Á byrjunarreit Alexander Ingi Olsen skrifar 13. nóvember 2021 17:00 Eftir 20 mánuði af því að „hlusta á sérfræðingana“ erum við komin aftur á byrjunarreit. Ein illa rekin ríkisstofnun sem ræður ekki við verkefni sín kallar eftir víðtækum frelssisskerðingum sem hola samfélagið að innan og ráðherrarnir bregðast við kallinu. Það virðist enginn sérstakur ágreiningur um frelsismál vera á milli Vinstri grænna og ráðherra Sjálfstæðisflokksins, frelsi einstaklingsins og mannréttindi ná ekki lengra en hið opinbera ákveður að sé farsælt fyrir heildina. Ég velti fyrir mér hvort ég sé að misskilja grunngildi flokksins eða hvort ákveðnum einstaklingum liggi svo ofboðslega á að halda í ráðherrastól að tilgangurinn helgi meðalið. Helsti „sérfræðingur“ stjórnvalda segist sjá ljós við enda ganganna. Það eru bóluefni sem nú þegar er búið að gefa 90% landsmanna yfir 12 ára aldri tvisvar sinnum. Eftir að hafa haft rangt fyrir sér um það áður þá segir hann að nú eftir þriðja skiptið komi hjarðónæmið, það segi rannsókn frá Ísrael. Ekki fylgir þó sögunni að 2-3 mánuðir eru síðan þriðji skammturinn var gefinn þar og því engar forsendur til að ætla að vörnin endist neitt lengur en eftir fyrri skammta, sem fjarar út á 3-6 mánuðum. Enn fremur þá virðast Ísraelsmenn ekki sérlega bjartsýnir á hjarðónæmið sjálfir enda undirbúa þeir nú að gefa fjórða skammtinn. Það ætti því að vera öllum ljóst að það sé mjög loðið að ætla þriðja skammtinum að leysa vanda heilbrigðiskerfisins. Ég velti fyrir mér afhverju ráðherrarnir halda það, hafa þeir ekki kynnt sér málið? Treysta þeir í blindni á embættismann sem ítrekað hefur sýnt að hann fari ekki alltaf með rétt mál? Þegar faraldurinn hófst fyrir nær 2 árum ákvað sóttvarnarlæknir Svía að fara aðra leið en flestir kollegar hans á Vesturlöndum. Hann taldi að við faraldrinum væri engin töfralausn og að fyrr eða síðar smitast flestir eða allir sama hvað er gert. Tilraunir til að fresta því myndu valda mun meiri samfélagslegum skaða en að undirbúa bara heilbrigðiskerfið undir baráttuna og reyna eftir bestu getu að vernda áhættuhópa. Hann hlaut mikla gagnrýni fyrir það í fjölmiðlum en stóð engu að síður fastur á sínu og sagði að stigin skyldu talin að leikslokum. Í dag er raunin sú að þrátt fyrir nær engar aðgerðir er faraldurinn ekkert samfélagslegt vandamál í Svíþjóð, lífið þar er eðlilegt. Þrátt fyrir að margir hafi veikst illa þar er heildardánartíðni í Svíþjóð á pari við fyrri ár og enn fremur nú orðin lægri en í Danmörku. Nú má túlka það á ýmsa vegu en ein túlkunin er sú, líkt og sumir spáðu, að aðgerðir í Danmörku hafi nú dregið fleiri til dauða en faraldurinn í Svíþjóð. Það má velta fyrir sér hvort hið sama verði upp á teningnum á Íslandi fyrr eða síðar. Fjöldi fylkja í Bandaríkjunum hafa ákveðið að fara sömu leið en Flórída aflétti fyrst fylkja öllum almennum aðgerðum fyrir rúmu ári síðan. Í dag er smittíðni þar ein sú lægsta í Bandaríkjunum og lífið eðlilegt. Það hljóta margir að spyrja sig nú hvenær þetta ástand muni enda, sérstaklega við sem skiljum að þriðja sprautan verður ekki töfralausnin sem ráðherrarnir treysta á. Það getur hver maður reiknað hve lengi þjóðin verður að ná hjarðónæmi ef yfirvöldum tekst að halda smitum í kringum 50 á dag líkt og áformað er, það tæki áratugi. Það er engin samstaða um slíkt og ætti ekki að vera. Það er augljóst að skaðinn af því verður margfaldur samanborið við áhlaup á heilbrigðiskerfið, með eða án ráðstafana til að bregðast við því. Við höfum öll rétt á að lifa þessu eina lífi sem við fáum, burtséð frá rekstrarvanda einstakra ríkisstofnana. Ég kalla eftir því að ráðherrar gangist tafarlaust við hlutverki sínu sem leiðtogar, hætti öllum almennum sóttvarnaraðgerðum, geri viðeigandi ráðstafanir í heilbrigðiskerfinu og leyfi okkur að halda áfram með lífið. Höfundur er atvinnulaus flugmaður. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Faraldur kórónuveiru (COVID-19) Mest lesið Um ópið sem heimurinn ekki heyrir Reham Khaled Skoðun Talaðu núna, talaðu! Bolli Pétur Bollason Skoðun Skólabærinn Garðabær: Við mælum árangur og gerum stöðugt betur Almar Guðmundsson,Sigríður Hulda Jónsdóttir Skoðun 30 by 30 - Gefum lífi á jörð smá séns Rósa Líf Darradóttir Skoðun Umbóta á námi fanga enn beðið Guðmundur Ingi Þóroddsson Skoðun Stóra spurningin sem fjárlögin svara ekki Sandra B. Franks Skoðun Seðlabankastjóri rannsakar sjálfan sig Einar Steingrímsson Skoðun Fæðingarhríðir fjórðu iðnbyltingarinnar: Til fjármálafyrirtækja Klara Nótt Egilson Skoðun Skuggaráðherra ríkisstjórnarinnar Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun Námsmat og Matsferill – Tækifæri til umbóta í skólastarfi Sigurbjörg Róbertsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Siglt gegn þjóðarmorði Cyma Farah,Sólveig Ásta Sigurðardóttir skrifar Skoðun Um ópið sem heimurinn ekki heyrir Reham Khaled skrifar Skoðun 30 by 30 - Gefum lífi á jörð smá séns Rósa Líf Darradóttir skrifar Skoðun Hærri greiðslur í fæðingarorlofi Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Skólabærinn Garðabær: Við mælum árangur og gerum stöðugt betur Almar Guðmundsson,Sigríður Hulda Jónsdóttir skrifar Skoðun Stóra spurningin sem fjárlögin svara ekki Sandra B. Franks skrifar Skoðun Námsmat og Matsferill – Tækifæri til umbóta í skólastarfi Sigurbjörg Róbertsdóttir skrifar Skoðun Tími til aðgerða - loftslags- og umhverfismál sett á dagskrá Jóna Þórey Pétursdóttir skrifar Skoðun Setjum á okkur súrefnisgrímuna áður en við björgum heiminum. Nú þarf hinn þögli meirihluti að láta í sér heyra Steindór Þórarinsson skrifar Skoðun Sterkt skólasamfélag á Akureyri, sameiginleg ábyrgð og framtíðarsýn Heimir Örn Árnason skrifar Skoðun Fæðingarhríðir fjórðu iðnbyltingarinnar: Til fjármálafyrirtækja Klara Nótt Egilson skrifar Skoðun „AMOC straumurinn", enn ein heimsendaspáin... Valgerður Árnadóttir skrifar Skoðun Talaðu núna, talaðu! Bolli Pétur Bollason skrifar Skoðun Seðlabankastjóri rannsakar sjálfan sig Einar Steingrímsson skrifar Skoðun Skuggaráðherra ríkisstjórnarinnar Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Óttinn selur Davíð Bergmann skrifar Skoðun Börn með fjölþættan vanda – horft til framtíðar Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Umbóta á námi fanga enn beðið Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Þegar fjórða valdið sefur – og gamla tuggan lifir Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Erfðir og endurframleiðsla félagslegra vandamála milli kynslóða Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Opið bréf til utanríkisráðherra og alþingismanna: Farbann á hermenn sem taka þátt í þjóðarmorði Helen Ólafsdóttir skrifar Skoðun Raddir, sýnir og aðrar óhefðbundnar skynjanir Svava Arnardóttir skrifar Skoðun Er ég eins og ég er? - Svar við pistli heilbrigðisráðherra Eldur Smári Kristinsson skrifar Skoðun Eftir höfðinu dansa limirnir Hallfríður Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Sýklasótt – tími og þekking skiptir máli Alma Möller skrifar Skoðun Frá upplausn til uppbyggingar Þór Pálsson skrifar Skoðun Hagsmunir sveitanna í vasa heildsala Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Verið að vinna sér í haginn Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Ég er eins og ég er – um heilbrigðisþjónustu við trans fólk Alma D. Möller skrifar Skoðun Óvelkomnar alls staðar Kristín Davíðsdóttir skrifar Sjá meira
Eftir 20 mánuði af því að „hlusta á sérfræðingana“ erum við komin aftur á byrjunarreit. Ein illa rekin ríkisstofnun sem ræður ekki við verkefni sín kallar eftir víðtækum frelssisskerðingum sem hola samfélagið að innan og ráðherrarnir bregðast við kallinu. Það virðist enginn sérstakur ágreiningur um frelsismál vera á milli Vinstri grænna og ráðherra Sjálfstæðisflokksins, frelsi einstaklingsins og mannréttindi ná ekki lengra en hið opinbera ákveður að sé farsælt fyrir heildina. Ég velti fyrir mér hvort ég sé að misskilja grunngildi flokksins eða hvort ákveðnum einstaklingum liggi svo ofboðslega á að halda í ráðherrastól að tilgangurinn helgi meðalið. Helsti „sérfræðingur“ stjórnvalda segist sjá ljós við enda ganganna. Það eru bóluefni sem nú þegar er búið að gefa 90% landsmanna yfir 12 ára aldri tvisvar sinnum. Eftir að hafa haft rangt fyrir sér um það áður þá segir hann að nú eftir þriðja skiptið komi hjarðónæmið, það segi rannsókn frá Ísrael. Ekki fylgir þó sögunni að 2-3 mánuðir eru síðan þriðji skammturinn var gefinn þar og því engar forsendur til að ætla að vörnin endist neitt lengur en eftir fyrri skammta, sem fjarar út á 3-6 mánuðum. Enn fremur þá virðast Ísraelsmenn ekki sérlega bjartsýnir á hjarðónæmið sjálfir enda undirbúa þeir nú að gefa fjórða skammtinn. Það ætti því að vera öllum ljóst að það sé mjög loðið að ætla þriðja skammtinum að leysa vanda heilbrigðiskerfisins. Ég velti fyrir mér afhverju ráðherrarnir halda það, hafa þeir ekki kynnt sér málið? Treysta þeir í blindni á embættismann sem ítrekað hefur sýnt að hann fari ekki alltaf með rétt mál? Þegar faraldurinn hófst fyrir nær 2 árum ákvað sóttvarnarlæknir Svía að fara aðra leið en flestir kollegar hans á Vesturlöndum. Hann taldi að við faraldrinum væri engin töfralausn og að fyrr eða síðar smitast flestir eða allir sama hvað er gert. Tilraunir