Hvað er í matinn? Björn Þór Sigbjörnsson skrifar 14. febrúar 2013 06:00 Hestur er alinn á Krít. Hann fer í sláturhús í Rúmeníu, kjötið er selt til kjötvinnslu í Frakklandi og þaðan í skyndiréttaverksmiðju í sama landi þar sem því er blandað saman við tómatsósu, rotvarnarefni og pastaplötur. Úr verður lasanja. Ferðalagið heldur áfram; í sænskar umbúðir, í, segjum, frystinn í Bónus og loks á disk hjá fólki í, segjum, Reykjavík. Þetta er langur vegur; um sjö þúsund kílómetrar; næstum sex hringir í kringum Ísland. Einhvers staðar á leiðinni varð hesturinn (sem reyndar eru grunsemdir um að hafi aldrei verið hestur heldur asni) að nauti. Upp komast svik um síðir en hvað ætli margir hestar (eða asnar) hafi orðið að nauti áður en hið sanna kom í ljós? Nú er í sjálfu sér ekkert að því að borða hest (og líklega ekki asna heldur) en það má náttúrulega ekki selja hann sem naut. Hest á að selja sem hest og naut sem naut. Hestar eru hins vegar ódýrari á fóðrum og þar sem hægt er að græða er reynt að græða. Og tækifærin til að svindla eru mýmörg þegar vara fer um langan veg, viðkomustaðirnir eru margir og margir fara um hana höndum. En burtséð frá þessu: Hvernig má það vera að fólk vilji borða mat sem er þannig útbúinn að ekki er hægt að segja til um hverrar tegundar hann er? Að það finnist hvorki á bragði, áferð né öðru hvort dýrið sem orðið er að mat hneggjaði, baulaði eða eitthvað annað? Og lítil aukaspurning: Hvernig má það vera að fólki sé selt lasanja frá Svíþjóð þegar hráefnið var alið á Krít, slátrað í Rúmeníu og unnið og hrært saman í Frakklandi? Gildir þá einu hvort um er að ræða hest, asna eða naut. Ég ætla að gera nokkur orð bandaríska blaðamannsins og mataráhugamannsins Michaels Pollan að mínum. Ekki borða matarlíki, veldu alvöru mat og forðastu verksmiðjuframleidd matvæli. Ekki borða neitt sem amma þín hefði ekki kannast við sem mat. Forðastu mat sem auglýstur er í sjónvarpi. Borðaðu aðeins mat sem rotnar. Sé þessu fylgt eru minni líkur á að hægt sé að svindla á þér og það sem meira er; maturinn er miklu betri og hollari. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Björn Þór Sigbjörnsson Mest lesið Málþófið er séríslenskt Bryndís Haraldsdóttir Skoðun Af hverju er verðbólga ennþá svona há? Ólafur Margeirsson Skoðun Arðgreiðslur í sjávarútvegi: Staðreyndir gegn fullyrðingum Elliði Vignisson Skoðun Þingmenn auðvaldsins Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun Sósíalistaflokkurinn heimilislaus - hvað næst? Trausti Breiðfjörð Magnússon Skoðun Rán um hábjartan dag Guðbergur Egill Eyjólfsson Skoðun Listin að verða fullkomlega ósammála sjálfri sér á mettíma Þórður Snær Júlíusson Skoðun Sól, sumar og símafriður: 10 ráð varðandi skjánotkun í sumarfríinu Anna Laufey Stefánsdóttir,Kristín Ólöf Grétarsdóttir,Skúli Bragi Geirdal Skoðun Verðugur bandamaður? Steinar Harðarson Skoðun Krónan, Nettó, Hagkaup, Bónus - það er kominn tími á formlega sniðgöngu Helen Ólafsdóttir Skoðun
Hestur er alinn á Krít. Hann fer í sláturhús í Rúmeníu, kjötið er selt til kjötvinnslu í Frakklandi og þaðan í skyndiréttaverksmiðju í sama landi þar sem því er blandað saman við tómatsósu, rotvarnarefni og pastaplötur. Úr verður lasanja. Ferðalagið heldur áfram; í sænskar umbúðir, í, segjum, frystinn í Bónus og loks á disk hjá fólki í, segjum, Reykjavík. Þetta er langur vegur; um sjö þúsund kílómetrar; næstum sex hringir í kringum Ísland. Einhvers staðar á leiðinni varð hesturinn (sem reyndar eru grunsemdir um að hafi aldrei verið hestur heldur asni) að nauti. Upp komast svik um síðir en hvað ætli margir hestar (eða asnar) hafi orðið að nauti áður en hið sanna kom í ljós? Nú er í sjálfu sér ekkert að því að borða hest (og líklega ekki asna heldur) en það má náttúrulega ekki selja hann sem naut. Hest á að selja sem hest og naut sem naut. Hestar eru hins vegar ódýrari á fóðrum og þar sem hægt er að græða er reynt að græða. Og tækifærin til að svindla eru mýmörg þegar vara fer um langan veg, viðkomustaðirnir eru margir og margir fara um hana höndum. En burtséð frá þessu: Hvernig má það vera að fólk vilji borða mat sem er þannig útbúinn að ekki er hægt að segja til um hverrar tegundar hann er? Að það finnist hvorki á bragði, áferð né öðru hvort dýrið sem orðið er að mat hneggjaði, baulaði eða eitthvað annað? Og lítil aukaspurning: Hvernig má það vera að fólki sé selt lasanja frá Svíþjóð þegar hráefnið var alið á Krít, slátrað í Rúmeníu og unnið og hrært saman í Frakklandi? Gildir þá einu hvort um er að ræða hest, asna eða naut. Ég ætla að gera nokkur orð bandaríska blaðamannsins og mataráhugamannsins Michaels Pollan að mínum. Ekki borða matarlíki, veldu alvöru mat og forðastu verksmiðjuframleidd matvæli. Ekki borða neitt sem amma þín hefði ekki kannast við sem mat. Forðastu mat sem auglýstur er í sjónvarpi. Borðaðu aðeins mat sem rotnar. Sé þessu fylgt eru minni líkur á að hægt sé að svindla á þér og það sem meira er; maturinn er miklu betri og hollari.
Sól, sumar og símafriður: 10 ráð varðandi skjánotkun í sumarfríinu Anna Laufey Stefánsdóttir,Kristín Ólöf Grétarsdóttir,Skúli Bragi Geirdal Skoðun
Sól, sumar og símafriður: 10 ráð varðandi skjánotkun í sumarfríinu Anna Laufey Stefánsdóttir,Kristín Ólöf Grétarsdóttir,Skúli Bragi Geirdal Skoðun