Kosningar og knattspyrna Haraldur Ingi Haraldsson skrifar 30. október 2024 20:31 Alþingispólitíkin dregur æ meira dám af knattspyrnu og kosningar eru stórmót þar sem keppt er í atkvæðasöfnun. Það er þess vegna augljóst að alþingisklúbbarnir vilja styrkja sig fyrir átökin sem framundan eru. Félagskiptaglugginn hefur staðið opinn og mikil tíðindi hafa orðið sem hafa valdið aðdáendum sem andstæðingum miklu tilfinninga róti. Það sem gerir nýja leikmenn eftirsótta er fyrst og frems frægð. Annað skiptir litlu máli. Á þennan hátt hefur Samfó. gert risasamninga við Kóvíd-fræga. Grínfrægur er stolt Viðreisnar þó svo að hann hafi ekki náð að gera samning um að spila fremstur í sókninni. Framsókn landaði samningi við orku- og forsetafræga. Nánast allir aðrir klúbbar kepptust um að kaupa leikmanninn en hún tryggði sér að síðustu feitan díl við framsókn. Flokkur fólksins hefur lengi verið slyngur í leikmannakaupum. Fyrir þetta stórmót ákvað klúbbstjórnin í eintölu að skipta út hamborgarafrægum og poppfrægum fyrir verkalýðsfrægan. Poppfrægur brást æfur við og sagði tafarlaust skilið við klúbbinn. Náði að smeygja sér inná leikmannamarkaðinn rétt áður en að félagskiptaglugginn skall aftur og gera prýðilegan samning við Miðflokkinn. Þetta er dæmigert fyrir hið margrómaða markaðskerfi nútímans þar sem eiginhagsmunir eru það eina sem skiptir máli. Miðflokkurinn þurfti ekki að styrkja sig mikið. Það má líkja honum við Manchester City í enska boltanum þar sem valinn maður er í hverju rúmi. Sex „klausturperrar“ í framvarðarsveitinni ættu að vera nóg í hvaða svall sem er sem er en samt bætti klúbburinn við sig „hrökklaðist úr ráðherraembætti-frægri“ og poppfrægum eins og áður var greint frá. Það er augljóst að Miðflokkurinn hefur, á pappírunum, yfir langsterkasta leikmannahópnum að ráða hvað varðar frægð af endemum. Píratar binda bagga sína á annan hátt en aðrir alþingisklúbbar þar telur alþingisforysta klúbbsins atkvæði eftir á og eftir að “grasrótin” hefur fellt dóm sinn í prófkjöri er endurraðað á lista. Líklegt er að Pírötum hefnist fyrir að fara ekki eftir þrautreyndu leikskipulagi reynslubolta í öðrum klúbbum. XD og VG hafa rímað svo vel saman í 7 ár. Þau búa að þeim tíma. Það er einfaldlega ekki hægt að hugsa sér frægari leikmann en Bjarna Ben; „besta samstarfsmannsins,“ svo vitnað sé til fyrrverandi forsætisráðherra . Óbilandi sjálfstraust og keppniskap þessara fornfrægu klúbba sést best á því að þeir stilla aftur upp sinni úrvalssveit óbreyttri. Alþingi hefur tekið miklum breytingum síðustu áratugi. Ávallt ríkja yfir því ríkistjórnir sem hata ríkisvaldið og vilja gera vald þess sem minnst. Eina aðkoma almenning að því sem kallað er lýðræði er að kjósa á nokkurra ára fresti fólk inná þetta svið samfélagsins sem alltaf er að minka og tapa frá sér völdum. Valdið liggur í síauknum mæli hjá lobbíistasamtökum, stórfyrirtækjum, fjármálafyrirtækjum, bröskurum og svo framvegis. Tæki ríkisvaldsins til eftirlits eru sífellt skorin niður og ný fylgja ekki þróun samfélagsins eftir. Eignir eru seldar í burtu og ríkisvaldið verður æ fátækara og skuldsettara. Meira að segja lagasetning er unnin að miklum hluta til með einkavæðingu (útvistun). Eftir er brotið lýðræði sem býr á litlu svæði í samfélaginu þar sem er hópur fólks sem við köllum stjórnmálastétt af því að það býr við allt önnur kjör en við og hefur aðra hagsmuni en við. Þekkiði einhverja sem tala um stjórnmálastéttina sem; foringja, leiðtoga eða samherja? Ekki geri ég það. Þess vegna er sjóið svona nauðsynlegt og þau frægu sem draga athyglina til sín og frá aðalatriðunum. Sniðugheitin og auglýsingatrixin ráða ríkjum og svo á mínútunni þegar kjörstöðum lokar tekur allt annar veruleiki við. Raunveruleikinn innan múra alþingis þar sem gert er allt annað en lofað var að gera í kosningunum sem eru þá nýliðnar. Og af hverju get ég sagt það? Vegna þess að þannig gerðist það síðast og þar áður og þar áður og þar áður. Og hér getur lesandinn haldið áfram að bæta við „þar áður“ að vild. Höfundur er eftirlaunamaður og áhugamaður um