Íslandi fórnað í stundarbrjálæði? Ástþór Magnússon skrifar 25. apríl 2022 10:02 Í nýlegri grein á erlendum vefmiðli velta menn því fyrir sér hvar sé öruggast að vera þegar kjarnorkustyrjöld brýst út. Ég segi „þegar” en ekki „ef” því frá því að skýrsla Olof Palme um kjarnorkuafvopnun kom út 1982 hafa sérfræðingar sagt að með núverandi varnarmálastefnu byggða á kjarnorkuvopnum sé það aðeins spurning um tíma hvenær einhver ýti á skothnappinn. Í greininni hvar sé öruggast að vera, skipaði fyrsta sætið neðanjarðarbyrgi, hvernig sem á nú að búa þar til frambúðar, og svo Ísland í öðru sæti. Greinarhöfundar lýsa Íslandi sem einangruðu landfræðilega og í alþjóða stjórnmálum með hlutleysi sínu. Því miður er þetta ekki rétt. Ísland er komið svo á bólakaf sem þátttakandi í styrjaldabrölti að rússneski sendiherrann hefur spurt hvort ráðamenn hér átti sig á því að vopnaflutningar með íslenskum flugvélum séu lögmæt skotmörk í þeirri styrjöld sem nú geisar í Úkraníu. Árið 2002 var ég handtekinn og færður á Litla Hraun fyrir að vekja athygli nákvæmlega á þessari staðreynd þegar stjórnvöld ráðgerðu að nota Íslenskar flugvélar undir herflutninga í stuðningi sínum við ólögmætt Írakstríð. Þá sendi Friður 2000 tölvupóst á viðkomandi flugfélög og vakti athygli á því að samkvæmt Genfar sáttmálanum um stríðsrekstur yrðu flugfélögin þá um leið orðin lögmæt skotmörk þeirra sem stríðið beinist gegn. Það sama á auðvitað við Íslenskt stríðsbrölt í dag. Ekki er nóg með að afvegaleiddir íslenskir ráðherrar sendi flugvélar með drápstól til stríðs, nú stefna þeir einnig á tugmilljarða uppbyggingu með nýjum hernaðarmannvirkjum á Íslandi, undir heitinu „evrópskt fælingaframtak bandaríska hersins”. Um er að ræða umsvifamikil hernaðarmannvirki eða fimmtu stærstu fjárfestingu bandaríska hersins á heimsvísu. Með þessu er verið að setja risavaxna skotskífu á Ísland og hættan á að kjarnorkusprengju verði beint að okkur eykst verulega. Forseti Úkraníu biður nú um fund með Rússlandsforseta til að reyna að leysa deiluna með samningum. Því miður virðist engan stuðning frá Íslandi að fá til þeirra aðgerða. Áhersla Íslendinga er á hernað. Það er sorglegt að forseti einu vopnlausu þjóðar NATO noti ekki sín tækifæri, áhrif og aðgengi að ráðamönnum til að greiða fyrir friðarviðræðum í stað þess að ausa yfir friðelskandi Íslendinga einhliða stríðsáróðri eins og hann gerði á RÚV í síðasta mánuði. Hversvegna ekki að skipta um gír til friðar? Rýna betur í sagnfræði um hvernig stríð leysast. Benda ungu óreyndu mömmunni sem situr við sama borð á Bessastöðum sem utanríkisráðherra á mikilvægi þess að knýja á um friðarviðræður á þessari hættustund. Því miður hefur þessi annars glæsilegi fulltrúi Íslands tekið að sér að skottast heimshorna á milli í vanhugsuðu hlutverki sínu sem sölumaður dauðans fyrir myrkaöflin sem ógna allri framtíð okkar. Eru Íslendingar eins og fíklar blindaðir af þeim 30 milljörðum sem kaninn vill “fjárfesta” í nýjum hernaðarmannvirkjum í útstöð á okkar afskekktu eyju mitt á milli Moskvu og Washington? Eftir slíka vímu á Íslenska þjóðin von á skelfilegum eftirköstum. Bakvið stundarbrjálæðið stendur hergagnaiðnaðurinn sem þrýstir á útþenslu NATO og vopnasölu til austurs. Ögmundur Jónasson segir í blaðagrein að Bandaríkjamenn segi enn þann dag í dag að réttlætanlegt hafi verið að varpa sprengjunum á Nagasaki og Hiroshima. Aðstæður hafi krafist þess. Og hann spyr: Gæti verið að í Moskvu sé nú hugsað