Ríkisbréfaeign útlendinga minnkaði töluvert í júní

Eign útlendinga í ríkisverðbréfum minnkaði talsvert í júní en þeir eiga þó enn um það bil 180 milljarða kr. að nafnvirði í ríkisbréfum og víxlum. Vaxtagreiðslur ríkissjóðs til erlendra fjárfesta eru því enn verulegar.

Greining Íslandsbanka fjallar um málið í Morgunkorni sínu.Þar segir að í Markaðsupplýsingum Seðlabankans fyrir lánamál ríkisins, sem út komu í gær, kemur fram að erlendir fjárfestar keyptu fimmtung seldra bréfa í fyrsta útboði á ríkisbréfaflokknum RIKB 25 0612, alls ríflega 2 milljarða kr. að nafnverði.

Telur greiningin ótvírætt jákvætt að útlendingar skuli hafa áhuga á íslenskum langtíma ríkisbréfum, þótt enn sem komið er sé ekki um háar fjárhæðir að ræða. Raunar er athyglisvert að stærsti kaupendahópur þessara bréfa voru innlendir lífeyrissjóðir sem keyptu 23% þeirra, en hlutdeild lífeyrissjóðanna í öðrum ríkisbréfaflokkum er að jafnaði um 7%. Langur líftími hins nýja flokks ætti hins vegar að henta fjárfestingarstefnu lífeyrissjóða tiltölulega vel.

Alls keyptu erlendir fjárfestar ríkisbréf í útboðum Seðlabankans fyrir 28,9 milljarða kr. í júní, sem svarar til tæplega tveggja þriðjuhluta sölu bankans í útboðum í síðasta mánuði. Þetta telja Seðlabankamenn í riti sínu til marks um aukinn áhuga útlendinga á kaupum á innlendum ríkisbréfum. Hins vegar ber að hafa í huga að í júní var gjalddagi á miklu magni ríkisbréfa, ríkisvíxla og innstæðubréfa sem að mestu leyti var í eigu útlendinga.

Þannig var ríkisbréfaflokkurinn RIKB 09 0612 á lokagjalddaga í mánuðinum, en útlendingar áttu 71 milljarð kr. að nafnverði í þeim flokki. Einnig áttu þeir 11,5 milljarða kr. af þeim 20 milljörðum kr. ríkisvíxlaflokki sem féll á gjalddaga í síðasta mánuði, en keyptu aðeins 1,2 milljarð kr. af nýjum ríkisvíxlum í útboði Seðlabankans í júní.

Síðast en ekki síst voru innstæðubréf Seðlabankans að upphæð 67 milljarðar kr. á gjalddaga í júní, en langstærstur hluti þeirra var í eigu útlendinga. Erlendir fjárfestar fengu því í hendurnar í kring um 140 milljarða kr. í júní, að vöxtum meðtöldum, vegna gjalddaga ríkisverðbréfa og innstæðubréfa, en kusu aðeins að endurfjárfesta ríflega 30 milljarða kr. í ríkisverðbréfum í útboðum Seðlabankans.

Mismunurinn liggur trúlega að mestu leyti á krónureikningum Seðlabanka og erlendra sem innlendra fjármálastofnana, þótt einnig kunni útlendingar að hafa fjárfest í ríkisverðbréfum á eftirmarkaði í einhverjum mæli. Snörp hækkun á bundnum innlánum fjármálastofnana í Seðlabankanum, og síðan hinum nýju innstæðubréfum þeirra hjá bankanum, rennir stoðum undir þessa skoðun greiningarinnar.

Á meðan gjaldeyrishöftin eru við lýði er líklegt að eign útlendinga í ríkistryggðum pappírum verði áfram veruleg, þar sem þeim er óheimilt að flytja höfuðstól krónueignar sinnar úr landi, og fátt um aðra kosti til ávöxtunar á krónueigninni að innlánsreikningum frátöldum.

Sá galli er hins vegar á gjöf Njarðar að meðan þessi er raunin renna háar vaxtagreiðslur úr ríkissjóði til útlendingana, sem margir hverjir vilja þó frekar hverfa úr krónunni en þiggja þessa vexti.