Alma Geirdal lést í dag 41 árs að aldri. Alma hafði háð baráttu við krabbamein eftir að hún greindist fyrst með brjóstakrabbamein árið 2017. Meinið tók sig svo aftur upp á ný árið 2019. Alma lætur eftir sig mann, þrjú börn og tvö stjúpbörn. Hún var umvafin sínum nánustu þegar hún kvaddi.
Alma hafði verið opinská varðandi baráttu sína í hópnum Alman vs cancer og ræddi meðal annars veikindin í Íslandi í dag fyrr á árinu. Þar gagnrýndi hún kerfið fyrir aðgerðaleysi en læknar höfðu sagt henni að hún ætti minna en fjögur ár eftir.
„Ég mun ekki vera í brúðkaupum, ég mun ekki sjá barnabörnin og sjá áfangasigra. Ég hef á tilfinningunni að þetta verði styttra en fjögur ár af því að þetta er búið að dreifa sig hratt og tilfinningin mín er þannig. Ég er alltaf kvalin,“ sagði Alma í viðtalinu.
Hún sagði börnin sín vera hetjur í baráttunni samhliða henni.
„Þau eru ótrúleg. Eru auðvitað aum inn á milli en þau sýna ótrúlegan styrk og jákvæðni og ríghalda í það.“
Lýsti lífinu sem rússíbana
Alma var greinilega fjölskyldumanneskja og sagði í viðtalinu að hún vildi helst ná að vera sem mest heima. Hún hefði áhyggjur af framhaldinu en væri þó búin að gera ráðstafanir til þess að létta undir með fólkinu sínu. Börnin væru þó alltaf í forgangi.
„Fyrsta sem ég hugsa um er hvernig verður dagurinn, hvernig líður mér. Það síðasta sem ég hugsa um er börnin mín.“
Hún sagði lífið hafa verið rússíbana, enda hafði hún tekist á við margar áskoranir á lífsleiðinni. Þrátt fyrir erfiðleikana hefði hún þó ekki viljað hafa neitt öðruvísi.
„Ég hef upplifað rosalega margt. Margt rosalega skemmtileg. Ég hef ferðast ótrúlega mikið og víða. Ég get ekki sagt að ég sjái eftir einhverju eða vilji hafa lífið öðruvísi.“
Eftirtektarverð barátta
Á meðan veikindunum stóð skrifaði Alma um baráttu sína í Facebook-hópnum Alman vs cancer. Þar varpaði hún ljósi á erfiðu hliðar veikindanna en í viðtali við Vísi í janúar árið 2018 ræddi hún meðal annars fjárhagslegu hlið veikindanna, en á þeim tíma var hún einstæð móðir með þrjú börn.
Líkt og áður sagði greindist Alma aftur með krabbamein á síðasta ári. Úr því að hún greindist yfir sumartímann var mikil bið í aðgerð og benti hún á mikla vöntun á starfsfólki og læknum á krabbameinsdeildinni. Krabbamein færi ekki í frí á sumrin.
Í febrúar á þessu ári skrifaði bróðir Ölmu, Jón Gunnar Geirdal, pistil sem vakti mikla athygli. Þar fjallaði hann um baráttu systur sinnar í tilefni af Alþjóðlega krabbameinsdeginum. Þá hafði Alma fengið þær fregnir að hún ætti fjögur ár eftir.
„Ég heyri í henni oft á dag og hitti reglulega og meira en áður af því það er það sem maður gerir þegar fólk er dauðvona. Tíminn verður mikilvægari þegar hann telur niður,“ skrifaði Jón Gunnar og sagðist vera farin að syrgja systur sína, enda lá fyrir að ekki væri langt eftir af baráttunni.
„Litla systirin sem ég hef passað upp á frá því hún varð ástsjúki vandræðaunglingurinn sem safnaði sálufélögum og sjálfsköpuðum kvillum sem hún loksins sigraði. Þangað til hún hitti sjúkdóm sem engin spor sigra,“ skrifaði Jón Gunnar.
Á meðal þeirra sem lögðu Ölmu lið var heilsuráðgjafinn pistlahöfundurinn Sigríður Karlsdóttir sem gaf út ljóðabók, en allur ágóði af bókinni rann til Ölmu og fjölskyldu hennar. Hún sagði Ölmu stórkostlega fyrirmynd.
„Mér finnst hún stórkostleg fyrirmynd. Hún talar um dauðann af virðingu en um leið segir hún frá öllum sársaukanum,“ sagði Sigríður.
„Hún er alveg ótrúleg, hún skrifar frá hjartanu og þrátt fyrir allt þetta sem herjar á hana, getur hún glaðst yfir litlu hlutunum. Ég gerði það á tímabili að fara inn á síðuna hennar daglega til þess að finna fyrir þakklæti og núvitundinni. Hún er mikill kennari.“
