Eftirmæli – orð til Vinstri grænna Kolbrá Höskuldsdóttir skrifar 11. desember 2023 09:00 Það eru 7000 börn látin í dag á Gaza án þess að við fordæmum voðaverkin né slítum stjórnmálasambandi við Ísræl og tveir palestínskir drengir þurfa að óttast það daglega að vera vísað héðan úr landi. --- Mig langar að segja að árið sé 2003. Það var hringt og ágætur maður sem ég var nýlega búin að kynnast, á línunni og vildi að ég tæki sæti hjá VG, en alþingiskosningar voru handan við hornið. Mér varð orðavant, enda þó að ég hafi haft allskonar skoðnir á pólitík í gegnum tíðina, hafði hvorki hvarflað að mér að ganga í flokk, hvað þá að trana mér fram á framboðslista. Varð smá upp með mér, en svo að alls sannleika sé gætt, þá kom þetta ekki til vegna minna kosta né skörungsskapar, því í raun og sann hafði systur mín, sem barist hafði hart fram í náttúruverndarmálum, verið boðið þetta sama sæti, en hafnað. En skítt með það, hver er svo sem að horfa í svoleiðis smámuni, að sjálfsögðu ætlaði ég að raða mér í fylkingu þessa afbragðs hugsjónarfólks, þar sem jafnrétti kynjanna, náttúruvernd, fordæming á hvers kyns hervaldi, spillingu og öðrum réttlætis- og baráttumálum yrði barist fyrir. Sætið var að vísu einhvers staðar fyrir aftan það tíunda, en hver var svo sem að telja. Flokkurinn mældist ekki stór, en þarna var alvöru fólk, með alvöru hugsjónir, hugsjónir um betri heim, réttlátari heim og var til í að leggja á sig mikla vinnu við að ná því markmiði. Einmitt sumt af því sama fólki og situr núna í ráðherrastólum og á alþingi. Nákvæmlega 20 árum síðar lít ég yfir sviðið og óendanleg depurð þyrmir yfir. Já og reiði. Vegna þess að hugsjón skiptir máli og atkvæði skiptir máli. Það að útmála sig flokk jafnréttis, mannúðar og fá fólk til þess að kjósa sig í þeirri trú og standa síðan hjá þegar einn sá skelfilegasti atburður sem er að gerast á þessari öld í beinni útsendingu, er fyrirlitlegt. Það er aumt. Það er lægst. Vera síðan rasandi bit á köttinn, þegar fyrrum félagar koma með réttmæta gagnrýni, hofmóðug yfir að fólki blöskri framgangan, tjaaa eða ættum við máski að segja frekar, framgönguleysið. Kannski eru það góðu sætin, launin, allar skemmtilegu fríu ferðirnar og stanslausar rándýrar ráðstefnunar, en hvers vegna þið áttið ykkur ekki á því þegar fólki sem eitt sinn trúði á og kaus ykkur, létu atkvæðin sín í ykkar hendur og treysti er misboðið, verð ég að segja að skilur mig eftir furðulostna. Það er meiriháttar sambandsrof sem orðið hefur. Fylgið tætist af og eitt sinn vinsælasti stjórnmálamaður sögunnar, hæddur og spottaður, virðist algerlega ofurseld sambandi sínu við formann Sjálfstæðisflokksins og stefnu hans. Umbunar jafnvel arfavond störf með betra og þægilegra embætti og gefur þ.a.l. fordæmi í fyrsta sinn í íslenskri stjórnsýslu fyrir slíku. Lætur síðan ekki ná í sig þegar „uppáhalds“ skandalíserar í erlendum fjölmiðlum þar sem árás er ekki árás, en ber sér síðan á brjóst engu að síður þegar að loksins þingsályktun um málið var lögð fram mánuði síðar, þegar þúsundir barna lágu í valnum. Hinsvegar ekki orð um að fordæma aðgerðir Ísrælsmanna, ekki orð um að slíta stjórnmálasambandi við þá. Bara ekki stafur. Ekki aukatekið orð um það þegar börn eru myrt í þúsundatali, heldur flogið frekar á enn eina ráðstefnuna, þvert yfir heiminn. Á ráðstefnu sem nánast er talið víst að skili litlu sem engu, en kostaði okkur skattgreiðendur eflaust töluverðan skildinginn. Lengi lifi umhverfisstefna flokksins og kolefnissporin! Nú þegar þetta er skrifað, eru 17 þúsund manns fallnir á Gaza, þar af 7000 börn. Sjöþúsund börn Vinstri Grænir og á meðan gerið þið ósköp fátt, nema móðgast yfir því að formaður ykkar og yfirmaður ríkisstjórnarinnar er gagnrýndur. Sú sama sem þið sögðuð sjálf í ykkar eigin slagorði „Það skiptir máli hver stjórnar!