Röð „rangfærslna“? Jón Þór Ólason skrifar 9. nóvember 2018 14:32 Þann 5. nóvember var birt á Vísi.is grein eftir Sigurð Pétursson sem bar yfirskriftina „Röð „tilviljana“?“ Nefndur Sigurður er framkvæmdastjóri Artic Fish, en nefnt fyrirtæki ku að helmingi vera í eigu norska fiskeldisfyrirtækisins Norway Royal Salmon, aukinheldur sem kýpverskt aflandsfélag, Bremesco Holding, heldur að því er ég best veit, á tæplega 50% hlut. Í greininni setur Sigurður fram rakalausar dylgjur, raunar farsakennda samsæriskenningu, er virðist ganga út á það að eldislax sá er veiddist í Vatnsdalsá í sumar sé í raun tvöfaldur í roðinu. Umræddur lax hafi leitt til uppþota í kokkalandsliðinu og jafnvel haft áhrif á niðurstöðu Úrskurðarnefndar umhverfis- og auðlindamála. Jú það geti ekki verið tilviljun að veiðiréttarhafinn, kokkurinn Sturla Birgisson, sem hann nafngreinir þó ekki, hafi veitt eldislax í á sem Sigurður kveður í eigu Íslandsmeistarans í kærum á hendur fiskeldismönnum, Óttars Yngvasonar lögmanns. Átökin um laxeldi í opnum sjókvíum eru hörð en varða gríðarlega hagsmuni, sama hvert er litið og því er mikilvægt að gæta þess að umræðan sé málefnaleg, sama hvar menn eru í sveit settir. Sigurður vísar í greininni að það sé alltaf sætt þegar sannleikurinn komi fram sem vekur furðu því greinin virðist því miður að miklu vera byggð upp af dylgjum, ósannindum og orðhengilshætti sem er málstað hans ekki til framdráttar og er til þess fallin að afvegaleiða þarfa umræðu. Í fyrsta lagi er það alvarlegt að dylgja mönnum um að hafa óhreint mjöl í pokahorninu, þ.e. að umræddur eldislax hafi ekki veiðst í Vatnsdalsá. Í öðru lagi má benda Sigurði á, að eftir því sem ég hef fengið staðfest, þá átti íslenskur eldislax ekki að vera helsta afurðin á því móti sem íslenska kokkalandsliðið var að undirbúa sig fyrir, heldur þorskur og lamb. Í þriðja lagi liggur fyrir að Vatnsdalsá er ekki eingöngu í eigu Óttars Yngvasonar, heldur eru veiðiréttarhafar rúmlega 30 talsins. Óttar á hins vegar, með öðrum einstaklingum, jörð á ósasvæði Vatnsdalsár. Eignarhald þeirrar jarðar myndi samsvara á bilinu 3-5% af heildar eignarhaldi Vatnsdalsár. En auðvitað er uppsetningin miklu skemmtilegri á hinn veginn ef menn vilja búa til samsæriskenningu. Í fjórða lagi er hinn ,,umræddi kokkur“ ekki einvaldur við það að meta hvaða kokkar taka þátt í Bocuse d‘Or, heldur 12 manna akademía er fær það hlutverk að velja hæfasta einstaklinginn. Í fimmta lagi hefðu úrskurðir umræddrar úrskurðarnefndar í engu fallið á annan veg þó umræddur eldislax hefði ekki veiðst í Vatnsdalsá, nægir þar um að lesa forsendur úrskurðarins. Í sjötta lagi hafði umræddur lax engin áhrif á þá ákvörðun landsliðskokkana að hætta í landsliðinu vegna samnings við Arnarlax, eins og má lesa beint út yfirlýsingum þeirra er birtust í fjölmiðlum. Í sjöunda lagi veiddist umræddur eldislax ekki í miðri Vatnsdalsá sem er um 40 kílómetrar, heldur um 12 kílómetra frá ós árinnar, þ.e. í Hnausastreng. Þá liggur fyrir að á leiðinni í Hnausastreng frá ós er enginn farartálmi fyrir laxinn og eldislax getur því