand og framhald kúgunar fátækra landa í skuldafjötrum, magnað af popúlisma, bókstafstrú, karlveldi, ofurvaldi stórfyrirtækja og rugludalla sem eiga þau og stjórna, hergagnaframleiðslu og heimspólitík, þar sem svæðisvöld og orkulindir eru á bak við uppskiptingu heilu heimshlutanna. Þetta er oftast skoðað í sundraðri mynd, hvort sem er Úkraína eða Palestína, Myanmar, Afganistan, oft frá heimspólitískum sjónarhóli stórvelda. Vald hinna stóru er ekki aðeins í nafni auðmagns og herstyrks heldur einnig hugmyndalegt forræði sem misgengi hugmynda og athafna hefur eyðilagt. Vesturlönd hafa fært heiminum göfugar hugmyndir um lýðræði og mannréttindi, sem eru stöðugt fótum troðnar af ráðandi öflum, enda hafa þær líkast til aldrei verið lausar við vestræna yfirburðahyggju. Lýðræðið er staðnað í formfestu á forsendum auðæva og mannréttindi jafnan meiri í orði en á borði. Hvorttveggja hefur snúist upp í ranghverfu sína þegar því er troðið með hervaldi yfir hausamótin á fólki í fátækari heimshlutum. Nýlendukúgun hefur brotið niður samfélög í hagnaðarskyni undir yfirskyni framfara. Af þeim sökum hraðvex andúð fólks á Vesturlöndum, ástand sem Pútín og Kínverjar nýta í ystu æsar. Ástandið á Gaza kristallar ástand heimsins, valdakerfi auðmagns og stjórnmála, og hvað þau vilja ganga langt til að verja sig. Með yfirlýsingum sínum hafa þessir tveir ráðherrar gert lítið úr þjáningum og dauða tugþúsunda Palestínufólks og aðstandenda þeirra sem hér búa. Bjarni Benediktsson og öll sem halda honum við völd taka virkan þátt að verja óbreytt ástand og ofbeldi í brennandi heimi, stuðla að grimmdarverkum hins „skynbæra valds“ og „vilja til að gera mein.“ Það er vel hægt að taka einarða afstöðu gegn þjóðarmorðinu og styðja málsókn Suður Afríku því ekkert skyldar íslensk stjórnvöld til að hanga sem klepri í hala annarra Vesturlanda. Reyndar stakk Stephan G. upp á að nota regnbogann í nýjan þjóðfána, „„friðarbogann”, sem á heima hvar sem regn fellur og sól skín, og ónuminn af öllum þjóðum, verðugt merki þeirrar þjóðar, sem æfinlega fór með friði yfir höfin.“ Sá friðarboðskapur er löngu gufaður upp. Hafa þarf mannúð og samkennd að leiðarljósi til að stöðva blóðbaðið og leita leiða til friðar. Valdbeiting hrindir af stað vítahring ofbeldis og jafnvel smáþjóð getur lagt sitt af mörkum til að rjúfa hann. Það þarf að þvinga einsýna stjórnmálamenn til að taka hausana upp úr sandinum í eyðimörk hugmynda sinna og horfast í augu við miskunnarlaus barnamorð, limlestingar og markvissa eyðingu innviða og samfélagsstofnana, t.d. sjúkrahúsa, skóla og menningarstofnana. Fjöldi fólks deilir efni á samfélagsmiðlum sem stjórnmálamenn og fjölmiðlar reyna er að horfa framhjá en fréttamiðlar ættu að flytja miklu ítarlegri fréttir frá Gaza. Fyrir viku var staðan þessi: 23.700 fallin (nú um 25.000). Þar af yfir 9.600 börn. 8.000 saknað. Yfir 60.000 særð. Að meðaltali hafa fleiri en 10 börn misst annan eða báða fætur. Yfir 85.000 manns hafa flúið heimili sín og fjöldi fólks býr í tjöldum við harðan kost. Hungur sverfur að yfir 2 milljónum. 21 af 36 sjúkrahúsum hefur verið lokað og þau sem eftir eru vart starfhæf. Yfir 600 hafa farist í árásum á heilsu- eða sjúkrastofnanir. Hættulegasta ástand fyrir blaðamenn frá því hafið var að safna gögnum. 