Lifi kóngurinn! 14. september 2004 00:01 Loksins tók Nick Cave út slátrið aftur og hristi það! Ég gaf síðustu plötu, Nocturama frá því í fyrra, ágætis dóma hér í Fréttablaðinu en eftir það rataði platan aldrei í tækið mitt aftur af einhverjum ástæðum. Hún var ekki slæm, en samt voru buxur meistarans komnar óþægilega nálægt rassskorunni. Ef hann hefði fylgt þeirri plötu eftir með svipaðri hefðu þær endað á gólfinu. Næst hætti gítarleikarinn Blixa Bargeld eftir 20 ára veru í The Bad Seeds og útlitið var ekki gott. Hvað gerir Cave þá? Skilar af sér tvöfaldri 17 laga geislaplötu sem er einfaldlega hans besta verk frá því að The Boatman´s Call kom út árið 1997. Hér fer hann í svala rokkgírinn, þar sem bassalínurnar eru í aðalhlutverki, sem hann sagði nánast skilið við eftir útgáfu Let Love In árið ´95. Öll platan er í svipuðum gír og hið eitursvala lag Red Right Hand af þeirri plötu. Hér er nánast ekkert lag sem hægt væri að kalla hreina ballöðu. Eitthvað hefur komið fyrir Cave á liðnu ári, því lagasmíðar hans hafa ekki verið svona hressandi í langan tíma. Það er nánast eins og kallinn hafi komist í einhverja vatnslind sem afturkallar öldrunarferlið. Cave hefur ekki hljómað þetta ferskur í tæp tíu ár. Hann leyfir sér meira að segja að nota samplera í nokkrum lögum, án þess að nokkuð sé forritað... auðvitað. Þó að platan sé tvöföld, og hver plata heiti sínu nafni, er þetta mjög heilsteypt verk. Meistaraverk sem grípur við fyrstu hlustun og vex svo bara og vex. Þeir eru ekki margir sem hafa nægilegan sköpunarmátt í það að gefa út 17 laga plötu þar sem ekkert þeirra er slæmt. Lifi kóngurinn, húrra, húrra, húrra, húrra! Birgir Örn Steinarsson Nick Cave: Abattoir Blues / The Lyre of Orpheus Tónlist Mest lesið „Þetta er miklu stærra en fólk gerir sér grein fyrir“ Lífið „Þú stýrir þínum rokkstjörnulífsstíl“ Lífið Sögufrægur gítar Stones fannst hálfri öld eftir að honum var stolið Lífið Severance sópar að sér Emmy-tilnefningum Bíó og sjónvarp Íslenskur förðunarfræðingur í nýrri herferð Kardashian Tíska og hönnun Væri teiknimyndapersóna í fullkomnum heimi Tíska og hönnun „Yndislegir vinir gáfu okkur saman í plötubúð“ Lífið „Kókaín hefur tekið mig aftur og aftur til helvítis“ Lífið Er Rihanna best klædda mamma allra tíma? Tíska og hönnun „Óljósir, fallegir og stundum óþægilegir hlutir“ Lífið Fleiri fréttir Gamli er (ekki) alveg með'etta Mömmustrákur skýtur uppvakningum ref fyrir rass Norah Jones: Tíminn stóð í stað þar til ljóskastarinn vakti mann Neistalaus trekantur leiðinlega fólksins Er Stalín listgagnrýnandi í Hörpu núna? Wardruna í vanda – þegar dulúðin náði ekki flugi Tom Cruise hrasar á síðasta snúning Messan sem var ekki tímamótaverk – en mig langaði samt til að gráta Sjá meira
Loksins tók Nick Cave út slátrið aftur og hristi það! Ég gaf síðustu plötu, Nocturama frá því í fyrra, ágætis dóma hér í Fréttablaðinu en eftir það rataði platan aldrei í tækið mitt aftur af einhverjum ástæðum. Hún var ekki slæm, en samt voru buxur meistarans komnar óþægilega nálægt rassskorunni. Ef hann hefði fylgt þeirri plötu eftir með svipaðri hefðu þær endað á gólfinu. Næst hætti gítarleikarinn Blixa Bargeld eftir 20 ára veru í The Bad Seeds og útlitið var ekki gott. Hvað gerir Cave þá? Skilar af sér tvöfaldri 17 laga geislaplötu sem er einfaldlega hans besta verk frá því að The Boatman´s Call kom út árið 1997. Hér fer hann í svala rokkgírinn, þar sem bassalínurnar eru í aðalhlutverki, sem hann sagði nánast skilið við eftir útgáfu Let Love In árið ´95. Öll platan er í svipuðum gír og hið eitursvala lag Red Right Hand af þeirri plötu. Hér er nánast ekkert lag sem hægt væri að kalla hreina ballöðu. Eitthvað hefur komið fyrir Cave á liðnu ári, því lagasmíðar hans hafa ekki verið svona hressandi í langan tíma. Það er nánast eins og kallinn hafi komist í einhverja vatnslind sem afturkallar öldrunarferlið. Cave hefur ekki hljómað þetta ferskur í tæp tíu ár. Hann leyfir sér meira að segja að nota samplera í nokkrum lögum, án þess að nokkuð sé forritað... auðvitað. Þó að platan sé tvöföld, og hver plata heiti sínu nafni, er þetta mjög heilsteypt verk. Meistaraverk sem grípur við fyrstu hlustun og vex svo bara og vex. Þeir eru ekki margir sem hafa nægilegan sköpunarmátt í það að gefa út 17 laga plötu þar sem ekkert þeirra er slæmt. Lifi kóngurinn, húrra, húrra, húrra, húrra! Birgir Örn Steinarsson Nick Cave: Abattoir Blues / The Lyre of Orpheus
Tónlist Mest lesið „Þetta er miklu stærra en fólk gerir sér grein fyrir“ Lífið „Þú stýrir þínum rokkstjörnulífsstíl“ Lífið Sögufrægur gítar Stones fannst hálfri öld eftir að honum var stolið Lífið Severance sópar að sér Emmy-tilnefningum Bíó og sjónvarp Íslenskur förðunarfræðingur í nýrri herferð Kardashian Tíska og hönnun Væri teiknimyndapersóna í fullkomnum heimi Tíska og hönnun „Yndislegir vinir gáfu okkur saman í plötubúð“ Lífið „Kókaín hefur tekið mig aftur og aftur til helvítis“ Lífið Er Rihanna best klædda mamma allra tíma? Tíska og hönnun „Óljósir, fallegir og stundum óþægilegir hlutir“ Lífið Fleiri fréttir Gamli er (ekki) alveg með'etta Mömmustrákur skýtur uppvakningum ref fyrir rass Norah Jones: Tíminn stóð í stað þar til ljóskastarinn vakti mann Neistalaus trekantur leiðinlega fólksins Er Stalín listgagnrýnandi í Hörpu núna? Wardruna í vanda – þegar dulúðin náði ekki flugi Tom Cruise hrasar á síðasta snúning Messan sem var ekki tímamótaverk – en mig langaði samt til að gráta Sjá meira