Ópera og franskar Jónas Sen skrifar 20. ágúst 2015 13:00 Players í Kópavogi. Tónlist William Walton: The Bear. Óperuuppfærsla á barnum á Players í Kópavogi. Einsöngvarar: Guja Sandholt, Pétur Oddbergur Heimisson og Hugi Jónsson. Einhver undarlegasti vettvangur fyrir óperusýningu hlýtur að vera barinn Players í Kópavoginum. Þangað lá leiðin á sunnudagskvöldið. Tilgangurinn var að sjá óperuna Björninn eftir William Walton frá árinu 1967. Hún er mjög stutt fyrir óperu að vera, um klukkutíma löng og er í einum þætti. Söguþráðurinn er einfaldur. Ekkja fær náunga í heimsókn sem krefur hana um að borga skuld hins látna eiginmanns. Samskipti þeirra verða fljótt stormasöm, en svo verða þau ástfangin. Í óperunni eru aðeins þrír söngvarar og hljómsveitin samanstendur af litlum hópi hljóðfæraleikara. Gert er ráð fyrir strengjum, hörpu, slagverki, píanói, þremur málmblásurum og fjórum tréblásurum. Seinkun var á að óperusýningin hæfist, en á meðan gæddu gestirnir sér á hamborgurum og frönskum, eða sötruðu bjór. Nálægt barnum við lítið borð sat ung kona, mjög máluð. Hún virtist sofandi. En svo reis hún á fætur og settist við píanó rétt hjá. Þar með var ballið byrjað. Segjast verður eins og er að þetta var ekki gott. Fyrir það fyrsta vantaði hljómsveitina! Það má fyrirgefa að píanóleikari reyni að spila allar raddir heillar hljómsveitar, en þá verður píanóið að vera stór flygill. Hljóðfærið á Players var hins vegar óttalegur garmur. Tónninn var grunnur og ámátlegur. Þótt píanóleikarinn Matthildur Anna Gísladóttir spilaði vasklega á það, dugði það engan veginn til. Ekki er heldur hægt að hrópa húrra fyrir söngvurunum. Það hjálpaði ekki að hljómburðurinn á Players var slæmur fyrir lifandi tónlistarflutning. Þar var afar lítil endurómun. Fyrir vikið var söngurinn steindauður. Hljómburðurinn var þó engin afsökun. Söngurinn sjálfur var nemendalegur, það var helst Guja Sandholt sem skilaði sínu hlutverki sómasamlega. Frammistaða Péturs Oddbergs Heimissonar var aftur á móti tilþrifalítil og óspennandi. Og Hugi Jónsson virtist hreinlega ekki ráða við hlutverk sitt, hvorki söng- né leiklega. Í sjálfri sér er ópera Waltons vel heppnuð. Í henni er hvergi dauður punktur. Tónlistin er stórbrotin. En það sem borið var á borð á Players var bara skrumskæling. Fimmaurabrandaraleikstjórn Tryggva Gunnarssonar var svo aumt yfirklór og bætti ekki úr skák. Hvílík vonbrigði.Niðurstaða: Illa hljómandi píanó, slappur söngur og ósannfærandi leikstjórn. Útkoman var slæm. Menning Mest lesið Gefi raunsanna mynd af stefnumótahremmingum trans kvenna Bíó og sjónvarp Potter-stjarna harmar hvernig fór með Rowling Bíó og sjónvarp Ekki með mönnum á hennar aldri því „þeir eru allir látnir“ Lífið Sígó eftir hvern hring og undir lokin þurfti að lyfta Mari upp úr stólnum en hún hljóp af stað Lífið Minningar um líf sem er að hverfa Lífið Swing og hópkynlíf fyrir byrjendur! Lífið Sagan á bak við djarft listaverk Ásdísar Ránar Lífið „Kveiktum næstum í öllu sumarbústaðalandinu“ Lífið Eltihrellirinn í Baby Reindeer íhugar að leita réttar síns Bíó og sjónvarp Lolla í Litlu hryllingsbúðinni:„Þetta er auðvitað geggjað hlutverk“ Lífið Fleiri fréttir Mislukkuð sýning í Borgarleikhúsinu með góðum sprettum Knox Goes Away: Gamlir en ekki sigraðir Ripley: Listaverk Tom Ripleys fullkomnað Blue Lights: Fljúgandi start Sjá meira
