Gínurnar í glugganum Friðrika Benónýsdóttir skrifar 3. maí 2012 06:00 Næsti biskup Íslands verður kvenkyns. Þúsund ára einokun karla á því embætti er lokið og fagnaðarlátunum ætlar aldrei að linna. Enn eitt dæmið um það hvað Íslendingar eru líbó og langt komnir í jafnréttismálum. Fréttaflutningur af biskupskjörinu nánast einskorðast við kyn biskupsins tilvonandi og sú staðreynd að kjörið sýnir fyrst og fremst þann ásetning kirkjunnar manna að viðhalda status quo og slá um leið vopnin úr höndum þeirra sem gagnrýnt hafa kirkjuna fyrir kvenfyrirlitningu fellur í skuggann. Íhaldssöm kona er sjálfkrafa betri kostur en frjálslyndur karl að mati jafnréttissinna. Jafnréttisumræðan á Íslandi snýst nefnilega um það hversu mörgum konum sé hægt að tylla í áberandi embætti til að vekja aðdáun útlendinga. Eða svo virðist manni að minnsta kosti á stundum. Forsætisráðherrann er kona, forseti Alþingis er kona, ráðherrar eru fleiri kvenkyns en karlkyns og margt bendir til þess að næsti forseti lýðveldisins verði kona. Lengra er nú varla hægt að komast í jafnréttinu, eða hvað? Hverjum er ekki sama hver veruleikinn er að baki þessari flottu gluggaútstillingu? Spurningin sem öll þessi umræða um framgang kvenna í opinberum stöðum vekur er þessi: Hefur þetta skilað sér í aukningu á raunverulegu jafnrétti kynjanna? Og því miður er ansi fátt sem bendir til þess. Kvennastéttir eins og leikskólakennarar, hjúkrunarfræðingar og kennarar, svo ekki sé nú minnst á ófaglærðar starfskonur og verkakonur, eru enn meðal lægst launuðu stétta landsins og fá merki um það að framsókn kvenna í opinberum stöðum hafi nokkur áhrif þar á. Kynferðisbrotum gegn konum fjölgar ár frá ári og verða sífellt hrottalegri en dómar fyrir slík brot líkjast enn í besta falli lélegum bröndurum. Klámvæðingin og kvenfyrirlitningin blómstra sem aldrei fyrr og eftirspurn eftir vændi hefur aldrei verið meiri. Veruleikinn sem hin almenna íslenska kona býr við stangast hressilega á við glansmyndina um kvenfrelsisríkið Ísland. Auðvitað ber að fagna því að konur nái frama innan embættismannakerfis og pólitíkur en umræðan má ekki stöðvast þar. Það að kona fari úr prófastsembætti í biskupsembætti hefur því miður sorglega lítið með jafnrétti kynjanna að gera. Því jafnrétti miðar ekkert áfram á meðan dætur okkar standa frammi fyrir því að verða fyrst og síðast metnar út frá kynferði sínu en ekki atgervi. Jafnrétti snýst ekki um flauelsklædda stóla fyrir fáar útvaldar heldur að allt fólk, karlkyns og kvenkyns, af öllum stéttum og stigum sitji við sama borð hvað varðar afkomumöguleika og virðingu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Friðrika Benónýsdóttir Mest lesið Háskólinn á Bifröst – Öflugur og sjálfstæður fjarnámsskóli Sólveig Hallsteinsdóttir Skoðun Það eru fleiri fiskar í sjónum og fleiri sjónarmið í hafstjórn Guðbjörg Ásta Ólafsdóttir Skoðun Skapandi menntun skilar raunverulegum árangri Bryngeir Valdimarsson Skoðun Sex ára sáttmáli Davíð Þorláksson Skoðun Heiðursgestur Viðreisnar vill heimsveldi Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir Skoðun Háskólasamfélagið geri skyldu sína strax, stjórnvöld hafa brugðist Auður Magndís Auðardóttir,Elí Hörpu og Önundar,Eyrún Ólöf Sigurðardóttir,Helga Ögmundardóttir,Íris Ellenberger,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Katrín Pálmad. Þorgerðardóttir Skoðun Framtíðarskipulag Keldnalands er ekki útópía – og þaðan af síður dystópía Birkir Ingibjartsson Skoðun Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir Skoðun Styrkjum stöðu leigjenda Kristján Þórður Snæbjarnarson Skoðun
