Feðradagurinn 11. nóvember 2018 Huginn Þór Grétarsson skrifar 11. nóvember 2018 17:13 Feðradagurinn er þörf áminning um mikilvægi feðra í lífi barna. Dagur til að fagna því að foreldrar sinni til jafns uppeldishlutverki barnanna sinna. Foreldrar eru helstu fyrirmyndir í lífi barnanna og þau læra af þeim; tileinka sér margt það sem fyrir þeim er haft. Þannig er börnum mikilvægt að hafa bæði föður og móður í lífi sínu. Rannsóknir sýna að börn sem alast upp hjá báðum foreldrum sínum, hvort sem foreldrarnir búi saman eða hafi slitið samvistum, njóta þess. Þau standi betur að vígi í lífinu. Einhvern tímann var það nú svo að mæður sinntu að mestu uppeldi barnanna, þó það hafi varla verið algilt. En samfélög breytast og foreldrar eru farnir að taka jafnan þátt í uppeldi barna og fólk farið að verðleggja frítíma með fjölskyldunni ofar öðru. Tvöföld gleði fyrir börnin. Nútímafaðirinn er sannkallaður ofurpabbi. En fleiri breytingar en breytt viðhorf til uppeldis hafa snert samfélagið okkar. Í dag er kjarnafjölskyldan á „undanhaldi“ og flóknari fjölskyldumynstur staðreynd. Sum börn eiga tvo feður og tvær mæður og allt leikur í lyndi. Fjölmörg börn eiga fráskilda foreldra. En það gerir mikilvægi föðurs í lífi þeirra engu minna.Þau eiga enn sem áður tvo foreldra, sem þau eiga rétt á að njóta ríkulegrar umgengni við en stjórnsýslan hefur ekki aðlagað sig að þessum breytingum. Fráskildir foreldrar deila oft uppeldishlutverkinu og barnið dvelur til jafns hjá foreldrum sínum. Það á í raun tvö heimili, en þrátt fyrir þetta á það lagalega bara eitt heimili. Þó svo að faðirinn sinni barninu til jafns við móður, klæði það og fæði, greiðir hann oft á tíðum enn meðlag skv. gamaldags kerfi. Þó barn dvelji viku og viku hjá foreldrum er það oft svo að annað foreldrið fær allan opinberan stuðning, s.s. barnabætur. Hér er augljóst að ríkið dregur lappirnar hvað nauðsynlegar breytingar varðar. Sem betur fer er allt skynsamt fólk búið að átta sig á því að það er hagur barnsins að njóta ríkulegrar umgengni við báða hæfa foreldra sína. Skynsamt fólk kemst sem sagt að þeirri niðurstöðu við sambúðarslit að barnið njóti móður sinnar og föður. Það eimir þó enn af gömlum úreldum hugmyndum víða. Jafnvel þó faðir sé kærleiksríkur og ábyrgur einstaklingur eru sum börn svipt réttindum sínum með litlum eða jafnvel engum tíma með öðru foreldri sínu. Þá eru svo gott sem engin úrræði til staðar til að stöðva slík réttindabrot. Jafnvel lögin mismuna foreldrum út frá kyni þeirra. T.d. sú staðreynd að faðir er varla nema hálfur faðir, ef þá það, ef hann eignast barn utan sambúðar. Þá er hann nær réttindalaus, þó svo barnið eigi vissulega enn sem áður tvo foreldra og ætti að hafa jafnan rétt til þeirra. Faðir er faðir, hvort sem hann verður það innan sambands eða ekki. Mikilvægi hans er engu minna þrátt fyrir það. Þetta er dæmi um gargandi ójafnrétti á Íslandi sem þarf að laga. Lagaumhverfi og starfshættir stjórnsýslu hafa ekki aðlagað sig að breytingum í samfélaginu. Feður standa mun verr að vígi ef ekki næst sátt um réttindi barnsins. Stjórnsýsla og dómstólar fara á sveig við lög út frá gamaldags hugmyndum um að mæður hafi meiri réttindi til barna í stað þess