synt rólega upp lygna Vatnsdalsá. Í áttunda lagi velti ég fyrir mér hvers vegna Sigurður undrast það að sérfræðingur frá Hafrannsóknarstofnun skuli réttilega hafa bent á að þetta væri bara toppurinn á ísjakanum. Gæti það verið vegna þeirra rannsókna sem liggja fyrir er staðfesta að eldislaxinn gangi mun seinna í árnar heldur en sá villti og þá utan veiðitíma og þess vegna segja veiðitölur um veidda eldislaxa á stöng lítið um heildarmagnið af eldislaxi í viðkomandi árkerfi. En auðvitað eru slíkar rannsóknir, eins og t.a.m. hafa verið gerðar í Noregi, lítils metnar þegar reynt er að halda í tiltekna ímynd. Ég fagna því hins vegar að Sigurður nefnir í grein sinni að umræddur eldislax gæti hafa komið frá Færeyjum, en venjulega hafa fiskeldismenn haldið því fram að laxinn færi ekki langt frá kvíunum, en staðreyndin er sú að eldislaxinn getur veiðst allt að 2000 kílómetra frá sleppistað, eins og skýrslur NINA (Norsk institutt for naturforskning) í Noregi hafa staðfest. Það er ákveðið afrek hjá Sigurði að koma að jafnmörgum rangfærslum í ekki lengri grein. Eigum við ekki frekar að virða þá miklu hagsmuni sem eru undir og lyfta umræðunni upp á aðeins hærra plan heldur en að fara fram með dylgjum og rangfærslum og stunda argumentum ad hominem. Jón Þór Ólason, formaður Stangaveiðifélags Reykjavíkur Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kokkalandsliðið Mest lesið Er kominn tími á Útlendingafrí? Marion Poilvez Skoðun 1. maí er líka fyrir fatlað fólk! Geirdís Hanna Kristjánsdóttir Skoðun Börnin á Gasa Ebba Margrét Magnúsdóttir Skoðun Janus og jakkalakkarnir Óskar Guðmundsson Skoðun Immigrant Women: Essential Workers, Rising Voices on Labor Day Maru Alemán Skoðun Verkalýðshreyfingin á næsta leik í Evrópuumræðunni Dagbjört Hákonardóttir Skoðun Hvað ert þú að gera? Eiður Welding Skoðun Samtalið um dauðann veldur okkur óöryggi Ingrid Kuhlman Skoðun Á milli steins og sleggju Heinemann Ólafur Stephensen Skoðun Allir eiga rétt á virku lífi — líka fatlað fólk Anna Margrét Bjarnadóttir Skoðun Skoðun Skoðun Opið bréf til hæstvirts innviðaráðherra, Eyjólfs Ármannssonar, um íslensku og ábyrgð Nichole Leigh Mosty skrifar Skoðun Hver á dómur að vera hjá ungmenni fyrir að fremja alvarlegt afbrot, jafnvel morð? Davíð Bergmann skrifar Skoðun Sigursaga Evrópu í 21 ár Pawel Bartoszek skrifar Skoðun Verkalýðshreyfingin, Dagbjört og ESB Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Börnin á Gasa Ebba Margrét Magnúsdóttir skrifar Skoðun Myndir þú ráða fatlað fólk í vinnu? Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Hvað ert þú að gera? Eiður Welding skrifar Skoðun Rauðir sokkar á 1. maí Sveinn Ólafsson skrifar Skoðun 1. maí er líka fyrir fatlað fólk! Geirdís Hanna Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Verkalýðshreyfingin á næsta leik í Evrópuumræðunni Dagbjört Hákonardóttir skrifar Skoðun Á milli steins og sleggju Heinemann Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Heiðrum íslenska hestinn Berglind Margo Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Allir eiga rétt á virku lífi — líka fatlað fólk Anna Margrét Bjarnadóttir skrifar Skoðun Er kominn tími á Útlendingafrí? Marion Poilvez skrifar Skoðun Janus og jakkalakkarnir Óskar Guðmundsson skrifar Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir skrifar Skoðun Hvað ætlar þú að vera þegar þú verður stór? Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Samtalið um dauðann veldur okkur óöryggi Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Sköpum störf við hæfi! Unnur Hrefna Jóhannsóttir skrifar Skoðun Immigrant Women: Essential Workers, Rising Voices on Labor Day Maru Alemán skrifar Skoðun Tikkað í skipulagsboxin Samúel Torfi Pétursson skrifar Skoðun Það sem er ósagt varðandi vinnubrögð hjá Háskólanum á Akureyri Þóra Sigurðardóttir skrifar Skoðun Sjúklingur settur í fangaklefa Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Opið bréf til fjármálaráðherra, Daða Más Kristóferssonar Íris Róbertsdóttir skrifar Skoðun Ég kalla hann Isildur; mentorinn minn er gervigreind Björgmundur Guðmundsson skrifar Skoðun Hvað er „furry“ annars? Jóhanna Jódís Antonsdóttir skrifar Skoðun Jafnaðarmennskan og verkalýðsbaráttan Sigfús Ómar Höskuldsson skrifar Skoðun Hljóð og mynd íslenskra varna Arnór Sigurjónsson skrifar Skoðun Kveðjur úr Grafarvogi til þeirra sem kasta steinum úr glerhúsi Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Leiðsöguhundurinn Gaur gerir mig að betri manneskju Þorkell J. Steindal skrifar Sjá meira
Þann 5. nóvember var birt á Vísi.is grein eftir Sigurð Pétursson sem bar yfirskriftina „Röð „tilviljana“?“ Nefndur Sigurður er framkvæmdastjóri Artic Fish, en nefnt fyrirtæki ku að helmingi vera í eigu norska fiskeldisfyrirtækisins Norway Royal Salmon, aukinheldur sem kýpverskt aflandsfélag, Bremesco Holding, heldur að því er ég best veit, á tæplega 50% hlut. Í greininni setur Sigurður fram rakalausar dylgjur, raunar farsakennda samsæriskenningu, er virðist ganga út á það að eldislax sá er veiddist í Vatnsdalsá í sumar sé í raun tvöfaldur í roðinu. Umræddur lax hafi leitt til uppþota í kokkalandsliðinu og jafnvel haft áhrif á niðurstöðu Úrskurðarnefndar umhverfis- og auðlindamála. Jú það geti ekki verið tilviljun að veiðiréttarhafinn, kokkurinn Sturla Birgisson, sem hann nafngreinir þó ekki, hafi veitt eldislax í á sem Sigurður kveður í eigu Íslandsmeistarans í kærum á hendur fiskeldismönnum, Óttars Yngvasonar lögmanns. Átökin um laxeldi í opnum sjókvíum eru hörð en varða gríðarlega hagsmuni, sama hvert er litið og því er mikilvægt að gæta þess að umræðan sé málefnaleg, sama hvar menn eru í sveit settir. Sigurður vísar í greininni að það sé alltaf sætt þegar sannleikurinn komi fram sem vekur furðu því greinin virðist því miður að miklu vera byggð upp af dylgjum, ósannindum og orðhengilshætti sem er málstað hans ekki til framdráttar og er til þess fallin að afvegaleiða þarfa umræðu. Í fyrsta lagi er það alvarlegt að dylgja mönnum um að hafa óhreint mjöl í pokahorninu, þ.e. að umræddur eldislax hafi ekki veiðst í Vatnsdalsá. Í öðru lagi má benda Sigurði á, að eftir því sem ég hef fengið staðfest, þá átti íslenskur