Nú er svo komið að stór hluti þess beikons sem er á boðstólum í íslenskum matvöruverslunum er innfluttur. Varan er flutt inn frosin til Íslands, söltuð reykt, skorin og pökkuð í neytendaumbúðir fyrir innlendan markað. Ekki merkja allir framleiðendur neytendaumbúðirnar með nafni upprunalandsins. Vörumerkið Búrfell, sem er í eigu Sláturfélags Suðurlands upprunamerkir ekki það beikon sem þeir selja.
Á síðasta ári var slátrað rúmlega 77.000 dýrum á Íslandi. Heildarframleiðslan samkvæmt vef Hagstofunnar var 6.400 tonn, eða um 82 kílóa meðalþyngd á skrokknum.
Neysla Íslendinga á beikoni hefur margfaldast síðustu ár. Einkum vegna svonefndra kolvetnakúra þar sem menn áttu að sneiða hjá kolvetnum og éta í staðinn fitu og prótín. Þótt neyslan upp á síðkastið hafi farið örlítið niður er ennþá gríðarleg umframeftirspurn eftir beikoni. Því hefur innflutningurinn verið gríðarlega mikill.
Ummæli Sigrúnar Magnúsdóttur, formanns þingflokks Framsóknarflokksins, í kvöldfréttum Stöðvar 2, um innflutning á hráu kjöti sem myndi leiða til heilsuleysis, hafa vakið sterk viðbrögð. Hafa margir bent á að nú þegar flytjum við inn afar mikið af kjöti árlega til að anna eftirspurn landsmanna.
„Við reynum allt hvað við getum hjá okkur til að nota einungis innlendar afurðir, en það er bara ekki hægt hvað þetta varðar. Það eru allir að kaupa erlent svínakjöt til að anna eftirspurninni. Það er ekki hægt að fá nægjanlega mikið af innlendu svínakjöti,“ segir Sveinn.
Innflutningur á erlendu nautakjöti er einnig mikill. Rúmlega 250 tonn af nautakjöti voru flutt inn til landsins í fyrra og rúmlega 700 tonn af kjúklingakjöti. Þó þetta sé innan við tíu prósent af heildarframleiðslu þessara dýra hér á landi er verið að anna eftirspurn á ákveðnum hlutum dýrsins. Um 75 tonn af nautalundum voru til að mynda flutt inn til landins í fyrra.
