Eru orkumálin að fara úr böndunum? Jónas Guðmundsson skrifar 5. maí 2024 11:01 Orkuskiptin ekki málið? Hingað til hafa margir staðið í þeirri trú að orkuskiptin væru aðalviðfangefnið í orkumálum landsmanna. Því varð undrun mín mikil á upplýsingafundi Orkuveitunnar fyrir nokkrum dögum. Þar kynnti forstjórinn nýjar áherslur, „straumhvörf í orkumálum“; við viljum „taka umræðuna lengra,“ sagði hann; laða til landsins erlend fyrirtæki til að nýta orkuna. Annar stjórnandi Orkuveitunnar talaði um „græna orkuframleiðslu á heimsvísu“—að sjálfsögðu í „sátt við náttúruna“. Mér fannst um stund ég vera kominn langt aftur á síðustu öld. Hefur þessi stefnubreyting hlotið blessun þeirra sem fara með almannavaldið, umsjónaraðila orkuauðlinda landsins og eigenda stærstu orkufyrirtækjanna? Er sátt um hana meðal helstu hagaðila? Það eru ekki nema 17 ár síðan hörð samfélagsátök stóðu um byggingu virkjunar á Austurlandi. Erum við á leið í enn eina söluferðina til erlendra stórfyrirtækja? Er þörf fyrir þessar framkvæmdir—þegar efnahagslífið stendur á blístri og ekkert er hægt að gera nema flytja inn til þess erlent vinnuafl? Rétt er að minnast þess að við höfum áður farið kollhnísa í atvinnumálum með offjárfestingu í ákveðnum greinum—við höfum meira að segja átt lítið notaðar virkjanir í langan tíma, sem er dýrkeypt ráðstöfun, eins og tveir stjórnendur hjá Landsvirkjun minntu á í nýlegri blaðagrein. Staðreyndir á reiki Orkumálaráðherra er tamt að tala um orkuskort. Á áðurnefndum fundi sagði hann af myndbandi: „Við erum bara á vondum stað. Og við erum eiginlega ekkert búin að gera í 15 ár í raforku, í 20 ár í hitaveitu, og það er bara komið að skuldadögum“ (upptaka er aðgengileg á https://orkuveitan.is/hrein-taekifaeri). Ég get ekki betur séð en að hér sé um fölsun staðreynda að ræða. Raforkuframleiðsla í landinu (vatns og jarðvarma) er nú um 20 teravattstundir (TWh) á ári. Hún hefur aukist um 2,2 TWh á tíu árum, eða um 12%—þar af eru þrjár stórframkvæmdir, Búðarhálsvirkjun, Þeistareykjastöð og Búrfellsstöð 2; ef farið er aftur fyrir byggingu Kárahnjúkavikjunar þá hefur framleiðslan tvöfaldast. (Sjá https://ff7.is/2024/02/er-ekkert-verid-ad-framleida/). Varð enginn var við þessa aukningu og í hvað fór hún? Hún fór ekki nema að litlu leyti til heimilanna í landinu. Lykilstaðreyndir varðandi orkumálin virðast hafa farið forgörðum. Nefnum nokkrar: Orkustofnun segir í orkuspá sinni: Bein notkun raforku vegna orkuskipta verður nærri 2,4 teravattstundir (TWh) og allt að 10 TWh vegna framleiðslu rafeldsneytis árið 2050 til jafns við notkun innanlands og millilanda. Orkuskiptin munu eiga sér stað í áföngum, enda liggja ýmsar tæknilegar lausnir ekki enn fyrir, t.d. varðandi skip og flugvélar. Áætlað er að orkuskiptin nái hámarki 2050 til 2060. Fram hefur komið að vegna rafbílavæðingar allra fólksbíla í landinu þurfi einungis að auka raforkuframleiðslu um 3%. Vitað er að flutningskerfi hamlar nýtingu þeirrar raforku sem framleidd er; í fréttum RÚV í desember kom fram að þessi sóun á raforkunni næmi 0,5-1,2 TWh, amk. jafnmikið og Kröfluvirkjun framleiðir. Mikill seinagangur hefur verið við úrbætur á flutningskerfinu, sem væntanlega er hagkvæmasti orkuöflunarkosturinn og mikilvægur fyrir orkuöryggi landsmanna—þar liggur hundurinn grafinn varðandi nokkrar fiskimjölsverksmiðjur sem ekki hafa aðgang að nægilegu rafmagni. Það er svosem góðra gjalda vert að orkufyrirtækin athugi alla hagkvæma orkukosti fyrir framtíðna. Þau munu vera að skoða margt, ekki aðeins raforku og varmaorku (þ.