Vor-mont af verstu sort Ragnheiður Tryggvadóttir skrifar 2. apríl 2014 07:00 Sólin vermdi á mér kinnarnar og ég fylgdist hugfangin með gulum krókusunum stinga sér upp úr moldinni við húsvegginn. Hjólaði húfulaus niður í bæ. Með sólgleraugun á nefinu spígsporaði ég um göturnar á strigaskóm og tók kaffið með mér út. Hlustaði á útlensku á hverju horni. Bjóst hálfpartinn við því að rekast á Calvin Klein á vappi, vissi af honum í bænum. Bærinn var troðinn af brosandi fólki og það leyndi sér ekki, vorið var að koma. Mig var farið að lengja eftir einmitt þessari upplifun, að drekka kaffi með sólgleraugu. Það er engu líkt. Lét myndbirtingar fólks sem skroppið hafði til útlanda undanfarnar vikur fara í taugarnar á mér á Facebook. Algjörar vor-mont-myndir, af fólki á peysunni utandyra, með drykki utandyra, með sólgleraugu og varalit og jakkann á handleggnum. Brosandi og glatt fólk í vorinu í útlöndum. Á meðan gekk á með éljum fyrir utan gluggann minn. En ekki þennan daginn. Þó ekki væri peysufært nema í skjóli, skein sólin og húfan var óþörf, hvað þá vettlingarnir. Ég hengdi þvottinn út á svölunum og drakk annan bolla af kaffi meðan ég horfði á hann þorna. Og af því mig hafði einmitt verið farið að lengja svo óskaplega eftir þessari upplifun, tók ég mynd. Um leið og ég hafði myndfest blaktandi þvott og birt samviskusamlega á Facebook sá ég þar myndir úr sveitinni minni norðan heiða. Þar gægðust snúrustaurarnir upp úr margra metra djúpum snjósköflunum, svona dálítið eins og krókusar. Ég skoðaði myndir af bíl sem horfið hafði með öllu undir snjó svo þurfti að moka sig niður á hann með skóflu. Þar teygðu skaflarnir sig upp á húsþök og snjóruðningar í vegköntum náðu upp á miðja bíla. „Er þetta á Íslandi?“ skrifaði systir mín við eina af myndunum mínum og ég skammaðist mín dálítið. Ég hafði gerst sek um vor-mont. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ragnheiður Tryggvadóttir Mest lesið Halldór 01.06.2024 Halldór Sameinumst um forvarnir gegn átröskun Karen Daðadóttir,Guðrún Erla Hilmarsdóttir,Elva Björk Bjarnadóttir Skoðun Svona getum komið í veg fyrir að Katrín vinni Björn B. Björnsson Skoðun Viddi, Bósi Ljósár og Baldur Þórhalls Heimir Hannesson Skoðun Barnapíu á Bessastaði! Karl Sigurðsson Skoðun Að skreyta sig með stolnum fjöðrum Sema Erla Serdaroglu Skoðun Má Katrín Jakobsdóttir bjóða sig fram? Jón Ólafsson Skoðun Hatur og fyrirlitning Einar Scheving Skoðun Yfirtaka orðræðunnar (e. hijacking) Sóley Tómasdóttir Skoðun Halla Tómasdóttir og Sólskinsdrengurinn Margrét Dagmar Ericsdóttir Skoðun
Sólin vermdi á mér kinnarnar og ég fylgdist hugfangin með gulum krókusunum stinga sér upp úr moldinni við húsvegginn. Hjólaði húfulaus niður í bæ. Með sólgleraugun á nefinu spígsporaði ég um göturnar á strigaskóm og tók kaffið með mér út. Hlustaði á útlensku á hverju horni. Bjóst hálfpartinn við því að rekast á Calvin Klein á vappi, vissi af honum í bænum. Bærinn var troðinn af brosandi fólki og það leyndi sér ekki, vorið var að koma. Mig var farið að lengja eftir einmitt þessari upplifun, að drekka kaffi með sólgleraugu. Það er engu líkt. Lét myndbirtingar fólks sem skroppið hafði til útlanda undanfarnar vikur fara í taugarnar á mér á Facebook. Algjörar vor-mont-myndir, af fólki á peysunni utandyra, með drykki utandyra, með sólgleraugu og varalit og jakkann á handleggnum. Brosandi og glatt fólk í vorinu í útlöndum. Á meðan gekk á með éljum fyrir utan gluggann minn. En ekki þennan daginn. Þó ekki væri peysufært nema í skjóli, skein sólin og húfan var óþörf, hvað þá vettlingarnir. Ég hengdi þvottinn út á svölunum og drakk annan bolla af kaffi meðan ég horfði á hann þorna. Og af því mig hafði einmitt verið farið að lengja svo óskaplega eftir þessari upplifun, tók ég mynd. Um leið og ég hafði myndfest blaktandi þvott og birt samviskusamlega á Facebook sá ég þar myndir úr sveitinni minni norðan heiða. Þar gægðust snúrustaurarnir upp úr margra metra djúpum snjósköflunum, svona dálítið eins og krókusar. Ég skoðaði myndir af bíl sem horfið hafði með öllu undir snjó svo þurfti að moka sig niður á hann með skóflu. Þar teygðu skaflarnir sig upp á húsþök og snjóruðningar í vegköntum náðu upp á miðja bíla. „Er þetta á Íslandi?“ skrifaði systir mín við eina af myndunum mínum og ég skammaðist mín dálítið. Ég hafði gerst sek um vor-mont.
Sameinumst um forvarnir gegn átröskun Karen Daðadóttir,Guðrún Erla Hilmarsdóttir,Elva Björk Bjarnadóttir Skoðun
Sameinumst um forvarnir gegn átröskun Karen Daðadóttir,Guðrún Erla Hilmarsdóttir,Elva Björk Bjarnadóttir Skoðun