Er ríkisstjórnin að skipa sér á bekk með UKIP, AfD, Front National og Wilders? Ole Anton Bieltvedt skrifar 13. desember 2017 07:00 Á síðustu árum hafa hægri öfgaöfl og þjóðernis- og einangrunarsinnar náð nokkurri fótfestu í Evrópu, einkum á grundvelli áróðurs gegn komu stríðshrjáðra flóttamanna, sem Evrópu ber þó að hjálpa, ekki aðeins vegna þeirrar mannúðar, sem við kennum okkur við, heldur líka vegna þeirra skyldna, sem við tókum á okkur með Genfarsáttmálanum. Þessi öfgaöfl gengu hvað lengst með UKIP í Bretlandi, en þar beindist útlendingahatrið ekki aðeins að stríðs- og efnahagsflóttamönnum, heldur einnig að öðrum Evrópubúum, frá Suður- og Austur-Evrópu, sem komu til landsins í leit að betra lífi. Þessi hatrammi áróður UKIP var aðalástæða þess, að til Brexit kom. Það voru reyndar ekki nema 37,4% brezkra kjósenda, sem kusu Brexit, og því ekki nema rúmur þriðjungur landsmanna, sem leiddu Breta út í óvisst og vafasamt Brexit ævintýrið – sem sumir kalla nú Titanic 2 – undir öfga- og blekkingakenndum áróðri UKIP. UKIP hefur, ásamt AfD í Þýzkalandi, Front National í Frakklandi, „Frelsisflokki“ Geert Wilders í Hollandi, það helzt á stefnuskrá sinni að brjóta Evrópusambandið upp, leggja niður sameiginlegan gjaldmiðil álfunnar, evruna, stöðva komu flóttamanna og innflytjenda og helzt reka alla útlendinga, í sumum tilfellum líka aðra Evrópubúa, úr landi. Flestum, sem reynt hafa að skilgreina og skilja þróun og stöðu Evrópu, blöskrar þessi þröngsýni og þessi yfirkeyrða þjóðerniskennd, en sú staðreynd blasir við öllum, sem sjá vilja, að sameining Evrópu, samstarf og samhæfing krafta þjóða álfunnar, ásamt einum sambyggðum, sterkum og traustum gjaldmiðli, evrunni, hefur einmitt tryggt frið, framgang og velferð í álfunni síðustu 70 árin, svo og sterka stöðu hennar í heiminum, eftir að helztu þjóðríki álfunnar höfðu borizt á banaspjótum í heiftarlegum stríðum og átökum áratugina þar á undan. Evrópusambandið er því í reynd stærsta framfara- og öryggisskrefið fyrir íbúa Evrópu, líka okkur, sem tekið hefur verið í sögu hennar. Má minna á þá staðreynd, að Evrópubúar eru nú aðeins 7% af jarðarbúum, og mun þetta hlutfall fara niður í 4.5% um næstu aldamót. Er því afar brýnt fyrir framtíðaröryggi Evrópu, að þjóðir hennar myndi eina og sterka sameiginlega fylkingu, til að standa af sér ógnir og ágang annarra afla í óvissri framtíð. Ekki með byggingu múra, heldur með samstilltu afli, sem hefur styrk til að verja Evrópu, siðmenningu hennar og mannlíf, af hófsemd en festu, og hefur getu til að hjálpa þjóðum utan Evrópu til sjálfsbjargar. Einnig verður að minna á, að það er einmitt Evrópa, sem hefur tryggt okkur hér á Íslandi þær framfarir og þá hagsæld, sem við höfum náð, eftir hrunið, en frjáls og tollalaus aðgangur okkar að ESB mörkuðunum hefur tryggt okkur beztu möguleg viðskiptakjör fyrir afurðir okkar og þjónustu, enda fara 80-90% þeirra til Evrópu. Þrátt fyrir ofangreindar staðreyndir, leyfir ný ríkisstjórn sér að taka þessa afstöðu til Evrópusambandsins í stjórnarsáttmálanum: „Hagsmunum Íslands er bezt borgið með því að standa áfram utan Evrópusambandsins.