Er hægt að læknast af ólæknandi sjúkdómum? Hildur M. Jónsdóttir skrifar 14. febrúar 2020 11:00 Ég er búin að safna á mig sjúkdómsgreiningum allt mitt líf og verið stimpluð með alls kyns sjálfsofnæmissjúkdóma og aðra króníska kvilla sem hafa gert mér erfitt fyrir og hafa versnað með árunum. Skilaboðin sem ég fékk frá læknum og öðru heilbrigðisstarfsfólki voru að ég væri með ólæknandi sjúkdóma sem ég þyrfti að læra að lifa með, ég þyrfti að sætta mig við orðinn hlut og gera mér ekki of miklar vonir um bata. Það væri bara álag á taugakerfið sem gerði einkenni mín verri. Ég var orðin svo slæm fyrir um átta árum síðan að ég svaf ekki lengur en í klukkustund í senn, ég náði að vera á fótum að meðaltali um 2 tíma á dag, ég var undirlögð í krónískum verkjum, algjöru magnleysi, daglegum mígreniköstum og andlega heilsan var orðin mjög slæm. En sem betur fer gafst ég aldrei upp að leita að lausnum. Það var langur og strangur vegur, sem skilaði mér bættri líðan inn á milli en svo fór allt aftur á sama veg. Þar til fyrir fjórum árum síðan, þá náði ég að setja saman prógramm eftir margra mánaða rannsóknarvinnu og tilraunastarfsemi með sjálfa mig, sem skilaði því að ég varð alfarið einkennalaus af mínum sjúkdómum. Það helsta sem hrjáði mig var mjög mikil vefjagigt, síþreyta, krónískt mígreni, vanvirkur skjaldkirtill, liðagigt, slitgigt, hormónaójafnvægi, hjartsláttaróregla, lélegt ónæmiskerfi og iðraólga og á síðustu árum bættist við þunglyndi og kvíði. Mín helstu einkenni voru miklir verkir um allan líkama, þungi yfir brjóstkassanum, hraður hjartsláttur, auka slög og óreglulegur hjartsláttur, lélegur svefn, endurteknar sýkingar, nær daglegt mígreni, gríðarlegt úthaldsleysi, þreyta og orkuleysi, vöðvarýrnun og vöðvaslappleiki, þurrka- og kláðabelttir á húð, þurr augu, munnangur, exsem í hársverði, mikill verkur í hrygg eftir samfallsbrot sem ég fékk í alvarlegu bílslysi fyrir mörgum árum, verkir í og útfrá hálsi eftir hálshnykk sem ég fékk í sama bílslysi, verkir í fingrum, öxlum, hnjám og mjöðmum, auk mikilla verkja undir il. Ég var stöðugt með magakrampa, brjóstsviða, uppþembu, ristilkrampa og krónískt harðlífi, ég var með ofvirka blöðru og endurteknar þvagfærasýkingar, var alla tíð með mikla verki í kringum blæðingar, brjóstin á mér voru mjög bólgin og ég emjaði ef einhver rakst í þau, ég fékk blöðrur á eggjastokka, ég var skorin upp við blöðrumyndunum á skjaldkirtli og þá uppgötvaðist æxli á bak við skjaldkirtilinn sem var skorið burt, ég fór í keiluskurð vegna 3ja til 4ra stigs frumubreytinga, ég var með endurtekin þursabit og svona gæti ég haldið áfram lengi vel. Í dag er ég alveg einkennalaus ef ég held mig að fullu við prógrammið mitt. Þá er það spurningin, er ég læknuð eða eru sjúkdómarnir bara í dvala? Fyrir mig skiptir það í raun engu máli því ég er komin með orkuna mína, fullt starfsþrek, farin að sofa eins og engill, er verkjalaus, meltingin virkar eins og vel smurð vél, ég verð nánast aldrei veik, en ef ég fæ einhverja flensu eða pest, þá afgreiði ég hana á um sólarhring í stað þess að liggja í fleiri fleiri daga eins og venjan var hjá mér, ég er komin með þol umfram konu á mínum aldri og vöðvastyrkurinn er kominn til baka sem mér var sagt að myndi aldrei geta gerst og hamingjustigið er eðlilega á stöðugri uppleið. Í dag myndi ég ekki greinast með neinn af mínum fyrri