Sagan af Hape Kerkeling Ole Anton Bieltvedt skrifar 6. september 2017 07:00 Hape Kerkeling fæddist 1964, og varð hann strax á unga aldri vinsæll og þekktur sjónvarpsmaður í Þýskalandi. Annars vegar mikill grínisti og háðfugl og hins vegar frábær spyrjandi og fréttamaður. Nokkurs konar blanda af Ladda og Ómari Ragnarssyni.Námskeið í dáleiðslu – upprifjun fyrra lífs Einhverju sinni voru Hape og vinahópur hans að gantast með lífið og tilveruna, m.a. voru menn að leika sér með spurninguna um lífið og dauðann, endurfæðingu og nýtt líf, og skoruðu á Hape að fara á námskeið um dáleiðslu, þar sem menn gætu í dásvefni rifjað upp og sett sig inn í sitt fyrra líf. Allt var þetta meira í gamni en alvöru, þótti spennandi uppátæki, og tók Hape áskoruninni. Hape var fertugur, þegar þetta gerðist, hafði þá verið 20 ár í skemmtibransanum, og var einn vinsælasti sjónvarpsmaður landsins. Eins og til stóð var Hape dáleiddur og opnuðust honum þannig dyr inn í fyrri tilveru. Það rifjaðist upp fyrir honum, að hann hefði verið munkur í Fransiskanaklaustri í Póllandi í seinni heimsstyrjöldinni, hefði þar tekið þátt í að leyna gyðingafjölskyldu í kjallara klaustursins og verið dæmdur til dauða og tekinn af lífi fyrir þetta „brot“, ásamt ábóta klaustursins og öðrum munkum. Upplifði Hape þetta svo sterkt og áhrifaríkt í dáleiðslusvefninum, að hann fór til Póllands til að kanna málið og telur sig hafa fundið klaustrið og fengið söguna staðfesta.Gjörbreyttur maður – pílagrímsganga á Spáni Þessi nýja lífsreynsla hafði svo djúptæk áhrif á Hape, að menn þekktu hann varla fyrir sama mann. Hape ákvað, að hefja nýtt líf, dró sig að mestu út úr skemmtibransanum og ákvað að ganga Jakobsstíginn, sem er um 800 km göngustígur þvert yfir Norður-Spán – ein helsta pílagrímaleiðin í Evrópu – til að reyna að ná áttum. Árið 2006 kom út bók eftir Hape, þar sem hann fjallaði um þessa lífsreynslu sína og Jakobsvegsgönguna. Heitir hún á þýsku „Ich bin dann mal weg“: „Ég læt mig þá bara hverfa“, og bókin varð metsölubók. Lýsir Hape þar lífsreynslu sinni, dásvefnsdrauminum um fyrra líf, þeim áhrifum, sem hann hafði á líf hans svo og þeirri upplifun, sem pílagrímsgangan var honum. Í maí 2006 birti Bild, sem er útbreiddasta dagblað Evrópu, úrdrátt úr bók Hape, og beindi jafnframt þeirri spurningu til lesenda, hvort þeir hefðu orðið fyrir reynslu, sem sýndi fram á fyrra líf, eða upplifað slíkt í einhverri mynd.Hundruð manna höfðu samband Hundruð manna úr öllum stéttum og alls staðar að höfðu samband við Bild, og sögðust vita, að þeir hefðu verið til áður, hvar og hvenær og í hvers konar lífsformi. 65 ára slátrari sagðist hafa verið Masai-maður í Keníu og hefði hann farið þangað 50 sinnum til að upplifa og njóta fyrra umhverfis. 65 ára tryggingasali sagðist hafa verið dráttarklár, sem dró fellda trjástofna í járnkeðjum. 61 árs fasteignasali sagðist hafa verið indíánastúlka í Norður-Ameríku um 835 fyrir Krist. Veronica Ferres, ein frægasta og virtasta leikkona Þýskalands, taldi sig hafa verið höfrung í fyrra lífi og sjálfur Frans Beckenbauer, knattspyrnusnillingurinn kunni, sagðist vita, að hann hefði lifað áður, bæði sem dýr, tré og planta.Hví er þessi saga sögð? Lífið hér á jörðu er ótrúlega fjölbreytt, margþætt og margslungið, og er ekki allt augljóst eða auðskilið. Á bak við allt, sem þróast, hreyfist, dafnar, leitar birtu og yls, neytir vatns, reynir að verja líf sitt, býr andi eða sál, og ber mönnum að virða, vernda og hlúa að öllu þessu lífi. Orð þjóðskáldsins „aðgát skal höfð í nærveru sálar“ verður að skilja og túlka vítt; um allt og gagnvart öllu, sem lifir og hrærist, í hvaða formi, sem er. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Ole Anton Bieltvedt Mest lesið Opið bréf til Miðflokksmanna Snorri Másson Skoðun Opnum Tröllaskagann Helgi Jóhannsson Skoðun Henti Íslandi undir strætisvagninn Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Landbúnaðarrúnk Hlédís Sveinsdóttir Skoðun Jesús who? Atli Þórðarson Skoðun Eru Bændasamtökin á móti valdeflingu bænda? Ólafur Stephensen Skoðun Er lægsta verðið alltaf hagstæðast? Karen Ósk Nielsen Björnsdóttir Skoðun Lesskilningur eða lesblinda??? Jóhannes Jóhannesson Skoðun Sýndu þér umhyggju – Komdu í skimun Ágúst Ingi Ágústsson Skoðun Hefur þú skoðanir? Jóhannes Óli Sveinsson Skoðun Skoðun Skoðun Lífsskoðunarfélagið Farsæld tekur upp slitinn þráð siðmenntunar Svanur Sigurbjörnsson skrifar Skoðun Ruben Amorim og sveigjanleiki – hugleiðingar sálfræðings Andri Hrafn Sigurðsson skrifar Skoðun Framtíðarsýn í samgöngumálum er mosavaxin Sigurður Páll Jónsson skrifar Skoðun Fimmta iðnbyltingin krefst svara – strax Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Hefur þú skoðanir? Jóhannes Óli Sveinsson skrifar Skoðun Er hurð bara hurð? Sölvi Breiðfjörð skrifar Skoðun Reykjavíkurmódel á kvennaári Sóley Tómasdóttir skrifar Skoðun Ekki er allt sem sýnist Valerio Gargiulo skrifar Skoðun Sýndu þér umhyggju – Komdu í skimun Ágúst Ingi Ágústsson skrifar Skoðun Eru Bændasamtökin á móti valdeflingu bænda? Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Er lægsta verðið alltaf hagstæðast? Karen Ósk Nielsen Björnsdóttir skrifar Skoðun Landbúnaðarrúnk Hlédís Sveinsdóttir skrifar Skoðun Jesús who? Atli Þórðarson skrifar Skoðun Opið bréf til Miðflokksmanna Snorri Másson skrifar Skoðun Lesskilningur eða lesblinda??? Jóhannes Jóhannesson skrifar Skoðun Henti Íslandi undir strætisvagninn Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Forvarnateymi grunnskóla – góð hugmynd sem má ekki sofna Eydís Ásbjörnsdóttir skrifar Skoðun Opnum Tröllaskagann Helgi Jóhannsson skrifar Skoðun Ávinningur af endurhæfingu – aukum lífsgæðin Ólafur H. Jóhannsson skrifar Skoðun Hefur þú heyrt þetta áður? Stefnir Húni Kristjánsson skrifar Skoðun Hringekja verðtryggingar og hárra vaxta Benedikt Gíslason skrifar Skoðun Áfram gakk – með kerfisgalla í bakpokanum Harpa Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Til þeirra sem fagna Doktornum! Kristján Freyr Halldórsson skrifar Skoðun Skuldin við úthverfin Jóhanna Dýrunn Jónsdóttir skrifar Skoðun Málgögn og gervigreind Steinþór Steingrímsson,Einar Freyr Sigurðsson,Helga Hilmisdóttir skrifar Skoðun Réttlæti hins sterka. Gildra dómarans Jörgen Ingimar Hansson skrifar Skoðun Einelti er dauðans alvara Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson skrifar Skoðun Sótt að réttindum kvenna — núna Svandís Svavarsdóttir skrifar Skoðun Afnám tilfærslu milli skattþrepa Breki Pálsson skrifar Sjá meira
