Raforkuflutningskerfi: Þungstíga Ballerínan Magnús Rannver Rafnsson skrifar 14. apríl 2016 07:00 Kolefnisfótspor er löngu orðið staðlað hugtak í umhverfisfræðum og segir með skýrum hætti til um mælanleg áhrif tiltekinnar framkvæmdar, framleiðslu eða vöru á umhverfi sitt. Við reiknum út í þessu samhengi magn mengunarinnar sem skilin er eftir í umhverfinu og getum þannig mælt umhverfisgæði tiltekinnar vöru eða framleiðslu. Eðli málsins samkvæmt eru umhverfisgæðin meiri eftir því sem magn mengunarinnar sem ferlið getur af sér er minna. Þetta er meðal annars gagnlegt verkfæri þegar óábyrgir aðilar stíga fram með yfirlýsingar um umhverfisgæði verka sinna sem í reynd standast ekki skoðun. Nýlega kynnti Landsnet til leiks nýja gerð háspennumastra. Möstrin hafa fengið nafnið „Ballerína“ og eru kynnt sem afrakstur margra ára rannsóknar og þróunarvinnu sem kostaði mikla fjármuni, samkvæmt orðum þeirra Nils Gústavssonar og Sverris Jan Norðfjörð hjá Landsneti. Ekki hefur verið upplýst um hve miklu fjármagni varið hefur verið í þetta verkefni; við óskum hér með eindregið eftir þeim upplýsingum. Hins vegar hefur forstjórinn sjálfur tilkynnt að hér sé um að ræða „nýja kynslóð háspennumastra“ á Íslandi.Dýpstu kolefnisfótspor sem um getur Ballerínur eins og við þekkjum þær eru léttar í spori og ásýnd og svífa fyrirhafnarlaust um umhverfi sitt – leiksviðið. Það munu ballerínur Landsnets þó aldrei gera, enda einhver þyngsti klumpur af stáli sem stíga mun jörð á Íslandi, ef fer sem horfir. Sú staðreynd að klumpur þessi verði fluttur í heilu lagi frá útlöndum – svo virðist sem Landsnet ætli í alvörunni að flytja inn 30 metra löng mannvirki í heilu lagi erlendis frá – mun hvorki auka á hagkvæmni gjörningsins eða umhverfisvænleika. Þessi meinta ballerína verður svo þungstíg að hún mun skilja eftir sig í náttúrunni einhver dýpstu kolefnisfótspor sem um getur í sögu raforkuflutningskerfisins. Ekki grynnri verða sporin á hagkerfinu. Þetta er afrakstur margra ára rannsóknar og þróunarvinnu sem kostaði mikla fjármuni. Íslenskt landslag og íslensk náttúra er leiksvið, leiksviðið okkar sem við eigum saman, þ.e. síðast þegar ég vissi. Ég verð þó að viðurkenna, að með hverju misserinu sem líður og eftir því sem fundum og ráðum um íslenska náttúru fjölgar, þeim mun minna hef ég á tilfinningunni að svo sé. Ef ég væri stjórnandi ballettflokks og réði til mín fylkingu af klunnalegum ballerínum í yfirþyngd til þess að þramma og trampa um gólf leikhússins, undir því yfirskyni að um væri að ræða ballett, yrði mér gert að taka pokann minn umsvifalaust. Ballettdans á að vera fisléttur og leikandi. Ef ég ætti leikhúsið einn, gæti ég jú gert nokkurn veginn það sem mér sýndist hverju sinni, en á endanum yrði ég að taka tillit til vilja fólksins – samfélagsins – ef ég ætlaði ekki að valda leikhúsinu alvarlegu tjóni. Tómt leikhús er ekki mikils virði. Fyrir hvern er hið nýja íslenska raforkuflutningskerfi byggt?Á skjön við umræðu um umhverfismál Þessi sótsvörtu kolefnisspor ballerínanna þungstígu eru algjörlega á skjön við umræðu um umhverfismál, algjörlega á skjön við niðurstöður umhverfisráðstefnunnar COP21 í París og í svo gott sem fullkomnu ósamræmi við kröfur íslensks almennings um hagkvæmni í fjárfestingum. Er þetta yfirhöfuð í samræmi við raforkulög? Hvernig? Þá er nafngiftin „Ballerína“ athyglisverð, enda flestum sem með þessum málum fylgjast kunnugt um íslenska nýsköpunarfyrirtækið Línudans ehf. (www.facebook.com/greengrids). Línudans hefur frá árinu 2008 unnið að þróun fisléttra