Ríkiskirkjan Frosti Logason skrifar 30. nóvember 2017 07:00 Í dag er allra síðasti séns til að skrá sig úr Þjóðkirkjunni, fyrir þá sem ekki vilja greiða sóknargjöld fyrir árið 2018. Þjóðkirkjan er furðulegasta stofnunin sem rekin er fyrir fé skattgreiðenda en langflestir meðlima hennar hafa verið skráðir í hana sjálfkrafa sem ómálga ungbörn. Stofnunin er rekin á hugsjónum tvö þúsund ára draugasögu úr fornritum frá Mið-Austurlöndum. Í stuttu máli gengur hún út á að jarðneska lífið sé einungis hluti af stóru tilraunaverkefni skaparans. Lífshlaupið er prófsteinn á trú okkar og staðfestu. Í boði er eilíft líf og hamingja, svo lengi sem við játumst frelsaranum og biðjum hátt og snjallt um miskunn. Þá fer allt vel. Annars bíða okkar eilífir vítislogar, en það er ekki á ábyrgð skaparans, okkar er valið. Eitthvað er um jákvæðar sögur í fornritunum. Þar er talað vel um fyrirgefninguna og höfðað til betri samvisku okkar í ákveðnum siðferðismálum. Þar er þó ekkert sem mannskepnan hefur ekki getað fundið upp hjá sjálfri sér. Í flestum tilfellum er siðferði okkar í dag talsvert þroskaðra heldur en það sem birtist okkur í þessum ritum. Enda textinn ekkert annað en mannanna verk sem mundi í besta falli vera flokkaður undir hrútskýringar í dag. Hugsanlega er besta hugmyndin að skrá sig bara utan trúfélaga. Þá fer skatturinn beint í ríkissjóð. Svokallaður trúleysisskattur. Trúleysingjar fá nefnilega að greiða meira til samfélagsins en hinir sem trúa á ósýnilega drauga. Það er ótrúlega eðlilegt og fallegt núna á tuttugustu og fyrstu öldinni. Finnst þér það ekki annars? Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Frosti Logason Mest lesið Ákall til allra velunnara Sólheima í Grímsnesi Ingibjörg Rósa Björnsdóttir Skoðun Öfgamaður deyr Andri Þorvarðarson Skoðun Hver hagnast á hatrinu? Halldóra Mogensen Skoðun Börn sem skilja ekki kennarann Ingibjörg Ólöf Isaksen Skoðun Halla fer að ræða um frið við einræðisherra Daníel Þröstur Pálsson Skoðun Er það ekki sjálfsögð krafa að fá bílastæði? Aðalsteinn Haukur Sverrisson Skoðun Skortur á rafiðnaðarfólki ógnar samkeppnishæfni Evrópu Kristján Daníel Sigurbergsson Skoðun Vissir þú, að.... og eða er þér bara slétt sama Björn Ólafsson Skoðun Fatlað fólk rukkað með rangindum fyrir bílastæði Haukur Ragnar Hauksson Skoðun Of lítið, of seint! Hjálmtýr Heiðdal,Magnús Magnússon Skoðun
Í dag er allra síðasti séns til að skrá sig úr Þjóðkirkjunni, fyrir þá sem ekki vilja greiða sóknargjöld fyrir árið 2018. Þjóðkirkjan er furðulegasta stofnunin sem rekin er fyrir fé skattgreiðenda en langflestir meðlima hennar hafa verið skráðir í hana sjálfkrafa sem ómálga ungbörn. Stofnunin er rekin á hugsjónum tvö þúsund ára draugasögu úr fornritum frá Mið-Austurlöndum. Í stuttu máli gengur hún út á að jarðneska lífið sé einungis hluti af stóru tilraunaverkefni skaparans. Lífshlaupið er prófsteinn á trú okkar og staðfestu. Í boði er eilíft líf og hamingja, svo lengi sem við játumst frelsaranum og biðjum hátt og snjallt um miskunn. Þá fer allt vel. Annars bíða okkar eilífir vítislogar, en það er ekki á ábyrgð skaparans, okkar er valið. Eitthvað er um jákvæðar sögur í fornritunum. Þar er talað vel um fyrirgefninguna og höfðað til betri samvisku okkar í ákveðnum siðferðismálum. Þar er þó ekkert sem mannskepnan hefur ekki getað fundið upp hjá sjálfri sér. Í flestum tilfellum er siðferði okkar í dag talsvert þroskaðra heldur en það sem birtist okkur í þessum ritum. Enda textinn ekkert annað en mannanna verk sem mundi í besta falli vera flokkaður undir hrútskýringar í dag. Hugsanlega er besta hugmyndin að skrá sig bara utan trúfélaga. Þá fer skatturinn beint í ríkissjóð. Svokallaður trúleysisskattur. Trúleysingjar fá nefnilega að greiða meira til samfélagsins en hinir sem trúa á ósýnilega drauga. Það er ótrúlega eðlilegt og fallegt núna á tuttugustu og fyrstu öldinni. Finnst þér það ekki annars?