að tryggja réttindi barna til beggja foreldra sinna. Þetta er ósómi í nútímaþjóðfélagi. Tölfræðin talar sínu máli og undirstrikar að foreldrum er mismunað út frá kyni sínu: Aðeins 1,69% karla fara einir með forsjá á móti sláandi 98,31% kvenna, sem fara einar með forsjá. Kom þetta fram í máli Karls Gauta í sérstakri umræðu um vanda drengja á Alþingi. Föðursvipting, eða mjög takmörkuð umgengni við föður, er landlægt vandamál. Því miður er feðradagurinn líka áminning fyrir fjölmarga feður um hve heitt þeir sakna barnanna sinna. Fjölmargir feður á Íslandi fá nefnilega ekki að umgangast börnin sín og enn stærri hópur er mestmegnis hafður til skrauts og hittir börnin sín með löngu millibili. Þetta eru gamaldags og úreldar hugmyndir sem þó eiga enn upp á pallborðið hjá yfirvöldum sem úrskurða í málum barnanna. Á meðan stjórnsýslan og dómstólar, svokallaðir fagaðilar, fara ekki að lögum og virða ekki réttindi barna til beggja foreldra sinna munu réttindabrot gagnvart börnum halda áfram. Á meðan alþingismenn draga lappirnar og bæta ekki lagaumhverfið og úrræði stjórnsýslu, verður áfram brotið á börnum. Tálmanir hafa engar afleiðingar! Rangar sakargiftir eru vel liðnar hjá dómstólum og notaðar sem réttlæting á því að svipta börn föður sínum. Það er við þessa svokölluðu fagaðila að sakast. Réttur barna til föðurs er því miður að miklu leyti háð samþykki móður eins og stjórnsýslan nálgast þessi mál í dag. Það er óásættanlegt með öllu. Börn verða að njóta feðra sinna, alveg eins og þau þurfa mæður sínar. Við verðum að stöðva þessi réttindabrot. Ríkuleg umgengni við bæði föður og móður er barni mikilvæg. Það er kominn tími á breytingar. Feðradagurinn er áminning um það. Það dýrmætasta í lífi okkar, börnin, eiga skilið að við tryggjum réttindi þeirra við skilnað foreldra, enda er fjölskyldumynstur í nútímasamfélagi ýmiskonar. Ég skora á fagaðila að stíga út úr hugsanavillu fortíðarinnar og ganga ávallt út frá því að barn eigi rétt á báðum foreldrum, nema sýnt sé fram á og sannað að annað fyrirkomulag henti betur. Hættið að láta innantómar fullyrðingar verða til þess að börn séu svipt feðrum sínum. Hættið að verðlauna tálmanir og annað ofbeldi. Til hamingju börn með feður ykkar. Nútímafaðirinn er sannkallaður ofurpabbi. Höfundur er í forsvari fyrir réttindabaráttu barna í aðgerðahópnum #DaddyToo og á son sem hefur verið að mestu sviptur föður sínum og systur. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Feðradagurinn Mest lesið Þriggja stiga þögn Bjarni Karlsson Skoðun Skýr stefna um málfrelsi Róbert H. Haraldsson Skoðun Hvers vegna sífellt fleiri sækjast eftir einveru Ingrid Kuhlman Skoðun Nú þarf að gyrða sig í brók Gunnlaugur Stefánsson Skoðun Fimm af tíu veitingastöðum hættu með hvalkjöt Valgerður Árnadóttir,Stefán Yngvi Pétursson,Rósa Líf Darradóttir,Anahita S. Babaei Skoðun „Stóra fallega frumvarpið“ hans Trump Gunnar Alexander Ólafsson Skoðun Verndun vatns og stjórn vatnamála Ólafur Arnar Jónsson,Sigurður Guðjónsson Skoðun Gegn hernaði hvers konar Gunnar Björgvinsson Skoðun Skóli án aðgreiningar – fallegt orðalag en brotakennd framkvæmd Sóldís Birta Reynisdóttir Skoðun Sjallar og lyklaborðið Sigfús Ómar Höskuldsson