Gefum félagslegu heilbrigði gaum Kristína Erna Hallgrímsdóttir skrifar 25. nóvember 2021 11:30 Samkvæmt Alþjóðaheilbrigðismálastofnun þá er heilbrigði skilgreint sem „líkamleg, andleg og félagsleg vellíðan en ekki einungis að vera laus við sjúkdóma og heilsubresti“. Hið félagslega er ef til vill sá þáttur sem við gefum ekki nægilega gaum þegar kemur að heilbrigði. Það er ekki vegna þess að hann er síður mikilvægur enda er fjöldinn af rannsóknum sem sýna að hann hefur veigamikið gildi í heilsu fólks. En með tilkomu lýðheilsuvísinda hefur sjónum í auknum mæli verið beint að því skoða heilsu út frá víðu samhengi. Á undanförnum árum hefur umræðan um einmanaleika farið vaxandi en talið er að breyttir lífshættir hafi leitt til aukningar þar á í nútíma samfélögum. Rannsóknir sýna að einmanaleiki getur verulega skert lífsgæði fólks. Einmanaleiki getur stafað af tvennum toga, annars vegar þegar skortur er á félagslegum tengslum og hins vegar tilfinningalegri nánd eða jafnvel samblanda af þessu tvennu. En á heildina litið þá veldur einmanaleiki vanlíðan sem hefur víðtæk áhrif á andlega, líkamlega og félagslega þætti heilsu. Rannsóknir hafa sýnt fram á að hærri dánartíðni sé að finna á meðal þeirra sem eru einmana. Félagslegur skortur getur haft í för með sér áhættuþætti á borð við hreyfingarleysi, reykingar, offitu, verri matarvenjur, skert svefngæði og neikvæð áhrif á starfsemi tauga- og ónæmiskerfi. Áhættustigið sem fylgir einmanaleika er talið vera í sama flokki og reykingar. Aukin hætta er á ýmsum sjúkdómum, til að mynda heilablóðfalli, kransæðasjúkdómum, háum blóðþrýstingi og fylgni við geðraskanir. Einnig eru meiri líkur á að einstaklingar með geðraskanir upplifa einmanaleika og skort á félagslegum tengslum en þeir sem eru án þeirra. Ásamt því eru sjúkraheimsóknir tíðari á meðal þessa hóps. Sjá má að félagsleg nánd og tengsl hafa gríðarleg áhrif á heilsu og þar með er mikið forvarnargildi fólgið í því að huga að félagslegu heilbrigði. Félagslegur stuðningur gegnir til dæmis margþættu hlutverki. Hann getur uppfyllt þarfir sem snúa að því að viðhalda tilfinningalegu jafnvægi, nánd, upplýsingagjöf, myndun tengslaneta og aðgengi að efnislegum þáttum. En líkt og þaulreyndur læknir nefndi í kennslu við lýðheilsu að „heilsan okkar byrjar og verður til að nær öllu leyti fyrir utan heilbrigðiskerfið“. En þetta er einmitt góð áminning, að hlúa að heilsunni er daglegt verkefni og það snýr ekki eingöngu að því að borða hollt, hreyfa sig og sofa nóg. Það er mikilvægt að vera meðvitaður um félagslega þáttinn í lífi okkar og hvernig hann hefur áhrif á okkur, hvar þarfir okkar liggja og jafnvel spyrja okkur hvort félagsskapurinn sé nærandi eða ekki. Vissulega gegna vinasambönd ólíku hlutverki en eins og svo margt í tilverunni þá eru gæði umfram magn gulls ígildi. Niðurstaðan gæti verið sú að skortur sé á félagslegum tengslum eða nánd og jafnvel einmanaleiki til staðar. En einmanaleiki er einn helsti mælikvarði á félagslegri vellíðan. Þá er mikilvægt að bregðast við og finna leiðir til að koma í veg fyrir frekari skaða og jafnvel leita sér aðstoðar líkt og við gerum flest þegar heilsan brestur. Félagslegt heilbrigði er ekki síður mikilvægara en aðrir þættir heilsunnar. Einmanaleiki er lýðheilsumál og það er samfélagslegt verkefni að takast á við hann. Að þessu sögðu er vert að gefa hinu félagslega gaum því það er okkur lífsnauðsynlegt. Höfundur er meistaranemi í lýðheilsuvísindum. Heimildaskrá Cacioppo, J. T., Cacioppo, S. og