Hálfkák, vanefndir og ónáttúra Ole Anton Bieltvedt skrifar 1. nóvember 2018 07:30 Nýlega efndi ríkisstjórnin til blaðamannafundar til að kynna „stórsókn í loftslagsmálum“. Ekki færri en 7 ráðherrar mættu til leiks í Austurbæjarskóla til að kynna þetta stórmál; hér gætu menn séð, að þessi ríkisstjórn stæði fyrir sínu. Fjármálahlið sóknarinnar er þessi: Verja á 6,8 milljörðum til hennar næstu 6 árin. Það jafngildir 1,36 milljarða á ári. Sem hlutfall af ríkisfjármálum 2019, eru það 0,18%. Hóflegt hlutfall það. Um svipað leyti var greint frá því, að fjárfesta ætti 120 milljörðum í flugstöðina í Keflavík næstu 6 árin, sem í sjálfu sér er gott mál, en þessi fjárfesting í flugstöðinni er næstum tuttugu sinnum hærri en í loftlagsmálum. Fjármunir, sem settir verða í gott og heilnæmt loftslag fyrir landsmenn, eru því hlutfallslega ekki miklir, þó að þessi sókn sé auðvitað af því góða. Verulegur hluti sóknarinnar á að liggja í því, að draga úr mengun frá benzín- og olíuknúnum bílum. Banna skal nýskráningu þeirra frá 2030. Hefði ekki verið nær að stöðva nýskráningu þrælmengandi benzín- og díselbíla – fara yfir í hreina orku; okkar eigin rafmagnsorku – þá þegar 2025, eins og Norðmenn? Norðmenn hófu raunverulega stórsókn í loftslagsmálum fyrir nokkrum árum. Þeir byrjuðu á að fella niður innflutningsskatta og virðisaukaskatt á rafmagns- eða tvinnbílum. Með þessu lækkaði verð bílanna stórlega og fór verulega niður fyrir verð sömu bíla með benzín- eða díselvél. Ekki nóg með það, heldur felldu ráðamenn í Noregi niður árlegan bílaskatt af rafmagnsbílum, borgartolla, bílastæðisgjöld, flutningsgjald með ferjum og leyfðu ökumönnum þessara bíla, að nota sérakreinar strætó og leigubíla. Öll bílnúmer rafmagnsbíla í Noregi byrja á EL- til aðgreiningar. Stjórnvöld þar beittu sér líka fyrir uppbyggingu hleðslustöðva í stórum stíl, en net þeirra er nú svo þéttriðið, að það eru minnst tvær hleðslustöðvar á 50 km millibili við vegakerfið. Þetta rafmagn er víðast hvar ókeypis. Hvað varðar viðleitni til að draga úr kolefnislosun í andrúmsloftið, má kalla sókn Norðmanna raunverulega stórsókn, sú sókn, sem hér á að fara í gang, nær því ekki. Sumir myndu kalla hana hálfkák. Auðvitað bætist gott átak til kolefnisbindingar við, en ríkisstjórnin hefði mátt gera þetta allt betur. Ríkisstjórnarflokkarnir boðuðu bættan hag eldri borgara, sem forgangsmál fyrir kosningar, en, þegar á reynir, er þetta greinilega ekkert forgangsmál. Tilfærsla innan skattkerfisins eða vaxtalækkun (með því að taka húsnæðiskostnað út úr framfærsluvísitölu) hefði getað fjármagnað þessi útgjöld. Ríkisstjórnin kynnti stórfellt átak í umhverfis-, dýra- og náttúruvernd í stjórnarsáttmála, og VG samþykkti á flokksfundi 2015 að beita sér fyrir stöðvun hvalveiða. Sl. sumar voru drepnar fleiri hreinkýr, upphaflega frá 8 vikna kálfum þeirra, en nokkru sinni fyrr, eða um 1.000. Umhverfisráðherra heimilaði þessa stórfelldu slátrun kúnna, þrátt fyrir, að allar stofnanir, sem með málið fara, hefðu mælt með því, að griðatími kálfanna yrði lengdur. Einhver hefði kallað það ónáttúru, að drepa yfir 1.000 hreinkýr frá bjargarlausum eða bjargarlitlum kálfum þeirra, eingöngu sér til skemmtunar; að gamni sínu. Engin áþreifanleg eða sannanlega þörf er á þessum veiðum. Snýr þetta auðvitað fyrst og fremst að veiðimönnum, en líka þeim, sem drápin leyfa. Eftir langt hlé á veiðum langreyða, vegna vandræða við sölu hvalaafurða, lét ríkisstjórnin það viðgangast, að