Þess vegna er ég á lista VG í Suðurkjördæmi Þorsteinn Ólafsson skrifar 26. nóvember 2024 10:10 Ég bjó í Noregi að mestu frá 1967 til vors 1979. Þar voru á því tímabili tveir flokkar vinstra megin í stjórnmálum, Arbeiderpartiet og Sosialastisk venstreparti. Ég var alinn upp í Bústaðahverfinu af foreldrum sem líklega kusu Sjálfstæðisflokkinn vegna þess að þeim fannst hann hafa gert mikið fyrir þau að fá litla íbúð á Hólmgarðinum og þau voru ættuð úr Gnúpverjahreppnum þar sem fólk kaus annað hvort Sjálfstæðisflokkinn eða Framsóknarflokkinn. Þá gerðist það á árum mínum í MR frá 1963 til ´67 að hugur minn fór að hneigjast til vinstri. Fyrsta hugsunin var að við þyrftum að losa okkur við bandarísku herstöðina og tókumst við pabbi á um það, hann var hallur undir Aronskuna (Aron Guðbrandsson). Vinstrimennska var þó alls ekki ríkjandi í MR. Í Osló sló hjartað vinstra megin, þar vorum við að mennta okkur til að vinna fyrir íslenskt samfélag sem þurfti á sérfræðiþekkingu að halda, hvort sem var jarðvísindi, dýralækningar, margvísleg líffræði eða huglæg vísindi eins og sagnfræði og málvísindi. Þessu fylgdi að við hneigðumst mörg til félagshyggju þ.e. sósíalisma. Þegar heim var komið tók við brauðstrit með búsetu í Kópavogi. Það var erfitt að koma sér upp húsnæði, húsbréfin voru seld með 25% afföllum. Allt hafðist þetta, en eftir skilnað sit ég enn þá eftir með húsnæðislán. Þó að ég hefði áhuga á stjórnmálum gekk ég ekki til liðs við neinn stjórnmálaflokk þó að bæjarmálapólitíkin hefði getað heillað, en ég flutti austur á Selfoss 1992. Það varð breyting á vinstri væng stjórnmálanna þegar gerð var tilraun til að sameina nokkrar stjórnmálahreyfingar. Þá var hópur sósíalista sem komu sér saman um að stofna hreyfingu sem væri til vinstri við samfylkingu kratanna. Ég gekk til liðs við þessa vinstrihreyfingu og var með í að stofna það sem varð Vinstrihreyfingin grænt framboð. Það sem heillaði var áberandi sósíalistísk hugsun sem samtvinnaðist umhverfisvernd og kynjajafnrétti og kvenfrelsi. Þegar stefnuskrá VG er skoðuð sést að ef eitthvað er hefur þessi stefna styrkst. Eftir kosningarnar 2017 var þröngt um valkosti að mynda ríkisstjórn eftir stutta stjórnarsetu fyrri ríkisstjórnar. Eini möguleikinn á 3 flokkastjórn var Sjálfstæðisflokkur, Framsóknaflokkur og VG. Stjórn án Sjálfstæðisflokks var tæpast möguleg nema með Framsókn sem hafði lýst yfir að vilja ekki starfa með Pírötum eða Viðreisn. Þá höfðu Katrín Jakobsdóttir og Svandís Svavarsdóttir þann kjark að bjóða félögum sínum í VG birginn og mynda stjórn með D og B, vitandi að það gæti dregið verulega úr fylgi VG. Sú stjórn undir forsæti Katrínar var farsæl og tókst vel á við kóronafaraldurinn og markað djúp spor t.d. með því að fá í gegn 3 skattþrep, stefnu í lofslagsmálum, friðlýsingar í náttúrunni, leggja drög að miðhálendisþjóðgarði og styrkja þá þjóðgarða sem þegar voru komnir, standa vörð um kynrænt jafnræði og margt fleira. Það fór reyndar svo að í kosningunum 2021 hélt ríkisstjórnin velli og VG var enn þá 3. stærsti flokkurinn á þingi. Nú var uppi sú staða að D og B gátu myndað þriggja flokka stjórn með öllum flokkum á Alþingi. Við þessar aðstæður lá nokkuð