“. Er foringjadýrkunin og meðvirknin í VG orðin álíka lasin og á tímum DO hjá Sjálfstæðisflokknum? Um hvað talið þið þegar flokksráðsfundir eða landsfundir eru haldnir, allir bara hressir og til í þetta? Og til að bíta höfuðið af skömminni, á síðan að vísa palestínskum börnum hér úr landi. Börnum sem eru hér í vari og una sér vel þó þau viti fátt ef nokkuð um örlög fjölskyldu sinnar á Gaza og eru að sjálfsögðu yfirkomin af áhyggjum vegna þessa, en þurfa núna að óttast um sín eigin í ofanálag. Á hvaða plani er mennskan okkar komin þegar álíka gjörningur er hugleiddur og hvernig stendur á því að það þarf meira að segja að standa fyrir því að mótmæla slíkri óhæfu? Án efa getið þið vafalaust skýlt ykkur á bak við og sennilega gerið, ísdrottninguna frá Hveragerði og að hún stjórni þessum málaflokki, en ef það skiptir máli hver stjórnar, þá væri nú einmitt verkstjóra ríkisstjórnarinnar í lófa lagið, að sýna það í verki einmitt núna. Ef ekki, þá vona ég einfaldlega að öll fínheitin við að setjast á þing og viðurgjörningurinn sem því fylgdi, hafi verið þess virði. Það eru 7000 börn látin í dag á Gaza án þess að við fordæmum voðaverkin né slítum stjórnmálasambandi við Ísræl og tveir palestínskir drengir þurfa að óttast það daglega að vera vísað héðan úr landi. Það verða vond eftirmæli Vinstri Grænir. Höfundur er bókmennta- og þjóðfræðingur. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Vinstri græn Átök í Ísrael og Palestínu Mest lesið Pólitískt hugrekki og pólitískt hugleysi: ólík stefna tveggja systurflokka Birgir Finnsson Skoðun Sniðgangan á Rapyd slær öll met Björn B. Björnsson Skoðun Ísland gjaldþrota vegna fatlaðs fólks? Alma Ýr Ingólfsdóttir Skoðun Trumpistar eru víða Trausti Breiðfjörð Magnússon Skoðun Hvernig hljómar 100.000 kr. mánaðarlegur samgöngustyrkur? Valur Elli Valsson Skoðun Árið 2023 kemur aldrei aftur Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Mig langar að byggja heim með frið og umlykja með ást Guðmunda G. Guðmundsdóttir Skoðun Þjóðin stendur með sjúkraliðum Sandra B. Franks Skoðun Vegið að íslenska lífeyriskerfinu Björgvin Jón Bjarnason,Þóra Eggertsdóttir,Halldór Kristinsson,Guðmundur Svavarsson,Elsa Björk Pétursdóttir,Jón Ólafur Halldórsson,Arnar Hjaltalín Skoðun Veiðigjöld, gaslýsingar og valdníðsla Kristinn Karl Brynjarsson Skoðun Skoðun Skoðun Það þarf ekki að biðjast afsökunar á því að segja satt Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Lífeyrissjóðirnir og Íslandsbanki, hluthafafundur á mánudag Bolli Héðinsson skrifar Skoðun „Þegar arkitektinn fer á flug“ - opinber umræða á villigötum Eyrún Arnarsdóttir skrifar Skoðun Heilbrigðiskerfið þarf stjórnvöld með bein í nefinu Svandís Svavarsdóttir skrifar Skoðun Börn eru hvorki veiðigjöld né öryggis- og varnarmál Grímur Atlason skrifar Skoðun Í vörn gegn sjálfum sér? Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Mig langar að byggja heim með frið og umlykja með ást Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Þjóðin stendur með sjúkraliðum Sandra B. Franks skrifar Skoðun Vegið að íslenska lífeyriskerfinu Björgvin Jón Bjarnason,Þóra Eggertsdóttir,Halldór Kristinsson,Guðmundur Svavarsson,Elsa Björk Pétursdóttir,Jón Ólafur Halldórsson,Arnar Hjaltalín skrifar Skoðun Ísland gjaldþrota vegna fatlaðs fólks? Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Veiðigjöld, gaslýsingar og valdníðsla Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Sniðgangan á Rapyd slær öll met Björn B. Björnsson skrifar Skoðun Pólitískt hugrekki og pólitískt hugleysi: ólík stefna tveggja systurflokka Birgir Finnsson skrifar Skoðun Árið 2023 kemur aldrei aftur Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Trumpistar eru víða Trausti Breiðfjörð Magnússon skrifar Skoðun Fasteignagjöld eru lág í Reykjavík Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Gerræðisleg áform í anda Ráðstjórnarríkjanna Guðmundur Fertram Sigurjónsson skrifar Skoðun Opið svar til formanns Samleik- Útsvarsgreiðendur borga leikskólann í Kópavogi! Rakel Ýr Isaksen skrifar Skoðun Nýbakaðir foreldrar og óbökuð loforð Ingveldur Anna Sigurðardóttir skrifar Skoðun Þegar bráðamóttakan drepur þig hraðar Hólmfríður Ásta Hjaltadóttir skrifar Skoðun Samkeppnin tryggir hag neytenda Hanna Katrín Friðriksson skrifar Skoðun Stóðhryssur ekki moldvörpur Hallgerður Ljósynja Hauksdóttir skrifar Skoðun Við getum gert betur Einar Bárðarson skrifar Skoðun Tími til að notast við réttar tölur Sigurjón Þórðarson,Eydís Ásbjörnsdóttir,Eiríkur Björn Björgvinsson skrifar Skoðun Hvernig hljómar 100.000 kr. mánaðarlegur samgöngustyrkur? Valur Elli Valsson skrifar Skoðun Ábyrg stefna í útlendingamálum Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Týndu hermennirnir okkar Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Gerist þetta aftur á morgun? Ísak Hilmarsson skrifar Skoðun Frá Írak til Gaza: Hvað höfum við lært af lygunum og stríðsbröltinu? Helen Ólafsdóttir skrifar Skoðun Staða þorpshálfvita er laus til umsóknar Jón Daníelsson skrifar Sjá meira
Það eru 7000 börn látin í dag á Gaza án þess að við fordæmum voðaverkin né slítum stjórnmálasambandi við Ísræl og tveir palestínskir drengir þurfa að óttast það daglega að vera vísað héðan úr landi. --- Mig langar að segja að árið sé 2003. Það var hringt og ágætur maður sem ég var nýlega búin að kynnast, á línunni og vildi að ég tæki sæti hjá VG, en alþingiskosningar voru handan við hornið. Mér varð orðavant, enda þó að ég hafi haft allskonar skoðnir á pólitík í gegnum tíðina, hafði hvorki hvarflað að mér að ganga í flokk, hvað þá að trana mér fram á framboðslista. Varð smá upp með mér, en svo að alls sannleika sé gætt, þá kom þetta ekki til vegna minna kosta né skörungsskapar, því í raun og sann hafði systur mín, sem barist hafði hart fram í náttúruverndarmálum, verið boðið þetta sama sæti, en hafnað. En skítt með það, hver er svo sem að horfa í svoleiðis smámuni, að sjálfsögðu ætlaði ég að raða mér í fylkingu þessa afbragðs hugsjónarfólks, þar sem jafnrétti kynjanna, náttúruvernd, fordæming á hvers kyns hervaldi, spillingu og öðrum réttlætis- og baráttumálum yrði barist fyrir. Sætið var að vísu einhvers staðar fyrir aftan það tíunda, en hver var svo sem að telja. Flokkurinn mældist ekki stór, en þarna var alvöru fólk, með alvöru hugsjónir, hugsjónir um betri heim, réttlátari heim og var til í að leggja á sig mikla vinnu við að ná því markmiði. Einmitt sumt af því sama fólki og situr núna í ráðherrastólum og á alþingi. Nákvæmlega 20 árum síðar lít ég yfir sviðið og óendanleg depurð þyrmir yfir. Já og reiði. Vegna þess að hugsjón skiptir máli og atkvæði skiptir máli. Það að útmála sig flokk jafnréttis, mannúðar og fá fólk til þess að kjósa sig í þeirri trú og standa síðan hjá þegar einn sá skelfilegasti atburður sem er að gerast á þessari öld í beinni útsendingu, er fyrirlitlegt. Það er aumt. Það er lægst. Vera síðan rasandi bit á köttinn, þegar fyrrum félagar koma með réttmæta gagnrýni, hofmóðug yfir að fólki blöskri framgangan, tjaaa eða ættum við máski að segja frekar, framgönguleysið. Kannski eru það góðu sætin, launin, allar skemmtilegu fríu ferðirnar og stanslausar rándýrar ráðstefnunar, en hvers vegna þið áttið ykkur ekki á því þegar fólki sem eitt sinn trúði á og kaus ykkur, létu atkvæðin sín í ykkar hendur og treysti er misboðið, verð ég að segja að skilur mig eftir furðulostna. Það er meiriháttar