veiðarnar væru hafnar að nýju og 146 langreyðar drepnar, margar með heiftarlegum hætti, þar sem kvalafullt dauðastríð dýranna – þetta eru háþróuð spendýr – getur staðið í 10-15 mínútur. Nær fullþroska kálfar í kviði kúnna voru kæfðir eða sprengdir með. Hvar var stjórnarsáttmáli og samþykkt VG!? Nýlega bárust líka fréttir af því, að tillaga 39 ríkja um hvalaverndarsvæði í Suður-Atlantshafi, 12.000 kílómetra í burtu, hefði ekki náð fram að ganga, m.a. vegna þess, að Ísland greiddi atkvæði gegn slíku griðasvæði, en tillaga umhverfisráðherra Brasilíu var studd af öllum helztu ríkjum Suður-Ameríku, Nýja-Sjálandi og Ástralíu, ríkjum sem tengjast svæðinu landfræðilega og málið varðar. Andstaða Íslendinga við friðun dýra og náttúruvernd á fjarlægum slóðum, nánast hinum megin á hnettinum – þar sem við eigum engra hagsmuna að gæta – er fyrir undirrituðum annarleg, skammarleg og siðlaus, en tilgangur hennar er sá einn, að tryggja áframhaldandi ágang á og spillingu þess lífríkis – líka margra dýra í útrýmingarhættu – sem þar er. Hér mætti víst líka tala um ónáttúru. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Ole Anton Bieltvedt Skoðun Mest lesið Stærðfræðikennari sem kann ekki að reikna? (Og getur ekki lært það!) Brynjólfur Þorvarðsson Skoðun Íslendingar greiða sama hlutfall útgjalda í mat og Norðurlöndin Margrét Gísladóttir Skoðun Laxaharmleikur Jóhannes Sturlaugsson Skoðun Ferðamannaþorpin - Náttúruvá Þóra B. Hafsteinsdóttir Skoðun Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson Skoðun Lýðræðið í skötulíki! Lilja Rafney Magnúsdóttir Skoðun Krónan, Nettó, Hagkaup, Bónus - það er kominn tími á formlega sniðgöngu Helen Ólafsdóttir Skoðun Ef Veðurstofan spáði vitlausu veðri í 40 ár, væri það bara í lagi? Björn Ólafsson Skoðun Málfrelsi og mörk þess á vettvangi lýðræðisins Helga Vala Helgadóttir Skoðun „Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann Skoðun Skoðun Skoðun Ferðamannaþorpin - Náttúruvá Þóra B. Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson skrifar Skoðun Laxaharmleikur Jóhannes Sturlaugsson skrifar Skoðun Lýðræðið í skötulíki! Lilja Rafney Magnúsdóttir skrifar Skoðun Stærðfræðikennari sem kann ekki að reikna? (Og getur ekki lært það!) Brynjólfur Þorvarðsson skrifar Skoðun Íslendingar greiða sama hlutfall útgjalda í mat og Norðurlöndin Margrét Gísladóttir skrifar Skoðun Til varnar jafnlaunavottun Magnea Marinósdóttir skrifar Skoðun Heimaþjónusta og velferðartækni: Lykillinn að sjálfbæru heilbrigðiskerfi Auður Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Barnaræninginn Pútín Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar Skoðun Um þjóð og ríki Gauti Kristmannsson skrifar Skoðun Málfrelsi og mörk þess á vettvangi lýðræðisins Helga Vala Helgadóttir skrifar Skoðun Sjókvíaeldi á Íslandi fjarstýrt með gervigreind frá Noregi Ingólfur Ásgeirsson skrifar Skoðun „Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann skrifar Skoðun Hvers vegna skipta hagsmunir verslanakeðja meira máli en öryggi barna í Ásahverfi Reykjanesbæ? Ólafur Ívar Jónsson skrifar Skoðun Kjarnorkuákvæðið: Neyðarhemill en ekki léttvægt leikfang popúlista Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Stjórnarandstaðan er vannýtt auðlind Jón Daníelsson skrifar Skoðun Ef Veðurstofan spáði vitlausu veðri í 40 ár, væri það bara í lagi? Björn Ólafsson skrifar Skoðun Hægri sósíalismi Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun 5 ára vegferð að skóla framtíðarinnar – eða ekki! Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Ójafnvægi í jöfnunarkerfinu Anna Sigríður Guðnadóttir,Halla Karen Kristjánsdóttir,Lovísa Jónsdóttir skrifar Skoðun Það sem ekki má segja um það sem enginn vill sjá Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Krónan, Nettó, Hagkaup, Bónus - það er kominn tími á formlega sniðgöngu Helen Ólafsdóttir skrifar Skoðun Löggæslumál og aðstöðuleysi í Búðardal – ákall um viðbragð og aðgerðir Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar Skoðun Listin að verða fullkomlega ósammála sjálfri sér á mettíma Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Þingmenn auðvaldsins Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Arðgreiðslur í sjávarútvegi: Staðreyndir gegn fullyrðingum Elliði Vignisson skrifar Skoðun Verðugur bandamaður? Steinar Harðarson skrifar Skoðun Við þurfum nýja sýn á stjórnmál okkar - Mamdani-sýn Hlynur Már Vilhjálmsson skrifar Skoðun Sósíalistaflokkurinn heimilislaus - hvað næst? Trausti Breiðfjörð Magnússon skrifar Skoðun Rán um hábjartan dag Guðbergur Egill Eyjólfsson skrifar Sjá meira
Nýlega efndi ríkisstjórnin til blaðamannafundar til að kynna „stórsókn í loftslagsmálum“. Ekki færri en 7 ráðherrar mættu til leiks í Austurbæjarskóla til að kynna þetta stórmál; hér gætu menn séð, að þessi ríkisstjórn stæði fyrir sínu. Fjármálahlið sóknarinnar er þessi: Verja á 6,8 milljörðum til hennar næstu 6 árin. Það jafngildir 1,36 milljarða á ári. Sem hlutfall af ríkisfjármálum 2019, eru það 0,18%. Hóflegt hlutfall það. Um svipað leyti var greint frá því, að fjárfesta ætti 120 milljörðum í flugstöðina í Keflavík næstu 6 árin, sem í sjálfu sér er gott mál, en þessi fjárfesting í flugstöðinni er næstum tuttugu sinnum hærri en í loftlagsmálum. Fjármunir, sem settir verða í gott og heilnæmt loftslag fyrir landsmenn, eru því hlutfallslega ekki miklir, þó að þessi sókn sé auðvitað af því góða. Verulegur hluti sóknarinnar á að liggja í því, að draga úr mengun frá benzín- og olíuknúnum bílum. Banna skal nýskráningu þeirra frá 2030. Hefði ekki verið nær að stöðva nýskráningu þrælmengandi benzín- og díselbíla – fara yfir í hreina orku; okkar eigin rafmagnsorku – þá þegar 2025, eins og Norðmenn? Norðmenn hófu raunverulega stórsókn í loftslagsmálum fyrir nokkrum árum. Þeir byrjuðu á að fella niður innflutningsskatta og virðisaukaskatt á rafmagns- eða tvinnbílum. Með þessu lækkaði verð bílanna stórlega og fór verulega niður fyrir verð sömu bíla með benzín- eða díselvél. Ekki nóg með það, heldur felldu ráðamenn í Noregi niður árlegan bílaskatt af rafmagnsbílum, borgartolla, bílastæðisgjöld, flutningsgjald með ferjum og leyfðu ökumönnum þessara bíla, að nota sérakreinar strætó og leigubíla. Öll bílnúmer rafmagnsbíla í Noregi byrja á EL- til aðgreiningar. Stjórnvöld þar beittu sér líka fyrir uppbyggingu hleðslustöðva í stórum stíl, en net þeirra er nú svo þéttriðið, að það eru minnst tvær hleðslustöðvar á 50 km millibili við vegakerfið. Þetta rafmagn er víðast hvar ókeypis. Hvað varðar viðleitni til að draga úr kolefnislosun í andrúmsloftið, má kalla sókn Norðmanna raunverulega stórsókn, sú sókn, sem hér á að fara í gang, nær því ekki. Sumir myndu kalla hana hálfkák. Auðvitað bætist gott átak til kolefnisbindingar við, en ríkisstjórnin hefði mátt gera þetta allt betur. Ríkisstjórnarflokkarnir boðuðu bættan hag eldri borgara, sem forgangsmál fyrir kosningar, en, þegar á reynir, er þetta greinilega ekkert