Næsti biskup Íslands verður kvenkyns. Þúsund ára einokun karla á því embætti er lokið og fagnaðarlátunum ætlar aldrei að linna. Enn eitt dæmið um það hvað Íslendingar eru líbó og langt komnir í jafnréttismálum. Fréttaflutningur af biskupskjörinu nánast einskorðast við kyn biskupsins tilvonandi og sú staðreynd að kjörið sýnir fyrst og fremst þann ásetning kirkjunnar manna að viðhalda status quo og slá um leið vopnin úr höndum þeirra sem gagnrýnt hafa kirkjuna fyrir kvenfyrirlitningu fellur í skuggann. Íhaldssöm kona er sjálfkrafa betri kostur en frjálslyndur karl að mati jafnréttissinna. Jafnréttisumræðan á Íslandi snýst nefnilega um það hversu mörgum konum sé hægt að tylla í áberandi embætti til að vekja aðdáun útlendinga. Eða svo virðist manni að minnsta kosti á stundum. Forsætisráðherrann er kona, forseti Alþingis er kona, ráðherrar eru fleiri kvenkyns en karlkyns og margt bendir til þess að næsti forseti lýðveldisins verði kona. Lengra er nú varla hægt að komast í jafnréttinu, eða hvað? Hverjum er ekki sama hver veruleikinn er að baki þessari flottu gluggaútstillingu? Spurningin sem öll þessi umræða um framgang kvenna í opinberum stöðum vekur er þessi: Hefur þetta skilað sér í aukningu á raunverulegu jafnrétti kynjanna? Og því miður er ansi fátt sem bendir til þess. Kvennastéttir eins og leikskólakennarar, hjúkrunarfræðingar og kennarar, svo ekki sé nú minnst á ófaglærðar starfskonur og verkakonur, eru enn meðal lægst launuðu stétta landsins og fá merki um það að framsókn kvenna í opinberum stöðum hafi nokkur áhrif þar á. Kynferðisbrotum gegn konum fjölgar ár frá ári og verða sífellt hrottalegri en dómar fyrir slík brot líkjast enn í besta falli lélegum bröndurum. Klámvæðingin og kvenfyrirlitningin blómstra sem aldrei fyrr og eftirspurn eftir vændi hefur aldrei verið meiri. Veruleikinn sem hin almenna íslenska kona býr við stangast hressilega á við glansmyndina um kvenfrelsisríkið Ísland. Auðvitað ber að fagna því að konur nái frama innan embættismannakerfis og pólitíkur en umræðan má ekki stöðvast þar. Það að kona fari úr prófastsembætti í biskupsembætti hefur því miður sorglega lítið með jafnrétti kynjanna að gera. Því jafnrétti miðar ekkert áfram á meðan dætur okkar standa frammi fyrir því að verða fyrst og síðast metnar út frá kynferði sínu en ekki atgervi. Jafnrétti snýst ekki um flauelsklædda stóla fyrir fáar útvaldar heldur að allt fólk, karlkyns og kvenkyns, af öllum stéttum og stigum sitji við sama borð hvað varðar afkomumöguleika og virðingu.
Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir Skoðun
Háskólasamfélagið geri skyldu sína strax, stjórnvöld hafa brugðist Auður Magndís Auðardóttir,Elí Hörpu og Önundar,Eyrún Ólöf Sigurðardóttir,Helga Ögmundardóttir,Íris Ellenberger,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Katrín Pálmad. Þorgerðardóttir Skoðun
Framtíðarskipulag Keldnalands er ekki útópía – og þaðan af síður dystópía Birkir Ingibjartsson Skoðun
Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir Skoðun
Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir Skoðun
Háskólasamfélagið geri skyldu sína strax, stjórnvöld hafa brugðist Auður Magndís Auðardóttir,Elí Hörpu og Önundar,Eyrún Ólöf Sigurðardóttir,Helga Ögmundardóttir,Íris Ellenberger,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Katrín Pálmad. Þorgerðardóttir Skoðun
Framtíðarskipulag Keldnalands er ekki útópía – og þaðan af síður dystópía Birkir Ingibjartsson Skoðun
Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir Skoðun