sjúkdómum, þar sem margir eru greindir út frá einkennum sem eru ekki lengur til staðar hjá mér og bólguþætti í blóði sem ekki mælist lengur. Út frá því væri hægt að segja að ég væri ekki lengur með þessa sjúkdóma. Hins vegar veit ég að ef ég færi út af prógramminu mínu, þá færu fyrri einkenni að læðast að mér aftur og þess væri ekki lengi að bíða að ég yrði aftur jafn veik og ég var. Það sem ég finn fyrir enn í dag er að ef ég borða eitthvað sem ég ekki þoli eða streitan verður of mikil hjá mér, þá læðist mígrenið inn og ég tek ennþá í dag öðru hverju lyf við mígreni. Öll önnur lyf eru löngu dottin út hjá mér, eins og lyf við vefjagigtinni, svefnlyf, þunglyndislyf, magasýrulyf, bólguminnkandi lyf, sterk verkjalyf og fleiri og fleiri. Eins og ég lít á þetta í dag er að allir þessir sjúkdómar eiga sameiginlega orsök og leiðin til að vinna bug á þeim er að koma ákveðnum líkamskerfum aftur í jafnvægi. Með ákveðnum breytingum á mataræði og lífsstíl hef ég getað stutt líkaminn í að koma á þessu jafnvægi og stutt hann aftur til heilsu. Ég er ekki að halda því fram að þetta sé einfalt, til að ná þessu þarf að umbreyta mataræði og lífsstíl með afgerandi hætti, en ef aukinn fjöldi fólks færi þessa leið þá myndi það hafa gríðarleg áhrif á samfélagið og heilbrigðiskerfið í heild. Höfundur er heilsuráðgjafi og stofnandi Heilsubankans. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Heilsa Hildur M. Jónsdóttir Mest lesið Sá tapar sem fyrstur nefnir nasistana: gengisfelling orðsins „rasisti“ Birgir Finnsson Skoðun Gleymdu að vanda sig Vanda Sigurgeirsdóttir Skoðun Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Heilbrigðiskerfið í bakkgír Ingibjörg Isaksen Skoðun Rasismi útskýrir stuðning við þjóðarmorð Ingólfur Gíslason Skoðun Svikin loforð í leikskólamálum Reykjanesbæjar Gígja Sigríður Guðjónsdóttir Skoðun Þetta eru börnin sem ég hef áhyggjur af í skólakerfinu Rakel Linda Kristjánsdóttir Skoðun Skuldin við jörðina: Kolefnisstjórnun skiptir sköpum Nótt Thorberg Skoðun Blóðrautt norðanáhlaup Snæbjörn Guðmundsson Skoðun Vindhögg Viðskiptaráðs Finnbjörn A. Hermannsson Skoðun Skoðun Skoðun Gleymdu að vanda sig Vanda Sigurgeirsdóttir skrifar Skoðun Vindhögg Viðskiptaráðs Finnbjörn A. Hermannsson skrifar Skoðun Skref aftur á bak fyrir konur með endómetríósu Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Staða leikskólamála í Reykjanesbæ Guðný Birna Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Gervigreindaraðstoð: Kennarinn endurheimtir dýrmætan tíma Björgmundur Guðmundsson skrifar Skoðun Tökum höndum saman áður en það er of seint Karólína Helga Símonardóttir skrifar Skoðun PWC – Traustsins verðir? Björn Thorsteinsson skrifar Skoðun Rasismi útskýrir stuðning við þjóðarmorð Ingólfur Gíslason skrifar Skoðun Skuldin við jörðina: Kolefnisstjórnun skiptir sköpum Nótt Thorberg skrifar Skoðun Pólitískar kreddur á kostnað skattgreiðenda Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Þetta eru börnin sem ég hef áhyggjur af í skólakerfinu Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Óttumst við það að vera frjálsar manneskjur í frjálsu landi? Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Loftslagsváin bíður ekki Ívar Kristinn Jasonarson skrifar Skoðun Hvers vegna að kenna leiklist? Rannveig Björk Þorkelsdóttir,Jóna Guðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Jafnt aðgengi að geðheilbrigðisþjónustu fyrir öll Telma Sigtryggsdóttir skrifar Skoðun Svikin loforð í leikskólamálum Reykjanesbæjar Gígja Sigríður Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Heilbrigðiskerfið í bakkgír Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Blóðrautt norðanáhlaup Snæbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Í vítahring stöðnunnar og úreldra vísinda Björn Ólafsson skrifar Skoðun ,,Skildu rétt, hvar skórinn að þér kreppir. Skildu, hver í bönd þig hneppti og hneppir.” (EB) Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Við erum réttindalaus Sigurlín Margrét Sigurðardóttir skrifar Skoðun Raunir ríka fólksins og bænir þess Jónas Yngvi Ásgrímsson skrifar Skoðun Myglaða nestisboxið og gleymda sítrónan María Rut Kristinsdóttir skrifar Skoðun Talið við okkur áður en þið talið um okkur Ian McDonald skrifar Skoðun Björgunarleiðangur fyrir Heimsmarkmiðin Antonio Guterres skrifar Skoðun Átti ekki að klára dæmið í geðheilbrigðismálum? Ingveldur Anna Sigurðardóttir skrifar Skoðun Tómstunda- og félagsfræðinemar harma ákvörðun Akureyrarbæjar Hópur nemenda í tómstunda- og félagsmálafræði við HÍ skrifar Skoðun Nefhjól á Austurvelli – Skiptir öryggi fólks á fjölmennasta svæði landsins ekki máli? Daði Rafnsson,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir,Martin Swift skrifar Skoðun Óður til Sigga sjéní Ingvi Þór Georgsson skrifar Skoðun Álframleiðsla á Íslandi er ekki bara mikilvæg fyrir Ísland Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Sjá meira
Ég er búin að safna á mig sjúkdómsgreiningum allt mitt líf og verið stimpluð með alls kyns sjálfsofnæmissjúkdóma og aðra króníska kvilla sem hafa gert mér erfitt fyrir og hafa versnað með árunum. Skilaboðin sem ég fékk frá læknum og öðru heilbrigðisstarfsfólki voru að ég væri með ólæknandi sjúkdóma sem ég þyrfti að læra að lifa með, ég þyrfti að sætta mig við orðinn hlut og gera mér ekki of miklar vonir um bata. Það væri bara álag á taugakerfið sem gerði einkenni mín verri. Ég var orðin svo slæm fyrir um átta árum síðan að ég svaf ekki lengur en í klukkustund í senn, ég náði að vera á fótum að meðaltali um 2 tíma á dag, ég var undirlögð í krónískum verkjum, algjöru magnleysi, daglegum mígreniköstum og andlega heilsan var orðin mjög slæm. En sem betur fer gafst ég aldrei upp að leita að lausnum. Það var langur og strangur vegur, sem skilaði mér bættri líðan inn á milli en svo fór allt aftur á sama veg. Þar til fyrir fjórum árum síðan, þá náði ég að setja saman prógramm eftir margra mánaða rannsóknarvinnu og tilraunastarfsemi með sjálfa mig, sem skilaði því að ég varð alfarið einkennalaus af mínum sjúkdómum. Það helsta sem hrjáði mig var mjög mikil vefjagigt, síþreyta, krónískt mígreni, vanvirkur skjaldkirtill, liðagigt, slitgigt, hormónaójafnvægi, hjartsláttaróregla, lélegt ónæmiskerfi og iðraólga og á síðustu árum bættist við þunglyndi og kvíði. Mín helstu einkenni voru miklir verkir um allan líkama, þungi yfir brjóstkassanum, hraður hjartsláttur, auka slög og óreglulegur hjartsláttur, lélegur svefn, endurteknar sýkingar, nær daglegt mígreni, gríðarlegt úthaldsleysi, þreyta og orkuleysi, vöðvarýrnun og vöðvaslappleiki, þurrka- og kláðabelttir á húð, þurr augu, munnangur, exsem í hársverði, mikill verkur í hrygg eftir samfallsbrot sem ég fékk í alvarlegu bílslysi fyrir mörgum