Ísland sé frjálst meðan sól gyllir haf Guðbjörg Elísa Hafsteinsdóttir skrifar 29. nóvember 2024 20:50 Svona hljómar enda setningin í laginu lands fræga eftir Magnús Þór Sigmundsson við texta Margrétar Jónsdóttur, sem flestöll mannsbörn á Íslandi þekkja. Mörg okkar hafa tekið ástfóstri við þetta fallega, ljúfa en í senn harm þrungna lag og á tímum sem þessum get ég sagt að þetta lag kemur oft upp í huga. Það ómar af og til í mínu hjarta og í senn vekur upp ljúfar en jafnframt stundum sárar tilfinningar upp á yfirborðið. Afhverju sárar tilfinningar? Einfaldlega vegna þeirra margvíslegu áskoranna sem þjóðin stendur frammi fyrir í dag. Náttúruhamfarir, eins og eldgos í Grindavík, hafa haft djúpstæð áhrif á samfélagið; um 100 manns eru enn á götunni eftir fyrsta gosið, heilu ári síðar. Á sama tíma og Grindvíkingar lentu í þessum hörmungum fóru margir milljarðar í bein vopnakaup til erlendrar þjóðar frá Íslandi. Um 400 manns eru heimilislausir á götum landsins og það er kominn vetur. Í þeim örfáu úrræðum sem þessu fólki býðst er þeim kastað út klukkan 10 á morgnanna, út í nístingskuldann þar til um kvöld, jafnvel þótt þeir séu fárveikir. Tilhugsunin um það er þyngra en tárum taki. Þjóðin glímir við okurvexti, verðbólgu, aukna vanlíðan hjá börnum, ungmennum, öldruðum, öryrkjum og þorri fjölskyldna og landsmanna flestra ná ekki endum saman. Brostin ríkisstjórn og slæmt stjórnarfar undanfarin ár, ýmis áform og umræður um lagasetningar til framsals valds sem kunna að setja auðlindir okkar íslendinga, fullveldi, frelsi og líf í hættu hafa einnig ollið óöryggistilfinningu. Frelsi okkar og barátta til þess að verða fullvalda, sjálfstæð þjóð sem við urðum loks alveg árið 1944, gæti á einu augabragði fallið í valinn. Barátta sem gerðist ekki á einum degi eins og við flest öll vitum heldur í mörgum skrefum, fyrst árið 1845, þegar fyrsta skref okkar til sjálfstjórnar var stigið undir forystu Jóns Sigurðssonar. Blessuð sé ávallt minning hans. Allt of lengi hafa auðlindir landsins verið á hendi fárra og það vekur upp ógnvekjandi spurningar um framtíðina fyrir komandi kynslóðir. Fasteignamarkaðurinn hefur orðið fyrir mikilli breytingu, þar sem leigufélög hafa keypt upp fasteignir í stórum stíl og verðið hækkað í himinhæðir, sem gerir almenningi erfitt fyrir að eignast húsnæði. Matvara er sífellt hækkandi og við virðumst ekki sjá fyrir endann á þessum endalausu hækkunum sem halda áfram, þó verðbólga sé á niðurleið eða okkur iðulega sagt það af fráfarandi ríkisstjórn. Leiguverð er ekki manni bjóðandi lengur og hjá mörgum fara öll launin í leigukosnað. Er íslenskan okkar mögulega í útrýmingahættu? Á hverju horni sér maður hvern veitingastaðinn á fætur öðrum með enskum nöfnum. Við erum heppin ef við getum pantað þjónustu á íslensku. Að erlendum innflytendum ólöstuðum, því það er ekki þeim að kenna, þá er þetta virkilega vond þróun sem þarf að snúa við. Það er í hlutverki stjórnvalda að sjá til þess að þeir sem hingað flytja fái viðunandi íslenskukennslu og allt sem til þarf til þess að það sé í stakk búið að búa hér á Íslandi og verða íslenskir ríkisborgarar. Þessu