á.m. lághitaorku), heldur líka sólarorku, sjávarölduorku, og vindorku. En til hvaða verkefna? Hverju má fórna til? Á hvaða tíma?Orkuöflunartækninni fleygir fram og ástæða virðist vera til að bíða með sum verkefni svo við sitjum ekki uppi með óhagkvæm náttröll sem þegar hafa valdið miklum skaða. Ákefðin virðist hafa aukist til muna og hættan blasir við. Engar vindorkuvirkjanir á viðkvæmum stöðum Margt bendir til að þróunin verði jafn kaótísk og orkumálaumræðan. Opinberu orkufyrirtækin eru með langan óskalista yfir nýjar virkjanir. Og nú eru einkaaðilar líka komnir á fullt. Hvað eru margar smærri vatnsvirkjanir í undirbúningi á þeirra vegum? Fyrir liggur að 34 vindmylluverkefni séu í þróun og nokkur þeirra komin til Skipulagsstofnunar. Hvert vindmylluverkefni er á við meðalstóra vatnsvirkjun. Væntanlega er það hagnaðarvon þessara einkaaðila, og þeirra erlendu aðila sem sagðir eru standa á bakvið flestar þeirra, sem knýr þá áfram. Þeir ætla sér stóran hlut af orkuauðlindum landsins. Og þeim er vorkunn; þeir þurfa lítið sem ekkert að greiða fyrir orkuna og aðrir koma til með að bera skaðann og kostnaðinn, ytri áhrifin, sem eru ekki reiknuð með í dæmin: röskunina, sjónmengunina, sárin í landinu, innviðabreytingarnar og fleira. Staðsetning og umgjörð orkuframkvæmda skiptir höfuðmáli. Skipulagsstofnun hefur lagt til að vindorkuver—sé þeirra þörf—verði helst byggð á stöðum sem þegar hefur við raskað, svo sem iðnaðarsvæðum og við hafnir. Stofnunin hefur einnig hvatt til þess að mótuð verði stefna um byggingu vindmylla í hafi úti; má hugsa sér að yfirgefnar eyðieyjar kæmu til greina í því sambandi? Samkvæmt Vísindavef Háskóla Íslands eru tæplega 1200 eyjar við landið og 5000 sker. En engin lög eða stefna liggur fyrir sem ná yfir þessar villtu virkjanahugmyndir. Jafnvel er verið að meta hugmyndir um vindorkuver á viðkvæmum og dýrmætum svæðum. Þannig er t.d. verið að meta 100 megavatta virkjun í Norðurdal í Borgarfirði, í einni af fallegustu sveitum landsins, í næsta nágrenni við nokkrar af mestu náttúrperlum landsins; önnur virkjun af sömu stærð mun vera í undirbúningi í sama dalnum. Fram hefur komið að virkjanahugmyndirnar eru þróaðar í eindreginni andstöðu við nærsamfélagið í sveitum Borgarfjarðar. Samt eru þær enn á dagskrá. „Hver vill eiga og reka vindmyllugarð við ramma andúð heimafólks?“ spurði Bjarni Bjarnason þáverandi forstjóri Orkuveitunnar á aðalfundi Orkuveitunnar 2022. Bjarni, sem er einn fremsti sérfræðingur þjóðarinnar í orkumálum, skrifaði nokkru síðar um öll vindmylluverkefnin: „Verði þessi sýn að veruleika ættum við engu umhverfisslysi til að jafna úr Íslandssögunni… Hér væri reyndar ekki um slys að ræða, því myllurnar yrðu reistar af ásetningi, með fullri vitneskju um hin víðtæku umhverfisáhrif.“ Vindorkuhugmyndir lagðar til hliðar Full ástæða er til að hægja á frekar en að herða á í orkumálaumræðunni. Okkur hefur oft orðið dýrkeypt að fara langt á undan okkur í að leysa vanda—sem kannski er ekki til. Að mínu mati væri ástæða til að leggja afgreiðslu vindmylluhugmynda til hliðar þar til sýnt er hvort þörf verður fyrir byggingu slíkra krefjandi mannvirkja og fyrir liggur stefna sem sátt er um varðandi staðsetningar þeirra. Það er engin bráð þörf á nýjum orkufrekum og mengandi iðnaði inn í landið. Við ættum að einbeita okkur að raunhæfum hugmyndum um orkuskiptin og rannsóknum á orkukostum sem sátt verður um. Höfundur er fyrrverandi rektor á Bifröst í Norðurárdal. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Orkumál Umhverfismál Mest lesið „Ef hún hefði haft val, hefði konan mín þá kosið að láta heilabilunina hafa sinn gang?” Ingrid Kuhlman Skoðun Er sanngjarnt að hækka virðisaukaskatt á mat og gistingu til að láta erlenda ferðamenn borga meira? Þórir Garðarsson Skoðun Halldór 24.05.2025 Halldór Heiðmörk: Gaddavír og girðingar Auður Kjartansdóttir Skoðun Vér erum úr sömu sveit Steinþór Logi Arnarsson Skoðun Hamas og átökin við Ísrael – hvað er ekki sagt upphátt? Einar G Harðarson Skoðun Réttlát leiðrétting veiðigjalda Elín Íris Fanndal Skoðun Að vera eða ekki vera – hvað er raunverulegur árangur? Ásta Kristín Sigurjónsdóttir,Inga Hlín Pálsdóttir Skoðun Sósíalistaflokkurinn kaus breytingar Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun Stéttarkerfi Halldóra Lillý Jóhannsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Grindavík lifir Kristín María Birgisdóttir,Dagmar Valsdóttir skrifar Skoðun Sósíalistaflokkurinn kaus breytingar Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Vér erum úr sömu sveit Steinþór Logi Arnarsson skrifar Skoðun „Ef hún hefði haft val, hefði konan mín þá kosið að láta heilabilunina hafa sinn gang?” Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Réttlát leiðrétting veiðigjalda Elín Íris Fanndal skrifar Skoðun Að vera eða ekki vera – hvað er raunverulegur árangur? Ásta Kristín Sigurjónsdóttir,Inga Hlín Pálsdóttir skrifar Skoðun Er sanngjarnt að hækka virðisaukaskatt á mat og gistingu til að láta erlenda ferðamenn borga meira? Þórir Garðarsson skrifar Skoðun Heiðmörk: Gaddavír og girðingar Auður Kjartansdóttir skrifar Skoðun Tuttugu ár af röddum sem áður voru þaggaðar, og framtíðin er okkar Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun #blessmeta - önnur grein Guðrún Hrefna Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Hvers virði er lambakjöt? Hafliði Halldórsson skrifar Skoðun Lífið er eins og konfektkassi, þú veist aldrei hvernig mola þú færð Elín Íris Fanndal skrifar Skoðun Þjóðareign, trú og skattar Svanur Guðmundsson skrifar Skoðun Hamas og átökin við Ísrael – hvað er ekki sagt upphátt? Einar G Harðarson skrifar Skoðun Gjaldfrjálsar máltíðir fyrir leikskólabörn Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Næstu sólarhringar á Gaza skipta sköpum Hlynur Már Vilhjálmsson skrifar Skoðun Hvernig gengur nýjum kennurum í grunnskólakennslu? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Aðalheiður Anna Erlingsdóttir,Andri Rafn Ottesen,Maríanna Jónsdóttir Maríudóttir,Valgerður S. Bjarnadóttir skrifar Skoðun Huglæg réttlætiskennd og skattar á verðmætasköpun Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Loksins fær þyrlan heimili fyrir norðan Njáll Trausti Friðbertsson skrifar Skoðun Opið bréf til stjórnvalda Elín Ýr Arnar Hafdísardóttir skrifar Skoðun Við skuldum þeim að hlusta Ólafur Adolfsson skrifar Skoðun „Litla stúlkan