Skoðun Skoðun Skoðun Að saga rótina undan trénu og halda að stofninn vaxi hraðar: hugleiðing um tillögur Viðskiptráðs. Birgir Orri Ásgrímsson skrifar Skoðun Mikilvægi aðgengis og algildrar hönnunar að byggingum í dag og til framtíðar Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar Skoðun Sjallar og lyklaborðið Sigfús Ómar Höskuldsson skrifar Skoðun Fimm af tíu veitingastöðum hættu með hvalkjöt Valgerður Árnadóttir,Stefán Yngvi Pétursson,Rósa Líf Darradóttir,Anahita S. Babaei skrifar Skoðun „Stóra fallega frumvarpið“ hans Trump Gunnar Alexander Ólafsson skrifar Skoðun Verndun vatns og stjórn vatnamála Ólafur Arnar Jónsson,Sigurður Guðjónsson skrifar Skoðun Gegn hernaði hvers konar Gunnar Björgvinsson skrifar Skoðun Hvers vegna sífellt fleiri sækjast eftir einveru Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Þriggja stiga þögn Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Nú þarf að gyrða sig í brók Gunnlaugur Stefánsson skrifar Skoðun Lesblindir og stuðningur í skólum Snævar Ívarsson skrifar Skoðun Skóli án aðgreiningar – fallegt orðalag en brotakennd framkvæmd Sóldís Birta Reynisdóttir skrifar Skoðun Rýnt í stöðu kvenna með örorkulífeyri Huld Magnúsdóttir skrifar Skoðun Brot sem fyrnast í höndum lögreglu – hversu mörg í viðbót? Þórhildur Gyða Arnarsdóttir skrifar Skoðun Olíuleit á Drekasvæði - tilvistarleit Halldór Reynisson skrifar Skoðun Kosningar í september Guðveig Lind Eyglóardóttir skrifar Skoðun Þegar orkuöflun er sett á ís - dæmið frá Suður-Afríku Hallgrímur Óskarsson skrifar Skoðun Framtíð nemenda í Kópavogi í fyrsta sæti Halla Björg Evans skrifar Skoðun Skýr stefna um málfrelsi Róbert H. Haraldsson skrifar Skoðun Heilsufarsmat á vinnustöðum: Góð fjárfesting í heilbrigði og vellíðan starfsfólks Gígja Valgerður Harðardóttir skrifar Skoðun Munar þig um 5-7 milljónir árlega? Jón Pétur Zimzen skrifar Skoðun Keldnaland – fjölmenn hverfi í mótun Þorsteinn R. Hermannsson skrifar Skoðun Eflum traustið Helgi Áss Grétarsson,Marta Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Börn í gámaskólum á meðan bæjarskrifstofur stækka – hvar er forgangsröðin? Ásgeir Elvar Garðarsson skrifar Skoðun Hver er kjarninn í samfélagi sem selur hjarta sitt? Trausti Breiðfjörð Magnússon skrifar Skoðun Seljum börnum nikótín! Hugi Halldórsson skrifar Skoðun Sundrung á vinstri væng Jökull Sólberg Auðunsson skrifar Skoðun Þegar samfélagið missir vinnuna Hrafn Splidt Þorvaldsson skrifar Skoðun Akademískt frelsi og ókurteisi Kolbeinn H. Stefánsson skrifar Skoðun Hvar liggur ábyrgð hins fullorðna á hegðun ungmenna í samfélaginu? Rakel Guðbjörnsdóttir skrifar Sjá meira
Feðradagurinn er þörf áminning um mikilvægi feðra í lífi barna. Dagur til að fagna því að foreldrar sinni til jafns uppeldishlutverki barnanna sinna. Foreldrar eru helstu fyrirmyndir í lífi barnanna og þau læra af þeim; tileinka sér margt það sem fyrir þeim er haft. Þannig er börnum mikilvægt að hafa bæði föður og móður í lífi sínu. Rannsóknir sýna að börn sem alast upp hjá báðum foreldrum sínum, hvort sem foreldrarnir búi saman eða hafi slitið samvistum, njóta þess. Þau standi betur að vígi í lífinu. Einhvern tímann var það nú svo að mæður sinntu að mestu