hefur því miður farið hallandi fæti á liðnum árum eins og við flest vitum. Fleiri spurningar flæða í huga og hjarta: Hvernig verður framtíðin fyrir börn og barnabörn þessa lands? Munu þau verða leiguliðar eða þrælar í eigin landi? Eiga þau eftir að geta keypt sér sínar eigin íbúðir, stofna fyrirtæki og lifa hér án vandkvæða eins og forðum? Munu þau búa við öryggi og frið eins og við höfum alltaf gert? Mun dásamlega íslenskan okkar deyja út? Mun arfleifð okkar, menning, saga og listir falla í gleymskunnar haf vegna þess andvaraleysis gagnvart sjálfstæði og frelsi okkar íslendinga sem við börðumst fyrir í mörg hundruð ár? Ísland, okkar ástsæla, fagra og dásamlega fósturland hefur ávallt verið okkur flestum dýrmætt. Það er mikilvægt að við stöndum saman, nú sem aldrei fyrr til að tryggja að komandi kynslóðir geti lifað í sjálfstæðu, friðsælu og frjálsu samfélagi, þar sem allir njóti réttinda sinna og fái tækifæri að blómstra á alla vegu í eigin landi. Það er mín einlæga ósk að við höldum áfram að gera allt sem í okkar valdi stendur til að standa vörð um land okkar og þjóð , frelsi, frið, fullveldi , sjálfstæði okkar , tungumál, menningu og listir og gleyma ekki þessari dýrmætu arfleifð sem okkar forfeður hafa lagt okkur í skaut. Ísland er land þitt Ísland er land þitt, og ávallt þú geymirÍsland í huga þér, hvar sem þú ferð.Ísland er landið sem ungan þig dreymir,Ísland í vonanna birtu þú sérð,Ísland í sumarsins algræna skrúði,Ísland með blikandi norðljósa traf.Ísland að feðranna afrekum hlúði,Ísland er foldin, sem lífið þér gaf.Íslensk er þjóðin sem arfinn þinn geymirÍslensk er tunga þín skír eins og gull.Íslensk er sú lind,sem um æðar þér streymir.Íslensk er vonin, af bjartsýni full.Íslensk er vornóttin, albjört sem dagur,Íslensk er lundin með karlmennskuþor.Íslensk er vísan, hinn íslenski bragur.Íslensk er trúin á frelsisins vor.Ísland er land þitt, því aldrei skal gleymaÍslandi helgar þú krafta og starfÍslenska þjóð, þér er ætlað að geymaíslenska tungu, hinn dýrasta arf.Ísland sé blessað um aldanna raðir,íslenska moldin, er lífið þér gaf.Ísland sé falið þér, eilífi faðir.Ísland sé frjálst, meðan sól gyllir haf. Það er kominn tími til breytinga! Vinnum saman að betra lífi fyrir okkur öll. Til þess þarf að kjósa breytingar. Ég hvet þig lesandi góður að kjósa með hjartanu og fylgja ekki skoðanakönnunum. Þær munu seint gefa raunverulega mynd á því sem liggur landsmönnum á hjarta, svo mikið er víst og ég vona að þær verði lagðar af í náinni framtíð. Höfundur skipar 3. sæti fyrir Lýðræðisflokkinn í Suðurkjördæmi Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðun: Alþingiskosningar 2024 Lýðræðisflokkurinn Mest lesið Tími formanns Afstöðu liðinn Ólafur Ágúst Hraundal Skoðun Heilbrigðiskerfi Íslands - Látum verkin tala! Victor Guðmundsson Skoðun Minni sóun, meiri verðmæti Heiða Björg Hilmisdóttir Skoðun Hróplegt óréttlæti í lífeyrismálum Finnbjörn A. Hermansson Skoðun Íslendingar – rolluþjóð með framtíð í hampi Sigríður Ævarsdóttir Skoðun „Við getum ekki": Þrjú orð sem svíkja börn á hverjum degi Hjördís Eva Þórðardóttir Skoðun Konukot Sigmar