Ríkisstjórnin samþykkti 19. febrúar tillögu félags- og barnamálaráðherra um að það yrði kannað hvort og þá í hvaða mæli börn sem voru vistuð á meðferðarheimilinu Varpholti og Laugalandi hafi sætt illri meðferð. Gæða- og eftirlitsstofnun félagsþjónustu og barnaverndar var falin umsjá málsins.
Stofnunin ætti að fara yfir gögn málsins auk þess að taka viðtöl við einstaklinga sem vistaðir voru á meðferðarheimilinu, rekstraraðila og starfsfólk heimilisins, ásamt ráðgjafa sem önnuðust málefni barnanna sem þar voru vistuð.
Funduðu með Ásmundi og Sóleyju lögfræðingi
„Við fögnuðum niðurstöðunni og við upplifðum að loksins var á okkur hlustað eftir áralanga þöggun, yfirhylmingu og aðgerðarleysi yfirvalda gagnvart okkur,“ segir í yfirlýsingu kvennanna.
„Fyrir samþykki tillögunnar höfðum við átt tvo fundi með Ásmundi og aðstoðarmanni hans, Sóleyju Ragnarsdóttur lögfræðingi, sem við vorum allar sáttar með. Við upplifðum að þeim væri umhugað um mál okkar og einlægur vilji væri til þess að rannsaka það af alvöru. Ásmundur tók það sérstaklega fram að við gætum haft samband við sig, eða Sóleyju, hvenær sem væri í þessu ferli og óskað eftir fundi eða upplýsingum.“
Nú tveimur mánuðum síðar hafi konurnar ekkert heyrt.
Í svari stofnunarinnar til blaðamanns Stundarinnar, sem fjallað hefur ítarlega um málið, hafi komið fram að vinna væri ekki hafin við að rannsaka mál kvennanna og að stofnunin myndi sinna rannsókninni samhliða öðrum verkefnum.
Reiðarslag fyrir konurnar
„Það er reiðarslag fyrir okkur sem höfum staðið í þessari baráttu, séð okkur knúnar til þess að fara með mjög persónuleg mál fram fyrir alþjóð í þeirri von að á okkur verði hlustað, okkur trúað og að við fáum það ofbeldi sem við máttum sæta viðurkennt. Það slær okkur að GEF eigi að sinna rannsókninni samhliða mörgum öðrum verkefnum. Ef miðað er við fyrri mál þar sem starfshættir svipaðra heimila voru rannsakaðir má ætla að rannsóknin verði umfangsmikil. Það gefur okkur ekki miklar vonir að heyra að það hafi ekki verið sett á laggirnar sérstakt teymi innan stofnunarinnar eða fenginn aukinn mannskapur til að koma að rannsókninni.“
Þeim líði eins og rannsókn málsins sé ekki gerð af neinni alvöru eða hafi forgang.
„Við konurnar sem vorum beittar ofbeldi á meðferðarheimilinu sjáum ekki betur en að meðferð málsins sé ekki í neinu samræmi við þau loforð sem okkur voru gefin.
Þann 25. mars síðastliðinn sendi Gígja Skúladóttir tölvupóst fyrir hönd hópsins til Ásmundar og Sóleyjar þar sem við óskuðum eftir fundi vegna þess að við höfum áhyggjur af framgang mála. Einnig sendum við fyrirspurnir varðandi rannsóknina, til dæmis varðandi tímaramma, hverjir koma að henni, hvað verður gert við upplýsingarnar o.s.frv. Þeim tölvupósti hefur enn ekki verið svarað núna 19 dögum síðar.“
Konurnar óska eftir því að ríkisstjórnin framfylgi samþykkt sinni frá 19. febrúar og rannsaki mál kvennanna.
„Við óskum eftir því að ríkisstjórnin sjái til þess að rannsóknin verði sett í forgang en mæti ekki afgangi. Við óskum einnig eftir því að upplýsingum varðandi rannsóknina verði komið til skila til okkar enda er um að ræða viðkvæm og persónuleg mál sem varða okkur.“
Alexandra Magnúsdóttir, Ásta Önnudóttur, Brynja Skúladóttir, Gígja Skúladóttir, Gyða Dögg Jónsdóttir, Harpa Særós Magnúsdóttir, Hrafnhildur Jóhannesdóttir, Katrín Alexandra, Kolbrún Þorsteinsdóttir, María Ás Birgisdóttir, Teresa Dröfn Freysdóttir Njarðvík og Tinna Pálsdóttir skrifa undir.
