Pabbastund Erla Björg Gunnarsdóttir skrifar 31. maí 2016 07:00 Ég á ekki margar minningar um pabba minn sem lést langt fyrir aldur fram. Því dýrmætari eru augnablikin sem lifa í hugskotinu. Lykt, hlátur, háhestur. Ég breytist í stelpuskott. Ein sterkasta minningin er af okkur í sturtu. Hann raular, örugglega lag með Dire Straits, eða Bubba, og þvær mér um hárið. Ég fæ sápu í augað en harka af mér því ég vil ekki hreyfa við þessari stund. Ég er svo örugg. Með hendur pabba míns um hausinn og ljúfa röddina í eyrunum. Og eldrautt auga. Þegar mynd af föður sem heldur á barni sínu í sturtu gekk um Facebook um daginn, hélt ég fyrst að verið væri að deila myndinni því hún væri svo fögur. Hugljúf mynd á mánudegi. Svo kom í ljós að myndin hafði verið bönnuð því hún þótti ósæmileg. Ojj. Nakinn karlmaður með nakið barn. En viðbjóðslegt! Ég varð alveg öskuill. Og vinir mínir sögðu mér frá sinni reynslu. Einn bað mömmuna frekar um að setja krem á dóttur sína eftir að hún datt á hjóli því „pabbi setti krem á píkuna“ gæti hljómað illa í eyrum leikskólakennara daginn eftir. Einn mátti ekki gista hjá sjö ára fótboltastelpum í skála. Svo er það pabbinn sem lék yfir sig í stelpuafmælinu, tók í flugvélar og gaf bangsaknús. Hugsaði lengi um kvöldið hvort hann hefði farið yfir strikið. Ég veit að heimurinn er hættulegur en hann er líka óskaplega fallegur. Stundum þurfum við að velja: Að treysta eða vera ein. Að elska eða komast hjá ástarsorg. Að vera hrædd eða lifa. Helst myndi ég vilja geyma börnin mín í bumbunni alla ævi, en það er lítil hamingja fólgin í því. Fyrir þrjátíu árum þvoði ungur maður stelpunni sinni um hausinn. Hún hlustaði á hann raula og starði á dinglandi typpið sem var einmitt í augnhæð. Það var falleg og mikilvæg stund. Og eðlileg.Greinin birtist fyrst í Fréttablaðinu 31. maí Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Erla Björg Gunnarsdóttir Mest lesið Halldór 24.05.2025 Halldór Hvers virði er lambakjöt? Hafliði Halldórsson Skoðun Þjóðareign, trú og skattar Svanur Guðmundsson Skoðun „Litla stúlkan og ruddarnir“ - Hugleiðing um stöðu Íslands á alþj.vettv. Flosi Þorgeirsson Skoðun Næstu sólarhringar á Gaza skipta sköpum Hlynur Már Vilhjálmsson Skoðun Hamas og átökin við Ísrael – hvað er ekki sagt upphátt? Einar G Harðarson Skoðun Hvernig gengur nýjum kennurum í grunnskólakennslu? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Aðalheiður Anna Erlingsdóttir,Andri Rafn Ottesen,Maríanna Jónsdóttir Maríudóttir,Valgerður S. Bjarnadóttir Skoðun Lífið er eins og konfektkassi, þú veist aldrei hvernig mola þú færð Elín Íris Fanndal Skoðun Daði Már týnir sjálfum sér Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Opið bréf til stjórnvalda Elín Ýr Arnar Hafdísardóttir Skoðun
Ég á ekki margar minningar um pabba minn sem lést langt fyrir aldur fram. Því dýrmætari eru augnablikin sem lifa í hugskotinu. Lykt, hlátur, háhestur. Ég breytist í stelpuskott. Ein sterkasta minningin er af okkur í sturtu. Hann raular, örugglega lag með Dire Straits, eða Bubba, og þvær mér um hárið. Ég fæ sápu í augað en harka af mér því ég vil ekki hreyfa við þessari stund. Ég er svo örugg. Með hendur pabba míns um hausinn og ljúfa röddina í eyrunum. Og eldrautt auga. Þegar mynd af föður sem heldur á barni sínu í sturtu gekk um Facebook um daginn, hélt ég fyrst að verið væri að deila myndinni því hún væri svo fögur. Hugljúf mynd á mánudegi. Svo kom í ljós að myndin hafði verið bönnuð því hún þótti ósæmileg. Ojj. Nakinn karlmaður með nakið barn. En viðbjóðslegt! Ég varð alveg öskuill. Og vinir mínir sögðu mér frá sinni reynslu. Einn bað mömmuna frekar um að setja krem á dóttur sína eftir að hún datt á hjóli því „pabbi setti krem á píkuna“ gæti hljómað illa í eyrum leikskólakennara daginn eftir. Einn mátti ekki gista hjá sjö ára fótboltastelpum í skála. Svo er það pabbinn sem lék yfir sig í stelpuafmælinu, tók í flugvélar og gaf bangsaknús. Hugsaði lengi um kvöldið hvort hann hefði farið yfir strikið. Ég veit að heimurinn er hættulegur en hann er líka óskaplega fallegur. Stundum þurfum við að velja: Að treysta eða vera ein. Að elska eða komast hjá ástarsorg. Að vera hrædd eða lifa. Helst myndi ég vilja geyma börnin mín í bumbunni alla ævi, en það er lítil hamingja fólgin í því. Fyrir þrjátíu árum þvoði ungur maður stelpunni sinni um hausinn. Hún hlustaði á hann raula og starði á dinglandi typpið sem var einmitt í augnhæð. Það var falleg og mikilvæg stund. Og eðlileg.Greinin birtist fyrst í Fréttablaðinu 31. maí
Hvernig gengur nýjum kennurum í grunnskólakennslu? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Aðalheiður Anna Erlingsdóttir,Andri Rafn Ottesen,Maríanna Jónsdóttir Maríudóttir,Valgerður S. Bjarnadóttir Skoðun
Hvernig gengur nýjum kennurum í grunnskólakennslu? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Aðalheiður Anna Erlingsdóttir,Andri Rafn Ottesen,Maríanna Jónsdóttir Maríudóttir,Valgerður S. Bjarnadóttir Skoðun