forgangsmál. Tilfærsla innan skattkerfisins eða vaxtalækkun (með því að taka húsnæðiskostnað út úr framfærsluvísitölu) hefði getað fjármagnað þessi útgjöld. Ríkisstjórnin kynnti stórfellt átak í umhverfis-, dýra- og náttúruvernd í stjórnarsáttmála, og VG samþykkti á flokksfundi 2015 að beita sér fyrir stöðvun hvalveiða. Sl. sumar voru drepnar fleiri hreinkýr, upphaflega frá 8 vikna kálfum þeirra, en nokkru sinni fyrr, eða um 1.000. Umhverfisráðherra heimilaði þessa stórfelldu slátrun kúnna, þrátt fyrir, að allar stofnanir, sem með málið fara, hefðu mælt með því, að griðatími kálfanna yrði lengdur. Einhver hefði kallað það ónáttúru, að drepa yfir 1.000 hreinkýr frá bjargarlausum eða bjargarlitlum kálfum þeirra, eingöngu sér til skemmtunar; að gamni sínu. Engin áþreifanleg eða sannanlega þörf er á þessum veiðum. Snýr þetta auðvitað fyrst og fremst að veiðimönnum, en líka þeim, sem drápin leyfa. Eftir langt hlé á veiðum langreyða, vegna vandræða við sölu hvalaafurða, lét ríkisstjórnin það viðgangast, að veiðarnar væru hafnar að nýju og 146 langreyðar drepnar, margar með heiftarlegum hætti, þar sem kvalafullt dauðastríð dýranna – þetta eru háþróuð spendýr – getur staðið í 10-15 mínútur. Nær fullþroska kálfar í kviði kúnna voru kæfðir eða sprengdir með. Hvar var stjórnarsáttmáli og samþykkt VG!? Nýlega bárust líka fréttir af því, að tillaga 39 ríkja um hvalaverndarsvæði í Suður-Atlantshafi, 12.000 kílómetra í burtu, hefði ekki náð fram að ganga, m.a. vegna þess, að Ísland greiddi atkvæði gegn slíku griðasvæði, en tillaga umhverfisráðherra Brasilíu var studd af öllum helztu ríkjum Suður-Ameríku, Nýja-Sjálandi og Ástralíu, ríkjum sem tengjast svæðinu landfræðilega og málið varðar. Andstaða Íslendinga við friðun dýra og náttúruvernd á fjarlægum slóðum, nánast hinum megin á hnettinum – þar sem við eigum engra hagsmuna að gæta – er fyrir undirrituðum annarleg, skammarleg og siðlaus, en tilgangur hennar er sá einn, að tryggja áframhaldandi ágang á og spillingu þess lífríkis – líka margra dýra í útrýmingarhættu – sem þar er. Hér mætti víst líka tala um ónáttúru.
Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson Skoðun
„Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann Skoðun
Skoðun Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson skrifar
Skoðun Stærðfræðikennari sem kann ekki að reikna? (Og getur ekki lært það!) Brynjólfur Þorvarðsson skrifar
Skoðun Íslendingar greiða sama hlutfall útgjalda í mat og Norðurlöndin Margrét Gísladóttir skrifar
Skoðun Heimaþjónusta og velferðartækni: Lykillinn að sjálfbæru heilbrigðiskerfi Auður Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun „Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann skrifar
Skoðun Hvers vegna skipta hagsmunir verslanakeðja meira máli en öryggi barna í Ásahverfi Reykjanesbæ? Ólafur Ívar Jónsson skrifar
Skoðun Kjarnorkuákvæðið: Neyðarhemill en ekki léttvægt leikfang popúlista Kristinn Karl Brynjarsson skrifar
Skoðun Ójafnvægi í jöfnunarkerfinu Anna Sigríður Guðnadóttir,Halla Karen Kristjánsdóttir,Lovísa Jónsdóttir skrifar
Skoðun Krónan, Nettó, Hagkaup, Bónus - það er kominn tími á formlega sniðgöngu Helen Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Löggæslumál og aðstöðuleysi í Búðardal – ákall um viðbragð og aðgerðir Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar
Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson Skoðun
„Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann Skoðun