til að fresta því myndu valda mun meiri samfélagslegum skaða en að undirbúa bara heilbrigðiskerfið undir baráttuna og reyna eftir bestu getu að vernda áhættuhópa. Hann hlaut mikla gagnrýni fyrir það í fjölmiðlum en stóð engu að síður fastur á sínu og sagði að stigin skyldu talin að leikslokum. Í dag er raunin sú að þrátt fyrir nær engar aðgerðir er faraldurinn ekkert samfélagslegt vandamál í Svíþjóð, lífið þar er eðlilegt. Þrátt fyrir að margir hafi veikst illa þar er heildardánartíðni í Svíþjóð á pari við fyrri ár og enn fremur nú orðin lægri en í Danmörku. Nú má túlka það á ýmsa vegu en ein túlkunin er sú, líkt og sumir spáðu, að aðgerðir í Danmörku hafi nú dregið fleiri til dauða en faraldurinn í Svíþjóð. Það má velta fyrir sér hvort hið sama verði upp á teningnum á Íslandi fyrr eða síðar. Fjöldi fylkja í Bandaríkjunum hafa ákveðið að fara sömu leið en Flórída aflétti fyrst fylkja öllum almennum aðgerðum fyrir rúmu ári síðan. Í dag er smittíðni þar ein sú lægsta í Bandaríkjunum og lífið eðlilegt. Það hljóta margir að spyrja sig nú hvenær þetta ástand muni enda, sérstaklega við sem skiljum að þriðja sprautan verður ekki töfralausnin sem ráðherrarnir treysta á. Það getur hver maður reiknað hve lengi þjóðin verður að ná hjarðónæmi ef yfirvöldum tekst að halda smitum í kringum 50 á dag líkt og áformað er, það tæki áratugi. Það er engin samstaða um slíkt og ætti ekki að vera. Það er augljóst að skaðinn af því verður margfaldur samanborið við áhlaup á heilbrigðiskerfið, með eða án ráðstafana til að bregðast við því. Við höfum öll rétt á að lifa þessu eina lífi sem við fáum, burtséð frá rekstrarvanda einstakra ríkisstofnana. Ég kalla eftir því að ráðherrar gangist tafarlaust við hlutverki sínu sem leiðtogar, hætti öllum almennum sóttvarnaraðgerðum, geri viðeigandi ráðstafanir í heilbrigðiskerfinu og leyfi okkur að halda áfram með lífið. Höfundur er atvinnulaus flugmaður.
Skólabærinn Garðabær: Við mælum árangur og gerum stöðugt betur Almar Guðmundsson,Sigríður Hulda Jónsdóttir Skoðun
Skoðun Skólabærinn Garðabær: Við mælum árangur og gerum stöðugt betur Almar Guðmundsson,Sigríður Hulda Jónsdóttir skrifar
Skoðun Námsmat og Matsferill – Tækifæri til umbóta í skólastarfi Sigurbjörg Róbertsdóttir skrifar
Skoðun Tími til aðgerða - loftslags- og umhverfismál sett á dagskrá Jóna Þórey Pétursdóttir skrifar
Skoðun Setjum á okkur súrefnisgrímuna áður en við björgum heiminum. Nú þarf hinn þögli meirihluti að láta í sér heyra Steindór Þórarinsson skrifar
Skoðun Sterkt skólasamfélag á Akureyri, sameiginleg ábyrgð og framtíðarsýn Heimir Örn Árnason skrifar
Skoðun Fæðingarhríðir fjórðu iðnbyltingarinnar: Til fjármálafyrirtækja Klara Nótt Egilson skrifar
Skoðun Erfðir og endurframleiðsla félagslegra vandamála milli kynslóða Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar
Skoðun Opið bréf til utanríkisráðherra og alþingismanna: Farbann á hermenn sem taka þátt í þjóðarmorði Helen Ólafsdóttir skrifar
Skólabærinn Garðabær: Við mælum árangur og gerum stöðugt betur Almar Guðmundsson,Sigríður Hulda Jónsdóttir Skoðun