og ruddarnir“ - Hugleiðing um stöðu Íslands á alþj.vettv. Flosi Þorgeirsson skrifar Skoðun Mikilvæg gagnrýni eða tilraun til valdayfirtöku í Sósíalistaflokknum? Ása Lind Finnbogadóttir skrifar Skoðun Matvælaverð hefur nær þrefaldast frá stofnun Viðskiptaráðs! Sigríður Ingibjörg Ingadóttir skrifar Skoðun Alvarleg staða í umhverfi fréttamiðla Rósa Guðbjartsdóttir skrifar Skoðun Stéttarkerfi Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Stöðvum Hamas. Einungis þannig getum við stöðvað hryllinginn á Gaza BIrgir Finnsson skrifar Skoðun Dagur líffræðilegrar fjölbreytni 2025 Rannveig Magnúsdóttir,Ole Sandberg,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Rebecca Thompson,Skúli Skúlason,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Æfingin skapar meistarann! Sigurjón Már Fox Gunnarsson skrifar Skoðun 140 sinnum líklegra að verða fyrir eldingu Sigurður G. Guðjónsson skrifar Sjá meira
Orkuskiptin ekki málið? Hingað til hafa margir staðið í þeirri trú að orkuskiptin væru aðalviðfangefnið í orkumálum landsmanna. Því varð undrun mín mikil á upplýsingafundi Orkuveitunnar fyrir nokkrum dögum. Þar kynnti forstjórinn nýjar áherslur, „straumhvörf í orkumálum“; við viljum „taka umræðuna lengra,“ sagði hann; laða til landsins erlend fyrirtæki til að nýta orkuna. Annar stjórnandi Orkuveitunnar talaði um „græna orkuframleiðslu á heimsvísu“—að sjálfsögðu í „sátt við náttúruna“. Mér fannst um stund ég vera kominn langt aftur á síðustu öld. Hefur þessi stefnubreyting hlotið blessun þeirra sem fara með almannavaldið, umsjónaraðila orkuauðlinda landsins og eigenda stærstu orkufyrirtækjanna? Er sátt um hana meðal helstu hagaðila? Það eru ekki nema 17 ár síðan hörð samfélagsátök stóðu um byggingu virkjunar á Austurlandi. Erum við á leið í enn eina söluferðina til erlendra stórfyrirtækja? Er þörf fyrir þessar framkvæmdir—þegar efnahagslífið stendur á blístri og ekkert er hægt að gera nema flytja inn til þess erlent vinnuafl? Rétt er að minnast þess að við höfum áður farið kollhnísa í atvinnumálum með offjárfestingu í ákveðnum greinum—við höfum meira að segja átt lítið notaðar virkjanir í langan tíma, sem er dýrkeypt ráðstöfun, eins og tveir stjórnendur hjá Landsvirkjun minntu á í nýlegri blaðagrein. Staðreyndir á reiki Orkumálaráðherra er tamt að tala um orkuskort. Á áðurnefndum fundi sagði hann af myndbandi: „Við erum bara á vondum stað. Og við erum eiginlega ekkert búin að gera í 15 ár í raforku, í 20 ár í hitaveitu, og það er bara komið að skuldadögum“ (upptaka er aðgengileg á https://orkuveitan.is/hrein-taekifaeri). Ég get ekki betur séð en að hér sé um fölsun staðreynda að ræða. Raforkuframleiðsla í landinu (vatns og jarðvarma) er nú um 20 teravattstundir (TWh) á ári. Hún hefur aukist um 2,2 TWh á tíu árum, eða um 12%—þar af eru þrjár stórframkvæmdir, Búðarhálsvirkjun, Þeistareykjastöð og Búrfellsstöð 2; ef farið er aftur fyrir byggingu Kárahnjúkavikjunar þá hefur framleiðslan tvöfaldast. (Sjá https://ff7.is/2024/02/er-ekkert-verid-ad-framleida/). Varð enginn var við þessa aukningu og í hvað fór hún? Hún fór ekki nema að litlu leyti til heimilanna í landinu. Lykilstaðreyndir varðandi orkumálin virðast hafa farið forgörðum. Nefnum nokkrar: Orkustofnun segir í orkuspá sinni: Bein notkun raforku vegna orkuskipta verður nærri 