Í blak og fyrir Sigríður Jónsdóttir skrifar 1. september 2016 11:30 Leikhús It’s Volleyball Hallelujah (Þær spila blak hallelúja) Flutt á ensku Hlíðaskóli Lókal - Reykjavík Dance Festival Höfundar og leikendur: Aðalbjörg Árnadóttir og Ylfa Ösp Áskelsdóttir Aðrir leikendur: Isabella Ronja Benediktsdóttir, Melkorka Ýr Bustos og Ragnheiður Maísól Sturludóttir Aðstoð við sviðssetningu: Brynja Björnsdóttir, Hlynur P. Pálsson, Saga Sigurðardóttir og Salka Guðmundsdóttir Aðalbjörg Árnadóttir og Ylfa Ösp Áskelsdóttir slysuðust inn í blakheiminn fyrir fimm árum og þeim til mikillar furðu enduðu þær innan skamms á blakmóti í Vestmannaeyjum. It’s Volleyball Hallelujah er tilraun þeirra til að gefa áhorfendum og reynsluminni leikmönnum innsýn í hinn falda heim blaksins á Íslandi. Verkið hefst á fyrirlestri í einum búningsklefa íþróttahúss Hlíðaskóla. Þær stöllur fara yfir glæstan feril sinn, mismunandi framfarir, fjölmörg liðaskipti og þátttöku á blakmótum víða um land. Lokum hvers leiktímabils er síðan fagnað með gríðarstóru blakmóti sem hafa borið kostuleg nöfn á borð við Stjörnustríð, haldið í Garðabæ, og KA-leikinn, haldið á Akureyri. Þemalög um ágæti blaksins eru ávallt samin viðfræg popplög s.s. It’s Raining Men og mótinu líkur með heljarinnar veislu. Frásögn þeirra Aðalbjargar og Ylfu er hvort tveggja fyndin og áhugaverð. Kjánahrollur þeirra beggja fyrir þessum heimi, líkt og áhorfenda, víkur fljótlega. Áhugi þeirra fyrir blaki fullorðinna er smitandi og samvinna þeirra greinilega byggð á vinskap. Þær útskýra ekki einungis reglur blaksins af miklum móð heldur líka hinar óskrifuðu reglur blaks fyrir fullorðna. Frásagnarformið virðist í fyrstu vera einfeldningslegt en annað kemur í ljós. Stuðning sækja þeir í hóp af frambærilegu og reynslumiklu sviðslistafólki: Salka Guðmundsdóttir aðstoðar við textann, Brynja Björnsdóttir setur sitt mark á leikmyndina og Saga Sigurðardóttir rammar inn hreyfingarnar. Allir fíngerðir þræðir fléttast ánægjulega saman með góðri slettu af klisjum, áhorfendur þræða mismunandi rými íþróttahússins sem þjóna ólíkum hlutverkum og áherslum. Þetta litla verk hefur nefnilega margt annað að geyma heldur en skondna frásögn um vandræðagang og metnað kvenna í blaki fyrir fullorðna. Sviðslistahópurinn Díó gefur hversdagsleikanum epískan blæ, leggur alúð við hið hallærislega og veita alþýðleikanum athygli. Þær gleyma sér þó ekki í frásögninni heldur finna henni farveg í hugvitsamlegu og klóku formi. Þátttökuleikhús, fyrirlestrar, samtímadans og íþróttir mætast í forvitnilegu umhverfi íþróttahúss Hlíðaskóla. Áhorfendur vita stundum ekki í hvorn fótinn á að stíga en það er allt hluti af leiknum. Allar líkur eru á því að Díó haldi sýningum á verkinu áfram, þá vonandi á íslensku. Sum atriðin týna nefnilega vægi og húmor í þýðingu sem er synd. Verkið er ekki langt og slær á létta strengi en áhrifaríkar sviðslausnir færa sýninguna á annað plan. Liðsfélagarnir Aðalbjörg og Ylfa bjóða áhorfendur hjartanlega velkomna í heim blaksins sem er ekki endilega allur þar sem hann er séður.Niðurstaða: Ljúf og manneskjuleg flís af íslenskri hversdagsmenningu.Greinin birtist fyrst í Fréttablaðinu 1. september. Leikhús Menning Mest lesið Ofboðslega stolt af dóttur sinni Lífið Klæddu sig upp sem frambjóðendur Lífið „Ef við erum lausnamiðuð þá sköpum við tækifærin“ Lífið Bannaði Snorra að kjósa Arnar Þór Lífið Myndaveisla: Rosaleg stemming í kosningavökunum Lífið „Svo góð tilfinning að endurheimta sjálfa sig“ Tónlist Tvöföld veisla hjá Gnarr feðgum Lífið Davíð Helgason og Isabella eignuðust dreng Lífið Krakkatían: Forsetaefni, Disney og tónlist Lífið Fékk að heyra að konur ættu ekki heima á sjó Lífið Fleiri fréttir The Lazarus Project: Varúð, veldur svefnleysi Ekkert mjálm í Unu Torfa og Sinfó Falleg tónlist GDRN hljómaði ekki nógu vel Love Lies Bleeding: Ekið af hraðbraut og út í skurð Sjá meira
