Ríkisstjórnin drepur þjóðfélagið í dróma út af 100 heilbrigðum sjúklingum Ole Anton Bieltvedt skrifar 21. ágúst 2020 13:00 Eins og flestir vita, kom 1. bylgjan af COVID-19 upp, hér og í Vestur Evrópu, í vor, og grasseraði hún með miklum þunga í apríl-maí. Veiran var svo mögnuð, í þessari 1. bylgju, að fjölmargir sjúklingar létust, einkum þeir, sem eldri voru. Nokkuð sló svo á veiruna í sumar, m.a. vegna aðgerða stjórnvalda, en líka út af því, að náttúran og öll fyrirbrigði hennar eru síbreytileg, þannig, að, þegar 2. bylgja veirunnar blossar nú aftur upp, gerist það með miklu veikari hætti, en í 1. bylgu; veiran, í öllum sínum afbrigðum, er greinilega orðin miklu veikari; varla svipur hjá sjón. Guði sé lof. Þegar dauðsföll af völdum COVID-19 eru skoðuð, nú í 2. bylgju, og síðasta staða tekin, 16. ágúst, þá lítur dæmið svona út hér og í okkar helztu nágrannalöndum: Ísland: Hér hefur enginn dáið frá 19. apríl, en 17. marz til 19. apríl létust 10. Enginn eftir það. 0 í 2. bylgju. Noregur: 16. ágúst lézt enginn. 0. Svíþjóð: 16. ágúst lézt enginn. 0. Danmörk: 16. ágúst lézt enginn. 0. Þýzkaland: 16. ágúst lézt enginn. 0. Bretland: 16. ágúst lézt 1. Í öllum þessum löndum létust tugir og hundruð manna á dag, meira að segja yfir þúsund í Bretlandi, í 1. bylgunni, í apríl- maí. Hér á Íslandi hafa um 100 manns verið smitaðir síðustu daga og vikur, þannig, að þeir ættu að vera veikir, en þeir eru það ekki. Flestir eru heilbrigðir, þó að þeir ættu að vera sjúkir. Hinir smituðu finna vart eða ekki fyrir sjúkdómseinkennum. Þegar þetta er ritað, er einn á sjúkrahúsi vegna COVID-19, hér á Íslandi, en enginn í gjörgæzlu. Í huga undirritaðs er það með ólíkindum, að þríeykið og ríkisstjórnin skulu bregðast eins við 2. bylgju og þeirri fyrstu. Og, nú, jafnvel taka enn dýpra í árinni á ýmsan hátt. Þetta eru gjörólíkir faraldrar, sem eiga nafnið eitt sameiginlegt, en eru í eðli og styrk nánast eins og svart og hvítt. Því er fyrir undirrituðum glórulaust, að bregaðst eins við þeim báðum, þar sem aðgerðirnar, sem beitt er, eru mjög íþyngjandi fyrir alla og stórskaðlegar fyrir fólkið í landinu; almenning, lífshætti fólks og frelsi svo og atvinnulífið. Svíar mynda með sér háþróað samfélag, og eru vísindi og þekking þar á háu stigi. Þegar 1. bylgja fór af stað, í marz, sagði sóttvarnarlæknir Svía, Anders Tegnell, að það væri ekki til nein raunveruleg vörn við þessari nýju veiru, nema hjarðsmit og hjarðónæmi; náttúrulegt viðnám og mótefni við veirunni. Var hans stefna sú, að aðallega skyldi einangra og verja eldri borgara, sem þyldu veiruna ver og væru í meiri hættu, en, að öðru leyti, skyldi beita hóflegum einangrunar- og varnar aðgerðum, sem leyfðu skipulega útbreiðslu smits, einkum meðal yngra fólks, sem veiran bitnaði síður á, þannig, að unnt yrði, smám saman, að byggja upp hjarðónæmi. Stefan Löfven, forsætisráðherra Svía, sagði, að vernd og viðnám snérist um almenna skynsemi; við treystum hver öðrum til að auka hreinlæti og gæta okkar, eftir föngum, til að forðast of öra útbreiðlsu, sérstaklega til þeirra, sem veikastir eru fyrir veirunni, en, að