eldislax ekki að vera helsta afurðin á því móti sem íslenska kokkalandsliðið var að undirbúa sig fyrir, heldur þorskur og lamb. Í þriðja lagi liggur fyrir að Vatnsdalsá er ekki eingöngu í eigu Óttars Yngvasonar, heldur eru veiðiréttarhafar rúmlega 30 talsins. Óttar á hins vegar, með öðrum einstaklingum, jörð á ósasvæði Vatnsdalsár. Eignarhald þeirrar jarðar myndi samsvara á bilinu 3-5% af heildar eignarhaldi Vatnsdalsár. En auðvitað er uppsetningin miklu skemmtilegri á hinn veginn ef menn vilja búa til samsæriskenningu. Í fjórða lagi er hinn ,,umræddi kokkur“ ekki einvaldur við það að meta hvaða kokkar taka þátt í Bocuse d‘Or, heldur 12 manna akademía er fær það hlutverk að velja hæfasta einstaklinginn. Í fimmta lagi hefðu úrskurðir umræddrar úrskurðarnefndar í engu fallið á annan veg þó umræddur eldislax hefði ekki veiðst í Vatnsdalsá, nægir þar um að lesa forsendur úrskurðarins. Í sjötta lagi hafði umræddur lax engin áhrif á þá ákvörðun landsliðskokkana að hætta í landsliðinu vegna samnings við Arnarlax, eins og má lesa beint út yfirlýsingum þeirra er birtust í fjölmiðlum. Í sjöunda lagi veiddist umræddur eldislax ekki í miðri Vatnsdalsá sem er um 40 kílómetrar, heldur um 12 kílómetra frá ós árinnar, þ.e. í Hnausastreng. Þá liggur fyrir að á leiðinni í Hnausastreng frá ós er enginn farartálmi fyrir laxinn og eldislax getur því synt rólega upp lygna Vatnsdalsá. Í áttunda lagi velti ég fyrir mér hvers vegna Sigurður undrast það að sérfræðingur frá Hafrannsóknarstofnun skuli réttilega hafa bent á að þetta væri bara toppurinn á ísjakanum. Gæti það verið vegna þeirra rannsókna sem liggja fyrir er staðfesta að eldislaxinn gangi mun seinna í árnar heldur en sá villti og þá utan veiðitíma og þess vegna segja veiðitölur um veidda eldislaxa á stöng lítið um heildarmagnið af eldislaxi í viðkomandi árkerfi. En auðvitað eru slíkar rannsóknir, eins og t.a.m. hafa verið gerðar í Noregi, lítils metnar þegar reynt er að halda í tiltekna ímynd. Ég fagna því hins vegar að Sigurður nefnir í grein sinni að umræddur eldislax gæti hafa komið frá Færeyjum, en venjulega hafa fiskeldismenn haldið því fram að laxinn færi ekki langt frá kvíunum, en staðreyndin er sú að eldislaxinn getur veiðst allt að 2000 kílómetra frá sleppistað, eins og skýrslur NINA (Norsk institutt for naturforskning) í Noregi hafa staðfest. Það er ákveðið afrek hjá Sigurði að koma að jafnmörgum rangfærslum í ekki lengri grein. Eigum við ekki frekar að virða þá miklu hagsmuni sem eru undir og lyfta umræðunni upp á aðeins hærra plan heldur en að fara fram með dylgjum og rangfærslum og stunda argumentum ad hominem. Jón Þór Ólason, formaður Stangaveiðifélags Reykjavíkur
Skoðun Opið bréf til hæstvirts innviðaráðherra, Eyjólfs Ármannssonar, um íslensku og ábyrgð Nichole Leigh Mosty skrifar
Skoðun Hver á dómur að vera hjá ungmenni fyrir að fremja alvarlegt afbrot, jafnvel morð? Davíð Bergmann skrifar
Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir skrifar
Skoðun Það sem er ósagt varðandi vinnubrögð hjá Háskólanum á Akureyri Þóra Sigurðardóttir skrifar