Árið sem ég varð miðaldra Álfrún Pálsdóttir skrifar 13. janúar 2014 06:00 Í gegnum tíðina hef ég ekki lagt það í vana minn að strengja áramótaheit en í ár ákvað ég hins vegar með sjálfri mér að taka hverju gráu hári og nýrri hrukku fagnandi. Eftir strembið ár þar sem þriðji tugurinn læddist aftan að mér og vísitölufjölskyldan varð fullmótuð ákvað ég að í ár myndi ég sættast við hækkandi tölu. Falla ekki í þá gryfju að lenda í krísu yfir því að vera komin á fertugsaldur. Nú hugsa sumir að þessu áramótaheiti sé nú ekki erfitt að framfylgja en, krakkar mínir, síðustu dagar hafa verið prófraun. Eins og hendi væri veifað varð ég miðaldra í byrjun janúar 2014. Fyrsta virka daginn eftir áramót tilkynnti frumburðurinn hátíðlega úr aftursætinu á leiðinni í leikskólann að í ár byrjaði hún í skóla. Kaldur sviti rann niður mjóbakið. Ég man þegar ég var á sama aldri og dóttir mín. Það voru tímamót. Aldur er afstæður muldraði ég undir stýrinu á meðan undirmeðvitundin fór snögglega yfir gestalistann í ferminguna. Seinna atvikið var alvarlegra og afleiðingarnar langt umfram eitt svitakast. Tveir ungir herramenn trylltu lýðinn í verslunarmiðstöð á höfuðborgarsvæðinu. Unglingsstúlkur féllu í yfirlið, sumir tróðust undir í múgæsingnum og bílar skemmdust þennan örlagaríka dag sem endaði með handtöku mannanna tveggja. Stórstjörnur sem náðu að skapa meiri glundroða á landinu en Hollywood-drengirnir Ryan Gosling, Ben Stiller og Tom Cruise samanlagt, að ekki sé minnst á popparann Bono. Stórstjörnur sem gerðu mig kjaftstopp þar sem ég hafði aldrei á ævinni heyrt á þá minnst, hvað þá vitað af tilvist samskiptamiðilsins sem skapaði þeim frægð. Áminningin var harkaleg. Ég var ekki undir það búin að þurfa að spyrja 15 ára frænku mína hverjir í ósköpunum þessir drengir væru. Ég áttaði mig á stöðu minni þegar hún svaraði mér, með örlitlu dæsi, og gott ef hún rúllaði ekki augunum smá í leiðinni. Ég er orðin miðaldra. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Álfrún Pálsdóttir Mest lesið Er kominn tími á Útlendingafrí? Marion Poilvez Skoðun Janus og jakkalakkarnir Óskar Guðmundsson Skoðun Á milli steins og sleggju Heinemann Ólafur Stephensen Skoðun Hvað ætlar þú að vera þegar þú verður stór? Ása Berglind Hjálmarsdóttir Skoðun Immigrant Women: Essential Workers, Rising Voices on Labor Day Maru Alemán Skoðun 1. maí er líka fyrir fatlað fólk! Geirdís Hanna Kristjánsdóttir Skoðun Allir eiga rétt á virku lífi — líka fatlað fólk Anna Margrét Bjarnadóttir Skoðun Samtalið um dauðann veldur okkur óöryggi Ingrid Kuhlman Skoðun Verkalýðshreyfingin á næsta leik í Evrópuumræðunni Dagbjört Hákonardóttir Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir Skoðun
Í gegnum tíðina hef ég ekki lagt það í vana minn að strengja áramótaheit en í ár ákvað ég hins vegar með sjálfri mér að taka hverju gráu hári og nýrri hrukku fagnandi. Eftir strembið ár þar sem þriðji tugurinn læddist aftan að mér og vísitölufjölskyldan varð fullmótuð ákvað ég að í ár myndi ég sættast við hækkandi tölu. Falla ekki í þá gryfju að lenda í krísu yfir því að vera komin á fertugsaldur. Nú hugsa sumir að þessu áramótaheiti sé nú ekki erfitt að framfylgja en, krakkar mínir, síðustu dagar hafa verið prófraun. Eins og hendi væri veifað varð ég miðaldra í byrjun janúar 2014. Fyrsta virka daginn eftir áramót tilkynnti frumburðurinn hátíðlega úr aftursætinu á leiðinni í leikskólann að í ár byrjaði hún í skóla. Kaldur sviti rann niður mjóbakið. Ég man þegar ég var á sama aldri og dóttir mín. Það voru tímamót. Aldur er afstæður muldraði ég undir stýrinu á meðan undirmeðvitundin fór snögglega yfir gestalistann í ferminguna. Seinna atvikið var alvarlegra og afleiðingarnar langt umfram eitt svitakast. Tveir ungir herramenn trylltu lýðinn í verslunarmiðstöð á höfuðborgarsvæðinu. Unglingsstúlkur féllu í yfirlið, sumir tróðust undir í múgæsingnum og bílar skemmdust þennan örlagaríka dag sem endaði með handtöku mannanna tveggja. Stórstjörnur sem náðu að skapa meiri glundroða á landinu en Hollywood-drengirnir Ryan Gosling, Ben Stiller og Tom Cruise samanlagt, að ekki sé minnst á popparann Bono. Stórstjörnur sem gerðu mig kjaftstopp þar sem ég hafði aldrei á ævinni heyrt á þá minnst, hvað þá vitað af tilvist samskiptamiðilsins sem skapaði þeim frægð. Áminningin var harkaleg. Ég var ekki undir það búin að þurfa að spyrja 15 ára frænku mína hverjir í ósköpunum þessir drengir væru. Ég áttaði mig á stöðu minni þegar hún svaraði mér, með örlitlu dæsi, og gott ef hún rúllaði ekki augunum smá í leiðinni. Ég er orðin miðaldra.
Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir Skoðun
Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir Skoðun