Fólk er ekki fífl, Framsókn! Davíð Bergmann skrifar 17. október 2024 07:46 Þessi fyrirsögn gæti átt við svo margt og málaflokka og það er nóg fóður af taka eins og hvernig komið er fyrir í öldrunarmálum hér á landi. Ég er ekki alveg ókunnugur þeim málaflokki þar sem ég missti föður minn á árinu og núna er móðir mín, áttatíu og þriggja ára, að fara reglulega vegna heilsubrests á spítala, hún er ein af þessum 100 sem eru fyrir í kerfinu og tekur pláss! Pabbi gamli kvaddi Mannheima á nítugasta og fyrsta aldursári, fætinum styttri með æxli djúpt í lunga og annað æxli við auga, höfuðkúpubrotinn og rifbeinsbrotinn. Hann var einn af þeim sem þurftu að fórna fætinum á altari niðurskurðar í hruninu og móðir mín var í umsjónarhlutverkinu eftir það til dauðadags hans að undanskildum 14 dögum þegar hann var lagður inn á spítala og oftast byrjaði það á göngunum svo var hann færður inn á deild eftir einhverja daga. En það var betra en þegar hann kom hálfmeðvitundarlaus með verk í fæti á þriðja ár og var alltaf sendur heim með þau ráð að hvíla sig og taka íbúfen og panódíl. Þetta endaði þannig að þegar hann kom í síðasta sinn var æxlið farið að skríða upp í kálfa og þurfti að taka fótinn af við hné. Hann var nefnilega líka einn af þessum á þeim tíma sem var að þvælast fyrir í heilbrigðiskerfinu gamall og búinn að skila dagsverkinu. Pabbi gamli lá inni á hjúkrunarheimili síðustu fjórtán dagana sem hann lifði og af þeim var hann rúmliggjandi þrettán. Hann fékk að leggjast inn á hjúkrunarheimili, ekki í sínum heimabæ sem var Kópavogur þar sem hann var búinn að búa síðan árið 1964, en þurfti þess í stað að leggjast inn á hjúkrunarheimili á Akranesi. Hann var meira segja bæjarstarfsmaður í 32 ár, vann sem sundlaugarvörður í gömlu sundlauginni í Vesturbæ Kópavogs og kom meira segja að því að byggja hana. Mig grunar að hann hefði fengið inni ef hann hefði verið pólitíkus en ekki sundlaugarvörður vegna þess að ég held að það skipti máli hvort þú sért „séra Jón eða jón“ hér á landi. En trúið mér, hann átti innistæðu fyrir þjónustu hvort sem hann var að vinna á síðutogurum eða að gróðursetja fánastengur við byggingavinnu eða sprengja fyrir Hótel Sögu því hann fór í gegnum lífið með tveimur jafnsterkum eins og margir aðrir og var ekki í því að naga blýanta alla daga. Hann skilaði svo sannarlega dagsverkinu og hann stakk aldrei undan einni krónu. Frekar að hann vann sjálfboðavinnu eins og að koma að því að byggja skóla fyrir heyrnarlaus börn ásamt fjölda annarra aðstandenda barnanna. Jæja, snúum okkur að kjarnanum sem ég ætlaði að skrifa um. Það voru örugglega margir sem sáu Kveik á þriðjudagskvöldið á RÚV eins og ég um hvernig er komið fyrir meðferðarmálum hér á landi hjá ungmennum sem eiga í vanda. Ég er ekki alveg ókunnugur þessum málaflokki þar sem ég hef unnið með olnbogabörnum samfélagsins í meira en 30 ár og af þeim vann ég frá 2001 þar til í febrúar 2017 á Stuðlum. Þetta er ekkert annað en skandall Það að fimmtánda október 2024 skuli einungis vera tvö meðferðarheimili á landinu og annað þeirra sérhæft fyrir stúlkur norður í Eyjafirði og hitt Stuðlar er skandall. Fyrir 20 árum síðan voru meðferðarheimilin 7 og þá voru íbúar þessa lands 100.000 færri en við erum í dag. Það er engin innistæða fyrir afsökunum því við skulum ekki gleyma því hverjir hafa stjórnað þessum málaflokki síðustu áratugina eða eiginlega frá lýðveldisbyrjun. Jú, það er Framsóknarflokkurinn sem hefur slagorðið „þetta er allt að koma“ hvað þennan málaflokk varðar. Það er ekki að koma neitt, þetta hefur verið að versna eins og Kveiksþátturinn endurspeglaði svo vel. Ég get ekki orða bundist