öðru leyti, viljum við halda í okkar daglega líf, eftir föngum, ekki sízt til að tryggja störf, atvinnulífið, hina efnahagslegu hlið samfélagsins; almenna velferð og framtíðaröryggi. Það virðist ljóst, eftir á að hyggja, að þessi nálgun Svía, gagnvart 1. bylgjunni, hafi ekki að öllu leyti verið rétt, en þar hafa farizt um 5.700 manns af veirunni, eða 57 á hverja 100.000, á sama tíma og þessi tala hér er 3 á 100.000 og t.a.m. í Þýzkalandi 11 á 100.000. Það breytir, hins vegar, ekki því, að það er valkostur, sem skoða verður af fullri alvöru og það í hvelli, hvort aðferð Svía sé ekki eina og rétta aðferðin nú í 2. bylgjunni, þegar styrkur veirunnar hefur veikst með afgerandi hætti, flestir veikjast ekki lengur af henni og enginn er að deyja. Undirritaður er vitaskuld leikmaður, en hann telur, að baráttan við COVID-19 bylgju 2 snúist ekki bara um vísindi, heldur almenna skynsemi of vel grundaða pólitíska stjórnun. Mitt mat er, að ríkisstjórn eigi nú að losa um höft og hömlur vegna 2. bylgju COVID-19, þannig, að strax verði skref tekið til baka í það horf, sem var, svo verði létt á skref fyrir skref í samræmi við þróun bylgju 2, þannig, að hjarðónæmi aukist, smán saman, þar til að bóluefni kemur eða endanleg vernd fæst með hjarðónæmi. Í öllu falli ætti að taka Norðurlönd og Þýzkaland samstundis aftur af skimunarlistanum og bæta svo þeim löndum, þar sem dauðsföll eru komin niður á núll - en það er fyrir mér skýrasta dæmið um styrk og hættuna af veirunni – á frílistann, eftir því, sem mál þróast. Höfundur er alþjóðlegur kaupsýslumaður og stjórnmálarýnir. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ole Anton Bieltvedt Faraldur kórónuveiru (COVID-19) Mest lesið Opið bréf til Miðflokksmanna Snorri Másson Skoðun Opnum Tröllaskagann Helgi Jóhannsson Skoðun Landbúnaðarrúnk Hlédís Sveinsdóttir Skoðun Henti Íslandi undir strætisvagninn Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Eru Bændasamtökin á móti valdeflingu bænda? Ólafur Stephensen Skoðun Jesús who? Atli Þórðarson Skoðun Er lægsta verðið alltaf hagstæðast? Karen Ósk Nielsen Björnsdóttir Skoðun Lesskilningur eða lesblinda??? Jóhannes Jóhannesson Skoðun Sýndu þér umhyggju – Komdu í skimun Ágúst Ingi Ágústsson Skoðun Hefur þú skoðanir? Jóhannes Óli Sveinsson Skoðun Skoðun Skoðun Lífsskoðunarfélagið Farsæld tekur upp slitinn þráð siðmenntunar Svanur Sigurbjörnsson skrifar Skoðun Ruben Amorim og sveigjanleiki – hugleiðingar sálfræðings Andri Hrafn Sigurðsson skrifar Skoðun Framtíðarsýn í samgöngumálum er mosavaxin Sigurður Páll Jónsson skrifar Skoðun Fimmta iðnbyltingin krefst svara – strax Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Hefur þú skoðanir? Jóhannes Óli Sveinsson skrifar Skoðun Er hurð bara hurð? Sölvi Breiðfjörð skrifar Skoðun Reykjavíkurmódel á kvennaári Sóley Tómasdóttir skrifar Skoðun Ekki er allt sem sýnist Valerio Gargiulo skrifar Skoðun Sýndu þér umhyggju – Komdu í skimun Ágúst Ingi Ágústsson skrifar Skoðun Eru Bændasamtökin á móti valdeflingu bænda? Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Er lægsta verðið alltaf hagstæðast? Karen Ósk Nielsen Björnsdóttir skrifar Skoðun Landbúnaðarrúnk Hlédís Sveinsdóttir skrifar Skoðun Jesús who? Atli Þórðarson skrifar Skoðun Opið bréf til Miðflokksmanna Snorri Másson skrifar Skoðun Lesskilningur eða lesblinda??? Jóhannes Jóhannesson skrifar Skoðun Henti Íslandi undir strætisvagninn Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Forvarnateymi grunnskóla – góð hugmynd sem má ekki sofna Eydís Ásbjörnsdóttir skrifar Skoðun Opnum Tröllaskagann Helgi Jóhannsson skrifar Skoðun Ávinningur af endurhæfingu – aukum lífsgæðin Ólafur H. Jóhannsson skrifar Skoðun Hefur þú heyrt þetta áður? Stefnir Húni Kristjánsson skrifar Skoðun Hringekja verðtryggingar og hárra vaxta Benedikt Gíslason skrifar Skoðun Áfram gakk – með kerfisgalla í bakpokanum Harpa Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Til þeirra sem fagna Doktornum! Kristján Freyr Halldórsson skrifar Skoðun Skuldin við úthverfin Jóhanna Dýrunn Jónsdóttir skrifar Skoðun Málgögn og gervigreind Steinþór Steingrímsson,Einar Freyr Sigurðsson,Helga Hilmisdóttir skrifar Skoðun Réttlæti hins sterka. Gildra dómarans Jörgen Ingimar Hansson skrifar Skoðun Einelti er dauðans alvara Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson skrifar Skoðun Sótt að réttindum kvenna — núna Svandís Svavarsdóttir skrifar Skoðun Afnám tilfærslu milli skattþrepa Breki Pálsson skrifar Sjá meira
Eins og flestir vita, kom 1. bylgjan af COVID-19 upp, hér og í Vestur Evrópu, í vor, og grasseraði hún með miklum þunga í apríl-maí. Veiran var svo mögnuð, í þessari 1. bylgju, að fjölmargir sjúklingar létust, einkum þeir, sem eldri voru. Nokkuð sló svo á veiruna í sumar, m.a. vegna aðgerða stjórnvalda, en líka út af því, að náttúran og öll fyrirbrigði hennar eru síbreytileg, þannig, að, þegar 2. bylgja veirunnar blossar nú aftur upp, gerist það með miklu veikari hætti, en í 1. bylgu; veiran, í öllum sínum afbrigðum, er greinilega orðin miklu veikari; varla svipur hjá sjón. Guði sé lof. Þegar dauðsföll af völdum COVID-19 eru skoðuð, nú í 2. bylgju, og síðasta staða tekin, 16. ágúst, þá lítur dæmið svona út hér og í okkar helztu nágrannalöndum: Ísland: Hér hefur enginn dáið frá 19. apríl, en 17. marz til 19. apríl létust 10. Enginn eftir það. 0 í 2. bylgju. Noregur: 16. ágúst lézt enginn. 0. Svíþjóð: 16. ágúst lézt enginn. 0. Danmörk: 16. ágúst lézt enginn. 0. Þýzkaland: 16. ágúst lézt enginn. 0. Bretland: 16. ágúst lézt 1. Í öllum þessum löndum létust tugir og hundruð manna á dag, meira að segja yfir þúsund í Bretlandi, í 1. bylgunni, í apríl- maí. Hér á Íslandi hafa um 100 manns verið smitaðir síðustu daga og vikur, þannig, að þeir ættu að vera veikir, en þeir eru það ekki. Flestir eru heilbrigðir, þó að þeir ættu að vera sjúkir. Hinir smituðu finna vart eða ekki fyrir sjúkdómseinkennum. Þegar þetta er ritað, er einn á sjúkrahúsi vegna COVID-19, hér á Íslandi, en enginn í gjörgæzlu. Í huga undirritaðs er það með ólíkindum, að þríeykið og ríkisstjórnin skulu bregðast eins við 2. bylgju og þeirri fyrstu. Og, nú, jafnvel taka enn dýpra í árinni á ýmsan hátt. Þetta eru gjörólíkir faraldrar, sem eiga nafnið eitt sameiginlegt, en eru í eðli og styrk nánast eins og svart og hvítt. Því er fyrir undirrituðum glórulaust, að bregaðst eins við þeim báðum, þar sem aðgerðirnar, sem beitt er, eru mjög íþyngjandi fyrir alla og stórskaðlegar fyrir fólkið í landinu; almenning, lífshætti fólks og frelsi svo og atvinnulífið. Svíar mynda með sér háþróað samfélag, og eru vísindi og þekking þar á háu stigi. Þegar 1. bylgja fór af stað, í marz, sagði sóttvarnarlæknir Svía, Anders Tegnell, að það væri ekki til nein raunveruleg vörn við þessari nýju veiru, nema hjarðsmit og hjarðónæmi; náttúrulegt viðnám og mótefni við veirunni. Var hans stefna sú, að aðallega skyldi einangra og verja eldri borgara, sem þyldu veiruna ver og væru í meiri hættu, en, að öðru leyti, skyldi beita hóflegum einangrunar- og varnar aðgerðum, sem leyfðu skipulega útbreiðslu smits, einkum meðal yngra fólks, sem veiran bitnaði síður á, þannig, að unnt yrði, smám saman, að byggja upp hjarðónæmi. Stefan Löfven, forsætisráðherra Svía, sagði, að vernd og viðnám snérist um almenna skynsemi; við treystum hver öðrum til að auka hreinlæti og gæta okkar, eftir föngum, til að forðast of öra útbreiðlsu, sérstaklega til þeirra, sem veikastir eru fyrir veirunni, en, að öðru leyti, viljum við halda í okkar daglega líf, eftir föngum, ekki sízt til að tryggja störf, atvinnulífið, hina efnahagslegu hlið samfélagsins; almenna velferð og framtíðaröryggi. Það virðist ljóst, eftir á að hyggja, að þessi nálgun Svía, gagnvart 1. bylgjunni, hafi ekki að öllu leyti verið rétt, en þar hafa farizt um 5.700 manns af veirunni, eða 57 á hverja 100.000, á sama tíma og þessi tala hér er 3 á 100.000 og t.a.m. í Þýzkalandi 11 á 100.000. Það breytir, hins vegar, ekki því, að það er valkostur, sem skoða verður af fullri alvöru og það í hvelli, hvort aðferð Svía sé ekki eina og rétta aðferðin nú í 2. bylgjunni, þegar styrkur veirunnar hefur veikst með afgerandi hætti, flestir veikjast ekki lengur af henni og enginn er að deyja. Undirritaður er vitaskuld leikmaður, en hann telur, að baráttan við COVID-19 bylgju 2 snúist ekki bara um vísindi, heldur almenna skynsemi of vel grundaða pólitíska stjórnun. Mitt mat er, að ríkisstjórn eigi nú að losa um höft og hömlur vegna 2. bylgju COVID-19, þannig, að strax verði skref tekið til baka í það horf, sem var, svo verði létt á skref fyrir skref í samræmi við þróun bylgju 2, þannig, að hjarðónæmi aukist, smán saman, þar til að bóluefni kemur eða endanleg vernd fæst með hjarðónæmi. Í öllu falli ætti að taka Norðurlönd og Þýzkaland samstundis aftur af skimunarlistanum og bæta svo þeim löndum, þar sem dauðsföll eru komin niður á núll - en það er fyrir mér skýrasta dæmið um styrk og hættuna af veirunni – á frílistann, eftir því, sem mál þróast. Höfundur er alþjóðlegur kaupsýslumaður og stjórnmálarýnir.
Skoðun Lífsskoðunarfélagið Farsæld tekur upp slitinn þráð siðmenntunar Svanur Sigurbjörnsson skrifar
Skoðun Málgögn og gervigreind Steinþór Steingrímsson,Einar Freyr Sigurðsson,Helga Hilmisdóttir skrifar
Skoðun Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson skrifar