beint við að halda áfram ríkisstjórnarsamstarfinu. Sú ríkisstjórn fékk í hendurnar mjög erfið mál, óðaverðbólgu í kjölfar innrásar Rússa í Úkraínu, mikinn flóttamannastraum frá Úkraínu og Venesúela, náttúrhamfarir í Grindavík. VG hefur þurft að berjast í þessari ríkisstjórn en mér er til efs að nein önnur stjórn hefði tekið betur á þessum málum. Kjarasamningar á almennum markaði tókust og eru lykillinn að því dregið hefur úr verðbólgu og nú hafa vextir verið lækkaðir. Þar skipti samtal Katrínar Jakobsdóttur við verkalýðshreyfinguna miklu máli. Unnið var að mjög mikilvægu lagafrumvarpi um sjávareldi sem því miður komst ekki áfram fyrst og fremst vegna hagsmunagæslu Sjálfstæðisflokksins. Svandís lét reyna á það hvort ný og nútímaleg dýravelferðarlög hefðu meira vægi en gömul og úrelt lög um hvalveiðar. Það bjargaði lífi á annað hundrað langreyða. Guðmundur Ingi kom í gegn gríðarlega mikilvægum lögum um réttindi öryrkja. Réttlætiskennd hans varð einnig til þess að langveikur drengur frá Palestínu slapp frá ómannúðlegum útflutningi og hefur nú fengið hæli hér á landi. Þátttaka VG í ríkisstjórn undanfarin 6 ár hefur skipt verulegu máli vegna þess að það hefur verið staðinn vörður um hagsmuni almennings og náttúrunnar. Þess vegna er mikilvægt að rödd VG heyrist áfram á Alþingi eftir kosningarna 30. nóvember. Höfundur er einn af stofnendum VG og er í 20. sæti á lista VG í Suðurkjördæmi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðun: Alþingiskosningar 2024 Vinstri græn Mest lesið Öndum rólega – á meðan húsið brennur Magnús Magnússon Skoðun Ríkisstjórnin ræður ekki við verðbólguna Jóhann Páll Jóhannsson Skoðun Átta atriði sem sýna fram á vanda hávaxtastefnunnar Halla Gunnarsdóttir Skoðun Ferðalag úr fangelsi hugans Sigurður Árni Reynisson Skoðun Kristrún, það er bannað að plata Snorri Másson Skoðun Vitundarvakning um auðlindir þjóðar Halla Hrund Logadóttir Skoðun Umbylting ríkisfjármála á átta mánuðum Jóhann Páll Jóhannsson Skoðun „Akademísk sniðganga“: gaslýsingar og hnignun háskólasamfélagsins Birgir Finnsson Skoðun Hraðahindranir fyrir strætó Sveinn Ólafsson Skoðun Friðum Eyjafjörð Jana Salóme Ingibjargar Jósepsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Kristrún, það er bannað að plata Snorri Másson skrifar Skoðun Öndunaræfingar í boði SFS Vala Árnadóttir skrifar Skoðun Öndum rólega – á meðan húsið brennur Magnús Magnússon skrifar Skoðun Umbylting ríkisfjármála á átta mánuðum Jóhann Páll Jóhannsson skrifar Skoðun Átta atriði sem sýna fram á vanda hávaxtastefnunnar Halla Gunnarsdóttir skrifar Skoðun 50 þúsund nýir íbúar – Hvernig tryggjum við samheldni? Guðmundur Ari Sigurjónsson skrifar Skoðun Framtíð nemenda í fyrsta sæti í Kópavogi Ásdís Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Að setjast í fyrsta sinn á skólabekk Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Ferðalag úr fangelsi hugans Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Hraðahindranir fyrir strætó Sveinn Ólafsson skrifar Skoðun Íslenzkir sambandsríkissinnar Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Garðurinn okkar fyllist af illgresi Davíð Bergmann skrifar Skoðun Nýtt landsframlag – og hvað