knattspyrnu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðun: Alþingiskosningar 2024 Samfylkingin Viðreisn Sjálfstæðisflokkurinn Miðflokkurinn Vinstri græn Píratar Flokkur fólksins Framsóknarflokkurinn Mest lesið Er kominn tími á Útlendingafrí? Marion Poilvez Skoðun Janus og jakkalakkarnir Óskar Guðmundsson Skoðun Kveðjur úr Grafarvogi til þeirra sem kasta steinum úr glerhúsi Davíð Már Sigurðsson Skoðun Samtalið um dauðann veldur okkur óöryggi Ingrid Kuhlman Skoðun Hvað ætlar þú að vera þegar þú verður stór? Ása Berglind Hjálmarsdóttir Skoðun Immigrant Women: Essential Workers, Rising Voices on Labor Day Maru Alemán Skoðun Sköpum störf við hæfi! Unnur Hrefna Jóhannsóttir Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir Skoðun Opið bréf til fjármálaráðherra, Daða Más Kristóferssonar Íris Róbertsdóttir Skoðun Það sem er ósagt varðandi vinnubrögð hjá Háskólanum á Akureyri Þóra Sigurðardóttir Skoðun Skoðun Skoðun Heiðrum íslenska hestinn Berglind Margo Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Allir eiga rétt á virku lífi — líka fatlað fólk Anna Margrét Bjarnadóttir skrifar Skoðun Er kominn tími á Útlendingafrí? Marion Poilvez skrifar Skoðun Janus og jakkalakkarnir Óskar Guðmundsson skrifar Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir skrifar Skoðun Hvað ætlar þú að vera þegar þú verður stór? Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Samtalið um dauðann veldur okkur óöryggi Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Sköpum störf við hæfi! Unnur Hrefna Jóhannsóttir skrifar Skoðun Immigrant Women: Essential Workers, Rising Voices on Labor Day Maru Alemán skrifar Skoðun Tikkað í skipulagsboxin Samúel Torfi Pétursson skrifar Skoðun Það sem er ósagt varðandi vinnubrögð hjá Háskólanum á Akureyri Þóra Sigurðardóttir skrifar Skoðun Sjúklingur settur í fangaklefa Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Opið bréf til fjármálaráðherra, Daða Más Kristóferssonar Íris Róbertsdóttir skrifar Skoðun Ég kalla hann Isildur; mentorinn minn er gervigreind Björgmundur Guðmundsson skrifar Skoðun Hvað er „furry“ annars? Jóhanna Jódís Antonsdóttir skrifar Skoðun Jafnaðarmennskan og verkalýðsbaráttan Sigfús Ómar Höskuldsson skrifar Skoðun Hljóð og mynd íslenskra varna Arnór Sigurjónsson skrifar Skoðun Kveðjur úr Grafarvogi til þeirra sem kasta steinum úr glerhúsi Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Leiðsöguhundurinn Gaur gerir mig að betri manneskju Þorkell J. Steindal skrifar Skoðun Fimmtíu ár frá lokum Víetnamstríðsins Finnur Th. Eiríksson skrifar Skoðun Að undirbúa börnin okkar fyrir heim sem er að hverfa Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Hollar skólamáltíðir fyrir loftslagið og líðan barna Laufey Steingrímsdóttir,Anna Sigríður Ólafsdóttir skrifar Skoðun Bókin er minn óvinur, en mig langar samt í verknám! Davíð Bergmann skrifar Skoðun Ilmurinn af jarðolíu er svo lokkandi Sævar Helgi Lárusson skrifar Skoðun Hvað er að frétta af humrinum? Jónas Páll Jónasson skrifar Skoðun Þeir greiða sem njóta, eða hvað? Jóhannes Þór Skúlason,Pálmi Viðar Snorrason skrifar Skoðun Samskiptasáttmáli; skúffuskjal eða stórgott verkfæri Helena Katrín Hjaltadóttir,Íris Helga G. Baldursdóttir skrifar Skoðun Sigrar og raunir íslenska hestsins Elín Íris Fanndal skrifar Skoðun Reykjavíkurborg á flestar félagslegar íbúðir en Garðabær rekur lestina Heimir Már Pétursson skrifar Skoðun Góðir grannar Landsvirkjunar og við hin Kjartan Ágústsson skrifar Sjá meira
