Víkingaklappið Kjartan Atli Kjartansson skrifar 8. ágúst 2016 10:29 Húh, búmm búmm, húh. Líklega er fátt sem hefur sameinað þjóðina jafn innilega á EM í sumar. Við upplifðum okkur einhvern veginn öll sem þátttakendur sem endurspeglaðist í víkingaklappinu svokallaða (reyndar þykir það víst eitthvað asnalegt að minnast á víkinga í samhengi við árangur í íþróttum). Allir útlendingar sem hittu Íslendinga í Evrópu í sumar heilsuðu svona: Búmm, búmm, húh. Athyglin sem við Íslendingar fengum í sumar fór okkur vel. Við gátum loksins sett kassann út aftur. Við áttum stúkuna í stóru leikjunum og vorum stolt af því. Aftur vorum við orðin einstök en nú, öfugt við árangurinn á fjármálasviðinu, var árangurinn óumdeildur, mælanlegur. Húh, búmm, búmm, húh. Við klöppuðum taktfast í sameiningu. Í Frakklandi, á Austurvelli, heima í stofu, í flugvélinni og bara hvar sem nokkrir Íslendingar voru samankomnir með eitthvað sem líktist trommu. En eftir Evrópumótið hefur þetta haldið áfram. Búmm, Búmm, húh. Hefur heyrst víða, löngu eftir að Evrópumótinu lauk. Sumum finnst þetta æðislegt, öðrum finnst þetta hrikalega vandræðalegt. Sameiningartáknið er nú farið að verða tákn sundrungar. Þess vegna er mikilvægt að við sem samfélag komumst að samkomulagi. Við þurfum að finna út hvenær má nota: Búmm, Búmm húh. Við þurfum að eiga samræðuna, við þurfum að komast að niðurstöðu. Fólk er farið að rífast um þetta og nú þurfa málsmetandi aðilar að leggja lóð sín á vogaskálarnar. Það er nauðsyn. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kjartan Atli Kjartansson Mest lesið 5 ára vegferð að skóla framtíðarinnar – eða ekki! Björgmundur Örn Guðmundsson Skoðun Hægri sósíalismi Jón Ingi Hákonarson Skoðun Það sem ekki má segja um það sem enginn vill sjá Viðar Hreinsson Skoðun Krónan, Nettó, Hagkaup, Bónus - það er kominn tími á formlega sniðgöngu Helen Ólafsdóttir Skoðun Ójafnvægi í jöfnunarkerfinu Anna Sigríður Guðnadóttir,Halla Karen Kristjánsdóttir,Lovísa Jónsdóttir Skoðun Þingmenn auðvaldsins Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun Af hverju er verðbólga ennþá svona há? Ólafur Margeirsson Skoðun Listin að verða fullkomlega ósammála sjálfri sér á mettíma Þórður Snær Júlíusson Skoðun Ef Veðurstofan spáði vitlausu veðri í 40 ár, væri það bara í lagi? Björn Ólafsson Skoðun Rán um hábjartan dag Guðbergur Egill Eyjólfsson Skoðun
Húh, búmm búmm, húh. Líklega er fátt sem hefur sameinað þjóðina jafn innilega á EM í sumar. Við upplifðum okkur einhvern veginn öll sem þátttakendur sem endurspeglaðist í víkingaklappinu svokallaða (reyndar þykir það víst eitthvað asnalegt að minnast á víkinga í samhengi við árangur í íþróttum). Allir útlendingar sem hittu Íslendinga í Evrópu í sumar heilsuðu svona: Búmm, búmm, húh. Athyglin sem við Íslendingar fengum í sumar fór okkur vel. Við gátum loksins sett kassann út aftur. Við áttum stúkuna í stóru leikjunum og vorum stolt af því. Aftur vorum við orðin einstök en nú, öfugt við árangurinn á fjármálasviðinu, var árangurinn óumdeildur, mælanlegur. Húh, búmm, búmm, húh. Við klöppuðum taktfast í sameiningu. Í Frakklandi, á Austurvelli, heima í stofu, í flugvélinni og bara hvar sem nokkrir Íslendingar voru samankomnir með eitthvað sem líktist trommu. En eftir Evrópumótið hefur þetta haldið áfram. Búmm, Búmm, húh. Hefur heyrst víða, löngu eftir að Evrópumótinu lauk. Sumum finnst þetta æðislegt, öðrum finnst þetta hrikalega vandræðalegt. Sameiningartáknið er nú farið að verða tákn sundrungar. Þess vegna er mikilvægt að við sem samfélag komumst að samkomulagi. Við þurfum að finna út hvenær má nota: Búmm, Búmm húh. Við þurfum að eiga samræðuna, við þurfum að komast að niðurstöðu. Fólk er farið að rífast um þetta og nú þurfa málsmetandi aðilar að leggja lóð sín á vogaskálarnar. Það er nauðsyn.
Ójafnvægi í jöfnunarkerfinu Anna Sigríður Guðnadóttir,Halla Karen Kristjánsdóttir,Lovísa Jónsdóttir Skoðun
Ójafnvægi í jöfnunarkerfinu Anna Sigríður Guðnadóttir,Halla Karen Kristjánsdóttir,Lovísa Jónsdóttir Skoðun