Leikhús It’s Volleyball Hallelujah (Þær spila blak hallelúja) Flutt á ensku Hlíðaskóli Lókal - Reykjavík Dance Festival Höfundar og leikendur: Aðalbjörg Árnadóttir og Ylfa Ösp Áskelsdóttir Aðrir leikendur: Isabella Ronja Benediktsdóttir, Melkorka Ýr Bustos og Ragnheiður Maísól Sturludóttir Aðstoð við sviðssetningu: Brynja Björnsdóttir, Hlynur P. Pálsson, Saga Sigurðardóttir og Salka Guðmundsdóttir Aðalbjörg Árnadóttir og Ylfa Ösp Áskelsdóttir slysuðust inn í blakheiminn fyrir fimm árum og þeim til mikillar furðu enduðu þær innan skamms á blakmóti í Vestmannaeyjum. It’s Volleyball Hallelujah er tilraun þeirra til að gefa áhorfendum og reynsluminni leikmönnum innsýn í hinn falda heim blaksins á Íslandi. Verkið hefst á fyrirlestri í einum búningsklefa íþróttahúss Hlíðaskóla. Þær stöllur fara yfir glæstan feril sinn, mismunandi framfarir, fjölmörg liðaskipti og þátttöku á blakmótum víða um land. Lokum hvers leiktímabils er síðan fagnað með gríðarstóru blakmóti sem hafa borið kostuleg nöfn á borð við Stjörnustríð, haldið í Garðabæ, og KA-leikinn, haldið á Akureyri. Þemalög um ágæti blaksins eru ávallt samin viðfræg popplög s.s. It’s Raining Men og mótinu líkur með heljarinnar veislu. Frásögn þeirra Aðalbjargar og Ylfu er hvort tveggja fyndin og áhugaverð. Kjánahrollur þeirra beggja fyrir þessum heimi, líkt og áhorfenda, víkur fljótlega. Áhugi þeirra fyrir blaki fullorðinna er smitandi og samvinna þeirra greinilega byggð á vinskap. Þær útskýra ekki einungis reglur blaksins af miklum móð heldur líka hinar óskrifuðu reglur blaks fyrir fullorðna. Frásagnarformið virðist í fyrstu vera einfeldningslegt en annað kemur í ljós. Stuðning sækja þeir í hóp af frambærilegu og reynslumiklu sviðslistafólki: Salka Guðmundsdóttir aðstoðar við textann, Brynja Björnsdóttir setur sitt mark á leikmyndina og Saga Sigurðardóttir rammar inn hreyfingarnar. Allir fíngerðir þræðir fléttast ánægjulega saman með góðri slettu af klisjum, áhorfendur þræða mismunandi rými íþróttahússins sem þjóna ólíkum hlutverkum og áherslum. Þetta litla verk hefur nefnilega margt annað að geyma heldur en skondna frásögn um vandræðagang og metnað kvenna í blaki fyrir fullorðna. Sviðslistahópurinn Díó gefur hversdagsleikanum epískan blæ, leggur alúð við hið hallærislega og veita alþýðleikanum athygli. Þær gleyma sér þó ekki í frásögninni heldur finna henni farveg í hugvitsamlegu og klóku formi. Þátttökuleikhús, fyrirlestrar, samtímadans og íþróttir mætast í forvitnilegu umhverfi íþróttahúss Hlíðaskóla. Áhorfendur vita stundum ekki í hvorn fótinn á að stíga en það er allt hluti af leiknum. Allar líkur eru á því að Díó haldi sýningum á verkinu áfram, þá vonandi á íslensku. Sum atriðin týna nefnilega vægi og húmor í þýðingu sem er synd. Verkið er ekki langt og slær á létta strengi en áhrifaríkar sviðslausnir færa sýninguna á annað plan. Liðsfélagarnir Aðalbjörg og Ylfa bjóða áhorfendur hjartanlega velkomna í heim blaksins sem er ekki endilega allur þar sem hann er séður.Niðurstaða: Ljúf og manneskjuleg flís af íslenskri hversdagsmenningu.Greinin birtist fyrst í Fréttablaðinu 1. september.
Leikhús Menning Mest lesið Ofboðslega stolt af dóttur sinni Lífið Klæddu sig upp sem frambjóðendur Lífið „Ef við erum lausnamiðuð þá sköpum við tækifærin“ Lífið Bannaði Snorra að kjósa Arnar Þór Lífið Myndaveisla: Rosaleg stemming í kosningavökunum Lífið „Svo góð tilfinning að endurheimta sjálfa sig“ Tónlist Tvöföld veisla hjá Gnarr feðgum Lífið Davíð Helgason og Isabella eignuðust dreng Lífið Krakkatían: Forsetaefni, Disney og tónlist Lífið Fékk að heyra að konur ættu ekki heima á sjó Lífið Fleiri fréttir The Lazarus Project: Varúð, veldur svefnleysi Ekkert mjálm í Unu Torfa og Sinfó Falleg tónlist GDRN hljómaði ekki nógu vel Love Lies Bleeding: Ekið af hraðbraut og út í skurð Sjá meira