eins? Það sé full ástæða til að óttast það og í því samhengi einnig dómgreindarleysi NATO. Hernaðarlega gæti Ísland orðið fyrir valinu sem fyrsta skotmarkið. Kjarnorkusprengja á herflugvöllinn í Keflavík og önnur á kafbátastöðina í Hvalfirði gætu orðið viðvörunarskotin til Bandaríkjanna með skilaboðum að stöðva útþenslu NATO. Vegna einangrunar landsins landfræðilega og fámennis gætu menn í brjálæði sínu litið á slíka hernaðaraðgerð sem takmarkað tjón í alþjóðlegu samhengi sem myndi um leið senda Bandaríkjunum sterk skilaboð um mátt Tsar sprengjunnar. Tjónið takmarkað við einangraða eyju í ballarhafi og aðeins nokkur hundruð þúsund hræður í stað þess að drepa milljónir. Það eru óraunhæfar væntingar af Íslendingum að halda að milljóna þjóðir munu leggja allt sitt í sölurnar til að svara í sömu mynt. Líklegast yrði samið um tafarlaust vopnahlé og friðarsamninga eins og gerðist í Japan eftir bandarísku kjarnorkusprengjurnar. Vandamálið fyrir Íslendinga í þessu samhengi er að þeir sem lifa af sprengjurnar munu fljótlega falla fyrir geislamengun sem leggst yfir Reykjavik hvernig sem vindátt stendur og útrýma mest allri Íslensku þjóðinni. Er þetta sú Rússneska rúletta sem við viljum nú spila? Það er til betri leið. Hér má lesa tillögur Friðar 2000 að friðsamlegri lausn stríðsins. Hér má lesa fyrri grein: Er mamma sölumaður dauðans. Höfundur er stofnandi Friðar 2000. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ástþór Magnússon Athugið. Vísir hvetur lesendur til að skiptast á skoðunum. Allar athugasemdir eru á ábyrgð þeirra er þær rita. Lesendur skulu halda sig við málefnalega og hófstillta umræðu og áskilur Vísir sér rétt til að fjarlægja ummæli og/eða umræðu sem fer út fyrir þau mörk. Vísir mun loka á aðgang þeirra sem tjá sig ekki undir eigin nafni eða gerast ítrekað brotlegir við ofangreindar umgengnisreglur. Mest lesið Sjókvíafúskið mikla Rán Flygenring Skoðun Ég kýs Baldur Guðrún Rögnvaldardóttir Skoðun Þegar orðið einelti er gjaldfellt – Til fylgjenda Katrínar Jakobsdóttur Kolbrá Höskuldsdóttir Skoðun Þráhyggja Björns Bjarnasonar Arnar Þór Jónsson Skoðun Þegar ég heyri nafnið Katrín Jakobsdóttir Hans Alexander Margrétarson Hansen Skoðun Skautadrottningin Katrín Jakobsdóttir Einar Steingrímsson Skoðun Hvaðan kemur fylgi Katrínar? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Halla Hrund – forseti fyrir almanna heill Tryggvi Felixson Skoðun Almannahagur eða nýfrjálshyggja? Reynir Böðvarsson Skoðun Vinkona í Ástralíu fékk þessar línur eftir að hafa skoðað gosið á Reykjanesskaga á tölvunni sinni frá aðila á Facebook Matthildur Björnsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Ég kýs Baldur Guðrún Rögnvaldardóttir skrifar Skoðun Vinkona í Ástralíu fékk þessar línur eftir að hafa skoðað gosið á Reykjanesskaga á tölvunni sinni frá aðila á Facebook Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Ferðaþjónustan og vaskurinn Pétur Óskarsson skrifar Skoðun Þráhyggja Björns Bjarnasonar Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Nálægð við stjórnmálin – Ólafur Ragnar og Katrín Össur Skarphéðinsson skrifar Skoðun Einföld og afgerandi skref í þágu líffræðilegrar fjölbreytni Andrés Ingi Jónsson skrifar Skoðun Hvernig standa sveitarfélögin sig í stafrænni þróun? Sigurjón Ólafsson skrifar Skoðun Vald spillir Anna Magnúsdóttir skrifar Skoðun Af hverju skjólshús? Elín Ebba Ásmundsdóttir skrifar Skoðun Sjókvíafúskið mikla Rán Flygenring skrifar Skoðun Almannahagur eða nýfrjálshyggja? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Halla Hrund – forseti fyrir almanna heill Tryggvi Felixson skrifar Skoðun Hvað veit ég? Ég er bara fangi! Ólafur Ágúst Hraundal skrifar Skoðun Sundtískan Anna Gunndís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Olía á eld átaka Hópur fólks í Íslenska náttúruverndarsjóðnum skrifar Skoðun Vanmat á hugvísindum og staða íslenskra fræða Lára Magnúsardóttir skrifar Skoðun Fordæmið Sveinn Flóki Guðmundsson skrifar Skoðun Styrk hönd og fim Torfi H. Tulinius skrifar Skoðun Í dag er dagur líffjölbreytileika Hólmfríður Sigþórsdóttir,Álfhildur Leifsdóttir skrifar Skoðun Sanngjarnt lífeyriskerfi: Það er dýrara að vera fatlaður Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Stéttarfélög í fjötrum meðvirkar stjórnsýslu Indriði Stefánsson skrifar Skoðun Óheiðarleiki gagnvart öryrkjum Svanberg Hreinsson skrifar Skoðun Tveir valkostir Ragnheiður Jónsdóttir skrifar Skoðun Forsetinn sem sameinar Björk Baldursdóttir,Ingvi Stefánsson skrifar Skoðun Hvaðan kemur fylgi Katrínar? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hvað viljum við? skrifar Skoðun Fátækt er ekki blankheit Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Fremst meðal jafningja: Halla Tómasdóttir á Bessastaði Birna Jónsdóttir skrifar Skoðun Skautadrottningin Katrín Jakobsdóttir Einar Steingrímsson skrifar Sjá meira
Í nýlegri grein á erlendum vefmiðli velta menn því fyrir sér hvar sé öruggast að vera þegar kjarnorkustyrjöld brýst út. Ég segi „þegar” en ekki „ef” því frá því að skýrsla Olof Palme um kjarnorkuafvopnun kom út 1982 hafa sérfræðingar sagt að með núverandi varnarmálastefnu byggða á kjarnorkuvopnum sé það aðeins spurning um tíma hvenær einhver ýti á skothnappinn. Í greininni hvar sé öruggast að vera, skipaði fyrsta sætið neðanjarðarbyrgi, hvernig sem á nú að búa þar til frambúðar, og svo Ísland í öðru sæti. Greinarhöfundar lýsa Íslandi sem einangruðu landfræðilega og í alþjóða stjórnmálum með hlutleysi sínu. Því miður er þetta ekki rétt. Ísland er komið svo á bólakaf sem þátttakandi í styrjaldabrölti að rússneski sendiherrann hefur spurt hvort ráðamenn hér átti sig á því að vopnaflutningar með íslenskum flugvélum séu lögmæt skotmörk í þeirri styrjöld sem nú geisar í Úkraníu. Árið 2002 var ég handtekinn og færður á Litla Hraun fyrir að vekja athygli nákvæmlega á þessari staðreynd þegar stjórnvöld ráðgerðu að nota Íslenskar flugvélar undir herflutninga í stuðningi sínum við ólögmætt Írakstríð. Þá sendi Friður 2000 tölvupóst á viðkomandi flugfélög og vakti athygli á því að samkvæmt Genfar sáttmálanum um stríðsrekstur yrðu flugfélögin þá um leið orðin lögmæt skotmörk þeirra sem stríðið beinist gegn. Það sama á auðvitað við Íslenskt stríðsbrölt í dag. Ekki er nóg með að afvegaleiddir íslenskir ráðherrar sendi flugvélar með drápstól til stríðs, nú stefna þeir einnig á tugmilljarða uppbyggingu með nýjum hernaðarmannvirkjum á Íslandi, undir heitinu „evrópskt fælingaframtak bandaríska hersins”. Um er að ræða umsvifamikil hernaðarmannvirki eða fimmtu stærstu fjárfestingu bandaríska hersins á heimsvísu. Með þessu er verið að setja risavaxna skotskífu á Ísland og hættan á að kjarnorkusprengju verði beint að okkur eykst verulega. Forseti Úkraníu biður nú um fund með Rússlandsforseta til að reyna að leysa deiluna með samningum. Því miður virðist engan stuðning frá Íslandi að fá til þeirra aðgerða. Áhersla