Guðmundsson Skoðun Þögnin sem mótar umræðuna Snorri Ásmundsson Skoðun Yfirborðskennd tiltekt Guðrún Hafsteinsdóttir Skoðun Hvítþvottur í skugga samstöðu – þegar lögreglan mótmælir því sem hún sjálf reynir að þagga niður Daníel Þór Bjarnason Skoðun Skoðun Skoðun Lærum af reynslunni Hlöðver Skúli Hákonarson skrifar Skoðun Hvítþvottur í skugga samstöðu – þegar lögreglan mótmælir því sem hún sjálf reynir að þagga niður Daníel Þór Bjarnason skrifar Skoðun „Við getum ekki": Þrjú orð sem svíkja börn á hverjum degi Hjördís Eva Þórðardóttir skrifar Skoðun Hróplegt óréttlæti í lífeyrismálum Finnbjörn A. Hermansson skrifar Skoðun Tími formanns Afstöðu liðinn Ólafur Ágúst Hraundal skrifar Skoðun Þögnin sem mótar umræðuna Snorri Ásmundsson skrifar Skoðun Minni sóun, meiri verðmæti Heiða Björg Hilmisdóttir skrifar Skoðun Yfirborðskennd tiltekt Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Konukot Sigmar Guðmundsson skrifar Skoðun Hvers vegna ekki bókun 35? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Íslendingar – rolluþjóð með framtíð í hampi Sigríður Ævarsdóttir skrifar Skoðun Við hvað erum við hrædd? Ingvi Hrafn Laxdal Victorsson skrifar Skoðun Höfuðborgin eftir fimmtíu ár, hvað erum við að tala um? Samúel Torfi Pétursson skrifar Skoðun Pólitískt ofbeldi, fasismi og tvískinnungur valdsins Davíð Aron Routley,Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Örugg heilbrigðisþjónusta fyrir öll börn frá upphafi - Alþjóðlegur dagur sjúklingaöryggis 2025 María Heimisdóttir skrifar Skoðun Einn pakki á dag Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Heilbrigðiskerfi Íslands - Látum verkin tala! Victor Guðmundsson skrifar Skoðun Hörmungarnar sem heimurinn hunsar Ragnar Schram skrifar Skoðun Dýrasti staður í heimi Ragnhildur Hólmgeirsdóttir skrifar Skoðun Grafið undan grunnstoð ríka samfélagsins Ragnar Þór Ingólfsson skrifar Skoðun Mennskan er fórnarlamb Menningarstríðsins! - Tilvist fólks er aldrei hugmyndafræði eða skoðun! Arna Magnea Danks skrifar Skoðun Milljarðar evra streyma enn til Pútíns Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Speglar geta aðeins logið – um hlutlægni, huglægni og mennskuna Hjalti Hrafn Hafþórsson skrifar Skoðun Að þétta byggð Halldór Eiríksson skrifar Skoðun Þegar viðskiptalíkan Vesturlanda er stríð – og almenningur borgar brúsann Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Slökkvum ekki Ljósið Rósa Guðbjartsdóttir skrifar Skoðun Er það ekki sjálfsögð krafa að fá bílastæði? Aðalsteinn Haukur Sverrisson skrifar Skoðun Of lítið, of seint! Hjálmtýr Heiðdal,Magnús Magnússon skrifar Skoðun Halla fer að ræða um frið við einræðisherra Daníel Þröstur Pálsson skrifar Skoðun Ákall til allra velunnara Sólheima í Grímsnesi Ingibjörg Rósa Björnsdóttir skrifar Sjá meira