“ Með þessu skipa bæði VG, sem á að vera vinstri grænn flokkur, og Framsókn, sem á að vera miðjuflokkur, sér á bekk með helztu öfga- og ofstækisöflum álfunnar, sem er ótrúlegt og óskiljanlegt. Evrópusambandið hefur lagt mikla áherzlu á að stöðva alþjóðleg stórfyrirtæki í verðsamráði á kostnað neytenda, fyrirbyggja misnotkun og yfirkeyrða verðlagningu fyrirtækja, sem hafa nánast einokunaraðstöðu, eins og Microsoft, knýja stórfyrirtæki til að greiða sanngjarna skatta í Evrópu, í þágu almennings, eins og Apple, tryggja evrópskum neytendum öryggi og velferð varðandi tæknivörur, matvörur og aðrar neytendavörur, með skýrum gæða- og öryggisstöðlum, stöðva arðrán sumra þjónustufyrirtækja, t.a.m. símafyrirtækja, sem beittu óhæfilegu reikigjaldi á farsímanotendur o.s.frv., en með þessari miklu og öflugu neytendavernd og afstöðu með neytendum og almenningi í Evrópu, gegn auðvaldi og yfirgangi sumra stórfyrirtækja, hafa allir aðrir evrópskir vinstri og miðjuflokkar fagnað og stutt starf og uppbyggingu ESB af alhug. Katrín og Sigurður Ingi, það er margt gott hjá ykkur í stjórnarsáttmálanum, einkum í innlendum málefnum og dýra- og umhverfisvernd, en þið getið ekki verið þekkt fyrir þessa afstöðu til Evrópu. Sjálfstæðisflokkurinn er hins vegar við sitt rétta heygarðshorn. Höfundur er alþjóðlegur kaupsýslumaður. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Ole Anton Bieltvedt Mest lesið Daði Már týnir sjálfum sér Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun 140 sinnum líklegra að verða fyrir eldingu Sigurður G. Guðjónsson Skoðun Stöðvum Hamas. Einungis þannig getum við stöðvað hryllinginn á Gaza BIrgir Finnsson Skoðun Traust í húfi Eyjólfur Ármannsson Skoðun Verðmætasköpun án virðingar Berglind Harpa Svavarsdóttir Skoðun Stéttarkerfi Halldóra Lillý Jóhannsdóttir Skoðun Æfingin skapar meistarann! Sigurjón Már Fox Gunnarsson Skoðun Enginn á verðinum – um ábyrgð, framtíðarsýn og mikilvægi forvirkrar stjórnsýslu Guðjón Heiðar Pálsson Skoðun Dagur líffræðilegrar fjölbreytni 2025 Rannveig Magnúsdóttir,Ole Sandberg,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Rebecca Thompson,Skúli Skúlason,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun Samhljómur við náttúruna og sjálfbæra þróun Anna María Ágústsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Alvarleg staða í umhverfi fréttamiðla Rósa Guðbjartsdóttir skrifar Skoðun Stéttarkerfi Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Stöðvum Hamas. Einungis þannig getum við stöðvað hryllinginn á Gaza BIrgir Finnsson skrifar Skoðun Dagur líffræðilegrar fjölbreytni 2025 Rannveig Magnúsdóttir,Ole Sandberg,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Rebecca Thompson,Skúli Skúlason,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Æfingin skapar meistarann! Sigurjón Már Fox Gunnarsson skrifar Skoðun 140 sinnum líklegra að verða fyrir eldingu Sigurður G. Guðjónsson skrifar Skoðun Konum í afplánun fjölgar: Með flókin áföll á bakinu Tinna Eyberg Örlygsdóttir,Sigríður Ella Jónsdóttir skrifar Skoðun Traust í húfi Eyjólfur Ármannsson skrifar Skoðun Verðmætasköpun án virðingar Berglind Harpa Svavarsdóttir skrifar Skoðun Daði Már týnir sjálfum sér Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Samhljómur við náttúruna og sjálfbæra þróun Anna María Ágústsdóttir skrifar Skoðun Aðgerðir gegn mansali í forgangi Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Enginn á verðinum – um ábyrgð, framtíðarsýn og mikilvægi forvirkrar stjórnsýslu Guðjón Heiðar Pálsson skrifar Skoðun Framtíðin fær húsnæði Ingunn Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Börnin sem deyja á Gaza Elín Pjetursdóttir skrifar Skoðun Brýr, sýkingar og börn Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Konum í afplánun fjölgar: Með flókin áföll á bakinu Tinna Eyberg Örlygsdóttir,Sigríður