svo? Hrafnhildur Bragadóttir,Birna Sigrún Hallsdóttir skrifar Skoðun Fágætir dýrgripir í Vestmannaeyjum Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Gjaldskyldulandið Ísland - Viltu hafa bílastæðagjald við hverja lækjarsprænu? Hermann Helguson skrifar Skoðun Gervigreind er ekki sannleiksvél – en við getum gert svörin traustari Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Er einnig von á góðakstri Strætó í ár? Stefán Hrafn Jónsson skrifar Skoðun Ferðumst saman í Reykjavík Heiða Björg Hilmisdóttir skrifar Skoðun Þúsundir barna bætast við umferðina Hrefna Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Þau sem hlaupa í átt að hættunni þegar aðrir flýja Gísli Rafn Ólafsson skrifar Skoðun Öndum rólega Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Réttur barna versus veruleiki Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Framtíð villta laxins hangir á bláþræði Elvar Örn Friðriksson skrifar Skoðun „Akademísk sniðganga“: gaslýsingar og hnignun háskólasamfélagsins Birgir Finnsson skrifar Skoðun Við lifum ekki á tíma fasisma Hjörvar Sigurðsson skrifar Skoðun Fíknisjúkdómur – samfélagsleg ábyrgð sem við þurfum að takast á við Halldór Þór Svavarsson skrifar Skoðun Ætlar ríkið að stuðla að aukinni tóbaksneyslu á Íslandi? Bjarni Freyr Guðmundsson skrifar Skoðun Bílastæðavandi í Reykjavík – tími til aðgerða Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Þakkir til Sivjar Arnar Sigurðsson skrifar Skoðun Fráleit túlkun á fornum texta breytir ekki staðreyndum Ómar Torfason skrifar Sjá meira
Ég bjó í Noregi að mestu frá 1967 til vors 1979. Þar voru á því tímabili tveir flokkar vinstra megin í stjórnmálum, Arbeiderpartiet og Sosialastisk venstreparti. Ég var alinn upp í Bústaðahverfinu af foreldrum sem líklega kusu Sjálfstæðisflokkinn vegna þess að þeim fannst hann hafa gert mikið fyrir þau að fá litla íbúð á Hólmgarðinum og þau voru ættuð úr Gnúpverjahreppnum þar sem fólk kaus annað hvort Sjálfstæðisflokkinn eða Framsóknarflokkinn. Þá gerðist það á árum mínum í MR frá 1963 til ´67 að hugur minn fór að hneigjast til vinstri. Fyrsta hugsunin var að við þyrftum að losa okkur við bandarísku herstöðina og tókumst við pabbi á um það, hann var hallur undir Aronskuna (Aron Guðbrandsson). Vinstrimennska var þó alls ekki ríkjandi í MR. Í Osló sló hjartað vinstra megin, þar vorum við að mennta okkur til að vinna fyrir íslenskt samfélag sem þurfti á sérfræðiþekkingu að halda, hvort sem var jarðvísindi, dýralækningar, margvísleg líffræði eða huglæg vísindi eins og sagnfræði og málvísindi. Þessu fylgdi að við hneigðumst mörg til félagshyggju þ.e. sósíalisma. Þegar heim var komið tók við brauðstrit með búsetu í Kópavogi. Það var erfitt að koma sér upp húsnæði, húsbréfin voru seld með 25% afföllum. Allt hafðist þetta, en eftir skilnað sit ég enn þá eftir með húsnæðislán. Þó að ég hefði áhuga á stjórnmálum gekk ég ekki til liðs við neinn stjórnmálaflokk þó að bæjarmálapólitíkin hefði getað heillað, en ég flutti austur á Selfoss 1992. Það varð breyting á vinstri væng stjórnmálanna þegar gerð var tilraun til að sameina nokkrar stjórnmálahreyfingar. Þá var hópur sósíalista sem komu sér saman um að stofna