Heimþráin segir til sín í nýju verðlaunaljóði Gunnþóra Gunnarsdóttir skrifar 27. janúar 2016 11:15 Martyna Joanna og Oliwia hæstánægðar með viðurkenningarskjalið sem þær hlutu í ljóðasamkeppninni. Mynd/Kópavogsbær Heimþráin til Póllands er yrkisefni vinkvennanna sem bjuggu til ljóðið Ég sit á göngustígnum og unnu með því ljóðasamkeppni grunnskólanna í Kópavogi nýlega. Þær heita Martyna Joanna og Oliwia og búa báðar með mæðrum sínum hér á Íslandi. Martyna hefur búið hér á landi í fimm ár og Oliwia í átta en þær hafa heimsótt Pólland á þeim tíma. „Ég fer á hverju ári til föður míns í Póllandi í sumarfríinu mínu,“ segir Oliwia. Hún kveðst stundum setja saman ljóð þegar hún hefur ekkert annað að gera og skrifa þau niður á miða sem endi ofan í skúffu en skyldi hún yrkja á pólsku líka? „Nei, ég yrki ekki á pólsku, bara á íslensku og þýði svo ljóðin yfir á pólsku.“ Þær Oliwia og Martyna eru skólasystur í Álfhólsskóla og líkar þar vel en finnst þó ekki ólíklegt að þær flytji til Póllands í framtíðinni.Ég sit á göngustígnum Ég horfi á grasið og blómin í kringum mig. Sólin skín á mig og á laufblöðin og trén. Haustið kemur hratt, ég veit ekki hvenær sumarið fór. Það eru blokkir, hvítar og bláar og allir litir regnbogans. Ég sé flugvél og ég vil að hún taki mig með. Þessi tími fer hratt eins og vatn í á. Ég horfi í kringum mig, en mér líður ekki vel, ég er ekki heima hjá mér. Ekki hér, ekki á Íslandi. Í Póllandi er húsið mitt. Tíminn fer svo hratt og enginn veit hvenær allt var búið. Fuglarnir eru að fara, enginn veit hvenær þeir áttu að koma. Eitthvað vantar mig, ég hélt að ég vissi hvað það er. Það er fjölskyldan mín, í hjartanu mínu. Menning Mest lesið „Ég hef aldrei reynt að verða nokkur skapaður hlutur“ Tónlist Segir hjálminum að þakka að hann sé á lífi Lífið Mömmu þykir ekki vænna um Friðrik Dór en Jón Ragnar Lífið „Þetta er enginn helvítis félagskvíði, það bara þolir mig enginn“ Áskorun Hvers vegna tölum við um bongóblíðu? Lífið Krakkatían: Níu líf, karfan og víkingar Lífið Fréttatía vikunnar: Skúlptúrar, ráðherrarifrildi og EM Lífið Heiður Ósk og Davíð eru nýtt par Lífið Fékk skyndihugmynd og er nú í blómahafi heima fyrir Lífið Líður bókstaflega óstöðvandi í góðu fitti Tíska og hönnun Fleiri fréttir Þau eru tilnefnd til Ísnálarinnar í ár Hvað eigum við að kalla eiginmann forseta? Erna Ómars er borgarlistamaður Reykjavíkur „Svolítið eins og að standa nakinn inni í vita“ Líf og fjör á Grímunni Ást Fedru og Saknaðarilmur fengu fern Grímuverðlaun hver Margrét Helga hlýtur heiðursverðlaun Grímunnar „Leikmyndin er auðvitað algjört rusl“ Gríman 2024: Saknaðarilmur hlaut flestar tilnefningar Barbara Hannigan stjórnar Sinfóníuhljómsveitinni Bergur Þór nýr leikhússtjóri Leikfélags Akureyrar Nóbelsverðlaunahafinn Alice Munro er látin Fjögurra ára rússíbanareið að baki Sjá meira
Heimþráin til Póllands er yrkisefni vinkvennanna sem bjuggu til ljóðið Ég sit á göngustígnum og unnu með því ljóðasamkeppni grunnskólanna í Kópavogi nýlega. Þær heita Martyna Joanna og Oliwia og búa báðar með mæðrum sínum hér á Íslandi. Martyna hefur búið hér á landi í fimm ár og Oliwia í átta en þær hafa heimsótt Pólland á þeim tíma. „Ég fer á hverju ári til föður míns í Póllandi í sumarfríinu mínu,“ segir Oliwia. Hún kveðst stundum setja saman ljóð þegar hún hefur ekkert annað að gera og skrifa þau niður á miða sem endi ofan í skúffu en skyldi hún yrkja á pólsku líka? „Nei, ég yrki ekki á pólsku, bara á íslensku og þýði svo ljóðin yfir á pólsku.“ Þær Oliwia og Martyna eru skólasystur í Álfhólsskóla og líkar þar vel en finnst þó ekki ólíklegt að þær flytji til Póllands í framtíðinni.Ég sit á göngustígnum Ég horfi á grasið og blómin í kringum mig. Sólin skín á mig og á laufblöðin og trén. Haustið kemur hratt, ég veit ekki hvenær sumarið fór. Það eru blokkir, hvítar og bláar og allir litir regnbogans. Ég sé flugvél og ég vil að hún taki mig með. Þessi tími fer hratt eins og vatn í á. Ég horfi í kringum mig, en mér líður ekki vel, ég er ekki heima hjá mér. Ekki hér, ekki á Íslandi. Í Póllandi er húsið mitt. Tíminn fer svo hratt og enginn veit hvenær allt var búið. Fuglarnir eru að fara, enginn veit hvenær þeir áttu að koma. Eitthvað vantar mig, ég hélt að ég vissi hvað það er. Það er fjölskyldan mín, í hjartanu mínu.
Menning Mest lesið „Ég hef aldrei reynt að verða nokkur skapaður hlutur“ Tónlist Segir hjálminum að þakka að hann sé á lífi Lífið Mömmu þykir ekki vænna um Friðrik Dór en Jón Ragnar Lífið „Þetta er enginn helvítis félagskvíði, það bara þolir mig enginn“ Áskorun Hvers vegna tölum við um bongóblíðu? Lífið Krakkatían: Níu líf, karfan og víkingar Lífið Fréttatía vikunnar: Skúlptúrar, ráðherrarifrildi og EM Lífið Heiður Ósk og Davíð eru nýtt par Lífið Fékk skyndihugmynd og er nú í blómahafi heima fyrir Lífið Líður bókstaflega óstöðvandi í góðu fitti Tíska og hönnun Fleiri fréttir Þau eru tilnefnd til Ísnálarinnar í ár Hvað eigum við að kalla eiginmann forseta? Erna Ómars er borgarlistamaður Reykjavíkur „Svolítið eins og að standa nakinn inni í vita“ Líf og fjör á Grímunni Ást Fedru og Saknaðarilmur fengu fern Grímuverðlaun hver Margrét Helga hlýtur heiðursverðlaun Grímunnar „Leikmyndin er auðvitað algjört rusl“ Gríman 2024: Saknaðarilmur hlaut flestar tilnefningar Barbara Hannigan stjórnar Sinfóníuhljómsveitinni Bergur Þór nýr leikhússtjóri Leikfélags Akureyrar Nóbelsverðlaunahafinn Alice Munro er látin Fjögurra ára rússíbanareið að baki Sjá meira