Ella Jónsdóttir skrifar Skoðun Hvað er lýðskóli eiginlega? Margrét Gauja Magnúsdóttir skrifar Skoðun Búum til pláss fyrir framtíðina Birna Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Hættuleg ofnotkun svefnlyfja á Íslandi Drífa Sigfúsdóttir skrifar Skoðun Kveikjum neistann um allt land Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Ætlar Ísland að fara sömu leið og Evrópa í útlendingamálum? Kári Allansson skrifar Skoðun Samtökin 78 verðlauna sögufölsun Böðvar Björnsson skrifar Skoðun Afstaða – á vaktinni í 20 ár Arndís Vilhjálmsdóttir,Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar Skoðun Menntun sem mannréttindi – ekki forréttindi París Anna Bergmann,Sigurður Kári Harðarson skrifar Skoðun Varað við embætti sérstaks saksóknara Gestur Jónsson skrifar Skoðun Út af sporinu en ekki týnd að eilífu María Helena Mazul skrifar Skoðun Meira að segja formaður Viðreisnar Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Gaza sveltur til dauða - Tími bréfaskrifta er löngu liðinn Magnús Magnússon,Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Steypuklumpablætið í borginni Ragnhildur Alda María Vilhjálmsdóttir skrifar Sjá meira
Á síðustu árum hafa hægri öfgaöfl og þjóðernis- og einangrunarsinnar náð nokkurri fótfestu í Evrópu, einkum á grundvelli áróðurs gegn komu stríðshrjáðra flóttamanna, sem Evrópu ber þó að hjálpa, ekki aðeins vegna þeirrar mannúðar, sem við kennum okkur við, heldur líka vegna þeirra skyldna, sem við tókum á okkur með Genfarsáttmálanum. Þessi öfgaöfl gengu hvað lengst með UKIP í Bretlandi, en þar beindist útlendingahatrið ekki aðeins að stríðs- og efnahagsflóttamönnum, heldur einnig að öðrum Evrópubúum, frá Suður- og Austur-Evrópu, sem komu til landsins í leit að betra lífi. Þessi hatrammi áróður UKIP var aðalástæða þess, að til Brexit kom. Það voru reyndar ekki nema 37,4% brezkra kjósenda, sem kusu Brexit, og því ekki nema rúmur þriðjungur landsmanna, sem leiddu Breta út í óvisst og vafasamt Brexit ævintýrið – sem sumir kalla nú Titanic 2 – undir öfga- og blekkingakenndum áróðri UKIP. UKIP hefur, ásamt AfD í Þýzkalandi, Front National í Frakklandi, „Frelsisflokki“ Geert Wilders í Hollandi, það helzt á stefnuskrá sinni að brjóta Evrópusambandið upp, leggja niður sameiginlegan gjaldmiðil álfunnar, evruna, stöðva komu flóttamanna og innflytjenda og helzt reka alla útlendinga, í sumum tilfellum líka aðra Evrópubúa, úr landi. Flestum, sem reynt hafa að skilgreina og skilja þróun og stöðu Evrópu, blöskrar þessi þröngsýni og þessi yfirkeyrða þjóðerniskennd, en sú staðreynd blasir við öllum, sem sjá vilja, að sameining Evrópu, samstarf og samhæfing krafta þjóða álfunnar, ásamt einum sambyggðum, sterkum og traustum gjaldmiðli, evrunni, hefur einmitt tryggt frið, framgang og velferð í álfunni síðustu 70 árin, svo og sterka stöðu hennar í heiminum, eftir að helztu þjóðríki álfunnar höfðu borizt á banaspjótum í heiftarlegum stríðum og átökum áratugina þar á undan. Evrópusambandið er því í reynd stærsta framfara- og öryggisskrefið fyrir íbúa Evrópu, líka okkur, sem tekið hefur verið í sögu hennar. Má minna á þá staðreynd, að Evrópubúar eru nú aðeins 7% af jarðarbúum, og mun þetta hlutfall fara niður í 4.5% um næstu aldamót. Er því afar brýnt fyrir framtíðaröryggi Evrópu, að þjóðir hennar myndi eina og sterka sameiginlega fylkingu, til að standa af sér ógnir og ágang annarra afla í óvissri framtíð. Ekki með byggingu múra, heldur með samstilltu afli, sem