Alþingispólitíkin dregur æ meira dám af knattspyrnu og kosningar eru stórmót þar sem keppt er í atkvæðasöfnun. Það er þess vegna augljóst að alþingisklúbbarnir vilja styrkja sig fyrir átökin sem framundan eru. Félagskiptaglugginn hefur staðið opinn og mikil tíðindi hafa orðið sem hafa valdið aðdáendum sem andstæðingum miklu tilfinninga róti. Það sem gerir nýja leikmenn eftirsótta er fyrst og frems frægð. Annað skiptir litlu máli. Á þennan hátt hefur Samfó. gert risasamninga við Kóvíd-fræga. Grínfrægur er stolt Viðreisnar þó svo að hann hafi ekki náð að gera samning um að spila fremstur í sókninni. Framsókn landaði samningi við orku- og forsetafræga. Nánast allir aðrir klúbbar kepptust um að kaupa leikmanninn en hún tryggði sér að síðustu feitan díl við framsókn. Flokkur fólksins hefur lengi verið slyngur í leikmannakaupum. Fyrir þetta stórmót ákvað klúbbstjórnin í eintölu að skipta út hamborgarafrægum og poppfrægum fyrir verkalýðsfrægan. Poppfrægur brást æfur við og sagði tafarlaust skilið við klúbbinn. Náði að smeygja sér inná leikmannamarkaðinn rétt áður en að félagskiptaglugginn skall aftur og gera prýðilegan samning við Miðflokkinn. Þetta er dæmigert fyrir hið margrómaða markaðskerfi nútímans þar sem eiginhagsmunir eru það eina sem skiptir máli. Miðflokkurinn þurfti ekki að styrkja sig mikið. Það má líkja honum við Manchester City í enska boltanum þar sem valinn maður er í hverju rúmi. Sex „klausturperrar“ í framvarðarsveitinni ættu að vera nóg í hvaða svall sem er sem er en samt bætti klúbburinn við sig „hrökklaðist úr ráðherraembætti-frægri“ og poppfrægum eins og áður var greint frá. Það er augljóst að Miðflokkurinn hefur, á pappírunum, yfir langsterkasta leikmannahópnum að ráða hvað varðar frægð af endemum. Píratar binda bagga sína á annan hátt en aðrir alþingisklúbbar þar telur alþingisforysta klúbbsins atkvæði eftir á og eftir að “grasrótin” hefur fellt dóm sinn í prófkjöri er endurraðað á lista. Líklegt er að Pírötum hefnist fyrir að fara ekki eftir þrautreyndu leikskipulagi reynslubolta í öðrum klúbbum. XD og VG hafa rímað svo vel saman í 7 ár. Þau búa að þeim tíma. Það er einfaldlega ekki hægt að hugsa sér frægari leikmann en Bjarna Ben; „besta samstarfsmannsins,“ svo vitnað sé til fyrrverandi forsætisráðherra . Óbilandi sjálfstraust og keppniskap þessara fornfrægu klúbba sést best á því að þeir stilla aftur upp sinni úrvalssveit óbreyttri. Alþingi hefur tekið miklum breytingum síðustu áratugi. Ávallt ríkja yfir því ríkistjórnir sem hata ríkisvaldið og vilja gera vald þess sem minnst. Eina aðkoma almenning að því sem kallað er lýðræði er að kjósa á nokkurra ára fresti fólk inná þetta svið samfélagsins sem alltaf er að minka og tapa frá sér völdum. Valdið liggur í síauknum mæli hjá lobbíistasamtökum, stórfyrirtækjum, fjármálafyrirtækjum, bröskurum og svo framvegis. Tæki ríkisvaldsins til eftirlits eru sífellt skorin niður og ný fylgja ekki þróun samfélagsins eftir. Eignir eru seldar í burtu og ríkisvaldið verður æ fátækara og skuldsettara. Meira að segja lagasetning er unnin að miklum hluta til með einkavæðingu (útvistun). Eftir er brotið lýðræði sem býr á litlu svæði í samfélaginu þar sem er hópur fólks sem við köllum stjórnmálastétt af því að það býr við allt önnur kjör en við og hefur aðra hagsmuni en við. Þekkiði einhverja sem tala um stjórnmálastéttina sem; foringja, leiðtoga eða samherja? Ekki geri ég það. Þess vegna er sjóið svona nauðsynlegt og þau frægu sem draga athyglina til sín og frá aðalatriðunum. Sniðugheitin og auglýsingatrixin ráða ríkjum og svo á mínútunni þegar kjörstöðum lokar tekur allt annar veruleiki við. Raunveruleikinn innan múra alþingis þar sem gert er allt annað en lofað var að gera í kosningunum sem eru þá nýliðnar. Og af hverju get ég sagt það? Vegna þess að þannig gerðist það síðast og þar áður og þar áður og þar áður. Og hér getur lesandinn haldið áfram að bæta við „þar áður“ að vild. Höfundur er eftirlaunamaður og áhugamaður um knattspyrnu.
Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir Skoðun
Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir skrifar
Skoðun Það sem er ósagt varðandi vinnubrögð hjá Háskólanum á Akureyri Þóra Sigurðardóttir skrifar
Skoðun Hollar skólamáltíðir fyrir loftslagið og líðan barna Laufey Steingrímsdóttir,Anna Sigríður Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Samskiptasáttmáli; skúffuskjal eða stórgott verkfæri Helena Katrín Hjaltadóttir,Íris Helga G. Baldursdóttir skrifar
Skoðun Reykjavíkurborg á flestar félagslegar íbúðir en Garðabær rekur lestina Heimir Már Pétursson skrifar
Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir Skoðun