Áskorun til forseta landsins
Hvernig Ólafur Ragnar kemst að þeirri niðurstöðu er mér hulin ráðgáta, vegna þess að eins og kemur fram í grein minni um falsrökin forsetans, „þá reyndist við ramman reip að draga, því að allar meginbreytur málsins voru nú orðnar á annan veg en í fyrra þjóðaratkvæðinu 2010".
Og hér má bæta því við, að þar sem mikill meirihluti Alþingis samþykkti Bucheit-samninginn og sú staðreynd að skoðanakannanir voru orðnar hagstæðar þeim sem vildu samþykkja samninginn, var ekki lengur um að ræða neina gjá milli þings og þjóðar. En slík sprunga var grundvallarforsenda forsetans fyrir því að réttlætanlegt væri að vísa málum í þjóðaratkvæðagreiðslu, bæði í Fjölmiðlamálinu og Icesave-málinu 2010. Ólafur Ragnar kaus að líta fram hjá þessu lykil atriði 2011 til að geta örugglega komið málinu í þjóðaratkvæði!
Í ljósi hinna nýju og sérlega andsnúnu aðstæðna 2011, þá er áðurnefnd fullyrðing forsetans tóm steypa: hún er algjör hundalógík, sem Ólafur Ragnar grípur til í þeim tilgangi að reyna að breiða yfir óheilindi sín í Icesave-þjóðaratkvæðinu á síðastliðnu ári.
Nýársávarp forsetans er annað dæmi um skort hans á heilindum. Hvers vegna skyldi hann ekki hafa verið ærlegur og tilkynnt þjóðinni á afdráttarlausan hátt, hvort hann ætlaði sér að bjóða sig fram á nýjan leik eða ekki? Fyrrum forsetar voru fullkomlega heiðarlegir og tjáðu sig skýrt og skorinort um þetta atriði og sýndu þjóðinni með því virðingu, auk þess sem allri óvissu var eytt.
Hefur Ólafur Ragnar ef til vill í hyggju að bíða eftir undirskriftalista frá fylgismönnum sínum? Ekki var nú síðasti stuðningslisti í hans þágu gæfulegt plagg: hann var dæmdur ólöglegur og var því ógildur. Eiga landsmenn virkilega eftir að upplifa það, að eftir 16 ára setu á forsetastóli ætli forsetinn að beita brögðum til að geta haldið inn í fimmta kjörtímabilið? Forsetinn hafði áður sagt að sá/sú sem gegndi þessu embætti ætti einungis að sitja í tvö til þrjú kjörtímabil!
Er gleymska nokkuð farin að hrjá Ólaf Ragnar?
Hinum háttvirta og stórmerkilega sirkusstjóra, Ólafi Ragnari Grímssyni, er vel trúandi til að undirbúa á þennan einstaklega geðfellda hátt sína stórfenglegustu lýðskrumssýningu á okkar farsældar Fróni. Og hvað með þá aðila sem gætu hugsað sér að sækjast eftir þessu embætti, en veigra sér við að fara gegn slóttugum sitjandi forseta? Á þetta fólk þá að bíða í óvissu vikum og jafnvel mánuðum saman eftir því að Ólafi Ragnari þóknast að láta stuðningsmenn sína koma knékrjúpandi og grátbiðja hann um að fara aftur fram? Hvernig er það eiginlega, gerir forsetinn sér enga grein
fyrir hvílík ósvífni slíkt hátterni væri gagnvart væntanlegum frambjóðendum?
Skyldi lífsmottó þjóðhöfðingjans nokkuð vera: ÉG um MIG frá MÉR til MÍN? Af ofangreindum ástæðum vil ég skora á forsetann að lýsa því yfir undanbragðalaust á allra næstu dögum, hvort hann ætlar sér að bjóða sig fram í fimmta sinn. Með því eyðir hann óvissu varðandi forsetakosningarinnar og áhugasamir aðilar um framboð geta þá tekið sína ákvörðun. Eða ætlar Ólafur Ragnar sér ekki að eyða þessari óvissu og lítilsvirða þannig þjóðina, sem hann elskar svo innilega frá sínum dýpstu hjartarótum?
Skoðun

Hvar er auðlindarentan?
Birta Karen Tryggvadóttir skrifar

Miðflokkurinn – Rödd skynseminnar í borginni
Ómar Már Jónsson skrifar

Virði barna og ungmenna
Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar

Sættir þú þig við þetta?
Jón Pétur Zimsen skrifar

Alþingi gleymir aftur fötluðum börnum
Lúðvík Júlíusson skrifar

Lægri gjöld, fleiri tækifæri
Bragi Bjarnason skrifar

Tölum um stóra valdaframsalsmálið
Hjörtur J. Guðmundsson skrifar

Litla landið sem kennir heiminum – Ísland og þróunarsamvinna í gegnum menntun GRÓ skólanna
Verena Karlsdóttir,Hreiðar Þór Valtýsson,Þór Heiðar Ásgeirsson skrifar

Öflugar varnir krefjast stöndugra fréttamiðla
Sigríður Dögg Auðunsdóttir skrifar

Gott frumvarp, en hvað með verklagið?
Bogi Ragnarsson skrifar

Augnablikið
Magnús Jóhann Hjartarson skrifar

Það þarf ekki að biðjast afsökunar á því að segja satt
Þórður Snær Júlíusson skrifar

Lífeyrissjóðirnir og Íslandsbanki, hluthafafundur á mánudag
Bolli Héðinsson skrifar

„Þegar arkitektinn fer á flug“ - opinber umræða á villigötum
Eyrún Arnarsdóttir skrifar

Heilbrigðiskerfið þarf stjórnvöld með bein í nefinu
Svandís Svavarsdóttir skrifar

Börn eru hvorki veiðigjöld né öryggis- og varnarmál
Grímur Atlason skrifar

Í vörn gegn sjálfum sér?
Ólafur Stephensen skrifar

Mig langar að byggja heim með frið og umlykja með ást
Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar

Þjóðin stendur með sjúkraliðum
Sandra B. Franks skrifar

Vegið að íslenska lífeyriskerfinu
Björgvin Jón Bjarnason,Þóra Eggertsdóttir,Halldór Kristinsson,Guðmundur Svavarsson,Elsa Björk Pétursdóttir,Jón Ólafur Halldórsson,Arnar Hjaltalín skrifar

Ísland gjaldþrota vegna fatlaðs fólks?
Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar

Veiðigjöld, gaslýsingar og valdníðsla
Kristinn Karl Brynjarsson skrifar

Sniðgangan á Rapyd slær öll met
Björn B. Björnsson skrifar

Pólitískt hugrekki og pólitískt hugleysi: ólík stefna tveggja systurflokka
Birgir Finnsson skrifar

Árið 2023 kemur aldrei aftur
Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar

Trumpistar eru víða
Trausti Breiðfjörð Magnússon skrifar

Fasteignagjöld eru lág í Reykjavík
Sara Björg Sigurðardóttir skrifar

Gerræðisleg áform í anda Ráðstjórnarríkjanna
Guðmundur Fertram Sigurjónsson skrifar

Opið svar til formanns Samleik- Útsvarsgreiðendur borga leikskólann í Kópavogi!
Rakel Ýr Isaksen skrifar