hefur styrk til að verja Evrópu, siðmenningu hennar og mannlíf, af hófsemd en festu, og hefur getu til að hjálpa þjóðum utan Evrópu til sjálfsbjargar. Einnig verður að minna á, að það er einmitt Evrópa, sem hefur tryggt okkur hér á Íslandi þær framfarir og þá hagsæld, sem við höfum náð, eftir hrunið, en frjáls og tollalaus aðgangur okkar að ESB mörkuðunum hefur tryggt okkur beztu möguleg viðskiptakjör fyrir afurðir okkar og þjónustu, enda fara 80-90% þeirra til Evrópu. Þrátt fyrir ofangreindar staðreyndir, leyfir ný ríkisstjórn sér að taka þessa afstöðu til Evrópusambandsins í stjórnarsáttmálanum: „Hagsmunum Íslands er bezt borgið með því að standa áfram utan Evrópusambandsins.“ Með þessu skipa bæði VG, sem á að vera vinstri grænn flokkur, og Framsókn, sem á að vera miðjuflokkur, sér á bekk með helztu öfga- og ofstækisöflum álfunnar, sem er ótrúlegt og óskiljanlegt. Evrópusambandið hefur lagt mikla áherzlu á að stöðva alþjóðleg stórfyrirtæki í verðsamráði á kostnað neytenda, fyrirbyggja misnotkun og yfirkeyrða verðlagningu fyrirtækja, sem hafa nánast einokunaraðstöðu, eins og Microsoft, knýja stórfyrirtæki til að greiða sanngjarna skatta í Evrópu, í þágu almennings, eins og Apple, tryggja evrópskum neytendum öryggi og velferð varðandi tæknivörur, matvörur og aðrar neytendavörur, með skýrum gæða- og öryggisstöðlum, stöðva arðrán sumra þjónustufyrirtækja, t.a.m. símafyrirtækja, sem beittu óhæfilegu reikigjaldi á farsímanotendur o.s.frv., en með þessari miklu og öflugu neytendavernd og afstöðu með neytendum og almenningi í Evrópu, gegn auðvaldi og yfirgangi sumra stórfyrirtækja, hafa allir aðrir evrópskir vinstri og miðjuflokkar fagnað og stutt starf og uppbyggingu ESB af alhug. Katrín og Sigurður Ingi, það er margt gott hjá ykkur í stjórnarsáttmálanum, einkum í innlendum málefnum og dýra- og umhverfisvernd, en þið getið ekki verið þekkt fyrir þessa afstöðu til Evrópu. Sjálfstæðisflokkurinn er hins vegar við sitt rétta heygarðshorn. Höfundur er alþjóðlegur kaupsýslumaður.
Enginn á verðinum – um ábyrgð, framtíðarsýn og mikilvægi forvirkrar stjórnsýslu Guðjón Heiðar Pálsson Skoðun
Dagur líffræðilegrar fjölbreytni 2025 Rannveig Magnúsdóttir,Ole Sandberg,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Rebecca Thompson,Skúli Skúlason,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun
Skoðun Dagur líffræðilegrar fjölbreytni 2025 Rannveig Magnúsdóttir,Ole Sandberg,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Rebecca Thompson,Skúli Skúlason,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir skrifar
Skoðun Konum í afplánun fjölgar: Með flókin áföll á bakinu Tinna Eyberg Örlygsdóttir,Sigríður Ella Jónsdóttir skrifar
Skoðun Enginn á verðinum – um ábyrgð, framtíðarsýn og mikilvægi forvirkrar stjórnsýslu Guðjón Heiðar Pálsson skrifar
Skoðun Konum í afplánun fjölgar: Með flókin áföll á bakinu Tinna Eyberg Örlygsdóttir,Sigríður Ella Jónsdóttir skrifar
Skoðun Menntun sem mannréttindi – ekki forréttindi París Anna Bergmann,Sigurður Kári Harðarson skrifar
Skoðun Gaza sveltur til dauða - Tími bréfaskrifta er löngu liðinn Magnús Magnússon,Hjálmtýr Heiðdal skrifar
Enginn á verðinum – um ábyrgð, framtíðarsýn og mikilvægi forvirkrar stjórnsýslu Guðjón Heiðar Pálsson Skoðun
Dagur líffræðilegrar fjölbreytni 2025 Rannveig Magnúsdóttir,Ole Sandberg,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Rebecca Thompson,Skúli Skúlason,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun