Gleymt tónskáld grafið upp Jónas Sen skrifar 16. desember 2013 14:00 Rumon Gamba. Tónlist: Vincent d‘Indy: Hljómsveitarverk Geisladiskur Útg. Chandos Schola cantorum er ekki bara nafnið á íslenskum kór, heldur líka tónlistarskóla í París. Hann var stofnaður í lok 19. aldarinnar og þangað sótti margt merkisfólk menntun, eins og Erik Satie. Vincent nokkur d‘Indy var einn af stofnendum skólans. Skólinn lifir góðu lífi í dag, en sömu sögu er ekki að segja um tónsmíðar d‘Indys. Stjórnandinn Rumon Gamba ásamt Sinfóníuhljómsveit Íslands ætlar sér greinilega að breyta því. Nýlega kom út fimmti geisladiskurinn í heildarútgáfu hljómsveitarverka d‘Indys með Sinfóníunni. Þetta framtak hefur vakið nokkra athygli í tónlistarheiminum. D‘Indy var ekki endilega frumlegasta tónskáld síns tíma. En tónlist hans er engu að síður falleg, fíngerð eins og svo margt franskt. Hún er líka glæsileg, oft undir áhrifum Wagners og jafnvel Liszts. Hún á ekki skilið að gleymast. Á fimmta geisladiskinum leikur kanadíski píanóleikarinn Louis Lortie einleik í sinfóníu op. 25 sem er eins konar píanókonsert. Það þýðir að hlutverk píanóleikarans er mikilvægt, en þó ekki eins sjálfstætt og venjulega. Í píanókonsert er einleikshljóðfærið og hljómsveitin oft eins og andstæðingar sem takast á með tilheyrandi spennu. Í þessu verki er píanóið hins vegar hluti af heildinni og Lortie spilar fallega, án þess að trana sér of mikið fram. Túlkunin er lifandi en fáguð, kraftmikil en öguð. Hún er alveg eins og hún á að vera. Í það heila er geisladiskurinn hrífandi, tónlistin er full af töfrum, og hljómsveitin spilar af aðdáunarverðri fagmennsku og öryggi undir innblásinni stjórn Rumons Gamba.Niðurstaða: Fallegur flutningur á verkum eftir tónskáld sem aldrei hefði átt að gleymast. Gagnrýni Mest lesið „Það er ekkert sem læknar þetta alveg“ Lífið „En áttu ekki dóttur?“ Lífið Stjörnulífið: Tatiana og Ragnar í kastala í Frakklandi Lífið Stjörnufans og forsetar á Rauðu myllunni Lífið Ung, upprennandi og sjóðheit stjarna á lausu Lífið Verður aðalnúmer hálfleikssýningar Ofurskálarinnar Lífið Sakar rithöfunda um að vilja forðast umræðuna Menning Hneig niður í miðju lagi Tónlist Egill og Thelma eiga von á sínu öðru barni Lífið Gjaldþrot Play setur RIFF úr skorðum: „Þetta kemur á versta tíma“ Lífið Fleiri fréttir Þeir fátæku borga brúsann Auður í Bæjarbíói: Frá slaufun í standandi fagnaðarlæti Alvöru bíó en hægt brenna Eldarnir Er Lína Langsokkur woke? Kórtónleikar: Heilög naumhyggja eða heilalaust suð Barnaefni fyrir fullorðna Balta bregst bogalistin Þú heyrðir rétt: klassík getur verið skemmtileg Smashing Pumpkins pumpuðu upp stemningu – en listin varð undir hávaðanum Kynferðisleg gremja, sænskur senuþjófur og náttúruklám Ræðst framtíð grínmyndarinnar hér? Aumkunarverð endurvinnsla og ferskt framhald Áferðarfallegir en óeftirminnilegir fjórmenningar Sjá meira
Tónlist: Vincent d‘Indy: Hljómsveitarverk Geisladiskur Útg. Chandos Schola cantorum er ekki bara nafnið á íslenskum kór, heldur líka tónlistarskóla í París. Hann var stofnaður í lok 19. aldarinnar og þangað sótti margt merkisfólk menntun, eins og Erik Satie. Vincent nokkur d‘Indy var einn af stofnendum skólans. Skólinn lifir góðu lífi í dag, en sömu sögu er ekki að segja um tónsmíðar d‘Indys. Stjórnandinn Rumon Gamba ásamt Sinfóníuhljómsveit Íslands ætlar sér greinilega að breyta því. Nýlega kom út fimmti geisladiskurinn í heildarútgáfu hljómsveitarverka d‘Indys með Sinfóníunni. Þetta framtak hefur vakið nokkra athygli í tónlistarheiminum. D‘Indy var ekki endilega frumlegasta tónskáld síns tíma. En tónlist hans er engu að síður falleg, fíngerð eins og svo margt franskt. Hún er líka glæsileg, oft undir áhrifum Wagners og jafnvel Liszts. Hún á ekki skilið að gleymast. Á fimmta geisladiskinum leikur kanadíski píanóleikarinn Louis Lortie einleik í sinfóníu op. 25 sem er eins konar píanókonsert. Það þýðir að hlutverk píanóleikarans er mikilvægt, en þó ekki eins sjálfstætt og venjulega. Í píanókonsert er einleikshljóðfærið og hljómsveitin oft eins og andstæðingar sem takast á með tilheyrandi spennu. Í þessu verki er píanóið hins vegar hluti af heildinni og Lortie spilar fallega, án þess að trana sér of mikið fram. Túlkunin er lifandi en fáguð, kraftmikil en öguð. Hún er alveg eins og hún á að vera. Í það heila er geisladiskurinn hrífandi, tónlistin er full af töfrum, og hljómsveitin spilar af aðdáunarverðri fagmennsku og öryggi undir innblásinni stjórn Rumons Gamba.Niðurstaða: Fallegur flutningur á verkum eftir tónskáld sem aldrei hefði átt að gleymast.
Gagnrýni Mest lesið „Það er ekkert sem læknar þetta alveg“ Lífið „En áttu ekki dóttur?“ Lífið Stjörnulífið: Tatiana og Ragnar í kastala í Frakklandi Lífið Stjörnufans og forsetar á Rauðu myllunni Lífið Ung, upprennandi og sjóðheit stjarna á lausu Lífið Verður aðalnúmer hálfleikssýningar Ofurskálarinnar Lífið Sakar rithöfunda um að vilja forðast umræðuna Menning Hneig niður í miðju lagi Tónlist Egill og Thelma eiga von á sínu öðru barni Lífið Gjaldþrot Play setur RIFF úr skorðum: „Þetta kemur á versta tíma“ Lífið Fleiri fréttir Þeir fátæku borga brúsann Auður í Bæjarbíói: Frá slaufun í standandi fagnaðarlæti Alvöru bíó en hægt brenna Eldarnir Er Lína Langsokkur woke? Kórtónleikar: Heilög naumhyggja eða heilalaust suð Barnaefni fyrir fullorðna Balta bregst bogalistin Þú heyrðir rétt: klassík getur verið skemmtileg Smashing Pumpkins pumpuðu upp stemningu – en listin varð undir hávaðanum Kynferðisleg gremja, sænskur senuþjófur og náttúruklám Ræðst framtíð grínmyndarinnar hér? Aumkunarverð endurvinnsla og ferskt framhald Áferðarfallegir en óeftirminnilegir fjórmenningar Sjá meira