Uppskeruhátíð listmenntunar Helga Rut Guðmundsdóttir skrifar 5. mars 2015 07:00 Íslensku tónlistarverðlaunin og Eddan minna okkur á hvað við eigum mikinn fjársjóð í fjölbreyttu listafólki. Athygli vakti Hera Hilmarsdóttir sem tók við verðlaunum á Eddunni. Hún þakkaði sérstaklega kennurum sínum úr grunnskóla, þeim Herdísi Egilsdóttur í Ísaksskóla og Önnu Flosadóttur, leiklistarkennara í Hlíðaskóla. Þessar merkiskonur snertu unga listamannssálina. Líklega fáum við aldrei að vita hversu margir aðrir fyrrum nemendur standa í þakkarskuld við þessar hæfileikakonur sem völdu grunnskólann sem starfsvettvang. Hversu margir muna eftir því að þakka hið góða uppeldi sem á sér stað í grunnskólum landsins? Það þykir ekkert sérlega smart að hampa grunnskólamenntun enda mun algengara að sjá óvægna gagnrýni á grunnskólann sem oft er lítill fótur fyrir. Áhrifa góðrar grunnskólamenntunar gætir víða. Lagahöfundarnir sem skipa hópinn „Stop, wait, go“ og vermdu tvö efstu sætin í forkeppni Sjónvarpsins fyrir Eurovision voru vissulega í Versló eins og fjölmiðlar hafa bent á. Ég bendi hér á að 10 árin áður voru þeir í Hlíðaskóla eins og Hera Hilmarsdóttir og margir fleiri. Hlíðaskóli hefur lengi lagt áherslu á listir í skólastarfi. Unga fólkið sem hér var nefnt fékk tónmennt tvisvar í viku fyrstu sjö ár skólagöngunnar og settu upp söngleik fyrir foreldra árlega frá því í 1. bekk. Vikuleg danskennsla og leiklistarkennsla í lotum hefur einkennt grunnskólagöngu þeirra auk kennslu í öðrum list- og verkgreinum. Í unglingadeild fengu þau að taka þátt í að semja söngleik og setja á svið frá grunni með öllu sem því tilheyrir og það er ekki lítil menntun sem í því felst. Hlíðaskóli er ekki einsdæmi. Stór hluti grunnskóla hefur á að skipa stórkostlegum kennurum á sviði list- og verkgreina sem aldrei fá neinar Eddur fyrir störf sín. Meiri hluti grunnskóla leggur metnað í að sinna listmenntun barna vel, en þetta starf fer ekki hátt og hlýtur ekki þá athygli og hrós sem það á skilið.Settir skör lægra Sjálfskipaðir sérfræðingar eiga það til að fullyrða ýmislegt misjafnt um grunnskólann sem ekki stenst skoðun. Mér sárnar fyrir hönd allra þeirra frábæru tónmenntakennara sem starfa í grunnskólum landsins þegar tónlistarskólunum er einum þakkað blómlegt tónlistarlíf landsins. Ófáir tónlistarmenn fengu grunninn að sinni tónlistarmenntun í tónmenntastofunni og margir þeirra áttu skrykkjótta göngu í hefðbundna tónlistarskóla. Um þetta þekki ég fjölmörg dæmi og lesendur væntanlega líka. Það er því áhyggjuefni að list- og verkgreinakennarar eru, þrátt fyrir allt, settir skör lægra en aðrir kennarar grunnskólans ef litið er til stöðu þeirra í launasamningum. Þeir fá störf sín ekki metin til jafns við bekkjarkennara því samningar halla verulega á þá kennara sem ekki hafa bekkjarumsjón. Það er skömm að því að í skólakerfinu skuli ekki vera skýrari sýn á mikilvægi list- og verkgreinakennara sem hafa svo gríðarlega mikilvægt hlutverk í menntun barna þessa lands. Sömuleiðis vekur nýlegur og væntanlegur niðurskurður í kennaramenntun ugg þar sem ljóst er að minni möguleikar kennara á að sérhæfa sig í faggrein munu koma niður á færni þeirra til að kenna sérstakar námsgreinar eins og list- og verkgreinar. Þrátt fyrir mýtur um að listkennsla í grunnskólum sé ekki upp á marga fiska eða á leið út úr grunnskólanum þá er þessi kennsla víða blómleg og íslenskir list- og verkgreinakennarar eru, samkvæmt rannsóknum, einna lífseigustu kennararnir í starfi. Þakka ber hversu margir listgreinakennarar vinna starf sitt af alúð og hugsjón. Listgreinakennarar hlúa að skólabrag og menningu skóla. Þeir halda utan um hefðirnar, hátíðarstundirnar, samsönginn og allt það sem gerir skóla að stað þar sem fólki líður vel. Við megum ekki ganga út frá því sem gefnu að listkennsla haldi þeirri stöðu sem hún hefur haft svo víða í íslenskum grunnskólum. Tökum höndum saman til að tryggja góða menntun og starfsumhverfi list- og verkgreinakennara. Framtíðar okkar vegna. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Eddan Íslensku tónlistarverðlaunin Mest lesið Er kominn tími á Útlendingafrí? Marion Poilvez Skoðun Janus og jakkalakkarnir Óskar Guðmundsson Skoðun Hvað ætlar þú að vera þegar þú verður stór? Ása Berglind Hjálmarsdóttir Skoðun Samtalið um dauðann veldur okkur óöryggi Ingrid Kuhlman Skoðun Immigrant Women: Essential Workers, Rising Voices on Labor Day Maru Alemán Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir Skoðun Kveðjur úr Grafarvogi til þeirra sem kasta steinum úr glerhúsi Davíð Már Sigurðsson Skoðun Sköpum störf við hæfi! Unnur Hrefna Jóhannsóttir Skoðun Allir eiga rétt á virku lífi — líka fatlað fólk Anna Margrét Bjarnadóttir Skoðun Á milli steins og sleggju Heinemann Ólafur Stephensen Skoðun Skoðun Skoðun Verkalýðshreyfingin á næsta leik í Evrópuumræðunni Dagbjört Hákonardóttir skrifar Skoðun Á milli steins og sleggju Heinemann Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Heiðrum íslenska hestinn Berglind Margo Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Allir eiga rétt á virku lífi — líka fatlað fólk Anna Margrét Bjarnadóttir skrifar Skoðun Er kominn tími á Útlendingafrí? Marion Poilvez skrifar Skoðun Janus og jakkalakkarnir Óskar Guðmundsson skrifar Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir skrifar Skoðun Hvað ætlar þú að vera þegar þú verður stór? Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Samtalið um dauðann veldur okkur óöryggi Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Sköpum störf við hæfi! Unnur Hrefna Jóhannsóttir skrifar Skoðun Immigrant Women: Essential Workers, Rising Voices on Labor Day Maru Alemán skrifar Skoðun Tikkað í skipulagsboxin Samúel Torfi Pétursson skrifar Skoðun Það sem er ósagt varðandi vinnubrögð hjá Háskólanum á Akureyri Þóra Sigurðardóttir skrifar Skoðun Sjúklingur settur í fangaklefa Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Opið bréf til fjármálaráðherra, Daða Más Kristóferssonar Íris Róbertsdóttir skrifar Skoðun Ég kalla hann Isildur; mentorinn minn er gervigreind Björgmundur Guðmundsson skrifar Skoðun Hvað er „furry“ annars? Jóhanna Jódís Antonsdóttir skrifar Skoðun Jafnaðarmennskan og verkalýðsbaráttan Sigfús Ómar Höskuldsson skrifar Skoðun Hljóð og mynd íslenskra varna Arnór Sigurjónsson skrifar Skoðun Kveðjur úr Grafarvogi til þeirra sem kasta steinum úr glerhúsi Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Leiðsöguhundurinn Gaur gerir mig að betri manneskju Þorkell J. Steindal skrifar Skoðun Fimmtíu ár frá lokum Víetnamstríðsins Finnur Th. Eiríksson skrifar Skoðun Að undirbúa börnin okkar fyrir heim sem er að hverfa Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Hollar skólamáltíðir fyrir loftslagið og líðan barna Laufey Steingrímsdóttir,Anna Sigríður Ólafsdóttir skrifar Skoðun Bókin er minn óvinur, en mig langar samt í verknám! Davíð Bergmann skrifar Skoðun Ilmurinn af jarðolíu er svo lokkandi Sævar Helgi Lárusson skrifar Skoðun Hvað er að frétta af humrinum? Jónas Páll Jónasson skrifar Skoðun Þeir greiða sem njóta, eða hvað? Jóhannes Þór Skúlason,Pálmi Viðar Snorrason skrifar Skoðun Samskiptasáttmáli; skúffuskjal eða stórgott verkfæri Helena Katrín Hjaltadóttir,Íris Helga G. Baldursdóttir skrifar Skoðun Sigrar og raunir íslenska hestsins Elín Íris Fanndal skrifar Sjá meira
