Litla lambið mitt Ragnheiður Tryggvadóttir skrifar 18. ágúst 2011 08:15 Íslenska sauðkindin er misvinsæl hjá landanum. Sumir segja hana heimska og ljóta og eigna henni gróðureyðingu landsins frá fjöru til fjalls. Vestfirskar kindur komust einmitt í fréttir í vor fyrir að éta sumarblómin í görðum Bolvíkinga. Mér finnst hún alls ekki ljót og hélt hún ekki lífinu í íslensku þjóðinni gegnum aldirnar? Það kemur líka annað hljóð í strokkinn þegar búið er að matreiða hana á disk, þá erum við sammála um að íslenskt lambakjöt sé það besta í heimi! Innflutningur á lambakjöti hefur lengi verið til umræðu. Fólk kvartar yfir háu verði á íslenska lambakjötinu og vill hafa val. Ég geri mér svo sem enga grein fyrir því hvaða áhrif það mundi hafa á íslenska kjötframleiðslu almennt, en þó er ég hrædd um að minnstu fjárbúin fyndu fyrir því, sem er synd, minnstu búin framleiða besta kjötið. Ég er ekki viss um að lambakjöt sé framleitt í útlöndum á sama hátt og hér. Hlaupandi frjálst um fjalllendið þar sem það kryddar sig sjálft. Vinnustundirnar á bak við hverja lærissneið eru þó óteljandi því þó að lambið sjái um sig sjálft yfir sumarið verður það ekki til úr engu. Vökustundirnar á sauðburði þar sem tekið er á móti hverju einasta lambi eru margar. Hvert eyra þarf að merkja og skrá og eftir að lömbin fara á fjall er borið á tún svo hægt verði að heyja ofan í flokkinn. Í heyskap er bóndinn upp á dynti náttúrunnar kominn og má ekki missa af sólskinsstund. Á haustin er hlaupið um fjöll á tveimur jafnfljótum eftir hverri kind. Farnar eru margar ferðir fram eftir hausti, þar til allt hefur skilað sér í hús. Í sláturtíðinni fyllir ljúffengt lambakjötið búðarhillurnar. Þar með er vinnu bóndans þó ekki lokið því huga þarf strax að næsta „framleiðsluskammti“ ef hægt er að segja sem svo. Fóðra vel og rækta hverja kind, svo hún gefi af sér gæðaafurð að vori. Líf bóndans snýst ekki um annað og hann þekkir hverja kind. Það sem hann fær svo í vasa sinn fyrir heilt lamb er rétt um það bil kaupverð eins læris út úr búð! Það má alveg hafa það í huga, næst þegar býsnast á yfir verðinu á besta lambakjöti í heimi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ragnheiður Tryggvadóttir Mest lesið Til þeirra sem fagna Sigurður Gísli Bond Snorrason Skoðun Tekist á um hvort lýðræðið á Íslandi sé virkt eða hvort hefðaréttur sé á völdum Þórður Snær Júlíusson Skoðun Stöðvum helvíti á jörðu Birna Þórarinsdóttir,Bjarni Gíslason,Gísli Rafn Ólafsson,Sigríður Schram,Stella Samúelsdóttir,Tótla I. Sæmundsdóttir Skoðun Orðhengilsháttur og lygar Elín Erna Steinarsdóttir Skoðun Hversu mikið er nóg? Guðríður Eldey Arnardóttir Skoðun Að semja er ekki veikleiki – það er forsenda lýðræðis Elliði Vignisson Skoðun Sumar og sól – en ekki alltaf sátt í sálinni Ellen Calmon Skoðun Þetta eru ekki eðlileg vinnubrögð Bryndís Haraldsdóttir Skoðun Óboðlegt ástand á Landspítala – okkar sjónarhorn Hildur Jónsdóttir,Einar Freyr Ingason,Þórir Bergsson Skoðun Geislameðferð sem lífsbjörg Ingibjörg Isaksen Skoðun
Íslenska sauðkindin er misvinsæl hjá landanum. Sumir segja hana heimska og ljóta og eigna henni gróðureyðingu landsins frá fjöru til fjalls. Vestfirskar kindur komust einmitt í fréttir í vor fyrir að éta sumarblómin í görðum Bolvíkinga. Mér finnst hún alls ekki ljót og hélt hún ekki lífinu í íslensku þjóðinni gegnum aldirnar? Það kemur líka annað hljóð í strokkinn þegar búið er að matreiða hana á disk, þá erum við sammála um að íslenskt lambakjöt sé það besta í heimi! Innflutningur á lambakjöti hefur lengi verið til umræðu. Fólk kvartar yfir háu verði á íslenska lambakjötinu og vill hafa val. Ég geri mér svo sem enga grein fyrir því hvaða áhrif það mundi hafa á íslenska kjötframleiðslu almennt, en þó er ég hrædd um að minnstu fjárbúin fyndu fyrir því, sem er synd, minnstu búin framleiða besta kjötið. Ég er ekki viss um að lambakjöt sé framleitt í útlöndum á sama hátt og hér. Hlaupandi frjálst um fjalllendið þar sem það kryddar sig sjálft. Vinnustundirnar á bak við hverja lærissneið eru þó óteljandi því þó að lambið sjái um sig sjálft yfir sumarið verður það ekki til úr engu. Vökustundirnar á sauðburði þar sem tekið er á móti hverju einasta lambi eru margar. Hvert eyra þarf að merkja og skrá og eftir að lömbin fara á fjall er borið á tún svo hægt verði að heyja ofan í flokkinn. Í heyskap er bóndinn upp á dynti náttúrunnar kominn og má ekki missa af sólskinsstund. Á haustin er hlaupið um fjöll á tveimur jafnfljótum eftir hverri kind. Farnar eru margar ferðir fram eftir hausti, þar til allt hefur skilað sér í hús. Í sláturtíðinni fyllir ljúffengt lambakjötið búðarhillurnar. Þar með er vinnu bóndans þó ekki lokið því huga þarf strax að næsta „framleiðsluskammti“ ef hægt er að segja sem svo. Fóðra vel og rækta hverja kind, svo hún gefi af sér gæðaafurð að vori. Líf bóndans snýst ekki um annað og hann þekkir hverja kind. Það sem hann fær svo í vasa sinn fyrir heilt lamb er rétt um það bil kaupverð eins læris út úr búð! Það má alveg hafa það í huga, næst þegar býsnast á yfir verðinu á besta lambakjöti í heimi.
Tekist á um hvort lýðræðið á Íslandi sé virkt eða hvort hefðaréttur sé á völdum Þórður Snær Júlíusson Skoðun
Stöðvum helvíti á jörðu Birna Þórarinsdóttir,Bjarni Gíslason,Gísli Rafn Ólafsson,Sigríður Schram,Stella Samúelsdóttir,Tótla I. Sæmundsdóttir Skoðun
Óboðlegt ástand á Landspítala – okkar sjónarhorn Hildur Jónsdóttir,Einar Freyr Ingason,Þórir Bergsson Skoðun
Tekist á um hvort lýðræðið á Íslandi sé virkt eða hvort hefðaréttur sé á völdum Þórður Snær Júlíusson Skoðun
Stöðvum helvíti á jörðu Birna Þórarinsdóttir,Bjarni Gíslason,Gísli Rafn Ólafsson,Sigríður Schram,Stella Samúelsdóttir,Tótla I. Sæmundsdóttir Skoðun
Óboðlegt ástand á Landspítala – okkar sjónarhorn Hildur Jónsdóttir,Einar Freyr Ingason,Þórir Bergsson Skoðun