Uhunoma synjað um landvistarleyfi af Kærunefnd útlendingamála Tómas Manoury, Hallgrímur Helgason, Morgane Priet-Mahéo, Ívar Pétur Kjartansson og Magnús Tryggvason Eliassen skrifa 14. apríl 2021 11:30 Kærunefnd útlendingamála tók síðastliðinn föstudag fyrir mál Nígeríumannsins Uhunoma Osayomore. Niðurstaða nefndarinnar var sú að hún staðfesti eldri ákvörðun Útlendingastofnunar um að synja umsókn hans um alþjóðlega vernd hér á landi og dvalarleyfi á grundvelli mannúðarsjónarmiða. Samkvæmt úrskurðinum hefur hann 30 daga til að yfirgefa landið sjálfviljugur, ella verður honum vísað úr landi með valdi að þeim tíma liðnum. Úrskurðurinn var kveðinn upp tveimur dögum áður en 18 mánuðir voru liðnir frá því að hann kom til Íslands. Kærunefnd útlendingamála metur sögu hans „ótrúverðuga” og aðstæður í heimalandinu, Nígeríu, ekki nægilega „slæmar" til að réttlæta alþjóðlega vernd eða dvalarleyfi á grundvelli mannúðarsjónarmiða á Íslandi. Uhunoma er 21 árs og hefur verið á flótta og vergangi frá því hann var 14 ára gamall, eftir að faðir hans myrti móður hans og yngri systir hans lést í slysi. Síðan þá hefur hann orðið fyrir barðinu á vinnumansali, ofbeldi, kynferðisofbeldi, og ítrekað orðið heimilislaus svo eitthvað sé nefnt. Í heil sjö ár hefur líf hans verið ein stór óvissa full af lífshættu, matröðum og almennum hryllingi. Ógæfa hans hófst í lok árs 2013 þegar hann var seldur mansali til Bretlands og var látinn vinna ýmiskonar erfiðisvinnu í Manchester-borg án þess að fá nokkur laun fyrir. Sú dvöl endaði með handtöku og mátti Uhunoma afplána 3 mánuði í hinum alræmdu Campsfield House fangabúðum fyrir innflytjendur áður en hann var sendur aftur til Nígeríu, 15 ára að aldri. Þar bjó hann rúmt ár á götunni áður en hann var aftur seldur mansali, þá til Líbíu, þar sem hin langa ferð hans til Íslands hófst. Æskuraunum sínum í Bretlandi hafði Uhunoma reynt að gleyma og nefndi þær ekki í fyrstu viðtölum sínum hér, en Kærunefndin náði að draga þær fram og notar þær nú gegn honum, frásögn hans er metin “ótrúverðug” af þessum sökum. Sár reynsla ungs manns er ekki metin honum til tekna vegna þess að hún var enn sárari en hann sjálfur gaf upp! Uhunoma hefur undanfarið sótt faglega aðstoð hjá Stígamótum en samtökin hafa reynst honum vel og fylgdi skýrsla frá þeim til Kærunefndarinnar, skýrsla sem studdi mál hans og frásögn.Af virðingu við Uhunoma ætlum við undirrituð ekki að fara í frekari smáatriði í sögu hans að svo stöddu. Mikil umfjöllun var um mál hans fyrir u.þ.b. tveimur mánuðum síðan og skilaði undirskriftarsöfnun til stuðnings honum tæplega 47 þúsund undirskriftum. Það gerir hana að 10. fjölmennustu undirskriftarsöfnun Íslandssögunnar. Sjá: https://is.wikipedia.org/wiki/UndirskriftalistiÞess má geta að Hallgrímur Helgason, rithöfundur, vinur og stuðningsmaður Uhunoma, hefur skráð hina ótrúlegu “ferðasögu” hans, í samvinnu við Anne-Cécile Mermet, dósent við Sorbonne-háskóla, upp úr viðtölum við hann og vinnur Hallgrímur að verki upp úr henni sem birtast mun síðar. Þegar úrskurður Kærunefndarinnar lá fyrir síðastliðinn föstudag var það mikið áfall fyrir Uhunoma. Hann kveið úrskurðarins og svaf lítið sem ekkert dagana á undan og alls ekkert í kjölfarið. Á sunnudag var hann svo lagður inn á bráðageðdeild í mjög slæmu ástandi, illa haldinn af þunglyndi, kvíða, áfallastreituröskun auk þess sem talin var hætta á því að hann veitti sjálfum sér skaða. Starfsmenn KNÚ sem undirita úrskurðinn eru Tómas Hrafn Sveinsson, Sindri M. Stephensen og Þorbjörg Inga Jónsdóttir. En auk setu sinnar í nefndinni gegna þau ýmsum trúnaðarstöðum í mannúðargeiranum. Tómas Hrafn er formaður barnaverndarnefndar Reykjavíkur og Þorbjörg Inga er formaður stjórnar Bjarkarhlíðar, nýrrar miðstöðvar fyrir þolendur ofbeldis. Gerir þetta ómannúðlega afstöðu þeirra enn óskiljanlegri. Lögmaður Uhunoma, Magnús D. Norðdahl, mun krefjast ógildingar á hinum nýja úrskurði fyrir Héraðsdómi Reykjavíkur og verður málið þingfest þriðjudaginn 20. apríl næstkomandi. Dómsmálið getur tekið 6 til 12 mánuði og úrskurður kærunefndar stendur óbreyttur á meðan. Brottvísun vofir því yfir. Uhunoma Osayomore á nú íslenska fjölskyldu sem hann býr hjá og hefur tengst frá því hann kom til Íslands. Hans bíður atvinna um leið og leyfi fæst fyrir hann að dvelja hér og hann þarfnast engrar opinberrar aðstoðar. Hann á sér aðeins þann draum að fá að lifa í friði á Íslandi með fólkinu sem hann hefur kynnst og elskar hann. Með tíð og tíma langar hann til að mennta sig. Í aðdraganda alþingiskosninga veltum við undirrituð fyrir okkur hvað mikið þurfi til að stjórnvöld hlusti og virði vilja þjóðarinnar í málum sem þessum? Það samræmist ekki yfirlýstri stefnu stjórnvalda að vísa úr landi ungum þolanda mansals, sem hefur verið fylgdarlaus á flótta frá 14 ára aldri. Því beinum við orðum okkar til dómsmálaráðherra, forsætisráðherra og ríkisstjórnar Íslands: Bjargið Uhunoma! Virðingarfyllst, með von í hjarta. Tómas Manoury Hallgrímur Helgason Morgane Priet-Mahéo Ívar Pétur Kjartansson Magnús Tryggvason Eliassen Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Hælisleitendur Hallgrímur Helgason Mest lesið Opið bréf til hæstvirts innviðaráðherra, Eyjólfs Ármannssonar, um íslensku og ábyrgð Nichole Leigh Mosty Skoðun Börnin á Gasa Ebba Margrét Magnúsdóttir Skoðun Við höfum ekki efni á norsku leiðinni Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Hver er viðskiptalegur ávinningur af EES-samningnum? Sigurbjörn Svavarsson Skoðun Embætti þitt geta allir séð Ragnheiður Davíðsdóttir Skoðun Elsku ASÍ, bara… Nei Sunna Arnardóttir Skoðun Styðjum þá sem bjarga okkur Jens Garðar Helgason Skoðun Gigtarmaí 2025 – Stuðlum að forvörnum, fræðslu og vitundarvakningu Hrönn Stefánsdóttir Skoðun Sósíalistar á vaktinni í átta ár Sanna Magdalena Mörtudóttir Skoðun Er kominn tími á Útlendingafrí? Marion Poilvez Skoðun Skoðun Skoðun Fólkið sem gleymdist í Grindavík Bryndís Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Rússar pyntuðu og myrtu úkraínsku blaðakonuna Viktoriiu Roshchyna Erlingur Erlingsson skrifar Skoðun Á að sameina ÍSÍ og UMFÍ? Ómar Stefánsson skrifar Skoðun Elsku ASÍ, bara… Nei Sunna Arnardóttir skrifar Skoðun Gigtarmaí 2025 – Stuðlum að forvörnum, fræðslu og vitundarvakningu Hrönn Stefánsdóttir skrifar Skoðun Við höfum ekki efni á norsku leiðinni Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Sósíalistar á vaktinni í átta ár Sanna Magdalena Mörtudóttir skrifar Skoðun Styðjum þá sem bjarga okkur Jens Garðar Helgason skrifar Skoðun Hver er viðskiptalegur ávinningur af EES-samningnum? Sigurbjörn Svavarsson skrifar Skoðun Embætti þitt geta allir séð Ragnheiður Davíðsdóttir skrifar Skoðun Opið bréf til hæstvirts innviðaráðherra, Eyjólfs Ármannssonar, um íslensku og ábyrgð Nichole Leigh Mosty skrifar Skoðun Hver á dómur að vera hjá ungmenni fyrir að fremja alvarlegt afbrot, jafnvel morð? Davíð Bergmann skrifar Skoðun Sigursaga Evrópu í 21 ár Pawel Bartoszek skrifar Skoðun Verkalýðshreyfingin, Dagbjört og ESB Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Börnin á Gasa Ebba Margrét Magnúsdóttir skrifar Skoðun Myndir þú ráða fatlað fólk í vinnu? Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Hvað ert þú að gera? Eiður Welding skrifar Skoðun Rauðir sokkar á 1. maí Sveinn Ólafsson skrifar Skoðun 1. maí er líka fyrir fatlað fólk! Geirdís Hanna Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Verkalýðshreyfingin á næsta leik í Evrópuumræðunni Dagbjört Hákonardóttir skrifar Skoðun Á milli steins og sleggju Heinemann Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Heiðrum íslenska hestinn Berglind Margo Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Allir eiga rétt á virku lífi — líka fatlað fólk Anna Margrét Bjarnadóttir skrifar Skoðun Er kominn tími á Útlendingafrí? Marion Poilvez skrifar Skoðun Janus og jakkalakkarnir Óskar Guðmundsson skrifar Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir skrifar Skoðun Hvað ætlar þú að vera þegar þú verður stór? Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Samtalið um dauðann veldur okkur óöryggi Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Sköpum störf við hæfi! Unnur Hrefna Jóhannsóttir skrifar Skoðun Immigrant Women: Essential Workers, Rising Voices on Labor Day Maru Alemán skrifar Sjá meira
Kærunefnd útlendingamála tók síðastliðinn föstudag fyrir mál Nígeríumannsins Uhunoma Osayomore. Niðurstaða nefndarinnar var sú að hún staðfesti eldri ákvörðun Útlendingastofnunar um að synja umsókn hans um alþjóðlega vernd hér á landi og dvalarleyfi á grundvelli mannúðarsjónarmiða. Samkvæmt úrskurðinum hefur hann 30 daga til að yfirgefa landið sjálfviljugur, ella verður honum vísað úr landi með valdi að þeim tíma liðnum. Úrskurðurinn var kveðinn upp tveimur dögum áður en 18 mánuðir voru liðnir frá því að hann kom til Íslands. Kærunefnd útlendingamála metur sögu hans „ótrúverðuga” og aðstæður í heimalandinu, Nígeríu, ekki nægilega „slæmar" til að réttlæta alþjóðlega vernd eða dvalarleyfi á grundvelli mannúðarsjónarmiða á Íslandi. Uhunoma er 21 árs og hefur verið á flótta og vergangi frá því hann var 14 ára gamall, eftir að faðir hans myrti móður hans og yngri systir hans lést í slysi. Síðan þá hefur hann orðið fyrir barðinu á vinnumansali, ofbeldi, kynferðisofbeldi, og ítrekað orðið heimilislaus svo eitthvað sé nefnt. Í heil sjö ár hefur líf hans verið ein stór óvissa full af lífshættu, matröðum og almennum hryllingi. Ógæfa hans hófst í lok árs 2013 þegar hann var seldur mansali til Bretlands og var látinn vinna ýmiskonar erfiðisvinnu í Manchester-borg án þess að fá nokkur laun fyrir. Sú dvöl endaði með handtöku og mátti Uhunoma afplána 3 mánuði í hinum alræmdu Campsfield House fangabúðum fyrir innflytjendur áður en hann var sendur aftur til Nígeríu, 15 ára að aldri. Þar bjó hann rúmt ár á götunni áður en hann var aftur seldur mansali, þá til Líbíu, þar sem hin langa ferð hans til Íslands hófst. Æskuraunum sínum í Bretlandi hafði Uhunoma reynt að gleyma og nefndi þær ekki í fyrstu viðtölum sínum hér, en Kærunefndin náði að draga þær fram og notar þær nú gegn honum, frásögn hans er metin “ótrúverðug” af þessum sökum. Sár reynsla ungs manns er ekki metin honum til tekna vegna þess að hún var enn sárari en hann sjálfur gaf upp! Uhunoma hefur undanfarið sótt faglega aðstoð hjá Stígamótum en samtökin hafa reynst honum vel og fylgdi skýrsla frá þeim til Kærunefndarinnar, skýrsla sem studdi mál hans og frásögn.Af virðingu við Uhunoma ætlum við undirrituð ekki að fara í frekari smáatriði í sögu hans að svo stöddu. Mikil umfjöllun var um mál hans fyrir u.