Elsku Villi haukur viðar alfreðsson skrifar 15. júní 2015 08:45 Ég hef ætlað að skrifa þetta bréf mjög lengi en aldrei látið verða af því. En nú er kominn tími til að þú fáir að heyra sannleikann. Við þekkjumst ekki neitt en þú afgreiddir mig stundum þegar þú varst að vinna í 10/11 við Hverfisgötu. Ég horfði aldrei í augun á þér enda var ég þjakaður af samviskubiti. Nokkrum árum áður hafðir þú tekið þátt í söngkeppni í sjónvarpi. Það krefst hugrekkis og ég get vel ímyndað mér að stressið geti borið mann ofurliði. Fagmenn í sófa á móti sviðinu og öll þjóðin heima í stofu. Allir að horfa á mann og dæma. En ég man ekki eftir flutningnum þínum vegna þess sem gerðist næst. Björn Jörundur var nokkuð ánægður og áhorfendur klöppuðu fyrir þér. Unnur Birna tók þig tali. „Jæja Villi. Hvernig líður þér eftir flutninginn?“ Svarið var svo fullkomið að ég hreinlega varð að hnupla þættinum af skráarskiptisíðu. Finna réttan bút, klippa hann út og snyrta. Lúppa. Hægja á. Hægja meira á. Allar hundakúnstirnar. Fyrst var þetta aðeins til heimilis- og einkanota en einhverjum mánuðum síðar ákvað ég að deila þessu með umheiminum. Ég veit það núna að þetta var illa gert. Smá glappaskot sem fáir höfðu tekið eftir og var löngu gleymt gekk nú manna á milli í netheimum og allir hlógu saman á þinn kostnað. Fæst okkar hefðu samt sjálf getað komið upp stunu við þessar þrúgandi aðstæður, hvað þá heilu „mibbilihábbiliáblabala“. Í viðtali um daginn sagðirðu að þig grunaði vini þína um að hafa lekið myndbandinu. Það er ekki rétt. Ég er Lekamaðurinn. Óknyttastrákur og eineltispési sem þú þekkir ekki neitt. Sorrí með þetta, elsku Villi minn. Þú getur samt huggað þig við að ég mun örugglega fá þetta borgað einhvern daginn. Karma sér nefnilega um sína. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Haukur Viðar Alfreðsson Mest lesið Byggjum fyrir eldra fólk, ekki ungt Ólafur Margeirsson Skoðun Hlustum í eitt skipti á foreldra Jón Pétur Zimsen Skoðun Hugleiðingar um ástandið fyrir botni Miðjarðarhafs Örn Sigurðsson Skoðun Okkar lágkúrulega illska Lóa Hlín Hjálmtýsdóttir Skoðun Stattu vörð um launin þín Davíð Aron Routley Skoðun Andaðu rólega elskan... Ester Hilmarsdóttir Skoðun Ég vildi óska þess að ég hefði hreinlega fengið krabbamein Íris Elfa Þorkelsdóttir Skoðun Öndum rólega – á meðan húsið brennur Magnús Magnússon Skoðun Eldri borgarar – áhrif aðildar að Evrópusambandinu (ESB) Þorvaldur Ingi Jónsson Skoðun Skólaskætingur Þórdís Kolbrún R. Gylfadóttir Skoðun
Ég hef ætlað að skrifa þetta bréf mjög lengi en aldrei látið verða af því. En nú er kominn tími til að þú fáir að heyra sannleikann. Við þekkjumst ekki neitt en þú afgreiddir mig stundum þegar þú varst að vinna í 10/11 við Hverfisgötu. Ég horfði aldrei í augun á þér enda var ég þjakaður af samviskubiti. Nokkrum árum áður hafðir þú tekið þátt í söngkeppni í sjónvarpi. Það krefst hugrekkis og ég get vel ímyndað mér að stressið geti borið mann ofurliði. Fagmenn í sófa á móti sviðinu og öll þjóðin heima í stofu. Allir að horfa á mann og dæma. En ég man ekki eftir flutningnum þínum vegna þess sem gerðist næst. Björn Jörundur var nokkuð ánægður og áhorfendur klöppuðu fyrir þér. Unnur Birna tók þig tali. „Jæja Villi. Hvernig líður þér eftir flutninginn?“ Svarið var svo fullkomið að ég hreinlega varð að hnupla þættinum af skráarskiptisíðu. Finna réttan bút, klippa hann út og snyrta. Lúppa. Hægja á. Hægja meira á. Allar hundakúnstirnar. Fyrst var þetta aðeins til heimilis- og einkanota en einhverjum mánuðum síðar ákvað ég að deila þessu með umheiminum. Ég veit það núna að þetta var illa gert. Smá glappaskot sem fáir höfðu tekið eftir og var löngu gleymt gekk nú manna á milli í netheimum og allir hlógu saman á þinn kostnað. Fæst okkar hefðu samt sjálf getað komið upp stunu við þessar þrúgandi aðstæður, hvað þá heilu „mibbilihábbiliáblabala“. Í viðtali um daginn sagðirðu að þig grunaði vini þína um að hafa lekið myndbandinu. Það er ekki rétt. Ég er Lekamaðurinn. Óknyttastrákur og eineltispési sem þú þekkir ekki neitt. Sorrí með þetta, elsku Villi minn. Þú getur samt huggað þig við að ég mun örugglega fá þetta borgað einhvern daginn. Karma sér nefnilega um sína.