2,4 teravattstundir (TWh) og allt að 10 TWh vegna framleiðslu rafeldsneytis árið 2050 til jafns við notkun innanlands og millilanda. Orkuskiptin munu eiga sér stað í áföngum, enda liggja ýmsar tæknilegar lausnir ekki enn fyrir, t.d. varðandi skip og flugvélar. Áætlað er að orkuskiptin nái hámarki 2050 til 2060. Fram hefur komið að vegna rafbílavæðingar allra fólksbíla í landinu þurfi einungis að auka raforkuframleiðslu um 3%. Vitað er að flutningskerfi hamlar nýtingu þeirrar raforku sem framleidd er; í fréttum RÚV í desember kom fram að þessi sóun á raforkunni næmi 0,5-1,2 TWh, amk. jafnmikið og Kröfluvirkjun framleiðir. Mikill seinagangur hefur verið við úrbætur á flutningskerfinu, sem væntanlega er hagkvæmasti orkuöflunarkosturinn og mikilvægur fyrir orkuöryggi landsmanna—þar liggur hundurinn grafinn varðandi nokkrar fiskimjölsverksmiðjur sem ekki hafa aðgang að nægilegu rafmagni. Það er svosem góðra gjalda vert að orkufyrirtækin athugi alla hagkvæma orkukosti fyrir framtíðna. Þau munu vera að skoða margt, ekki aðeins raforku og varmaorku (þ.á.m. lághitaorku), heldur líka sólarorku, sjávarölduorku, og vindorku. En til hvaða verkefna? Hverju má fórna til? Á hvaða tíma?Orkuöflunartækninni fleygir fram og ástæða virðist vera til að bíða með sum verkefni svo við sitjum ekki uppi með óhagkvæm náttröll sem þegar hafa valdið miklum skaða. Ákefðin virðist hafa aukist til muna og hættan blasir við. Engar vindorkuvirkjanir á viðkvæmum stöðum Margt bendir til að þróunin verði jafn kaótísk og orkumálaumræðan. Opinberu orkufyrirtækin eru með langan óskalista yfir nýjar virkjanir. Og nú eru einkaaðilar líka komnir á fullt. Hvað eru margar smærri vatnsvirkjanir í undirbúningi á þeirra vegum? Fyrir liggur að 34 vindmylluverkefni séu í þróun og nokkur þeirra komin til Skipulagsstofnunar. Hvert vindmylluverkefni er á við meðalstóra vatnsvirkjun. Væntanlega er það hagnaðarvon þessara einkaaðila, og þeirra erlendu aðila sem sagðir eru standa á bakvið flestar þeirra, sem knýr þá áfram. Þeir ætla sér stóran hlut af orkuauðlindum landsins. Og þeim er vorkunn; þeir þurfa lítið sem ekkert að greiða fyrir orkuna og aðrir koma til með að bera skaðann og kostnaðinn, ytri áhrifin, sem eru ekki reiknuð með í dæmin: röskunina, sjónmengunina, sárin í landinu, innviðabreytingarnar og fleira. Staðsetning og umgjörð orkuframkvæmda skiptir höfuðmáli. Skipulagsstofnun hefur lagt til að vindorkuver—sé þeirra þörf—verði helst byggð á stöðum sem þegar hefur við raskað, svo sem iðnaðarsvæðum og við hafnir. Stofnunin hefur einnig hvatt til þess að mótuð verði stefna um byggingu vindmylla í hafi úti; má hugsa sér að yfirgefnar eyðieyjar kæmu til greina í því sambandi? Samkvæmt Vísindavef Háskóla Íslands eru tæplega 1200 eyjar við landið og 5000 sker. En engin lög eða stefna liggur fyrir sem ná yfir þessar villtu virkjanahugmyndir. Jafnvel er verið að meta hugmyndir um vindorkuver á viðkvæmum og dýrmætum svæðum. Þannig er t.d. verið að meta 100 megavatta virkjun í Norðurdal í Borgarfirði, í einni af fallegustu sveitum landsins, í næsta nágrenni við nokkrar af mestu náttúrperlum landsins; önnur virkjun af sömu stærð mun vera í undirbúningi í sama dalnum. Fram hefur komið að virkjanahugmyndirnar eru þróaðar í eindreginni andstöðu við nærsamfélagið í sveitum Borgarfjarðar. Samt eru þær enn á dagskrá. „Hver vill eiga og reka vindmyllugarð við ramma andúð heimafólks?