umhverfisvænna háspennumastra sem eru á sama tíma mjög hagkvæmur valkostur fyrir raforkuflutning á hárri spennu. Sú staðreynd að Landsnet stígi nú fram með svokallaða nýja kynslóð háspennumastra sem einnig fær skírskotun í dans, líkt og Línudans hefur gert í sínum verkefnum frá upphafi – ekki síst til markaðssetningar og áherslu þeirrar nýju hugmyndafræði sem fyrirtækið stendur fyrir – er ekki bara illa gert heldur endurspeglar mikla og átakanlega fátækt hlutaðeigandi. Við vitum að það er ekki fallegt að gera hugmyndir og hugmyndafræði annarra að sínum, siðferðislega rangt og óheiðarlegt. Öllu verra er ef hin nýja kynslóð háspennumastra reynist bæði menga meira en áður hefur sést á þessu sviði auk þess að vera einhver dýrasta mastralausn sem komið hefur fram á sjónarsviðið á Íslandi. Það er alls ekki gott fyrir hækkandi hitastig á jörðinni og síður en svo gott fyrir íslenskan efnahag. Hver er ballettstjóri? Af tillitssemi við íslenska skattgreiðendur og þá fjölmörgu aðila sem fjárfest hafa tíma og fjármagni í verkefnum Línudans ehf., íslenska ríkið þar með talið, þá er rétt að óska eftir skýringum á þessari niðurstöðu margra ára rannsóknar og þróunarvinnu Landsnets sem kostað var til með fjármunum Íslendinga. Hve miklu hefur verið varið í þetta verk sem forstjórinn sjálfur Guðmundur Ingi Ásmundsson kynnti fyrir okkur á haustdögum? Fyrir hönd íslenskrar náttúru og umhverfisþenkjandi fólks; hve margar þúsundir tonna CO2 verða skildar eftir í umhverfinu. Óskað er eftir skýrum tölulegum upplýsingum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Halldór 23.8.2025 Halldór Heildstætt heilbrigðiskerfi – hagur okkar allra Alma D. Möller Skoðun Vanþekking eða vísvitandi blekkingar? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun „I believe the children are our future…“ Karen Rúnarsdóttir Skoðun Andaðu rólega elskan... Ester Hilmarsdóttir Skoðun Er Akureyri að missa háskólann sinn? Aðalbjörn Jóhannsson Skoðun Skólaskætingur Þórdís Kolbrún R. Gylfadóttir Skoðun Ég vildi óska þess að ég hefði hreinlega fengið krabbamein Íris Elfa Þorkelsdóttir Skoðun Eldri borgarar – áhrif aðildar að Evrópusambandinu (ESB) Þorvaldur Ingi Jónsson Skoðun Þéttingarstefnan hefur brugðist og Dóra breytir um umræðuefni Aðalsteinn Haukur Sverrisson Skoðun Skoðun Skoðun Heildstætt heilbrigðiskerfi – hagur okkar allra Alma D. Möller skrifar Skoðun Vanþekking eða vísvitandi blekkingar? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun „I believe the children are our future…“ Karen Rúnarsdóttir skrifar Skoðun Mikilvægi félagasamtaka og magnað maraþon Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar Skoðun Allt sem ég þarf að gera Dagbjartur Kristjánsson skrifar Skoðun Eldri borgarar – áhrif aðildar að Evrópusambandinu (ESB) Þorvaldur Ingi Jónsson skrifar Skoðun Meiri gæði og mun minni álögur - Hveragerðisleiðin í leikskólamálum Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir,Sandra Sigurðardóttir,Dagný Sif Sigurbjörnsdóttir,Halldór Benjamín Hreinsson,Njörður Sigurðsson skrifar Skoðun Reykjavíkurborg stígur fyrsta skrefið í snjallvæðingu umferðarljósa! Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Framtíðin í fyrsta sæti – mikilvægi forgangsröðunar á tillögum Kópavogsbæjar í grunnskólamálum Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Notkun ökklabanda Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Skólaskætingur Þórdís Kolbrún R. Gylfadóttir skrifar Skoðun Þéttingarstefnan hefur brugðist og Dóra breytir um umræðuefni Aðalsteinn Haukur Sverrisson skrifar Skoðun Ný sókn í menntamálum Guðmundur Ari Sigurjónsson skrifar Skoðun Þjóðarmorð, fálmandi mjálm eða aðgerðir? Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Vin í eyðimörkinni – almenningsbókasöfn borgarinnar Sanna Magdalena Mörtudóttir skrifar Skoðun Er Akureyri að missa háskólann sinn? Aðalbjörn Jóhannsson skrifar Skoðun Tíu staðreyndir um alvarlegustu kvenréttindakrísu heims Stella Samúelsdóttir skrifar Skoðun Ég vildi óska þess að ég hefði hreinlega fengið krabbamein Íris Elfa Þorkelsdóttir skrifar Skoðun Mestu aularnir í Vetrarbrautinni Kári Helgason skrifar Skoðun Fjárfestum í fyrsta bekk, frekar en fangelsum Hjördís Eva Þórðardóttir skrifar Skoðun Eftirlíking vitundar og hætturnar sem henni fylgja Þorsteinn Siglaugsson skrifar Skoðun Andaðu rólega elskan... Ester Hilmarsdóttir skrifar Skoðun Gagnvirkni líkama og vitundar til heilbrigðis Þórdís Hólm Filipsdóttir skrifar Skoðun Nýjar lausnir í kennslu – gamlar hindranir Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Kópavogsleiðinn Ragnar Þór Pétursson skrifar Skoðun Samstarf sem skilar raunverulegum loftslagsaðgerðum Nótt Thorberg skrifar Skoðun Lærum að lesa og reikna Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Loforðið sem borgarstjóri gleymdi Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Kristrún, það er bannað að plata Snorri Másson skrifar Skoðun Öndunaræfingar í boði SFS Vala Árnadóttir skrifar Sjá meira
Kolefnisfótspor er löngu orðið staðlað hugtak í umhverfisfræðum og segir með skýrum hætti til um mælanleg áhrif tiltekinnar framkvæmdar, framleiðslu eða vöru á umhverfi sitt. Við reiknum út í þessu samhengi magn mengunarinnar sem skilin er eftir í umhverfinu og getum þannig mælt umhverfisgæði tiltekinnar vöru eða framleiðslu. Eðli málsins samkvæmt eru umhverfisgæðin meiri eftir því sem magn mengunarinnar sem ferlið getur af sér er minna. Þetta er meðal annars gagnlegt verkfæri þegar óábyrgir aðilar stíga fram með yfirlýsingar um umhverfisgæði verka sinna sem í reynd standast ekki skoðun. Nýlega kynnti Landsnet til leiks nýja gerð háspennumastra. Möstrin hafa fengið nafnið „Ballerína“ og eru kynnt sem afrakstur margra ára rannsóknar og þróunarvinnu sem kostaði mikla fjármuni, samkvæmt orðum þeirra Nils Gústavssonar og Sverris Jan Norðfjörð hjá Landsneti. Ekki hefur verið upplýst um hve miklu fjármagni varið hefur verið í þetta verkefni; við óskum hér með eindregið eftir þeim upplýsingum. Hins vegar hefur forstjórinn sjálfur tilkynnt að hér sé um að ræða „nýja kynslóð háspennumastra“ á Íslandi.Dýpstu kolefnisfótspor sem um getur Ballerínur eins og við þekkjum þær eru léttar í spori og ásýnd og svífa fyrirhafnarlaust um umhverfi sitt – leiksviðið. Það munu ballerínur Landsnets þó aldrei gera, enda einhver þyngsti klumpur af stáli sem stíga mun jörð á Íslandi, ef fer sem horfir. Sú staðreynd að klumpur þessi verði fluttur í heilu lagi frá útlöndum – svo virðist sem Landsnet ætli í alvörunni að flytja inn 30 metra löng mannvirki í heilu lagi erlendis frá – mun hvorki auka á hagkvæmni gjörningsins eða umhverfisvænleika. Þessi meinta ballerína verður svo þungstíg að hún mun skilja eftir sig í náttúrunni einhver dýpstu kolefnisfótspor sem um getur í sögu raforkuflutningskerfisins. Ekki grynnri verða sporin á hagkerfinu. Þetta er afrakstur margra ára rannsóknar og þróunarvinnu sem kostaði mikla fjármuni. Íslenskt landslag og íslensk náttúra er leiksvið, leiksviðið okkar sem við eigum saman, þ.e. síðast þegar ég vissi. Ég verð þó að