Boomsma, D. I. (2014). Evolutionary mechanisms for loneliness. Cogn Emot, 28(1), 3-21. doi:10.1080/02699931.2013.837379 Cacioppo, J. T., Hawkley, L. C., Crawford, L. E., Ernst, J. M., Burleson, M. H., Kowalewski, R. B., . . . Berntson, G. G. (2002). Loneliness and health: potential mechanisms. Psychosomatic Medicine, 64(3), 407-417. doi:10.1097/00006842-200205000-00005 Cohen, S. og Wills, T. A. (1985). Stress, social support, and the buffering hypothesis. Psychological Bulletin, 98(2), 310-357. doi:10.1037/0033-2909.98.2.310 Fertman, C. I. og Allensworth, D. D. (2010). Health promotion programs – from theory to practice. San Francisco: Jossey-Bass. Geller, J., Janson, P., McGovern, E. og Valdini, A. (1999). Loneliness as a predictor of hospital emergency department use. The Journal of family practice, 48(10), 801-804. Gierveld, J. D. J. og Tilburg, T. V. (2006). A 6-Item Scale for Overall, Emotional, and Social Loneliness: Confirmatory Tests on Survey Data. Research on Aging, 28(5), 582-598. doi:10.1177/0164027506289723 Hajek, A., Kretzler, B. og König, H. H. (2020). Multimorbidity, Loneliness, and Social Isolation. A Systematic Review. Int J Environ Res Public Health, 17(22). doi:10.3390/ijerph17228688 Hawkley, L. C., Thisted, R. A., Masi, C. M. og Cacioppo, J. T. (2010). Loneliness predicts increased blood pressure: 5-year cross-lagged analyses in middle-aged and older adults. Psychology and Aging, 25(1), 132-141. doi:10.1037/a0017805 Heilbrigðisráðuneytið. (2019). Heilbrigðisstefna: Stefna fyrir íslenska heilbrigðisþjónustu til ársins 2030: Heilbrigðisráðuneytið 2019. Sótt af https://www.stjornarradid.is/library/04-Raduneytin/Heilbrigdisraduneytid/ymsar-skrar/Heilbrigdisstefna_4.juli.pdf Holt-Lunstad, J., Smith, T. B., Baker, M., Harris, T. og Stephenson, D. (2015). Loneliness and social isolation as risk factors for mortality: a meta-analytic review. Perspectives on Psychological Science, 10(2), 227-237. doi:10.1177/1745691614568352 Holt-Lunstad, J., Smith, T. B. og Layton, J. B. (2010). Social relationships and mortality risk: a meta-analytic review. PLOS Medicine, 7(7), e1000316. doi:10.1371/journal.pmed.1000316 House, J. S., Robbins, C. og Metzner, H. L. (1982). The association of social relationships and activities with mortality: prospective evidence from the Tecumseh Community Health Study. American Journal of Epidemiology, 116(1), 123-140. doi:10.1093/oxfordjournals.aje.a113387 Jaremka, L. M., Andridge, R. R., Fagundes, C. P., Alfano, C. M., Povoski, S. P., Lipari, A. M., . . . Kiecolt-Glaser, J. K. (2014). Pain, depression, and fatigue: loneliness as a longitudinal risk factor. Health Psychology, 33(9), 948-957. doi:10.1037/a0034012 Lauder, W., Sharkey, S. og Mummery, K. (2004). A community survey of loneliness. Journal of Advanced Nursing, 46(1), 88-94. doi:10.1111/j.1365-2648.2003.02968.x Meltzer, H., Bebbington, P., Dennis, M. S., Jenkins, R., McManus, S. og Brugha, T. S. (2013). Feelings of loneliness among adults with mental disorder. Soc Psychiatry Psychiatr Epidemiol, 48(1), 5-13. doi:10.1007/s00127-012-0515-8 Umberson, D. og Montez, J. K. (2010). Social relationships and health: a flashpoint for health policy. J Health Soc Behav, 51 S54-66. doi:10.1177/0022146510383501 Wang, J., Mann, F., Lloyd-Evans, B., Ma, R. og Johnson, S. (2018). Associations between loneliness and perceived social support and outcomes of mental health problems: a systematic review. BMC Psychiatry, 18(1), 156. doi:10.1186/s12888-018-1736-5 