uppeldi barnanna, þó það hafi varla verið algilt. En samfélög breytast og foreldrar eru farnir að taka jafnan þátt í uppeldi barna og fólk farið að verðleggja frítíma með fjölskyldunni ofar öðru. Tvöföld gleði fyrir börnin. Nútímafaðirinn er sannkallaður ofurpabbi. En fleiri breytingar en breytt viðhorf til uppeldis hafa snert samfélagið okkar. Í dag er kjarnafjölskyldan á „undanhaldi“ og flóknari fjölskyldumynstur staðreynd. Sum börn eiga tvo feður og tvær mæður og allt leikur í lyndi. Fjölmörg börn eiga fráskilda foreldra. En það gerir mikilvægi föðurs í lífi þeirra engu minna.Þau eiga enn sem áður tvo foreldra, sem þau eiga rétt á að njóta ríkulegrar umgengni við en stjórnsýslan hefur ekki aðlagað sig að þessum breytingum. Fráskildir foreldrar deila oft uppeldishlutverkinu og barnið dvelur til jafns hjá foreldrum sínum. Það á í raun tvö heimili, en þrátt fyrir þetta á það lagalega bara eitt heimili. Þó svo að faðirinn sinni barninu til jafns við móður, klæði það og fæði, greiðir hann oft á tíðum enn meðlag skv. gamaldags kerfi. Þó barn dvelji viku og viku hjá foreldrum er það oft svo að annað foreldrið fær allan opinberan stuðning, s.s. barnabætur. Hér er augljóst að ríkið dregur lappirnar hvað nauðsynlegar breytingar varðar. Sem betur fer er allt skynsamt fólk búið að átta sig á því að það er hagur barnsins að njóta ríkulegrar umgengni við báða hæfa foreldra sína. Skynsamt fólk kemst sem sagt að þeirri niðurstöðu við sambúðarslit að barnið njóti móður sinnar og föður. Það eimir þó enn af gömlum úreldum hugmyndum víða. Jafnvel þó faðir sé kærleiksríkur og ábyrgur einstaklingur eru sum börn svipt réttindum sínum með litlum eða jafnvel engum tíma með öðru foreldri sínu. Þá eru svo gott sem engin úrræði til staðar til að stöðva slík réttindabrot. Jafnvel lögin mismuna foreldrum út frá kyni þeirra. T.d. sú staðreynd að faðir er varla nema hálfur faðir, ef þá það, ef hann eignast barn utan sambúðar. Þá er hann nær réttindalaus, þó svo barnið eigi vissulega enn sem áður tvo foreldra og ætti að hafa jafnan rétt til þeirra. Faðir er faðir, hvort sem hann verður það innan sambands eða ekki. Mikilvægi hans er engu minna þrátt fyrir það. Þetta er dæmi um gargandi ójafnrétti á Íslandi sem þarf að laga. Lagaumhverfi og starfshættir stjórnsýslu hafa ekki aðlagað sig að breytingum í samfélaginu. Feður standa mun verr að vígi ef ekki næst sátt um réttindi barnsins. Stjórnsýsla og dómstólar fara á sveig við lög út frá gamaldags hugmyndum um að mæður hafi meiri réttindi til barna í stað þess að tryggja réttindi barna til beggja foreldra sinna. Þetta er ósómi í nútímaþjóðfélagi. Tölfræðin talar sínu máli og undirstrikar að foreldrum er mismunað út frá kyni sínu: Aðeins 1,69% karla fara einir með forsjá á móti sláandi 98,31% kvenna, sem fara einar með forsjá. Kom þetta fram í máli Karls Gauta í sérstakri umræðu um vanda drengja á Alþingi. Föðursvipting, eða mjög takmörkuð umgengni við föður, er landlægt vandamál. Því miður er feðradagurinn líka áminning fyrir fjölmarga feður um hve heitt þeir sakna barnanna sinna. Fjölmargir feður á Íslandi fá nefnilega ekki að umgangast börnin sín og enn stærri hópur er mestmegnis hafður til