lengur, þetta leikrit fáránleikans verður að taka enda og það gerist fyrr en Framsókn kemur ekki nálægt þessum málaflokki, hann hefur fengið sitt tækifæri en gert upp á þak í því. En það vantar ekki ráðin og nefndirnar og glærusýningar og að fólk sé á innsoginu hvað þetta er nú allt saman hræðilegt eins og eftir atvikið á Menningarnótt. En við skulum ekki gleyma hver stjórnar þessum málaflokki. Hvað hefur gerst? Hnífstungumálum hefur fjölgað og skotárásum líka, ofbeldi ungmenna harðnað og harðari neysla. Síðast en ekki síst talar fráfarandi fangelsismálastjóri, sem mig grunar að hafi verið sendur í leyfi, um að það væru erfiðari ungir hegðunarraskaðir afbrotamenn í fangelsum landsins. Við héldum stærstu réttarhöld landsins í samkomusal í Grafarvogi vegna fjölda ungmenna sem voru gerendur í grófu ofbeldi. Glæpasamtök Svo eru menn að velta fyrir sér af hverju það er hætta á skipulögðum glæpasamtökum hér á landi í anda Svíþjóðar. Horfið ykkur nær og vaknið en þið þurfið ekki að hafa neinar áhyggjur, þið farið bara í drottningarviðtöl til fjölmiðlanna og lendið aldrei í debati við fólk sem er í raunverulegum tengslum við vandann. Guðrún Hafsteins dómsmálaráðherra hefur ekki enn svarað mér um beiðni um viðtal til að ræða um unga afbrotamenn sem ég óskaði eftir í apríl á þessu ári. Ég væri svo sannarlega til í að mæta henni í debati hvar og hvenær sem er en einhverra hluta vegna þorir hún ekki. Að lokum ætla ég að slá út með orðum pabba þegar hann kvaddi í síma: „Við verðum svo í sambandi eftir efnum og ástæðum.“ Höfundur er áhugamaður um betra samfélag og Miðflokksmaður. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Davíð Bergmann Mest lesið Greiðsla með Vísakorti tryggir ekki endurgreiðslu – forfallatryggingar gagnslausar þegar mest á reynir Erna Guðmundsdóttir Skoðun Þau eru framtíðin – en fá ekki að njóta nútímans Sigurður Kári Skoðun „Já, hvað með bara að skjóta hann!“ Þórhildur Hjaltadóttir Skoðun Trump les tölvupóstinn þinn Mörður Áslaugarson Skoðun Heimar sem þurfa nýja umræðu! Sigurður Árni Reynisson Skoðun Ísrael – brostnir draumar og lygar Ingibjörg Þóra Haraldsdóttir Skoðun Hvers vegna þegir kristin, vestræn menning? Ómar Torfason Skoðun 52 milljarðar/ári x 30 ár = EES Jón Baldvin Hannibalsson Skoðun Í minningu sonar – og allra þeirra sem aldrei komu heim Kristín Dýrfjörð,Friðrik Þór Guðmundsson Skoðun Við berum öll ábyrgð Hjördís Sigurðardóttir Skoðun Skoðun Skoðun Þau eru framtíðin – en fá ekki að njóta nútímans Sigurður Kári skrifar Skoðun Greiðsla með Vísakorti tryggir ekki endurgreiðslu – forfallatryggingar gagnslausar þegar mest á reynir Erna Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Hvers vegna þegir kristin, vestræn menning? Ómar Torfason skrifar Skoðun Trump les tölvupóstinn þinn Mörður Áslaugarson skrifar Skoðun „Já, hvað með bara að skjóta hann!“ Þórhildur Hjaltadóttir skrifar Skoðun Heimar sem þurfa nýja umræðu! Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Sársauki annarra og samúðarþreyta Guðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Í minningu sonar – og allra þeirra sem aldrei komu heim Kristín Dýrfjörð,Friðrik Þór Guðmundsson skrifar Skoðun Alþjóðalög eða lögleysa? Urður Hákonardóttir skrifar Skoðun Truman-ríkið: Tilraunir raunheimsins að komast í gegnum gervihvelfinguna Svala Magnea Ásdísardóttir skrifar Skoðun GPT‑5 kemur í ágúst – áskoranir og tækifæri fyrir Ísland Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Við tölum um vöxt — en gleymum því sem vex Þórdís Hólm Filipsdóttir skrifar Skoðun Verri framkoma en hjá Trump Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Landið talar Davíð Arnar Oddgeirsson skrifar Skoðun Ætla þau að halda áfram að grafa sína eigin gröf? Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Ísrael – brostnir draumar og lygar Ingibjörg Þóra Haraldsdóttir skrifar Skoðun Ein af hverjum fjórum Silja Höllu Egilsdóttir skrifar Skoðun Vertu drusla! Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Þegar hið smáa verður risastórt Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Þú ert búin að eyðileggja líf mitt!!! Sandra Ósk Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Tekur sér stöðu með Evrópusambandinu Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Feluleikur ríkisstjórnarinnar? Lárus Guðmundsson skrifar Skoðun Ég heiti Elísa og ég er Drusla Elísa Rún Svansdóttir skrifar Skoðun Grindavík má enn bíða Gísli Stefánsson skrifar Skoðun Aðventukerti og aðgangshindranir Kristín María Birgisdóttir skrifar Skoðun Lífið í tjaldi á Gaza Viðar Hreinsson,Israa Saed skrifar Skoðun Gaza og sjálfbærni mennskunnar Elva Rakel Jónsdóttir skrifar Skoðun Börnin og hungursneyðin í Gaza Sverrir Ólafsson skrifar Skoðun Kynbundið ofbeldi Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun Aðdragandi aðildar þarf umboð Erna Bjarnadóttir skrifar Sjá meira
Þessi fyrirsögn gæti átt við svo margt og málaflokka og það er nóg fóður af taka eins og hvernig komið er fyrir í öldrunarmálum hér á landi. Ég er ekki alveg ókunnugur þeim málaflokki þar sem ég missti föður minn á árinu og núna er móðir mín, áttatíu og þriggja ára, að fara reglulega vegna heilsubrests á spítala, hún er ein af þessum 100 sem eru fyrir í kerfinu og tekur pláss! Pabbi gamli kvaddi Mannheima á nítugasta og fyrsta aldursári, fætinum styttri með æxli djúpt í lunga og annað æxli við auga, höfuðkúpubrotinn og rifbeinsbrotinn. Hann var einn af þeim sem þurftu að fórna fætinum á altari niðurskurðar í hruninu og móðir mín var í umsjónarhlutverkinu eftir það til dauðadags hans að undanskildum 14 dögum þegar hann var lagður inn á spítala og oftast byrjaði það á göngunum svo var hann færður inn á deild eftir einhverja daga. En það var betra en þegar hann kom hálfmeðvitundarlaus með verk í fæti á þriðja ár og var alltaf sendur heim með þau ráð að hvíla sig og taka íbúfen og panódíl. Þetta endaði þannig að þegar hann kom í síðasta sinn var æxlið farið að skríða upp í kálfa og þurfti að taka fótinn af við hné. Hann var nefnilega líka einn af þessum á þeim tíma sem var að þvælast fyrir í heilbrigðiskerfinu gamall og búinn að skila dagsverkinu. Pabbi gamli lá inni á hjúkrunarheimili síðustu fjórtán dagana sem hann lifði og af þeim var hann rúmliggjandi þrettán. Hann fékk að leggjast inn á hjúkrunarheimili, ekki í sínum heimabæ sem var Kópavogur þar sem hann var búinn að búa síðan árið 1964, en þurfti þess í stað að leggjast inn á hjúkrunarheimili á Akranesi. Hann var meira segja bæjarstarfsmaður í 32 ár, vann sem sundlaugarvörður í gömlu sundlauginni í Vesturbæ Kópavogs og kom meira segja að því að byggja hana. Mig grunar að hann hefði fengið inni ef hann hefði verið pólitíkus en ekki sundlaugarvörður vegna þess að ég held að það skipti máli hvort þú sért „séra Jón eða jón“ hér á landi. En trúið mér, hann átti innistæðu fyrir þjónustu hvort sem hann var að vinna á síðutogurum eða að gróðursetja fánastengur við byggingavinnu eða sprengja fyrir Hótel Sögu því hann fór í gegnum lífið með tveimur jafnsterkum eins og margir aðrir og var ekki í því að naga blýanta alla daga. Hann skilaði svo sannarlega dagsverkinu og hann stakk aldrei undan einni krónu. Frekar að hann vann sjálfboðavinnu eins og að koma að því að byggja skóla fyrir heyrnarlaus