Hape Kerkeling fæddist 1964, og varð hann strax á unga aldri vinsæll og þekktur sjónvarpsmaður í Þýskalandi. Annars vegar mikill grínisti og háðfugl og hins vegar frábær spyrjandi og fréttamaður. Nokkurs konar blanda af Ladda og Ómari Ragnarssyni.Námskeið í dáleiðslu – upprifjun fyrra lífs Einhverju sinni voru Hape og vinahópur hans að gantast með lífið og tilveruna, m.a. voru menn að leika sér með spurninguna um lífið og dauðann, endurfæðingu og nýtt líf, og skoruðu á Hape að fara á námskeið um dáleiðslu, þar sem menn gætu í dásvefni rifjað upp og sett sig inn í sitt fyrra líf. Allt var þetta meira í gamni en alvöru, þótti spennandi uppátæki, og tók Hape áskoruninni. Hape var fertugur, þegar þetta gerðist, hafði þá verið 20 ár í skemmtibransanum, og var einn vinsælasti sjónvarpsmaður landsins. Eins og til stóð var Hape dáleiddur og opnuðust honum þannig dyr inn í fyrri tilveru. Það rifjaðist upp fyrir honum, að hann hefði verið munkur í Fransiskanaklaustri í Póllandi í seinni heimsstyrjöldinni, hefði þar tekið þátt í að leyna gyðingafjölskyldu í kjallara klaustursins og verið dæmdur til dauða og tekinn af lífi fyrir þetta „brot“, ásamt ábóta klaustursins og öðrum munkum. Upplifði Hape þetta svo sterkt og áhrifaríkt í dáleiðslusvefninum, að hann fór til Póllands til að kanna málið og telur sig hafa fundið klaustrið og fengið söguna staðfesta.Gjörbreyttur maður – pílagrímsganga á Spáni Þessi nýja lífsreynsla hafði svo djúptæk áhrif á Hape, að menn þekktu hann varla fyrir sama mann. Hape ákvað, að hefja nýtt líf, dró sig að mestu út úr skemmtibransanum og ákvað að ganga Jakobsstíginn, sem er um 800 km göngustígur þvert yfir Norður-Spán – ein helsta pílagrímaleiðin í Evrópu – til að reyna að ná áttum. Árið 2006 kom út bók eftir Hape, þar sem hann fjallaði um þessa lífsreynslu sína og Jakobsvegsgönguna. Heitir hún á þýsku „Ich bin dann mal weg“: „Ég læt mig þá bara hverfa“, og bókin varð metsölubók. Lýsir Hape þar lífsreynslu sinni, dásvefnsdrauminum um fyrra líf, þeim áhrifum, sem hann hafði á líf hans svo og þeirri upplifun, sem pílagrímsgangan var honum. Í maí 2006 birti Bild, sem er útbreiddasta dagblað Evrópu, úrdrátt úr bók Hape, og beindi jafnframt þeirri spurningu til lesenda, hvort þeir hefðu orðið fyrir reynslu, sem sýndi fram á fyrra líf, eða upplifað slíkt í einhverri mynd.Hundruð manna höfðu samband Hundruð manna úr öllum stéttum og alls staðar að höfðu samband við Bild, og sögðust vita, að þeir hefðu verið til áður, hvar og hvenær og í hvers konar lífsformi. 65 ára slátrari sagðist hafa verið Masai-maður í Keníu og hefði hann farið þangað 50 sinnum til að upplifa og njóta fyrra umhverfis. 65 ára tryggingasali sagðist hafa verið dráttarklár, sem dró fellda trjástofna í járnkeðjum. 61 árs fasteignasali sagðist hafa verið indíánastúlka í Norður-Ameríku um 835 fyrir Krist. Veronica Ferres, ein frægasta og virtasta leikkona Þýskalands, taldi sig hafa verið höfrung í fyrra lífi og sjálfur Frans Beckenbauer, knattspyrnusnillingurinn kunni, sagðist vita, að hann hefði lifað áður, bæði sem dýr, tré og planta.Hví er þessi saga sögð? Lífið hér á jörðu er ótrúlega fjölbreytt, margþætt og margslungið, og er ekki allt augljóst eða auðskilið. Á bak við allt, sem þróast, hreyfist, dafnar, leitar birtu og yls, neytir vatns, reynir að verja líf sitt, býr andi eða sál, og ber mönnum að virða, vernda og hlúa að öllu þessu lífi. Orð þjóðskáldsins „aðgát skal höfð í nærveru sálar“ verður að skilja og túlka vítt; um allt og gagnvart öllu, sem lifir og hrærist, í hvaða formi, sem er.
Skoðun Lífsskoðunarfélagið Farsæld tekur upp slitinn þráð siðmenntunar Svanur Sigurbjörnsson skrifar
Skoðun Málgögn og gervigreind Steinþór Steingrímsson,Einar Freyr Sigurðsson,Helga Hilmisdóttir skrifar
Skoðun Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson skrifar