Íslendinga er á hernað. Það er sorglegt að forseti einu vopnlausu þjóðar NATO noti ekki sín tækifæri, áhrif og aðgengi að ráðamönnum til að greiða fyrir friðarviðræðum í stað þess að ausa yfir friðelskandi Íslendinga einhliða stríðsáróðri eins og hann gerði á RÚV í síðasta mánuði. Hversvegna ekki að skipta um gír til friðar? Rýna betur í sagnfræði um hvernig stríð leysast. Benda ungu óreyndu mömmunni sem situr við sama borð á Bessastöðum sem utanríkisráðherra á mikilvægi þess að knýja á um friðarviðræður á þessari hættustund. Því miður hefur þessi annars glæsilegi fulltrúi Íslands tekið að sér að skottast heimshorna á milli í vanhugsuðu hlutverki sínu sem sölumaður dauðans fyrir myrkaöflin sem ógna allri framtíð okkar. Eru Íslendingar eins og fíklar blindaðir af þeim 30 milljörðum sem kaninn vill “fjárfesta” í nýjum hernaðarmannvirkjum í útstöð á okkar afskekktu eyju mitt á milli Moskvu og Washington? Eftir slíka vímu á Íslenska þjóðin von á skelfilegum eftirköstum. Bakvið stundarbrjálæðið stendur hergagnaiðnaðurinn sem þrýstir á útþenslu NATO og vopnasölu til austurs. Ögmundur Jónasson segir í blaðagrein að Bandaríkjamenn segi enn þann dag í dag að réttlætanlegt hafi verið að varpa sprengjunum á Nagasaki og Hiroshima. Aðstæður hafi krafist þess. Og hann spyr: Gæti verið að í Moskvu sé nú hugsað eins? Það sé full ástæða til að óttast það og í því samhengi einnig dómgreindarleysi NATO. Hernaðarlega gæti Ísland orðið fyrir valinu sem fyrsta skotmarkið. Kjarnorkusprengja á herflugvöllinn í Keflavík og önnur á kafbátastöðina í Hvalfirði gætu orðið viðvörunarskotin til Bandaríkjanna með skilaboðum að stöðva útþenslu NATO. Vegna einangrunar landsins landfræðilega og fámennis gætu menn í brjálæði sínu litið á slíka hernaðaraðgerð sem takmarkað tjón í alþjóðlegu samhengi sem myndi um leið senda Bandaríkjunum sterk skilaboð um mátt Tsar sprengjunnar. Tjónið takmarkað við einangraða eyju í ballarhafi og aðeins nokkur hundruð þúsund hræður í stað þess að drepa milljónir. Það eru óraunhæfar væntingar af Íslendingum að halda að milljóna þjóðir munu leggja allt sitt í sölurnar til að svara í sömu mynt. Líklegast yrði samið um tafarlaust vopnahlé og friðarsamninga eins og gerðist í Japan eftir bandarísku kjarnorkusprengjurnar. Vandamálið fyrir Íslendinga í þessu samhengi er að þeir sem lifa af sprengjurnar munu fljótlega falla fyrir geislamengun sem leggst yfir Reykjavik hvernig sem vindátt stendur og útrýma mest allri Íslensku þjóðinni. Er þetta sú Rússneska rúletta sem við viljum nú spila? Það er til betri leið. Hér má lesa tillögur Friðar 2000 að friðsamlegri lausn stríðsins. Hér má lesa fyrri grein: Er mamma sölumaður dauðans. Höfundur er stofnandi Friðar 2000.
Þegar orðið einelti er gjaldfellt – Til fylgjenda Katrínar Jakobsdóttur Kolbrá Höskuldsdóttir Skoðun
Vinkona í Ástralíu fékk þessar línur eftir að hafa skoðað gosið á Reykjanesskaga á tölvunni sinni frá aðila á Facebook Matthildur Björnsdóttir Skoðun
Skoðun Vinkona í Ástralíu fékk þessar línur eftir að hafa skoðað gosið á Reykjanesskaga á tölvunni sinni frá aðila á Facebook Matthildur Björnsdóttir skrifar
Skoðun Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir skrifar
Þegar orðið einelti er gjaldfellt – Til fylgjenda Katrínar Jakobsdóttur Kolbrá Höskuldsdóttir Skoðun
Vinkona í Ástralíu fékk þessar línur eftir að hafa skoðað gosið á Reykjanesskaga á tölvunni sinni frá aðila á Facebook Matthildur Björnsdóttir Skoðun