Svona hljómar enda setningin í laginu lands fræga eftir Magnús Þór Sigmundsson við texta Margrétar Jónsdóttur, sem flestöll mannsbörn á Íslandi þekkja. Mörg okkar hafa tekið ástfóstri við þetta fallega, ljúfa en í senn harm þrungna lag og á tímum sem þessum get ég sagt að þetta lag kemur oft upp í huga. Það ómar af og til í mínu hjarta og í senn vekur upp ljúfar en jafnframt stundum sárar tilfinningar upp á yfirborðið. Afhverju sárar tilfinningar? Einfaldlega vegna þeirra margvíslegu áskoranna sem þjóðin stendur frammi fyrir í dag. Náttúruhamfarir, eins og eldgos í Grindavík, hafa haft djúpstæð áhrif á samfélagið; um 100 manns eru enn á götunni eftir fyrsta gosið, heilu ári síðar. Á sama tíma og Grindvíkingar lentu í þessum hörmungum fóru margir milljarðar í bein vopnakaup til erlendrar þjóðar frá Íslandi. Um 400 manns eru heimilislausir á götum landsins og það er kominn vetur. Í þeim örfáu úrræðum sem þessu fólki býðst er þeim kastað út klukkan 10 á morgnanna, út í nístingskuldann þar til um kvöld, jafnvel þótt þeir séu fárveikir. Tilhugsunin um það er þyngra en tárum taki. Þjóðin glímir við okurvexti, verðbólgu, aukna vanlíðan hjá börnum, ungmennum, öldruðum, öryrkjum og þorri fjölskyldna og landsmanna flestra ná ekki endum saman. Brostin ríkisstjórn og slæmt stjórnarfar undanfarin ár, ýmis áform og umræður um lagasetningar til framsals valds sem kunna að setja auðlindir okkar íslendinga, fullveldi, frelsi og líf í hættu hafa einnig ollið óöryggistilfinningu. Frelsi okkar og barátta til þess að verða fullvalda, sjálfstæð þjóð sem við urðum loks alveg árið 1944, gæti á einu augabragði fallið í valinn. Barátta sem gerðist ekki á einum degi eins og við flest öll vitum heldur í mörgum skrefum, fyrst árið 1845, þegar fyrsta skref okkar til sjálfstjórnar var stigið undir forystu Jóns Sigurðssonar. Blessuð sé ávallt minning hans. Allt of lengi hafa auðlindir landsins verið á hendi fárra og það vekur upp ógnvekjandi spurningar um framtíðina fyrir komandi kynslóðir. Fasteignamarkaðurinn hefur orðið fyrir mikilli breytingu, þar sem leigufélög hafa keypt upp fasteignir í stórum stíl og verðið hækkað í himinhæðir, sem gerir almenningi erfitt fyrir að eignast húsnæði. Matvara er sífellt hækkandi og við virðumst ekki sjá fyrir endann á þessum endalausu hækkunum sem halda áfram, þó verðbólga sé á niðurleið eða okkur iðulega sagt það af fráfarandi ríkisstjórn. Leiguverð er ekki manni bjóðandi lengur og hjá mörgum fara öll launin í leigukosnað. Er íslenskan okkar mögulega í útrýmingahættu? Á hverju horni sér maður hvern veitingastaðinn á fætur öðrum með enskum nöfnum. Við erum heppin ef við getum pantað þjónustu á íslensku. Að erlendum innflytendum ólöstuðum, því það er ekki þeim að kenna, þá er þetta virkilega vond þróun sem þarf að snúa við. Það er í hlutverki stjórnvalda að sjá til þess að þeir sem hingað flytja fái viðunandi íslenskukennslu og allt sem til þarf til þess að það sé í stakk búið að búa hér á Íslandi og verða íslenskir ríkisborgarar. Þessu hefur því miður farið hallandi fæti á liðnum árum eins og við flest vitum. Fleiri spurningar flæða í huga og hjarta: Hvernig verður framtíðin fyrir börn og barnabörn þessa lands? Munu þau verða leiguliðar eða þrælar í eigin landi? Eiga þau eftir að geta keypt sér sínar eigin íbúðir, stofna fyrirtæki og lifa hér án vandkvæða eins og forðum? Munu þau búa við öryggi og frið eins og við höfum alltaf gert? Mun dásamlega íslenskan okkar deyja