Weiss, R. S. (1973). Loneliness: The experience of emotional and social isolation. Cambridge, MA, US: The MIT Press. WHO. (e.d.). Constitution: WHO remains firmly committed to the principles set out in the preamble to the Constitution. Sótt af https://www.who.int/about/governance/constitution Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Geðheilbrigði Athugið. Vísir hvetur lesendur til að skiptast á skoðunum. Allar athugasemdir eru á ábyrgð þeirra er þær rita. Lesendur skulu halda sig við málefnalega og hófstillta umræðu og áskilur Vísir sér rétt til að fjarlægja ummæli og/eða umræðu sem fer út fyrir þau mörk. Vísir mun loka á aðgang þeirra sem tjá sig ekki undir eigin nafni eða gerast ítrekað brotlegir við ofangreindar umgengnisreglur. Mest lesið Halldór 27.04.2024 Halldór Bakslag í streymi Silja Snædal Drífudóttir Skoðun Óbærileg léttúð VG Jakob Frímann Magnússon Skoðun Satt og logið Bryndís Schram Skoðun Hver er pælingin? Ásgeir Brynjar Torfason Skoðun Hvernig forseta vilt þú? Valdís Arnarsdóttir Skoðun Sögufölsun eytt í kyrrþey Hjörtur Hjartarson Skoðun Tímaskekkja á 21. öldinni Valerio Gargiulo Skoðun Svik við þjóðina Alfreð Sturla Böðvarsson Skoðun Takk fyrir vettlingana! Hópur foreldra leikskólabarna í Reykjavík Skoðun Skoðun Skoðun Eins og sandur úr greip Jón Steindór Valdimarsson skrifar Skoðun Enga saltdreifara á Bessastaði takk Skírnir Garðarsson skrifar Skoðun Hvernig forseta vilt þú? Valdís Arnarsdóttir skrifar Skoðun Spurðu fólkið Halla Tómasdóttir skrifar Skoðun Vopn, sprengjur og annað eins Árný Björg Blandon skrifar Skoðun Hvar er eldhúsglugginn? Elsa Ævarsdóttir skrifar Skoðun Bakslag í streymi Silja Snædal Drífudóttir skrifar Skoðun Tímaskekkja á 21. öldinni Valerio Gargiulo skrifar Skoðun Hver er pælingin? Ásgeir Brynjar Torfason skrifar Skoðun Í átt að velsæld á nokkrum mínútum Olga Björt Þórðardóttir skrifar Skoðun Er fyrirmyndarríkið Ísland í ruslflokki í sorpmálum? Sigurður Páll Jónsson skrifar Skoðun Takk fyrir vettlingana! Hópur foreldra leikskólabarna í Reykjavík skrifar Skoðun Hvað varð um samveruna? Hildur Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Listir og velferð Kristín Valsdóttir skrifar Skoðun Er forsetaframbjóðendum umhugað um dýravernd? Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Þegar þú vilt miklu meira bákn Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Óbærileg léttúð VG Jakob Frímann Magnússon skrifar Skoðun Að hafa áhrif á nærumhverfi sitt Guðbrandur Einarsson skrifar Skoðun Framtíð innri markaðarins Gunnar Bragi Sveinsson skrifar Skoðun Satt og logið Bryndís Schram skrifar Skoðun Alþjóðlegi leiðsöguhundadagurinn Sigþór U. Hallfreðsson skrifar Skoðun Framsókn leggst ekki í duftið Guðmundur Birkir Þorkelsson skrifar Skoðun Að dreyma um alheim góðvildar Valerio Gargiulo skrifar Skoðun Að bjarga sex lífum á mínútu í hálfa öld Birna Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Þegar þú ert báknið Gabríel Ingimarsson skrifar Skoðun Svik við þjóðina Alfreð Sturla Böðvarsson skrifar Skoðun Innivist er mikilvægasti þátturinn við hönnun íbúða! Ásta Logadóttir skrifar Skoðun Brautryðjandinn Baldur Þóra Björk Smith skrifar Skoðun Katrín og Gunnar? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Ótímabundin leyfi, ótímabundið náttúruníð Elvar Örn Friðriksson skrifar Sjá meira