viðurkenna, að með hverju misserinu sem líður og eftir því sem fundum og ráðum um íslenska náttúru fjölgar, þeim mun minna hef ég á tilfinningunni að svo sé. Ef ég væri stjórnandi ballettflokks og réði til mín fylkingu af klunnalegum ballerínum í yfirþyngd til þess að þramma og trampa um gólf leikhússins, undir því yfirskyni að um væri að ræða ballett, yrði mér gert að taka pokann minn umsvifalaust. Ballettdans á að vera fisléttur og leikandi. Ef ég ætti leikhúsið einn, gæti ég jú gert nokkurn veginn það sem mér sýndist hverju sinni, en á endanum yrði ég að taka tillit til vilja fólksins – samfélagsins – ef ég ætlaði ekki að valda leikhúsinu alvarlegu tjóni. Tómt leikhús er ekki mikils virði. Fyrir hvern er hið nýja íslenska raforkuflutningskerfi byggt?Á skjön við umræðu um umhverfismál Þessi sótsvörtu kolefnisspor ballerínanna þungstígu eru algjörlega á skjön við umræðu um umhverfismál, algjörlega á skjön við niðurstöður umhverfisráðstefnunnar COP21 í París og í svo gott sem fullkomnu ósamræmi við kröfur íslensks almennings um hagkvæmni í fjárfestingum. Er þetta yfirhöfuð í samræmi við raforkulög? Hvernig? Þá er nafngiftin „Ballerína“ athyglisverð, enda flestum sem með þessum málum fylgjast kunnugt um íslenska nýsköpunarfyrirtækið Línudans ehf. (www.facebook.com/greengrids). Línudans hefur frá árinu 2008 unnið að þróun fisléttra umhverfisvænna háspennumastra sem eru á sama tíma mjög hagkvæmur valkostur fyrir raforkuflutning á hárri spennu. Sú staðreynd að Landsnet stígi nú fram með svokallaða nýja kynslóð háspennumastra sem einnig fær skírskotun í dans, líkt og Línudans hefur gert í sínum verkefnum frá upphafi – ekki síst til markaðssetningar og áherslu þeirrar nýju hugmyndafræði sem fyrirtækið stendur fyrir – er ekki bara illa gert heldur endurspeglar mikla og átakanlega fátækt hlutaðeigandi. Við vitum að það er ekki fallegt að gera hugmyndir og hugmyndafræði annarra að sínum, siðferðislega rangt og óheiðarlegt. Öllu verra er ef hin nýja kynslóð háspennumastra reynist bæði menga meira en áður hefur sést á þessu sviði auk þess að vera einhver dýrasta mastralausn sem komið hefur fram á sjónarsviðið á Íslandi. Það er alls ekki gott fyrir hækkandi hitastig á jörðinni og síður en svo gott fyrir íslenskan efnahag. Hver er ballettstjóri? Af tillitssemi við íslenska skattgreiðendur og þá fjölmörgu aðila sem fjárfest hafa tíma og fjármagni í verkefnum Línudans ehf., íslenska ríkið þar með talið, þá er rétt að óska eftir skýringum á þessari niðurstöðu margra ára rannsóknar og þróunarvinnu Landsnets sem kostað var til með fjármunum Íslendinga. Hve miklu hefur verið varið í þetta verk sem forstjórinn sjálfur Guðmundur Ingi Ásmundsson kynnti fyrir okkur á haustdögum? Fyrir hönd íslenskrar náttúru og umhverfisþenkjandi fólks; hve margar þúsundir tonna CO2 verða skildar eftir í umhverfinu. Óskað er eftir skýrum tölulegum upplýsingum.
Skoðun Meiri gæði og mun minni álögur - Hveragerðisleiðin í leikskólamálum Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir,Sandra Sigurðardóttir,Dagný Sif Sigurbjörnsdóttir,Halldór Benjamín Hreinsson,Njörður Sigurðsson skrifar
Skoðun Reykjavíkurborg stígur fyrsta skrefið í snjallvæðingu umferðarljósa! Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar
Skoðun Framtíðin í fyrsta sæti – mikilvægi forgangsröðunar á tillögum Kópavogsbæjar í grunnskólamálum Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir skrifar
Skoðun Þéttingarstefnan hefur brugðist og Dóra breytir um umræðuefni Aðalsteinn Haukur Sverrisson skrifar