skrauts og hittir börnin sín með löngu millibili. Þetta eru gamaldags og úreldar hugmyndir sem þó eiga enn upp á pallborðið hjá yfirvöldum sem úrskurða í málum barnanna. Á meðan stjórnsýslan og dómstólar, svokallaðir fagaðilar, fara ekki að lögum og virða ekki réttindi barna til beggja foreldra sinna munu réttindabrot gagnvart börnum halda áfram. Á meðan alþingismenn draga lappirnar og bæta ekki lagaumhverfið og úrræði stjórnsýslu, verður áfram brotið á börnum. Tálmanir hafa engar afleiðingar! Rangar sakargiftir eru vel liðnar hjá dómstólum og notaðar sem réttlæting á því að svipta börn föður sínum. Það er við þessa svokölluðu fagaðila að sakast. Réttur barna til föðurs er því miður að miklu leyti háð samþykki móður eins og stjórnsýslan nálgast þessi mál í dag. Það er óásættanlegt með öllu. Börn verða að njóta feðra sinna, alveg eins og þau þurfa mæður sínar. Við verðum að stöðva þessi réttindabrot. Ríkuleg umgengni við bæði föður og móður er barni mikilvæg. Það er kominn tími á breytingar. Feðradagurinn er áminning um það. Það dýrmætasta í lífi okkar, börnin, eiga skilið að við tryggjum réttindi þeirra við skilnað foreldra, enda er fjölskyldumynstur í nútímasamfélagi ýmiskonar. Ég skora á fagaðila að stíga út úr hugsanavillu fortíðarinnar og ganga ávallt út frá því að barn eigi rétt á báðum foreldrum, nema sýnt sé fram á og sannað að annað fyrirkomulag henti betur. Hættið að láta innantómar fullyrðingar verða til þess að börn séu svipt feðrum sínum. Hættið að verðlauna tálmanir og annað ofbeldi. Til hamingju börn með feður ykkar. Nútímafaðirinn er sannkallaður ofurpabbi. Höfundur er í forsvari fyrir réttindabaráttu barna í aðgerðahópnum #DaddyToo og á son sem hefur verið að mestu sviptur föður sínum og systur.
Fimm af tíu veitingastöðum hættu með hvalkjöt Valgerður Árnadóttir,Stefán Yngvi Pétursson,Rósa Líf Darradóttir,Anahita S. Babaei Skoðun
Skóli án aðgreiningar – fallegt orðalag en brotakennd framkvæmd Sóldís Birta Reynisdóttir Skoðun
Skoðun Að saga rótina undan trénu og halda að stofninn vaxi hraðar: hugleiðing um tillögur Viðskiptráðs. Birgir Orri Ásgrímsson skrifar
Skoðun Mikilvægi aðgengis og algildrar hönnunar að byggingum í dag og til framtíðar Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar
Skoðun Fimm af tíu veitingastöðum hættu með hvalkjöt Valgerður Árnadóttir,Stefán Yngvi Pétursson,Rósa Líf Darradóttir,Anahita S. Babaei skrifar
Skoðun Skóli án aðgreiningar – fallegt orðalag en brotakennd framkvæmd Sóldís Birta Reynisdóttir skrifar
Skoðun Brot sem fyrnast í höndum lögreglu – hversu mörg í viðbót? Þórhildur Gyða Arnarsdóttir skrifar
Skoðun Heilsufarsmat á vinnustöðum: Góð fjárfesting í heilbrigði og vellíðan starfsfólks Gígja Valgerður Harðardóttir skrifar
Skoðun Börn í gámaskólum á meðan bæjarskrifstofur stækka – hvar er forgangsröðin? Ásgeir Elvar Garðarsson skrifar
Skoðun Hvar liggur ábyrgð hins fullorðna á hegðun ungmenna í samfélaginu? Rakel Guðbjörnsdóttir skrifar
Fimm af tíu veitingastöðum hættu með hvalkjöt Valgerður Árnadóttir,Stefán Yngvi Pétursson,Rósa Líf Darradóttir,Anahita S. Babaei Skoðun
Skóli án aðgreiningar – fallegt orðalag en brotakennd framkvæmd Sóldís Birta Reynisdóttir Skoðun