Samkvæmt Alþjóðaheilbrigðismálastofnun þá er heilbrigði skilgreint sem „líkamleg, andleg og félagsleg vellíðan en ekki einungis að vera laus við sjúkdóma og heilsubresti“. Hið félagslega er ef til vill sá þáttur sem við gefum ekki nægilega gaum þegar kemur að heilbrigði. Það er ekki vegna þess að hann er síður mikilvægur enda er fjöldinn af rannsóknum sem sýna að hann hefur veigamikið gildi í heilsu fólks. En með tilkomu lýðheilsuvísinda hefur sjónum í auknum mæli verið beint að því skoða heilsu út frá víðu samhengi. Á undanförnum árum hefur umræðan um einmanaleika farið vaxandi en talið er að breyttir lífshættir hafi leitt til aukningar þar á í nútíma samfélögum. Rannsóknir sýna að einmanaleiki getur verulega skert lífsgæði fólks. Einmanaleiki getur stafað af tvennum toga, annars vegar þegar skortur er á félagslegum tengslum og hins vegar tilfinningalegri nánd eða jafnvel samblanda af þessu tvennu. En á heildina litið þá veldur einmanaleiki vanlíðan sem hefur víðtæk áhrif á andlega, líkamlega og félagslega þætti heilsu. Rannsóknir hafa sýnt fram á að hærri dánartíðni sé að finna á meðal þeirra sem eru einmana. Félagslegur skortur getur haft í för með sér áhættuþætti á borð við hreyfingarleysi, reykingar, offitu, verri matarvenjur, skert svefngæði og neikvæð áhrif á starfsemi tauga- og ónæmiskerfi. Áhættustigið sem fylgir einmanaleika er talið vera í sama flokki og reykingar. Aukin hætta er á ýmsum sjúkdómum, til að mynda heilablóðfalli, kransæðasjúkdómum, háum blóðþrýstingi og fylgni við geðraskanir. Einnig eru meiri líkur á að einstaklingar með geðraskanir upplifa einmanaleika og skort á félagslegum tengslum en þeir sem eru án þeirra. Ásamt því eru sjúkraheimsóknir tíðari á meðal þessa hóps. Sjá má að félagsleg nánd og tengsl hafa gríðarleg áhrif á heilsu og þar með er mikið forvarnargildi fólgið í því að huga að félagslegu heilbrigði. Félagslegur stuðningur gegnir til dæmis margþættu hlutverki. Hann getur uppfyllt þarfir sem snúa að því að viðhalda tilfinningalegu jafnvægi, nánd, upplýsingagjöf, myndun tengslaneta og aðgengi að efnislegum þáttum. En líkt og þaulreyndur læknir nefndi í kennslu við lýðheilsu að „heilsan okkar byrjar og verður til að nær öllu leyti fyrir utan heilbrigðiskerfið“. En þetta er einmitt góð áminning, að hlúa að heilsunni er daglegt verkefni og það snýr ekki eingöngu að því að borða hollt, hreyfa sig og sofa nóg. Það er mikilvægt að vera meðvitaður um félagslega þáttinn í lífi okkar og hvernig hann hefur áhrif á okkur, hvar þarfir okkar liggja og jafnvel spyrja okkur hvort félagsskapurinn sé nærandi eða ekki. Vissulega gegna vinasambönd ólíku hlutverki en eins og svo margt í tilverunni þá eru gæði umfram magn gulls ígildi. Niðurstaðan gæti verið sú að skortur sé á félagslegum tengslum eða nánd og jafnvel einmanaleiki til staðar. En einmanaleiki er einn helsti mælikvarði á félagslegri vellíðan. Þá er mikilvægt að bregðast við og finna leiðir til að koma í veg fyrir frekari skaða og jafnvel leita sér aðstoðar líkt og við gerum flest þegar heilsan brestur. Félagslegt heilbrigði er ekki síður mikilvægara en aðrir þættir heilsunnar. Einmanaleiki er lýðheilsumál og það er samfélagslegt verkefni að takast á við hann. Að þessu sögðu er vert að gefa hinu félagslega gaum því það er okkur lífsnauðsynlegt. Höfundur er meistaranemi í lýðheilsuvísindum. Heimildaskrá Cacioppo, J. T., Cacioppo, S. og Boomsma, D. I. (2014). Evolutionary mechanisms for loneliness. Cogn Emot, 28(1), 3-21. doi:10.1080/02699931.2013.837379 Cacioppo, J. T., Hawkley, L. C., Crawford, L. E., Ernst, J. M., Burleson, M. H., Kowalewski, R. B., . . . Berntson, G. G. (2002). Loneliness and health: potential mechanisms. Psychosomatic