Íslensku tónlistarverðlaunin og Eddan minna okkur á hvað við eigum mikinn fjársjóð í fjölbreyttu listafólki. Athygli vakti Hera Hilmarsdóttir sem tók við verðlaunum á Eddunni. Hún þakkaði sérstaklega kennurum sínum úr grunnskóla, þeim Herdísi Egilsdóttur í Ísaksskóla og Önnu Flosadóttur, leiklistarkennara í Hlíðaskóla. Þessar merkiskonur snertu unga listamannssálina. Líklega fáum við aldrei að vita hversu margir aðrir fyrrum nemendur standa í þakkarskuld við þessar hæfileikakonur sem völdu grunnskólann sem starfsvettvang. Hversu margir muna eftir því að þakka hið góða uppeldi sem á sér stað í grunnskólum landsins? Það þykir ekkert sérlega smart að hampa grunnskólamenntun enda mun algengara að sjá óvægna gagnrýni á grunnskólann sem oft er lítill fótur fyrir. Áhrifa góðrar grunnskólamenntunar gætir víða. Lagahöfundarnir sem skipa hópinn „Stop, wait, go“ og vermdu tvö efstu sætin í forkeppni Sjónvarpsins fyrir Eurovision voru vissulega í Versló eins og fjölmiðlar hafa bent á. Ég bendi hér á að 10 árin áður voru þeir í Hlíðaskóla eins og Hera Hilmarsdóttir og margir fleiri. Hlíðaskóli hefur lengi lagt áherslu á listir í skólastarfi. Unga fólkið sem hér var nefnt fékk tónmennt tvisvar í viku fyrstu sjö ár skólagöngunnar og settu upp söngleik fyrir foreldra árlega frá því í 1. bekk. Vikuleg danskennsla og leiklistarkennsla í lotum hefur einkennt grunnskólagöngu þeirra auk kennslu í öðrum list- og verkgreinum. Í unglingadeild fengu þau að taka þátt í að semja söngleik og setja á svið frá grunni með öllu sem því tilheyrir og það er ekki lítil menntun sem í því felst. Hlíðaskóli er ekki einsdæmi. Stór hluti grunnskóla hefur á að skipa stórkostlegum kennurum á sviði list- og verkgreina sem aldrei fá neinar Eddur fyrir störf sín. Meiri hluti grunnskóla leggur metnað í að sinna listmenntun barna vel, en þetta starf fer ekki hátt og hlýtur ekki þá athygli og hrós sem það á skilið.Settir skör lægra Sjálfskipaðir sérfræðingar eiga það til að fullyrða ýmislegt misjafnt um grunnskólann sem ekki stenst skoðun. Mér sárnar fyrir hönd allra þeirra frábæru tónmenntakennara sem starfa í grunnskólum landsins þegar tónlistarskólunum er einum þakkað blómlegt tónlistarlíf landsins. Ófáir tónlistarmenn fengu grunninn að sinni tónlistarmenntun í tónmenntastofunni og margir þeirra áttu skrykkjótta göngu í hefðbundna tónlistarskóla. Um þetta þekki ég fjölmörg dæmi og lesendur væntanlega líka. Það er því áhyggjuefni að list- og verkgreinakennarar eru, þrátt fyrir allt, settir skör lægra en aðrir kennarar grunnskólans ef litið er til stöðu þeirra í launasamningum. Þeir fá störf sín ekki metin til jafns við bekkjarkennara því samningar halla verulega á þá kennara sem ekki hafa bekkjarumsjón. Það er skömm að því að í skólakerfinu skuli ekki vera skýrari sýn á mikilvægi list- og verkgreinakennara sem hafa svo gríðarlega mikilvægt hlutverk í menntun barna þessa lands. Sömuleiðis vekur nýlegur og væntanlegur niðurskurður í kennaramenntun ugg þar sem ljóst er að minni möguleikar kennara á að sérhæfa sig í faggrein munu koma niður á færni þeirra til að kenna sérstakar námsgreinar eins og list- og verkgreinar. Þrátt fyrir mýtur um að listkennsla í grunnskólum sé ekki upp á marga fiska eða á leið út úr grunnskólanum þá er þessi kennsla víða blómleg og íslenskir list- og verkgreinakennarar eru, samkvæmt rannsóknum, einna lífseigustu kennararnir í starfi. Þakka ber hversu margir listgreinakennarar vinna starf sitt af alúð og hugsjón. Listgreinakennarar hlúa að skólabrag og menningu skóla. Þeir halda utan um hefðirnar, hátíðarstundirnar, samsönginn og allt það sem gerir skóla að stað þar sem fólki líður vel. Við megum ekki ganga út frá því sem gefnu að listkennsla haldi þeirri stöðu sem hún hefur haft svo víða í íslenskum grunnskólum. Tökum höndum saman til að tryggja góða menntun og starfsumhverfi list- og verkgreinakennara. Framtíðar okkar vegna.
Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir Skoðun
Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir skrifar
Skoðun Það sem er ósagt varðandi vinnubrögð hjá Háskólanum á Akureyri Þóra Sigurðardóttir skrifar
Skoðun Hollar skólamáltíðir fyrir loftslagið og líðan barna Laufey Steingrímsdóttir,Anna Sigríður Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Samskiptasáttmáli; skúffuskjal eða stórgott verkfæri Helena Katrín Hjaltadóttir,Íris Helga G. Baldursdóttir skrifar
Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir Skoðun