hreyfingu sem væri til vinstri við samfylkingu kratanna. Ég gekk til liðs við þessa vinstrihreyfingu og var með í að stofna það sem varð Vinstrihreyfingin grænt framboð. Það sem heillaði var áberandi sósíalistísk hugsun sem samtvinnaðist umhverfisvernd og kynjajafnrétti og kvenfrelsi. Þegar stefnuskrá VG er skoðuð sést að ef eitthvað er hefur þessi stefna styrkst. Eftir kosningarnar 2017 var þröngt um valkosti að mynda ríkisstjórn eftir stutta stjórnarsetu fyrri ríkisstjórnar. Eini möguleikinn á 3 flokkastjórn var Sjálfstæðisflokkur, Framsóknaflokkur og VG. Stjórn án Sjálfstæðisflokks var tæpast möguleg nema með Framsókn sem hafði lýst yfir að vilja ekki starfa með Pírötum eða Viðreisn. Þá höfðu Katrín Jakobsdóttir og Svandís Svavarsdóttir þann kjark að bjóða félögum sínum í VG birginn og mynda stjórn með D og B, vitandi að það gæti dregið verulega úr fylgi VG. Sú stjórn undir forsæti Katrínar var farsæl og tókst vel á við kóronafaraldurinn og markað djúp spor t.d. með því að fá í gegn 3 skattþrep, stefnu í lofslagsmálum, friðlýsingar í náttúrunni, leggja drög að miðhálendisþjóðgarði og styrkja þá þjóðgarða sem þegar voru komnir, standa vörð um kynrænt jafnræði og margt fleira. Það fór reyndar svo að í kosningunum 2021 hélt ríkisstjórnin velli og VG var enn þá 3. stærsti flokkurinn á þingi. Nú var uppi sú staða að D og B gátu myndað þriggja flokka stjórn með öllum flokkum á Alþingi. Við þessar aðstæður lá nokkuð beint við að halda áfram ríkisstjórnarsamstarfinu. Sú ríkisstjórn fékk í hendurnar mjög erfið mál, óðaverðbólgu í kjölfar innrásar Rússa í Úkraínu, mikinn flóttamannastraum frá Úkraínu og Venesúela, náttúrhamfarir í Grindavík. VG hefur þurft að berjast í þessari ríkisstjórn en mér er til efs að nein önnur stjórn hefði tekið betur á þessum málum. Kjarasamningar á almennum markaði tókust og eru lykillinn að því dregið hefur úr verðbólgu og nú hafa vextir verið lækkaðir. Þar skipti samtal Katrínar Jakobsdóttur við verkalýðshreyfinguna miklu máli. Unnið var að mjög mikilvægu lagafrumvarpi um sjávareldi sem því miður komst ekki áfram fyrst og fremst vegna hagsmunagæslu Sjálfstæðisflokksins. Svandís lét reyna á það hvort ný og nútímaleg dýravelferðarlög hefðu meira vægi en gömul og úrelt lög um hvalveiðar. Það bjargaði lífi á annað hundrað langreyða. Guðmundur Ingi kom í gegn gríðarlega mikilvægum lögum um réttindi öryrkja. Réttlætiskennd hans varð einnig til þess að langveikur drengur frá Palestínu slapp frá ómannúðlegum útflutningi og hefur nú fengið hæli hér á landi. Þátttaka VG í ríkisstjórn undanfarin 6 ár hefur skipt verulegu máli vegna þess að það hefur verið staðinn vörður um hagsmuni almennings og náttúrunnar. Þess vegna er mikilvægt að rödd VG heyrist áfram á Alþingi eftir kosningarna 30. nóvember. Höfundur er einn af stofnendum VG og er í 20. sæti á lista VG í Suðurkjördæmi.
Skoðun Gjaldskyldulandið Ísland - Viltu hafa bílastæðagjald við hverja lækjarsprænu? Hermann Helguson skrifar
Skoðun Gervigreind er ekki sannleiksvél – en við getum gert svörin traustari Sigvaldi Einarsson skrifar
Skoðun Fíknisjúkdómur – samfélagsleg ábyrgð sem við þurfum að takast á við Halldór Þór Svavarsson skrifar