“ spurði Bjarni Bjarnason þáverandi forstjóri Orkuveitunnar á aðalfundi Orkuveitunnar 2022. Bjarni, sem er einn fremsti sérfræðingur þjóðarinnar í orkumálum, skrifaði nokkru síðar um öll vindmylluverkefnin: „Verði þessi sýn að veruleika ættum við engu umhverfisslysi til að jafna úr Íslandssögunni… Hér væri reyndar ekki um slys að ræða, því myllurnar yrðu reistar af ásetningi, með fullri vitneskju um hin víðtæku umhverfisáhrif.“ Vindorkuhugmyndir lagðar til hliðar Full ástæða er til að hægja á frekar en að herða á í orkumálaumræðunni. Okkur hefur oft orðið dýrkeypt að fara langt á undan okkur í að leysa vanda—sem kannski er ekki til. Að mínu mati væri ástæða til að leggja afgreiðslu vindmylluhugmynda til hliðar þar til sýnt er hvort þörf verður fyrir byggingu slíkra krefjandi mannvirkja og fyrir liggur stefna sem sátt er um varðandi staðsetningar þeirra. Það er engin bráð þörf á nýjum orkufrekum og mengandi iðnaði inn í landið. Við ættum að einbeita okkur að raunhæfum hugmyndum um orkuskiptin og rannsóknum á orkukostum sem sátt verður um. Höfundur er fyrrverandi rektor á Bifröst í Norðurárdal.
„Ef hún hefði haft val, hefði konan mín þá kosið að láta heilabilunina hafa sinn gang?” Ingrid Kuhlman Skoðun
Er sanngjarnt að hækka virðisaukaskatt á mat og gistingu til að láta erlenda ferðamenn borga meira? Þórir Garðarsson Skoðun
Að vera eða ekki vera – hvað er raunverulegur árangur? Ásta Kristín Sigurjónsdóttir,Inga Hlín Pálsdóttir Skoðun
Skoðun „Ef hún hefði haft val, hefði konan mín þá kosið að láta heilabilunina hafa sinn gang?” Ingrid Kuhlman skrifar
Skoðun Að vera eða ekki vera – hvað er raunverulegur árangur? Ásta Kristín Sigurjónsdóttir,Inga Hlín Pálsdóttir skrifar
Skoðun Er sanngjarnt að hækka virðisaukaskatt á mat og gistingu til að láta erlenda ferðamenn borga meira? Þórir Garðarsson skrifar
Skoðun Tuttugu ár af röddum sem áður voru þaggaðar, og framtíðin er okkar Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar
Skoðun Lífið er eins og konfektkassi, þú veist aldrei hvernig mola þú færð Elín Íris Fanndal skrifar
Skoðun Hvernig gengur nýjum kennurum í grunnskólakennslu? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Aðalheiður Anna Erlingsdóttir,Andri Rafn Ottesen,Maríanna Jónsdóttir Maríudóttir,Valgerður S. Bjarnadóttir skrifar
Skoðun „Litla stúlkan og ruddarnir“ - Hugleiðing um stöðu Íslands á alþj.vettv. Flosi Þorgeirsson skrifar
Skoðun Mikilvæg gagnrýni eða tilraun til valdayfirtöku í Sósíalistaflokknum? Ása Lind Finnbogadóttir skrifar
Skoðun Matvælaverð hefur nær þrefaldast frá stofnun Viðskiptaráðs! Sigríður Ingibjörg Ingadóttir skrifar
Skoðun Dagur líffræðilegrar fjölbreytni 2025 Rannveig Magnúsdóttir,Ole Sandberg,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Rebecca Thompson,Skúli Skúlason,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir skrifar
„Ef hún hefði haft val, hefði konan mín þá kosið að láta heilabilunina hafa sinn gang?” Ingrid Kuhlman Skoðun
Er sanngjarnt að hækka virðisaukaskatt á mat og gistingu til að láta erlenda ferðamenn borga meira? Þórir Garðarsson Skoðun
Að vera eða ekki vera – hvað er raunverulegur árangur? Ásta Kristín Sigurjónsdóttir,Inga Hlín Pálsdóttir Skoðun