Tónlist William Walton: The Bear. Óperuuppfærsla á barnum á Players í Kópavogi. Einsöngvarar: Guja Sandholt, Pétur Oddbergur Heimisson og Hugi Jónsson. Einhver undarlegasti vettvangur fyrir óperusýningu hlýtur að vera barinn Players í Kópavoginum. Þangað lá leiðin á sunnudagskvöldið. Tilgangurinn var að sjá óperuna Björninn eftir William Walton frá árinu 1967. Hún er mjög stutt fyrir óperu að vera, um klukkutíma löng og er í einum þætti. Söguþráðurinn er einfaldur. Ekkja fær náunga í heimsókn sem krefur hana um að borga skuld hins látna eiginmanns. Samskipti þeirra verða fljótt stormasöm, en svo verða þau ástfangin. Í óperunni eru aðeins þrír söngvarar og hljómsveitin samanstendur af litlum hópi hljóðfæraleikara. Gert er ráð fyrir strengjum, hörpu, slagverki, píanói, þremur málmblásurum og fjórum tréblásurum. Seinkun var á að óperusýningin hæfist, en á meðan gæddu gestirnir sér á hamborgurum og frönskum, eða sötruðu bjór. Nálægt barnum við lítið borð sat ung kona, mjög máluð. Hún virtist sofandi. En svo reis hún á fætur og settist við píanó rétt hjá. Þar með var ballið byrjað. Segjast verður eins og er að þetta var ekki gott. Fyrir það fyrsta vantaði hljómsveitina! Það má fyrirgefa að píanóleikari reyni að spila allar raddir heillar hljómsveitar, en þá verður píanóið að vera stór flygill. Hljóðfærið á Players var hins vegar óttalegur garmur. Tónninn var grunnur og ámátlegur. Þótt píanóleikarinn Matthildur Anna Gísladóttir spilaði vasklega á það, dugði það engan veginn til. Ekki er heldur hægt að hrópa húrra fyrir söngvurunum. Það hjálpaði ekki að hljómburðurinn á Players var slæmur fyrir lifandi tónlistarflutning. Þar var afar lítil endurómun. Fyrir vikið var söngurinn steindauður. Hljómburðurinn var þó engin afsökun. Söngurinn sjálfur var nemendalegur, það var helst Guja Sandholt sem skilaði sínu hlutverki sómasamlega. Frammistaða Péturs Oddbergs Heimissonar var aftur á móti tilþrifalítil og óspennandi. Og Hugi Jónsson virtist hreinlega ekki ráða við hlutverk sitt, hvorki söng- né leiklega. Í sjálfri sér er ópera Waltons vel heppnuð. Í henni er hvergi dauður punktur. Tónlistin er stórbrotin. En það sem borið var á borð á Players var bara skrumskæling. Fimmaurabrandaraleikstjórn Tryggva Gunnarssonar var svo aumt yfirklór og bætti ekki úr skák. Hvílík vonbrigði.Niðurstaða: Illa hljómandi píanó, slappur söngur og ósannfærandi leikstjórn. Útkoman var slæm.
Menning Mest lesið Gefi raunsanna mynd af stefnumótahremmingum trans kvenna Bíó og sjónvarp Potter-stjarna harmar hvernig fór með Rowling Bíó og sjónvarp Ekki með mönnum á hennar aldri því „þeir eru allir látnir“ Lífið Sígó eftir hvern hring og undir lokin þurfti að lyfta Mari upp úr stólnum en hún hljóp af stað Lífið Minningar um líf sem er að hverfa Lífið Swing og hópkynlíf fyrir byrjendur! Lífið Sagan á bak við djarft listaverk Ásdísar Ránar Lífið „Kveiktum næstum í öllu sumarbústaðalandinu“ Lífið Eltihrellirinn í Baby Reindeer íhugar að leita réttar síns Bíó og sjónvarp Lolla í Litlu hryllingsbúðinni:„Þetta er auðvitað geggjað hlutverk“ Lífið Fleiri fréttir Mislukkuð sýning í Borgarleikhúsinu með góðum sprettum Knox Goes Away: Gamlir en ekki sigraðir Ripley: Listaverk Tom Ripleys fullkomnað Blue Lights: Fljúgandi start Sjá meira