Bláeygt og blæbrigðalítið Björn Teitsson skrifar 18. desember 2012 14:30 Tónlist. Fallið lauf. Sverrir Bergmann. Sena Fallið lauf er önnur sólóplata Sverris Bergmanns og sú fyrsta sem er sungin einungis á íslensku. Sverrir var áður helsta driffjöðrin í hljómsveitinni Daysleeper, sem spilaði kassagítarrokktónlist undir sterkum áhrifum grugg-tónlistarstefnunnar. Á þessari plötu nýtur hann fulltingis Halldórs Gunnars Pálssonar, sem er best þekktur sem kórstjóri Fjallabræðra. Þeir unnu einmitt með Sverri að þjóðhátíðarlagi Vestmannaeyja nú í sumar (Þar sem hjartað slær). Platan hefur að geyma 11 lög og er þjóðhátíðarlagið þar á meðal. Fjögur þeirra samdi Halldór en annars eru lögin "fengin að láni" frá erlendum lagahöfundum og við þau hafa verið samdir íslenskir textar, flestir af þeim Sævari Sigurgeirssyni og Hallgrími Oddssyni. Textarnir fjalla um ástina og hvernig hún virðist vandræðast fyrir fólki, en þá er best að sættast (Semjum frið) eða bara neita að fara (Ég fer ekki neitt)! Lagavalið ber þess merki að þeir Sverrir og Halldór sækja mikið til sálartónlistar, jafnvel þeirrar stefnu sem kölluð hefur verið upp á ensku "blue-eyed soul" (eitt lagið heitir meira að segja Augun blá). Meðal lagahöfunda eru Amos Lee, James Morrison og sálargoðsögnin Dan Penn. Á plötunni má greina einnig greina sterk gospel-áhrif (Kærleikur, von og trú, Að dökkri strönd). Fallið lauf er því miður frekar tilþrifalítil plata og það er ekki fyrr en með síðustu lögunum, sem bæði eru eftir Halldór, að maður heyrir hvers Sverrir er megnugur sem söngvari (Augun blá, Þar sem hjartað slær). Að öðru leyti skilja lögin lítið eftir sig, og stundum finnst manni sem sama lagið spilist í tví- eða þrígang. Auðvelt er að ímynda sér að einhverjir kunni að meta plötuna, einmitt vegna blæbrigðaleysisins. Það væri til að mynda róandi að heyra lög af henni, væri maður fastur í umferð. Lögin eru nokkuð mónótónísk, sem er synd því Sverrir hefur löngu sannað sig sem fínn söngvari. Ef til vill ætti hann að koma meira að lagasmíðunum sjálfur. Niðurstaða: Tilþrifalítil sálarplata frá annars góðum söngvara. Gagnrýni Mest lesið Áslaug Arna kom sér fyrir á innan við viku Lífið Vissu fyrir löngu að þau vildu verja ævinni saman Lífið Eins og ef Laddi hefði hvatt krakka til að reykja krakk eða sígarettur Lífið Þórdís Elva fann ástina í örmum poppstjörnu Lífið Heitustu skvísur landsins fögnuðu íslenskri húðvöru Lífið Perry og Bloom saman á snekkju Bezos Lífið „Síðustu tíu árin hafa verið erfið“ Lífið Tímalausar og fallegar brúðargjafir Lífið Risastór menningarhátíð á Flateyri Menning Skákborðsréttir nýjasta matartískan Lífið Fleiri fréttir Mömmustrákur skýtur uppvakningum ref fyrir rass Norah Jones: Tíminn stóð í stað þar til ljóskastarinn vakti mann Neistalaus trekantur leiðinlega fólksins Er Stalín listgagnrýnandi í Hörpu núna? Wardruna í vanda – þegar dulúðin náði ekki flugi Tom Cruise hrasar á síðasta snúning Messan sem var ekki tímamótaverk – en mig langaði samt til að gráta Sjá meira
Tónlist. Fallið lauf. Sverrir Bergmann. Sena Fallið lauf er önnur sólóplata Sverris Bergmanns og sú fyrsta sem er sungin einungis á íslensku. Sverrir var áður helsta driffjöðrin í hljómsveitinni Daysleeper, sem spilaði kassagítarrokktónlist undir sterkum áhrifum grugg-tónlistarstefnunnar. Á þessari plötu nýtur hann fulltingis Halldórs Gunnars Pálssonar, sem er best þekktur sem kórstjóri Fjallabræðra. Þeir unnu einmitt með Sverri að þjóðhátíðarlagi Vestmannaeyja nú í sumar (Þar sem hjartað slær). Platan hefur að geyma 11 lög og er þjóðhátíðarlagið þar á meðal. Fjögur þeirra samdi Halldór en annars eru lögin "fengin að láni" frá erlendum lagahöfundum og við þau hafa verið samdir íslenskir textar, flestir af þeim Sævari Sigurgeirssyni og Hallgrími Oddssyni. Textarnir fjalla um ástina og hvernig hún virðist vandræðast fyrir fólki, en þá er best að sættast (Semjum frið) eða bara neita að fara (Ég fer ekki neitt)! Lagavalið ber þess merki að þeir Sverrir og Halldór sækja mikið til sálartónlistar, jafnvel þeirrar stefnu sem kölluð hefur verið upp á ensku "blue-eyed soul" (eitt lagið heitir meira að segja Augun blá). Meðal lagahöfunda eru Amos Lee, James Morrison og sálargoðsögnin Dan Penn. Á plötunni má greina einnig greina sterk gospel-áhrif (Kærleikur, von og trú, Að dökkri strönd). Fallið lauf er því miður frekar tilþrifalítil plata og það er ekki fyrr en með síðustu lögunum, sem bæði eru eftir Halldór, að maður heyrir hvers Sverrir er megnugur sem söngvari (Augun blá, Þar sem hjartað slær). Að öðru leyti skilja lögin lítið eftir sig, og stundum finnst manni sem sama lagið spilist í tví- eða þrígang. Auðvelt er að ímynda sér að einhverjir kunni að meta plötuna, einmitt vegna blæbrigðaleysisins. Það væri til að mynda róandi að heyra lög af henni, væri maður fastur í umferð. Lögin eru nokkuð mónótónísk, sem er synd því Sverrir hefur löngu sannað sig sem fínn söngvari. Ef til vill ætti hann að koma meira að lagasmíðunum sjálfur. Niðurstaða: Tilþrifalítil sálarplata frá annars góðum söngvara.
Gagnrýni Mest lesið Áslaug Arna kom sér fyrir á innan við viku Lífið Vissu fyrir löngu að þau vildu verja ævinni saman Lífið Eins og ef Laddi hefði hvatt krakka til að reykja krakk eða sígarettur Lífið Þórdís Elva fann ástina í örmum poppstjörnu Lífið Heitustu skvísur landsins fögnuðu íslenskri húðvöru Lífið Perry og Bloom saman á snekkju Bezos Lífið „Síðustu tíu árin hafa verið erfið“ Lífið Tímalausar og fallegar brúðargjafir Lífið Risastór menningarhátíð á Flateyri Menning Skákborðsréttir nýjasta matartískan Lífið Fleiri fréttir Mömmustrákur skýtur uppvakningum ref fyrir rass Norah Jones: Tíminn stóð í stað þar til ljóskastarinn vakti mann Neistalaus trekantur leiðinlega fólksins Er Stalín listgagnrýnandi í Hörpu núna? Wardruna í vanda – þegar dulúðin náði ekki flugi Tom Cruise hrasar á síðasta snúning Messan sem var ekki tímamótaverk – en mig langaði samt til að gráta Sjá meira