Medicine, 64(3), 407-417. doi:10.1097/00006842-200205000-00005 Cohen, S. og Wills, T. A. (1985). Stress, social support, and the buffering hypothesis. Psychological Bulletin, 98(2), 310-357. doi:10.1037/0033-2909.98.2.310 Fertman, C. I. og Allensworth, D. D. (2010). Health promotion programs – from theory to practice. San Francisco: Jossey-Bass. Geller, J., Janson, P., McGovern, E. og Valdini, A. (1999). Loneliness as a predictor of hospital emergency department use. The Journal of family practice, 48(10), 801-804. Gierveld, J. D. J. og Tilburg, T. V. (2006). A 6-Item Scale for Overall, Emotional, and Social Loneliness: Confirmatory Tests on Survey Data. Research on Aging, 28(5), 582-598. doi:10.1177/0164027506289723 Hajek, A., Kretzler, B. og König, H. H. (2020). Multimorbidity, Loneliness, and Social Isolation. A Systematic Review. Int J Environ Res Public Health, 17(22). doi:10.3390/ijerph17228688 Hawkley, L. C., Thisted, R. A., Masi, C. M. og Cacioppo, J. T. (2010). Loneliness predicts increased blood pressure: 5-year cross-lagged analyses in middle-aged and older adults. Psychology and Aging, 25(1), 132-141. doi:10.1037/a0017805 Heilbrigðisráðuneytið. (2019). Heilbrigðisstefna: Stefna fyrir íslenska heilbrigðisþjónustu til ársins 2030: Heilbrigðisráðuneytið 2019. Sótt af https://www.stjornarradid.is/library/04-Raduneytin/Heilbrigdisraduneytid/ymsar-skrar/Heilbrigdisstefna_4.juli.pdf Holt-Lunstad, J., Smith, T. B., Baker, M., Harris, T. og Stephenson, D. (2015). Loneliness and social isolation as risk factors for mortality: a meta-analytic review. Perspectives on Psychological Science, 10(2), 227-237. doi:10.1177/1745691614568352 Holt-Lunstad, J., Smith, T. B. og Layton, J. B. (2010). Social relationships and mortality risk: a meta-analytic review. PLOS Medicine, 7(7), e1000316. doi:10.1371/journal.pmed.1000316 House, J. S., Robbins, C. og Metzner, H. L. (1982). The association of social relationships and activities with mortality: prospective evidence from the Tecumseh Community Health Study. American Journal of Epidemiology, 116(1), 123-140. doi:10.1093/oxfordjournals.aje.a113387 Jaremka, L. M., Andridge, R. R., Fagundes, C. P., Alfano, C. M., Povoski, S. P., Lipari, A. M., . . . Kiecolt-Glaser, J. K. (2014). Pain, depression, and fatigue: loneliness as a longitudinal risk factor. Health Psychology, 33(9), 948-957. doi:10.1037/a0034012 Lauder, W., Sharkey, S. og Mummery, K. (2004). A community survey of loneliness. Journal of Advanced Nursing, 46(1), 88-94. doi:10.1111/j.1365-2648.2003.02968.x Meltzer, H., Bebbington, P., Dennis, M. S., Jenkins, R., McManus, S. og Brugha, T. S. (2013). Feelings of loneliness among adults with mental disorder. Soc Psychiatry Psychiatr Epidemiol, 48(1), 5-13. doi:10.1007/s00127-012-0515-8 Umberson, D. og Montez, J. K. (2010). Social relationships and health: a flashpoint for health policy. J Health Soc Behav, 51 S54-66. doi:10.1177/0022146510383501 Wang, J., Mann, F., Lloyd-Evans, B., Ma, R. og Johnson, S. (2018). Associations between loneliness and perceived social support and outcomes of mental health problems: a systematic review. BMC Psychiatry, 18(1), 156. doi:10.1186/s12888-018-1736-5 Weiss, R. S. (1973). Loneliness: The experience of emotional and social isolation. Cambridge, MA, US: The MIT Press. WHO. (e.d.). Constitution: WHO remains firmly committed to the principles set out in the preamble to the Constitution. Sótt af https://www.who.int/about/governance/constitution