börn ásamt fjölda annarra aðstandenda barnanna. Jæja, snúum okkur að kjarnanum sem ég ætlaði að skrifa um. Það voru örugglega margir sem sáu Kveik á þriðjudagskvöldið á RÚV eins og ég um hvernig er komið fyrir meðferðarmálum hér á landi hjá ungmennum sem eiga í vanda. Ég er ekki alveg ókunnugur þessum málaflokki þar sem ég hef unnið með olnbogabörnum samfélagsins í meira en 30 ár og af þeim vann ég frá 2001 þar til í febrúar 2017 á Stuðlum. Þetta er ekkert annað en skandall Það að fimmtánda október 2024 skuli einungis vera tvö meðferðarheimili á landinu og annað þeirra sérhæft fyrir stúlkur norður í Eyjafirði og hitt Stuðlar er skandall. Fyrir 20 árum síðan voru meðferðarheimilin 7 og þá voru íbúar þessa lands 100.000 færri en við erum í dag. Það er engin innistæða fyrir afsökunum því við skulum ekki gleyma því hverjir hafa stjórnað þessum málaflokki síðustu áratugina eða eiginlega frá lýðveldisbyrjun. Jú, það er Framsóknarflokkurinn sem hefur slagorðið „þetta er allt að koma“ hvað þennan málaflokk varðar. Það er ekki að koma neitt, þetta hefur verið að versna eins og Kveiksþátturinn endurspeglaði svo vel. Ég get ekki orða bundist lengur, þetta leikrit fáránleikans verður að taka enda og það gerist fyrr en Framsókn kemur ekki nálægt þessum málaflokki, hann hefur fengið sitt tækifæri en gert upp á þak í því. En það vantar ekki ráðin og nefndirnar og glærusýningar og að fólk sé á innsoginu hvað þetta er nú allt saman hræðilegt eins og eftir atvikið á Menningarnótt. En við skulum ekki gleyma hver stjórnar þessum málaflokki. Hvað hefur gerst? Hnífstungumálum hefur fjölgað og skotárásum líka, ofbeldi ungmenna harðnað og harðari neysla. Síðast en ekki síst talar fráfarandi fangelsismálastjóri, sem mig grunar að hafi verið sendur í leyfi, um að það væru erfiðari ungir hegðunarraskaðir afbrotamenn í fangelsum landsins. Við héldum stærstu réttarhöld landsins í samkomusal í Grafarvogi vegna fjölda ungmenna sem voru gerendur í grófu ofbeldi. Glæpasamtök Svo eru menn að velta fyrir sér af hverju það er hætta á skipulögðum glæpasamtökum hér á landi í anda Svíþjóðar. Horfið ykkur nær og vaknið en þið þurfið ekki að hafa neinar áhyggjur, þið farið bara í drottningarviðtöl til fjölmiðlanna og lendið aldrei í debati við fólk sem er í raunverulegum tengslum við vandann. Guðrún Hafsteins dómsmálaráðherra hefur ekki enn svarað mér um beiðni um viðtal til að ræða um unga afbrotamenn sem ég óskaði eftir í apríl á þessu ári. Ég væri svo sannarlega til í að mæta henni í debati hvar og hvenær sem er en einhverra hluta vegna þorir hún ekki. Að lokum ætla ég að slá út með orðum pabba þegar hann kvaddi í síma: „Við verðum svo í sambandi eftir efnum og ástæðum.“ Höfundur er áhugamaður um betra samfélag og Miðflokksmaður.
Greiðsla með Vísakorti tryggir ekki endurgreiðslu – forfallatryggingar gagnslausar þegar mest á reynir Erna Guðmundsdóttir Skoðun
Í minningu sonar – og allra þeirra sem aldrei komu heim Kristín Dýrfjörð,Friðrik Þór Guðmundsson Skoðun
Skoðun Greiðsla með Vísakorti tryggir ekki endurgreiðslu – forfallatryggingar gagnslausar þegar mest á reynir Erna Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun Í minningu sonar – og allra þeirra sem aldrei komu heim Kristín Dýrfjörð,Friðrik Þór Guðmundsson skrifar
Skoðun Truman-ríkið: Tilraunir raunheimsins að komast í gegnum gervihvelfinguna Svala Magnea Ásdísardóttir skrifar
Greiðsla með Vísakorti tryggir ekki endurgreiðslu – forfallatryggingar gagnslausar þegar mest á reynir Erna Guðmundsdóttir Skoðun
Í minningu sonar – og allra þeirra sem aldrei komu heim Kristín Dýrfjörð,Friðrik Þór Guðmundsson Skoðun