þ.b. tveimur mánuðum síðan og skilaði undirskriftarsöfnun til stuðnings honum tæplega 47 þúsund undirskriftum. Það gerir hana að 10. fjölmennustu undirskriftarsöfnun Íslandssögunnar. Sjá: https://is.wikipedia.org/wiki/UndirskriftalistiÞess má geta að Hallgrímur Helgason, rithöfundur, vinur og stuðningsmaður Uhunoma, hefur skráð hina ótrúlegu “ferðasögu” hans, í samvinnu við Anne-Cécile Mermet, dósent við Sorbonne-háskóla, upp úr viðtölum við hann og vinnur Hallgrímur að verki upp úr henni sem birtast mun síðar. Þegar úrskurður Kærunefndarinnar lá fyrir síðastliðinn föstudag var það mikið áfall fyrir Uhunoma. Hann kveið úrskurðarins og svaf lítið sem ekkert dagana á undan og alls ekkert í kjölfarið. Á sunnudag var hann svo lagður inn á bráðageðdeild í mjög slæmu ástandi, illa haldinn af þunglyndi, kvíða, áfallastreituröskun auk þess sem talin var hætta á því að hann veitti sjálfum sér skaða. Starfsmenn KNÚ sem undirita úrskurðinn eru Tómas Hrafn Sveinsson, Sindri M. Stephensen og Þorbjörg Inga Jónsdóttir. En auk setu sinnar í nefndinni gegna þau ýmsum trúnaðarstöðum í mannúðargeiranum. Tómas Hrafn er formaður barnaverndarnefndar Reykjavíkur og Þorbjörg Inga er formaður stjórnar Bjarkarhlíðar, nýrrar miðstöðvar fyrir þolendur ofbeldis. Gerir þetta ómannúðlega afstöðu þeirra enn óskiljanlegri. Lögmaður Uhunoma, Magnús D. Norðdahl, mun krefjast ógildingar á hinum nýja úrskurði fyrir Héraðsdómi Reykjavíkur og verður málið þingfest þriðjudaginn 20. apríl næstkomandi. Dómsmálið getur tekið 6 til 12 mánuði og úrskurður kærunefndar stendur óbreyttur á meðan. Brottvísun vofir því yfir. Uhunoma Osayomore á nú íslenska fjölskyldu sem hann býr hjá og hefur tengst frá því hann kom til Íslands. Hans bíður atvinna um leið og leyfi fæst fyrir hann að dvelja hér og hann þarfnast engrar opinberrar aðstoðar. Hann á sér aðeins þann draum að fá að lifa í friði á Íslandi með fólkinu sem hann hefur kynnst og elskar hann. Með tíð og tíma langar hann til að mennta sig. Í aðdraganda alþingiskosninga veltum við undirrituð fyrir okkur hvað mikið þurfi til að stjórnvöld hlusti og virði vilja þjóðarinnar í málum sem þessum? Það samræmist ekki yfirlýstri stefnu stjórnvalda að vísa úr landi ungum þolanda mansals, sem hefur verið fylgdarlaus á flótta frá 14 ára aldri. Því beinum við orðum okkar til dómsmálaráðherra, forsætisráðherra og ríkisstjórnar Íslands: Bjargið Uhunoma! Virðingarfyllst, með von í hjarta. Tómas Manoury Hallgrímur Helgason Morgane Priet-Mahéo Ívar Pétur Kjartansson Magnús Tryggvason Eliassen
Opið bréf til hæstvirts innviðaráðherra, Eyjólfs Ármannssonar, um íslensku og ábyrgð Nichole Leigh Mosty Skoðun
Skoðun Rússar pyntuðu og myrtu úkraínsku blaðakonuna Viktoriiu Roshchyna Erlingur Erlingsson skrifar
Skoðun Gigtarmaí 2025 – Stuðlum að forvörnum, fræðslu og vitundarvakningu Hrönn Stefánsdóttir skrifar
Skoðun Opið bréf til hæstvirts innviðaráðherra, Eyjólfs Ármannssonar, um íslensku og ábyrgð Nichole Leigh Mosty skrifar
Skoðun Hver á dómur að vera hjá ungmenni fyrir að fremja alvarlegt afbrot, jafnvel morð? Davíð Bergmann skrifar
Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir skrifar
Opið bréf til hæstvirts innviðaráðherra, Eyjólfs Ármannssonar, um íslensku og ábyrgð Nichole Leigh Mosty Skoðun