79 fjölmiðlamenn drepnir, 16 blaðamenn særðir, þriggja saknað, 21 handtekinn. Ísrael bannar erlendum fjölmiðlum aðgang að Gaza. Ofbeldið í Gaza er ástand heimsins í ýktri hnotskurn, afleiðing aldalangs yfirgangs Vesturlanda og það er víða stutt af menntafólki, til að mynda í Þýskalandi. Því er það sláandi, þegar íransk-bandaríski heimspekingurinn Hamid Dabashi bendir á, í gagnrýni á hinn virta þýska heimspeking Jürgen Habermas, að vestrænn rasismi sé kirfilega afhjúpaður í viðbrögðum við árásum Ísraelsstjórnar. Þau yrðu önnur ef t.d. Sýrland, Líbanon eða Tyrkland, studd af Rússlandi og Kína, gerðu sprengjuárásir á Tel Aviv í þrjá mánuði, myrtu og limlestu tugi þúsunda, sprengdu upp sjúkrahús, skóla, háskóla og þéttbýl svæði, og segðust vera að eltast við Netanyahu. Í Tel Aviv eru íbúar nefnilega hvítir. Hér er hlekkur á beitta grein Dabashi. Popúlískar hreyfingar og íhaldssamir stjórnmálamenn reyna að halda dauðahaldi í völd og koma í veg fyrir að upplýsingar berist um ástandið. Við því verður að sporna með öllum ráðum. Víða um heim fer nú fram hugmyndagerjun og andóf, til dæmis í öflugu grasrótarstarfi á grundvelli mannúðar og samkenndar. Það birtist í öflugum mótmælum, svo almenningur átti sig og stjórnvöld láti segjast. Ekki aðeins til að stöðva grimmdarverkin á Gaza, heldur einnig til endurreisnar lýðræðis og til að berjast gegn vistkreppu heimsins því þar er við sömu eyðingaröfl að eiga. Ástand heimsins er víða ískyggilegt vegna stríðsrekstrar og vistkreppu, og öflugt grasrótarstarf byggt á mannúð, umburðarlyndi og samkennd er kannski vænlegasta leiðin fram úr því kófi, með því er hægt að þrýsta á stjórnmálamenn og aðra valdhafa um að sjá að sér. Öflug réttindabarátta minnihlutahópa sem víða hefur skilað árangri er ein helsta ljósglætan sem sést hefur undanfarna áratugi. Hér er fallegt dæmi um þá samkennd sem þarf að breiðast út, vinátta ungs transfólks og palestínskra flóttamanna. Svona dropar hola steininn og jafnvel steinhjörtu. Höfundur er bókmenntafræðingur og friðarsinni.
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun
Pólitísk sjálfsmörk í Laugardalnum – aðför að skólastarfi Helgi Áss Grétarsson,Marta Guðjónsdóttir Skoðun
Skoðun Pólitísk sjálfsmörk í Laugardalnum – aðför að skólastarfi Helgi Áss Grétarsson,Marta Guðjónsdóttir skrifar
Skoðun Lokun pósthúsa – ferli sem vonandi á sér enga hliðstæðu Björn Bjarki Þorsteinsson,Unnur Valborg Hilmarsdóttir skrifar
Skoðun Yfirlýsing Hagsmunasamtaka brotaþola og Öfga Tanja M. Ísfjörð Magnúsdóttir,Ólöf Tara Harðardóttir,Hulda Hrund Guðrúnar Sigmundsdóttir,Guðný S. Bjarnadóttir skrifar
Skoðun Fyrirbærið Wolt - Að taka allan gróðann en enga ábyrgð Halldór Oddsson,Saga Kjartansdóttir skrifar
Skoðun Misþyrming íslenskunnar í boði gervigreinds flugfélags: „Icelandair endurræsir afþreyingu, keppnisskyrði flugbjúgukeppnissins og eventýralega þvælu“ María Helga Guðmundsdóttir. skrifar
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun
Pólitísk sjálfsmörk í Laugardalnum – aðför að skólastarfi Helgi Áss Grétarsson,Marta Guðjónsdóttir Skoðun