FÍB segir trygginga­fé­lögin sitja á „spik­feitum bóta­sjóði“ frekar en að lækka ið­gjöld

Runólfur skrifaði grein á Vísi fyrir skemmstu þar sem hann tíundaði fréttir um hagnað tryggingafélaganna og setti í samhengi við að frá árinu 2015 hafi vísitala bílatrygginga hækkað um 44% meðan vísitala neysluverðs hafi hækkað um 17%. Á sama tíma hafi umferðarslysum fækkað um 14% og slösuðum fækkað um 23% samkvæmt tölum Samgöngustofu.

Þá bætti hann við að sífellt bættist í söfnunarsjóði tryggingafélaganna vegna „oftekinna iðgjalda“.

„Um síðustu áramót lágu félögin á 50 milljarða króna bótasjóði sem þau hafa safnað með ofurverðlagningu á iðgjöld ábyrgðartrygginga ökutækja. Þennan sjóð ávaxta þau skattfrjálst.“

Runólfur sagði enga samkeppni ríkja milli tryggingafélaganna en þess í stað hækki þau iðgjöld „í samræmdum takti“

Kostnaður umfram iðgjöld á ökutækjatryggingum

Katrín Júlíusdóttir, framkvæmdastjóri Samtaka fjármálafyrirtækja, svaraði Runólfi í gær og sagði hann kom fram með með einhliða umfjöllun og „gífuryrði um okur og vafasama viðskiptahætti“ í máli sínu.

Þá sé ekki rétt að einblína á vísitölu neysluverðs í þessu sambandi. Vísitalan mæli „breytingar á heildarverðlagi allra hluta í þjóðfélaginu og eðlilegt er að undirliðir þar breytist ekki með sama hætti og vísitalan sjálf“.

Hækkun launa upp á 69% og aukinn viðgerðarkostnaður bifreiða upp á 45% á umræddu tímabili hafi einnig áhrif

Katrín segir að ef aðeins sé horft til lögbundinna ökutækjatrygginga sé ekki hagnaður af þeirri starfsemi, heldur hafi kostnaður vegna þeirra numið 107-110% af iðgjöldum árin 2017-2020.

„Sá mikli hagnaður tryggingafélaga á fyrri hluta ársins sem vísað er til í grein framkvæmdastjóra FÍB er að mestu til kominn vegna ávöxtunar fjárfestingareigna, þar hefur mikill uppgangur á hlutabréfamarkaði haft mest áhrif. Tryggingafélög geta ekki einungis treyst á slíkan hagnað heldur þarf einnig að hlúa að grunnrekstri til framtíðar.“

Varðandi lægri iðgjöld á Norðurlöndum segir Katrín að það sé ekki sambærilegt, þar sem t.d. í Danmörku séu útgreiðslu slysabóta settar þrengri skorður. Hér á landi séu 75% af greiddum bótum greiddar vegna 15% varanlegrar örorku eða lægra hlutfalls, á meðan dönsk félög þurfi ekki að greiða bætur fyrr en örorka sé metin yfir 15%.

Hún kallar loks eftir „góðu samtali“ við FÍB og aðra talsmenn neytenda ásamt stjórnvöldum um raunhæfar leiðir að ódýrari tryggingum sem sé allra hagur.

Ekkert minnst á „fílinn í herberginu“

Runólfur svarar hins vegar í morgun og segir skýringar Katrínar „halda litlu vatni“ og hún minnist ekki á „fílinn í herberginu“ sem sé umræddur bótasjóður. Þá gæti ónákvæmni í tölum sem hún setur fram, þar sem laun og viðgerðarkostnaður hafi ekki hækkað eins mikið og hún haldi fram.

Hann gefur þá lítið fyrir það að iðgjöld ökutrygginga nái ekki upp í kostnað. „Tryggingafélögin búa til eigin tölur um tjónakostnað og hræra í þeim eftir því hvort þurfi frekar að sýna góðan hagnað eða hlaða í bótasjóðina“.

Þá blæs hann á tal um að tryggingafélög geti ekki reitt sig á ávöxtun fjárfestingareigna. Þar sé um að ræða ávöxtun sem byggi á „spikfeitum bótasjóði“ sem hafi hækkað úr 27 milljörðum í 50 milljarða á sex árum.

„Tapið á tryggingarekstrinum hefur sem sagt ekki verið meira en svo að félögunum hefur tekist að nurla saman 50 milljarða króna afgangi sem þau ávaxta skattfrjálst með því að kalla þessu stærstu eign sína tjónaskuld en ekki bótasjóð.“

Félögin hefðu átt að vera búin að skila þessum fjármunum aftur til tryggingataka í formi lækkaðra iðgjalda.

Runólfur segist að lokum tilbúinn til að ræða frekar hag neytenda og samkeppnismál og eins muni FÍB ekki standa í vegi fyrir viðræðum tryggingarfélaga við löggjafann um endurbætur á skaðabótalögum.