árum, verkir í og útfrá hálsi eftir hálshnykk sem ég fékk í sama bílslysi, verkir í fingrum, öxlum, hnjám og mjöðmum, auk mikilla verkja undir il. Ég var stöðugt með magakrampa, brjóstsviða, uppþembu, ristilkrampa og krónískt harðlífi, ég var með ofvirka blöðru og endurteknar þvagfærasýkingar, var alla tíð með mikla verki í kringum blæðingar, brjóstin á mér voru mjög bólgin og ég emjaði ef einhver rakst í þau, ég fékk blöðrur á eggjastokka, ég var skorin upp við blöðrumyndunum á skjaldkirtli og þá uppgötvaðist æxli á bak við skjaldkirtilinn sem var skorið burt, ég fór í keiluskurð vegna 3ja til 4ra stigs frumubreytinga, ég var með endurtekin þursabit og svona gæti ég haldið áfram lengi vel. Í dag er ég alveg einkennalaus ef ég held mig að fullu við prógrammið mitt. Þá er það spurningin, er ég læknuð eða eru sjúkdómarnir bara í dvala? Fyrir mig skiptir það í raun engu máli því ég er komin með orkuna mína, fullt starfsþrek, farin að sofa eins og engill, er verkjalaus, meltingin virkar eins og vel smurð vél, ég verð nánast aldrei veik, en ef ég fæ einhverja flensu eða pest, þá afgreiði ég hana á um sólarhring í stað þess að liggja í fleiri fleiri daga eins og venjan var hjá mér, ég er komin með þol umfram konu á mínum aldri og vöðvastyrkurinn er kominn til baka sem mér var sagt að myndi aldrei geta gerst og hamingjustigið er eðlilega á stöðugri uppleið. Í dag myndi ég ekki greinast með neinn af mínum fyrri sjúkdómum, þar sem margir eru greindir út frá einkennum sem eru ekki lengur til staðar hjá mér og bólguþætti í blóði sem ekki mælist lengur. Út frá því væri hægt að segja að ég væri ekki lengur með þessa sjúkdóma. Hins vegar veit ég að ef ég færi út af prógramminu mínu, þá færu fyrri einkenni að læðast að mér aftur og þess væri ekki lengi að bíða að ég yrði aftur jafn veik og ég var. Það sem ég finn fyrir enn í dag er að ef ég borða eitthvað sem ég ekki þoli eða streitan verður of mikil hjá mér, þá læðist mígrenið inn og ég tek ennþá í dag öðru hverju lyf við mígreni. Öll önnur lyf eru löngu dottin út hjá mér, eins og lyf við vefjagigtinni, svefnlyf, þunglyndislyf, magasýrulyf, bólguminnkandi lyf, sterk verkjalyf og fleiri og fleiri. Eins og ég lít á þetta í dag er að allir þessir sjúkdómar eiga sameiginlega orsök og leiðin til að vinna bug á þeim er að koma ákveðnum líkamskerfum aftur í jafnvægi. Með ákveðnum breytingum á mataræði og lífsstíl hef ég getað stutt líkaminn í að koma á þessu jafnvægi og stutt hann aftur til heilsu. Ég er ekki að halda því fram að þetta sé einfalt, til að ná þessu þarf að umbreyta mataræði og lífsstíl með afgerandi hætti, en ef aukinn fjöldi fólks færi þessa leið þá myndi það hafa gríðarleg áhrif á samfélagið og heilbrigðiskerfið í heild. Höfundur er heilsuráðgjafi og stofnandi Heilsubankans.
Skoðun ,,Skildu rétt, hvar skórinn að þér kreppir. Skildu, hver í bönd þig hneppti og hneppir.” (EB) Þorsteinn Sæmundsson skrifar
Skoðun Tómstunda- og félagsfræðinemar harma ákvörðun Akureyrarbæjar Hópur nemenda í tómstunda- og félagsmálafræði við HÍ skrifar
Skoðun Nefhjól á Austurvelli – Skiptir öryggi fólks á fjölmennasta svæði landsins ekki máli? Daði Rafnsson,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir,Martin Swift skrifar
Skoðun Álframleiðsla á Íslandi er ekki bara mikilvæg fyrir Ísland Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar