Fátækt íslenskra barna Hlynur Már Vilhjálmsson skrifar 23. ágúst 2020 16:00 Samkvæmt skýrslu sem UNICEF gaf út í janúar 2016 eru 9.1% eða rúmlega 6 þúsund íslensk börn í fátækt í dag. Í annarri skýrslu sem félagsfræðingurinn Kolbeinn Stefánsson gaf út í kjölfarið kom fram að á milli 10-15% íslenskra barna líði fátækt. Skýrsla UNICEF er því hófleg í samanburði en báðar skýrslur sýna fram á skelfilega stöðu barna á Íslandi. Mig langar að segja nokkur orð um samhengið við stöðu fátæktar íslenskra barna eins og það lítur út fyrir mér. Á mynd má sjá mynd af ríkisstjórninni. Ég er einn stofnenda Félags fósturbarna. Í sumar var haft samband við okkur frá Landssambandi ungmennafélaga þar sem okkur var boðið að sækja um aðild að sambandinu. Landssambandið hefur það markmið að standa vörð um hagsmuni ungs fólks á Íslandi. Bréfið var undirritað af formanni sambandsins, Uni nokkurri Hildardóttur. Aðsend Una sú er einnig varaþingmaður Vinstri grænna og tók sjálf þátt í atkvæðagreiðslu síðasta haust þar sem hún og aðrir í ríkisstjórninni höfnuðu tillögu um að hækka kjör öryrkja og eldri borgara. Fátækt þessara hópa heldur því áfram m.a. á vegum formanns ungmennasambandsins sem hefur það markmið að "standa vörð" um hagsmuni fólks. Þegar ég leitaði til Unu, sem einnig er formaður mannréttinda- og lýðræðisráðs Mosfellsbæjar vegna annars ótengds máls, máls Erlings Smith sem þó nokkur umfjöllun hefur verið í fjölmiðlum undanfarið ár, biðu mín engin svör. Staðan er semsé sú að fátækt á Íslandi, þ.m.t. fátækt barna, er haldin uppi af pólitískri ákvörðun Vinstri grænna og Sjálfstæðisflokksins. Eina ástæðan fyrir því að staðan er svona er af því að við alþýðan leyfum þessum eiginhagsmunaaðilum að stjórna ferðinni í þessum málum á Íslandi. Þeirra slagorð er að fátækt alþýðunnar sé nauðsynleg svo að spillt valdastéttin geti grætt meira og styrkt valdastöðu sína gagnvart alþýðunni í krafti peninganna. Markmið Félags fósturbarna er að bæta stöðu fósturbarna á Íslandi. Að mínu mati er stór partur af hagsmunastöðu fósturbarna, núverandi og uppkomnum, tengdur fjárhagslegu öryggi okkar til þeirrar velferðar og tækifæra sem við eigum skilið, á unga aldri jafnt sem á fullorðinsárum okkar eftir fóstur. Með það og annað ofantalið í huga mun ég leggja fram formlega vantrauststillögu á Uni Hildardóttur sem formann Landssambands ungmennafélaga. Hún hefur brugðist trausti landsmanna og ber því að vekja úr formennsku mikilvægra innviða kerfisins sem viðkemur hagsmunum barna. Ekki er ásættanlegt að vera leiðandi í sköpun vandamálanna sem maður er ráðinn til að leysa. Síðast en ekki síst vill ég biðja þig, kæri lesandi, um að styrkja okkar félag sem er að hefja formleg störf og auglýsingaherferð til að kynna sig nú í byrjun september, þar sem lögð verður áhersla á að heyra frá sem flestu fólki með reynslu af fósturkerfinu sem börn. Félagið er óhagnaðardrifið og vanfjármagnað og er háð styrkjum úr samfélaginu til þess að sinna störfum sínum til markmiða sinna. Meðal verkefna verður samvinna við önnur félög á borð við Félag fósturforeldra, Sálfræðingafélag Íslands, UNICEF og fl. Sigur okkar felst í breiðri samstöðu okkar. Í samfélaginu liggur fjöldi fólks með gnístandi sársaukareynslu úr fósturkerfinu sem hefur ekki fengið bót meina sinna og á sér enga talsmenn. Það ætti að vera markmið okkar allra í íslensku samfélagi að lina sársauka náungans, taka utan um þessa einstaklinga og veita þeim þá virðingu, ást og réttindi sem þeir eiga svo sannarlega skilið. Enginn er betur til þess fallinn að gera bragarbót á sínu samfélagi en sá sem situr neðst í ólýðræðislegu valdaskipulagi þess, hinn venjulegi, fátæki, reynsluhokni og valdalausi alþýðuborgari. Það ert þú og ég. Stöndum saman til sigurs. Upplýsingar um styrktarreikning félagsins má finna á fosturborn.is/styrkir. Höfundur er stjórnarformaður Félags fósturbarna. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Börn og uppeldi Fjölskyldumál Félagsmál Mest lesið Það er verið að hafa okkur að fíflum. Davíð Bergmann Skoðun Að búa til steind getur haft skelfilegar afleiðingar! Elínrós Erlingsdóttir Skoðun Fréttir DV Vilhjálmur H. Vilhjálmsson Skoðun Útboð á Fjarðarheiðargöngum Hildur Þórisdóttir Skoðun Svikin loforð gagnvart börnum? Hildur Rós Guðbjargardóttir Skoðun Hver er ábyrgð Icelandair? Sævar Þór Jónsson Skoðun Það á ekki að vera dekur að geta sótt sér sálfræðiþjónustu Ólafía Sigurjónsdóttir Skoðun Er lýðræðislegt að senda vopn til Úkraínu? Hildur Þórðardóttir Skoðun Hvert á að fara með íslenskt þjóðfélag? Skoðun Ísland: Landið sem unga fólkið flýr Einar Jóhannes Guðnason Skoðun Skoðun Skoðun Það er verið að hafa okkur að fíflum. Davíð Bergmann skrifar Skoðun Útboð á Fjarðarheiðargöngum Hildur Þórisdóttir skrifar Skoðun Hvert á að fara með íslenskt þjóðfélag? skrifar Skoðun Svikin loforð gagnvart börnum? Hildur Rós Guðbjargardóttir skrifar Skoðun Að búa til steind getur haft skelfilegar afleiðingar! Elínrós Erlingsdóttir skrifar Skoðun Hvar eru sálfræðingarnir? Pétur Maack Þorsteinsson skrifar Skoðun Íslenska er ekki eina málið Lilja Magnúsdóttir skrifar Skoðun Hvar er grunnskólinn? Kristján Hrafn Guðmundsson skrifar Skoðun Er lýðræðislegt að senda vopn til Úkraínu? Hildur Þórðardóttir skrifar Skoðun Það á ekki að vera dekur að geta sótt sér sálfræðiþjónustu Ólafía Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Um bókun 35, EES samninginn, Evrópusambandið og Bretland Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Húsnæði fyrir fólk, ekki fjárfesta Gísli Rafn Ólafsson skrifar Skoðun Dauði vefsíðunnar eins og við þekkjum hana Kristján Már Hauksson skrifar Skoðun Loftslag eða lífskjör: bæði betra Björn Brynjúlfur Björnsson skrifar Skoðun Virkjum lýðræðið Jódís Skúladóttir skrifar Skoðun Ráðstefna um þjóðarátak í húsnæðismálum Ámundi Loftsson skrifar Skoðun Íslenski skorturinn Björg Eva Erlendsdóttir skrifar Skoðun Ofhugsanir: orsök & afleiðing Sara Pálsdóttir skrifar Skoðun Ísland: Landið sem unga fólkið flykkist til Kristófer Már Maronsson skrifar Skoðun Öldrunarþjónustan – tækifæri og áskoranir Sandra B. Franks skrifar Skoðun ChatGPT um íslenska húsnæðismarkaðinn Yngvi Ómar Sighvatsson skrifar Skoðun Milljónir úr launaumslögum til vopnakaupa Ástþór Magnússon skrifar Skoðun Í orði en ekki á borði - stuðningur Íslands við Úkraínu Erlingur Erlingsson skrifar Skoðun Hvað lærum við af hinum sem er ósammála? Samtal um loftslagsmál Haukur Logi Jóhannsson skrifar Skoðun Fatlað fólk á Íslandi Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Tölum um það sem er í boði fyrir ungt fólk Bjarney Rún Haraldsdóttir,Eva Rós Ólafsdóttir skrifar Skoðun Hver er ábyrgð Icelandair? Sævar Þór Jónsson skrifar Skoðun Gervigreindin og atvinnulífið Þorsteinn Siglaugsson skrifar Skoðun Eiga íbúðir að vera heimili fólks eða fjárfestingarkostur og munaðarvara? - Seinni hluti Magnea Marinósdóttir skrifar Skoðun Það sem við vökvum, það vex: Taktu stjórn á algóritma samfélagsmiðla og huga þínum Steindór Þórarinsson skrifar Sjá meira
Samkvæmt skýrslu sem UNICEF gaf út í janúar 2016 eru 9.1% eða rúmlega 6 þúsund íslensk börn í fátækt í dag. Í annarri skýrslu sem félagsfræðingurinn Kolbeinn Stefánsson gaf út í kjölfarið kom fram að á milli 10-15% íslenskra barna líði fátækt. Skýrsla UNICEF er því hófleg í samanburði en báðar skýrslur sýna fram á skelfilega stöðu barna á Íslandi. Mig langar að segja nokkur orð um samhengið við stöðu fátæktar íslenskra barna eins og það lítur út fyrir mér. Á mynd má sjá mynd af ríkisstjórninni. Ég er einn stofnenda Félags fósturbarna. Í sumar var haft samband við okkur frá Landssambandi ungmennafélaga þar sem okkur var boðið að sækja um aðild að sambandinu. Landssambandið hefur það markmið að standa vörð um hagsmuni ungs fólks á Íslandi. Bréfið var undirritað af formanni sambandsins, Uni nokkurri Hildardóttur. Aðsend Una sú er einnig varaþingmaður Vinstri grænna og tók sjálf þátt í atkvæðagreiðslu síðasta haust þar sem hún og aðrir í ríkisstjórninni höfnuðu tillögu um að hækka kjör öryrkja og eldri borgara. Fátækt þessara hópa heldur því áfram m.a. á vegum formanns ungmennasambandsins sem hefur það markmið að "standa vörð" um hagsmuni fólks. Þegar ég leitaði til Unu, sem einnig er formaður mannréttinda- og lýðræðisráðs Mosfellsbæjar vegna annars ótengds máls, máls Erlings Smith sem þó nokkur umfjöllun hefur verið í fjölmiðlum undanfarið ár, biðu mín engin svör. Staðan er semsé sú að fátækt á Íslandi, þ.m.t. fátækt barna, er haldin uppi af pólitískri ákvörðun Vinstri grænna og Sjálfstæðisflokksins. Eina ástæðan fyrir því að staðan er svona er af því að við alþýðan leyfum þessum eiginhagsmunaaðilum að stjórna ferðinni í þessum málum á Íslandi. Þeirra slagorð er að fátækt alþýðunnar sé nauðsynleg svo að spillt valdastéttin geti grætt meira og styrkt valdastöðu sína gagnvart alþýðunni í krafti peninganna. Markmið Félags fósturbarna er að bæta stöðu fósturbarna á Íslandi. Að mínu mati er stór partur af hagsmunastöðu fósturbarna, núverandi og uppkomnum, tengdur fjárhagslegu öryggi okkar til þeirrar velferðar og tækifæra sem við eigum skilið, á unga aldri jafnt sem á fullorðinsárum okkar eftir fóstur. Með það og annað ofantalið í huga mun ég leggja fram formlega vantrauststillögu á Uni Hildardóttur sem formann Landssambands ungmennafélaga. Hún hefur brugðist trausti landsmanna og ber því að vekja úr formennsku mikilvægra innviða kerfisins sem viðkemur hagsmunum barna. Ekki er ásættanlegt að vera leiðandi í sköpun vandamálanna sem maður er ráðinn til að leysa. Síðast en ekki síst vill ég biðja þig, kæri lesandi, um að styrkja okkar félag sem er að hefja formleg störf og auglýsingaherferð til að kynna sig nú í byrjun september, þar sem lögð verður áhersla á að heyra frá sem flestu fólki með reynslu af fósturkerfinu sem börn. Félagið er óhagnaðardrifið og vanfjármagnað og er háð styrkjum úr samfélaginu til þess að sinna störfum sínum til markmiða sinna. Meðal verkefna verður samvinna við önnur félög á borð við Félag fósturforeldra, Sálfræðingafélag Íslands, UNICEF og fl. Sigur okkar felst í breiðri samstöðu okkar. Í samfélaginu liggur fjöldi fólks með gnístandi sársaukareynslu úr fósturkerfinu sem hefur ekki fengið bót meina sinna og á sér enga talsmenn. Það ætti að vera markmið okkar allra í íslensku samfélagi að lina sársauka náungans, taka utan um þessa einstaklinga og veita þeim þá virðingu, ást og réttindi sem þeir eiga svo sannarlega skilið. Enginn er betur til þess fallinn að gera bragarbót á sínu samfélagi en sá sem situr neðst í ólýðræðislegu valdaskipulagi þess, hinn venjulegi, fátæki, reynsluhokni og valdalausi alþýðuborgari. Það ert þú og ég. Stöndum saman til sigurs. Upplýsingar um styrktarreikning félagsins má finna á fosturborn.is/styrkir. Höfundur er stjórnarformaður Félags fósturbarna.
Skoðun Hvað lærum við af hinum sem er ósammála? Samtal um loftslagsmál Haukur Logi Jóhannsson skrifar
Skoðun Tölum um það sem er í boði fyrir ungt fólk Bjarney Rún Haraldsdóttir,Eva Rós Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Eiga íbúðir að vera heimili fólks eða fjárfestingarkostur og munaðarvara? - Seinni hluti Magnea Marinósdóttir skrifar
Skoðun Það sem við vökvum, það vex: Taktu stjórn á algóritma samfélagsmiðla og huga þínum Steindór Þórarinsson skrifar