út? Mun arfleifð okkar, menning, saga og listir falla í gleymskunnar haf vegna þess andvaraleysis gagnvart sjálfstæði og frelsi okkar íslendinga sem við börðumst fyrir í mörg hundruð ár? Ísland, okkar ástsæla, fagra og dásamlega fósturland hefur ávallt verið okkur flestum dýrmætt. Það er mikilvægt að við stöndum saman, nú sem aldrei fyrr til að tryggja að komandi kynslóðir geti lifað í sjálfstæðu, friðsælu og frjálsu samfélagi, þar sem allir njóti réttinda sinna og fái tækifæri að blómstra á alla vegu í eigin landi. Það er mín einlæga ósk að við höldum áfram að gera allt sem í okkar valdi stendur til að standa vörð um land okkar og þjóð , frelsi, frið, fullveldi , sjálfstæði okkar , tungumál, menningu og listir og gleyma ekki þessari dýrmætu arfleifð sem okkar forfeður hafa lagt okkur í skaut. Ísland er land þitt Ísland er land þitt, og ávallt þú geymirÍsland í huga þér, hvar sem þú ferð.Ísland er landið sem ungan þig dreymir,Ísland í vonanna birtu þú sérð,Ísland í sumarsins algræna skrúði,Ísland með blikandi norðljósa traf.Ísland að feðranna afrekum hlúði,Ísland er foldin, sem lífið þér gaf.Íslensk er þjóðin sem arfinn þinn geymirÍslensk er tunga þín skír eins og gull.Íslensk er sú lind,sem um æðar þér streymir.Íslensk er vonin, af bjartsýni full.Íslensk er vornóttin, albjört sem dagur,Íslensk er lundin með karlmennskuþor.Íslensk er vísan, hinn íslenski bragur.Íslensk er trúin á frelsisins vor.Ísland er land þitt, því aldrei skal gleymaÍslandi helgar þú krafta og starfÍslenska þjóð, þér er ætlað að geymaíslenska tungu, hinn dýrasta arf.Ísland sé blessað um aldanna raðir,íslenska moldin, er lífið þér gaf.Ísland sé falið þér, eilífi faðir.Ísland sé frjálst, meðan sól gyllir haf. Það er kominn tími til breytinga! Vinnum saman að betra lífi fyrir okkur öll. Til þess þarf að kjósa breytingar. Ég hvet þig lesandi góður að kjósa með hjartanu og fylgja ekki skoðanakönnunum. Þær munu seint gefa raunverulega mynd á því sem liggur landsmönnum á hjarta, svo mikið er víst og ég vona að þær verði lagðar af í náinni framtíð. Höfundur skipar 3. sæti fyrir Lýðræðisflokkinn í Suðurkjördæmi
Hvítþvottur í skugga samstöðu – þegar lögreglan mótmælir því sem hún sjálf reynir að þagga niður Daníel Þór Bjarnason Skoðun
Skoðun Hvítþvottur í skugga samstöðu – þegar lögreglan mótmælir því sem hún sjálf reynir að þagga niður Daníel Þór Bjarnason skrifar
Skoðun Pólitískt ofbeldi, fasismi og tvískinnungur valdsins Davíð Aron Routley,Karl Héðinn Kristjánsson skrifar
Skoðun Örugg heilbrigðisþjónusta fyrir öll börn frá upphafi - Alþjóðlegur dagur sjúklingaöryggis 2025 María Heimisdóttir skrifar
Skoðun Mennskan er fórnarlamb Menningarstríðsins! - Tilvist fólks er aldrei hugmyndafræði eða skoðun! Arna Magnea Danks skrifar
Skoðun Speglar geta aðeins logið – um hlutlægni, huglægni og mennskuna Hjalti Hrafn Hafþórsson skrifar
Skoðun Þegar viðskiptalíkan Vesturlanda er stríð – og almenningur borgar brúsann Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar
Hvítþvottur í skugga samstöðu – þegar lögreglan mótmælir því sem hún sjálf reynir að þagga niður Daníel Þór Bjarnason Skoðun