sambandsrof sem orðið hefur. Fylgið tætist af og eitt sinn vinsælasti stjórnmálamaður sögunnar, hæddur og spottaður, virðist algerlega ofurseld sambandi sínu við formann Sjálfstæðisflokksins og stefnu hans. Umbunar jafnvel arfavond störf með betra og þægilegra embætti og gefur þ.a.l. fordæmi í fyrsta sinn í íslenskri stjórnsýslu fyrir slíku. Lætur síðan ekki ná í sig þegar „uppáhalds“ skandalíserar í erlendum fjölmiðlum þar sem árás er ekki árás, en ber sér síðan á brjóst engu að síður þegar að loksins þingsályktun um málið var lögð fram mánuði síðar, þegar þúsundir barna lágu í valnum. Hinsvegar ekki orð um að fordæma aðgerðir Ísrælsmanna, ekki orð um að slíta stjórnmálasambandi við þá. Bara ekki stafur. Ekki aukatekið orð um það þegar börn eru myrt í þúsundatali, heldur flogið frekar á enn eina ráðstefnuna, þvert yfir heiminn. Á ráðstefnu sem nánast er talið víst að skili litlu sem engu, en kostaði okkur skattgreiðendur eflaust töluverðan skildinginn. Lengi lifi umhverfisstefna flokksins og kolefnissporin! Nú þegar þetta er skrifað, eru 17 þúsund manns fallnir á Gaza, þar af 7000 börn. Sjöþúsund börn Vinstri Grænir og á meðan gerið þið ósköp fátt, nema móðgast yfir því að formaður ykkar og yfirmaður ríkisstjórnarinnar er gagnrýndur. Sú sama sem þið sögðuð sjálf í ykkar eigin slagorði „Það skiptir máli hver stjórnar!“. Er foringjadýrkunin og meðvirknin í VG orðin álíka lasin og á tímum DO hjá Sjálfstæðisflokknum? Um hvað talið þið þegar flokksráðsfundir eða landsfundir eru haldnir, allir bara hressir og til í þetta? Og til að bíta höfuðið af skömminni, á síðan að vísa palestínskum börnum hér úr landi. Börnum sem eru hér í vari og una sér vel þó þau viti fátt ef nokkuð um örlög fjölskyldu sinnar á Gaza og eru að sjálfsögðu yfirkomin af áhyggjum vegna þessa, en þurfa núna að óttast um sín eigin í ofanálag. Á hvaða plani er mennskan okkar komin þegar álíka gjörningur er hugleiddur og hvernig stendur á því að það þarf meira að segja að standa fyrir því að mótmæla slíkri óhæfu? Án efa getið þið vafalaust skýlt ykkur á bak við og sennilega gerið, ísdrottninguna frá Hveragerði og að hún stjórni þessum málaflokki, en ef það skiptir máli hver stjórnar, þá væri nú einmitt verkstjóra ríkisstjórnarinnar í lófa lagið, að sýna það í verki einmitt núna. Ef ekki, þá vona ég einfaldlega að öll fínheitin við að setjast á þing og viðurgjörningurinn sem því fylgdi, hafi verið þess virði. Það eru 7000 börn látin í dag á Gaza án þess að við fordæmum voðaverkin né slítum stjórnmálasambandi við Ísræl og tveir palestínskir drengir þurfa að óttast það daglega að vera vísað héðan úr landi. Það verða vond eftirmæli Vinstri Grænir. Höfundur er bókmennta- og þjóðfræðingur.
Vegið að íslenska lífeyriskerfinu Björgvin Jón Bjarnason,Þóra Eggertsdóttir,Halldór Kristinsson,Guðmundur Svavarsson,Elsa Björk Pétursdóttir,Jón Ólafur Halldórsson,Arnar Hjaltalín Skoðun
Skoðun Vegið að íslenska lífeyriskerfinu Björgvin Jón Bjarnason,Þóra Eggertsdóttir,Halldór Kristinsson,Guðmundur Svavarsson,Elsa Björk Pétursdóttir,Jón Ólafur Halldórsson,Arnar Hjaltalín skrifar
Skoðun Pólitískt hugrekki og pólitískt hugleysi: ólík stefna tveggja systurflokka Birgir Finnsson skrifar
Skoðun Opið svar til formanns Samleik- Útsvarsgreiðendur borga leikskólann í Kópavogi! Rakel Ýr Isaksen skrifar
Skoðun Tími til að notast við réttar tölur Sigurjón Þórðarson,Eydís Ásbjörnsdóttir,Eiríkur Björn Björgvinsson skrifar
Skoðun Frá Írak til Gaza: Hvað höfum við lært af lygunum og stríðsbröltinu? Helen Ólafsdóttir skrifar
Vegið að íslenska lífeyriskerfinu Björgvin Jón Bjarnason,Þóra Eggertsdóttir,Halldór Kristinsson,Guðmundur Svavarsson,Elsa Björk Pétursdóttir,Jón Ólafur Halldórsson,Arnar Hjaltalín Skoðun