Ragnar Aðalsteinsson, lögmaður Guðjóns Skarphéðinssonar í endurupptöku Guðmundar- og Geirfinnsmálinu segir að kröfur saksóknara um að sakborningar í málinu verði sýknaður af öllu leyti komi ekki á óvart. Nú sjái fyrir endann á þekktasta sakamáli Íslandssögunnar.

„Þetta er lokapunkturinn á löngu ferli sem kemur ekki beint á óvart,“ segir Ragnar í samtali við Vísi.

Í greinargerð Davíðs Þór Björgvinssonar, setts ríkissaksóknari í Guðmundar- og Geirfinnsmálinu kemur fram að farið verði fram á Kristján Viðar Viðarsson, Sævar Marinó Ciesielski og Tryggvi Rúnar Leifsson verði sýknaðir af ákæru um að hafa orðið Guðmundi Einarssyni að bana í janúar árið 1974. Einnig er gerð krafa um að Albert Klahn Skaftason verði sýknaður af ákæru um að hafa tálmað rannsókn á broti þremenninganna með því að veita þeim liðsinni við að fjarlægja og koma líki Guðmundar fyrir í hrauninu sunnan Hafnarfjarðar 27. janúar árið 1974.

Auk þess er einnig farið fram á að Sævar Marinó Ciesielski og Guðjón Skarphéðinsson verði sýknaðir af ákæru um að hafa orðið Geirfinni Einarssyni að bana í nóvember árið 1974.

Ragnar gerir ekki ráð fyrir öðru en að þetta verði niðurstaða málsins eftir áralanga baráttu fyrir dómstólum.

„Nú fá verjendur einhvern frest til að skila inn greinargerðum, síðan verður málið munnlega flutt og dæmt. Ég veit ekki annað en að Hæstiréttur sé bundinn af dómkröfum ákæruvaldsins að þessu leyti,“ segir Ragnar.

Eins og áður segir telur Ragnar að kröfur setts ríkissaksóknar komi ekki á óvart. Eftir vinnu starfshóps Ögmundar Jónassonarum, þáverandi innanríkisráðherra, árið 2013 og endurupptökunefndar hafi alltaf betur og betur komið í ljós hvað hafi raunverulega átt sér stað.

Í greinargerð setts ríkissaksóknara segir meðal annars að greining á sönnurmati Hæstaréttar hafi á sannfærandi hátt gefið til kynna að að ýmsar þær forsendur sem Hæstiréttur gaf sér um áreiðanleika játninga einstaklinganna, hafi verið nokkuð veikar, svo sem um það hvenær játningar komu fram, hversu langt þær gengu á hverjum tímapunkti og hvenær þær voru fyrst dregnar til baka. Telur saksóknari að við sakfellingu hafi fyrst og fremst verið stuðst við þessar játningar.

Telur víst að höfðað verði skaðabótamál
Sakborningarnir sátu lengi í gæsluvarðhaldi og eða einangrun vegna málsins og segir í greinargerð ríkissaksóknara að ljóst sé að Hæstiréttur hafi ekki tekið tillit til þess að allir dómfelldu, nema Albert Klahn, sættu gríðarlega löngu gæsluvarðhaldi í einangrun, sem var allt frá ríflega einu ári og allt að ríflega tveimur árum.

Segist Ragnar ánægður með að málinu sé að ljúka en þó sé ljóst að úr því verði aldrei bætt fyrir sakborningana.

„Auðvitað verður aldrei úr þessu bætt. Þessari löngu eingangrunarvistum og fangelsisdvöl en fyrir almenning í landinu sem hefur aldrei gleymt þessu máli heldur fylgst með því allan þennan tíma þá er þetta auðvitað mikilvæg og þá held ég að þetta sé mikilvægt fyrir dómstólana líka,“ segir Ragnar.

Endurupptakan nær til fimm af sex þeirra sem hlutu dóm í málinu en ekki var fallist á endurupptöku í máli Erlu Bolladóttur. Sævar Marinó og Tryggvi Rúnar eru látnir.

Aðspurður hvort að til greina komi að krefjast skaðabóta vegna málsins segir Ragnar að það verði skoðað eftir að dómur fellur í málinu.

Finnst þér líklegt að einhver af þeim muni reyna að sækja skaðabætur?

„Það tel ég víst.“