Illa fyrirkallaðir almannaþjónar Frosti Logason skrifar 21. maí 2015 07:00 Myndbandið af geðstirðu leðurmótorhjólalöggunni sem birtist á Facebook í vikunni vakti hjá mér margs konar hugrenningatengsl. Margir gagnrýndu framferðið enda þykja umrædd vinnubrögð ekki vera lögreglunni til sóma. Atburðurinn minnti mig á atvik sem ég lenti í skömmu eftir að ég fékk bílpróf og þeystist um götur Reykjavíkur, óslípaður og reynslulaus. Ég var að keyra niður Ártúnsbrekkuna þegar ég sá skrýtinn lögreglubíl aka samhliða mér og ökumaður hans gaf mér merki um að ég ætti að nema staðar. Um var að ræða VW Caddy lögreglubíl með einungis tveimur sætum og svona hundahúsi að aftan. Lögregluhundur í umferðareftirliti. Þegar ég hafði lagt bílnum kom lögregluþjónninn að mér í miklu uppnámi. Ég tók eftir að yfir bláu lögregluskyrtunni klæddist hann flíspeysu og ég sá ekki betur en hún væri merkt raftækjaversluninni Elko. Þegar ég skrúfaði niður rúðuna frussaði maðurinn yfir mig spurningunni hvort ég vissi á hvaða hraða ég æki þarna í brekkunni. Því næst öskraði hann að þetta væri örugglega kolólöglegur hraði þar sem hann hefði sjálfur verið á hámarkshraða en samt ekki náð að halda í við mig. Hann tók niður nafn, kennitölu og símanúmer og sagðist ætla að fara með sinn bíl niður á Reykjavíkurflugvöll þar sem hann yrði mældur í sérstökum flugmæli. Þannig kæmist hann að því hversu hratt ég hefði ekið og mér yrði svo send viðeigandi sekt eftir því. Allt mjög eðlilegt eða þannig. Ég heyrði aldrei neitt frá lögregluembættinu og ég fékk enga sekt vegna málsins. Ég áttaði mig á því að þarna hefði sennilega verið um að ræða samviskusaman löggæslumann á frívakt sem hefði tekið málin í sínar hendur þegar honum misbauð framferði ungs ökumanns á götum borgarinnar. Það var allt í senn traustvekjandi og óhugnanleg tilhugsun. Þakklátastur var ég þó fyrir að hann skyldi hreinlega ekki æla yfir mig eins og virðist vera orðin lenska hjá kjörnum fulltrúum á Alþingi í dag. Sennilega hefði enginn verið bættari eftir það. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Alþingi Frosti Logason Mest lesið Við höfum ekki efni á norsku leiðinni Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Fólkið sem gleymdist í Grindavík Bryndís Gunnlaugsdóttir Skoðun Hver er viðskiptalegur ávinningur af EES-samningnum? Sigurbjörn Svavarsson Skoðun Opið bréf til hæstvirts innviðaráðherra, Eyjólfs Ármannssonar, um íslensku og ábyrgð Nichole Leigh Mosty Skoðun Ríkisstjórn sem skeytir engu Diljá Matthíasardóttir Skoðun Elsku ASÍ, bara… Nei Sunna Arnardóttir Skoðun Styðjum þá sem bjarga okkur Jens Garðar Helgason Skoðun Rússar pyntuðu og myrtu úkraínsku blaðakonuna Viktoriiu Roshchyna Erlingur Erlingsson Skoðun Gigtarmaí 2025 – Stuðlum að forvörnum, fræðslu og vitundarvakningu Hrönn Stefánsdóttir Skoðun Áskorun til ráðherra mennta- og barnamála og ráðherra menningarmála Anna Klara Georgsdóttir Skoðun
Myndbandið af geðstirðu leðurmótorhjólalöggunni sem birtist á Facebook í vikunni vakti hjá mér margs konar hugrenningatengsl. Margir gagnrýndu framferðið enda þykja umrædd vinnubrögð ekki vera lögreglunni til sóma. Atburðurinn minnti mig á atvik sem ég lenti í skömmu eftir að ég fékk bílpróf og þeystist um götur Reykjavíkur, óslípaður og reynslulaus. Ég var að keyra niður Ártúnsbrekkuna þegar ég sá skrýtinn lögreglubíl aka samhliða mér og ökumaður hans gaf mér merki um að ég ætti að nema staðar. Um var að ræða VW Caddy lögreglubíl með einungis tveimur sætum og svona hundahúsi að aftan. Lögregluhundur í umferðareftirliti. Þegar ég hafði lagt bílnum kom lögregluþjónninn að mér í miklu uppnámi. Ég tók eftir að yfir bláu lögregluskyrtunni klæddist hann flíspeysu og ég sá ekki betur en hún væri merkt raftækjaversluninni Elko. Þegar ég skrúfaði niður rúðuna frussaði maðurinn yfir mig spurningunni hvort ég vissi á hvaða hraða ég æki þarna í brekkunni. Því næst öskraði hann að þetta væri örugglega kolólöglegur hraði þar sem hann hefði sjálfur verið á hámarkshraða en samt ekki náð að halda í við mig. Hann tók niður nafn, kennitölu og símanúmer og sagðist ætla að fara með sinn bíl niður á Reykjavíkurflugvöll þar sem hann yrði mældur í sérstökum flugmæli. Þannig kæmist hann að því hversu hratt ég hefði ekið og mér yrði svo send viðeigandi sekt eftir því. Allt mjög eðlilegt eða þannig. Ég heyrði aldrei neitt frá lögregluembættinu og ég fékk enga sekt vegna málsins. Ég áttaði mig á því að þarna hefði sennilega verið um að ræða samviskusaman löggæslumann á frívakt sem hefði tekið málin í sínar hendur þegar honum misbauð framferði ungs ökumanns á götum borgarinnar. Það var allt í senn traustvekjandi og óhugnanleg tilhugsun. Þakklátastur var ég þó fyrir að hann skyldi hreinlega ekki æla yfir mig eins og virðist vera orðin lenska hjá kjörnum fulltrúum á Alþingi í dag. Sennilega hefði enginn verið bættari eftir það.
Opið bréf til hæstvirts innviðaráðherra, Eyjólfs Ármannssonar, um íslensku og ábyrgð Nichole Leigh Mosty Skoðun
Áskorun til ráðherra mennta- og barnamála og ráðherra menningarmála Anna Klara Georgsdóttir Skoðun
Opið bréf til hæstvirts innviðaráðherra, Eyjólfs Ármannssonar, um íslensku og ábyrgð Nichole Leigh Mosty Skoðun
Áskorun til ráðherra mennta- og barnamála og ráðherra menningarmála Anna Klara Georgsdóttir Skoðun