Til hvers eru markmið? Sigurður Eyjólfur Sigurjónsson skrifar 20. desember 2023 11:01 Undanfarna daga og vikur hef ég lesið yfir umhverfismatsskýrslu Vegagerðinnar vegna færslu hringvegar um Mýrdal sem nú er í kynningu. Þar leggur Vegagerðin til leið norðan við Víkurþorp, svokallaðan valkost 4, vitandi það að sú leið komi ekki til greina hjá Mýrdalshreppi. Nýr láglendisvegur um Mýrdal með jarðgöngum í gegnum Reynisfjall er á aðalskipulagi Mýrdalshrepps. Áður lengra er haldið er fróðlegt að lesa yfir þá punkta sem Vegagerðin hefur í huga við val á fyrsta kosti. Þeir eru: Markmið framkvæmdarinnar og lögbundið hlutverk Vegagerðarinnar. Kröfur um vegtækni og umferðaröryggi samkvæmt vegahandbók og norskum leiðbeiningum um jarðgangagerð. Umhverfis- og samfélagssjónarmið. Stefnumörkun í aðalskipulagi Mýrdalshrepps og samgönguáætlun. Kostnaður. Þegar litið er í matsáætlun Vegagerðarinnar frá árinu 2021 kemur meðal annars fram „að ein megin forsenda framkvæmdarinnar sé að gera veginn að greiðfærum láglendisvegi“. Þar er jafnframt sagt svo frá að „stefnt er að því að vegurinn verði greiðfær og öruggur láglendisvegur“ Þá er einnig gott að minna sig á þau markmið sem Vegagerðin setur fram vegna framkvæmdarinnar: Greiðfærni á veturna fyrir alla umferð og vöruflutninga. Umferðaröryggi (lega vegarins) með bættum vegtæknilegum eiginleikum (sjónlengdir, beygjur, halli, fækkun vegtenginga) Þjóðvegur út fyrir þéttbýli sem bætir öryggi og hljóðvist í þéttbýli. Stytting hringvegar. Andstaðan við þessa framkvæmd út frá umhverfisverndarsjónarmiðum er mikil. Sumir vilja meina að svona framkvæmd sé úrelt hugsun nú til dags. Mér þykir hins vegar rétt að velta því upp að árið 2024 er það algjörlega í takti við nútímann að fara í slíkar framkvæmdir. Framkvæmd sem miðar að því að auka greiðfærni og umferðaröryggi til muna. Allt í okkar samfélagi í dag miðar að því að tryggja öryggi sem best. Sama hvort það sé á vinnustaðnum, í frístundum eða þegar við nýtum okkur samgöngur. Í umferðaröryggismati sem unnið var samhliða umhverfismatsskýrslunni kemur fram að valkostur 1 (nýr láglendisvegur og jarðgöng) „sé æskilegastur hvað varðar umferðaröryggi“. Í skýrslunni kemur jafnframt fram að þeir kostir sem fela í sér jarðgöng koma best út með tilliti til öryggis og greiðfærni. Út frá þessum upplýsingum er um að gera að spyrja sig, hver er tilgangurinn með því að breyta veglínum og byggja upp vegi? Er það ekki til þess að auka umferðaröryggi? Þess vegna þykir mér afar erfitt að skilja hvernig er hægt að líta framhjá jafn borðliggjandi leið og nýr láglendisvegur um Mýrdal og jarðgöng í gegnum Reynisfjall eru. Það hins vegar gerir Vegagerð ríkisins. Eftir lestur skýrslunnar mátti ég til með að lesa yfir markmið og stefnur Vegagerðarinnar. Ein af stefnum Vegagerðarinnar er eðlilega „Öruggar samgöngur“. Þar segir: „Við uppbyggingu og þróun samgöngukerfisins eru greiðar samgöngur og öryggi einstaklinga forgangsatriði svo ekki komi til alvarlegra slysa.“ Miðað við þessa stefnu hefði manni þótt eðlilegast að öruggasti og greiðfærasti kosturinn væri valinn. Til að fá innsýn hverskonar farartálmi vegurinn við Reynisfjall er, í samanburði við aðra hluta hringvegarins í Mýrdal sem liggja um láglendi, er gott að lesa kaflann um vetrarþjónustu. Þar segir að 75% kostnaðar vegna snjómoksturs á kaflanum frá Vík og að Jökulsá á Sólheimasandi fari í veginn við Reynisfjall. Þar segir einnig „við Reynisfjall eru krefjandi aðstæður í vetrarþjónustu vegna hæðar yfir sjávarmáli og leiðin upp yfir fjallið er brött, sérstaklega að vestanverðu þar sem bratti er 12%. Flatar og sléttar láglendisleiðir í kring eru í engri líkingu við aðstæður við Reynisfjall“. Á veginum við Reynisfjall eru einnig fjölmörg dæmi um það að vindur valdi usla. Það þekki ég sjálfur en ég hef tvisvar sinnum á minni lífsleið verið farþegi í bíl sem hafnar utanvegar, í bæði skiptin var það á veginum við Reynisfjall vegna hálku og vinds. Ég velti fyrir mér hvar við ætlum að draga mörkin? Er náttúran verðmætari en bætt umferðaröryggi? Gott dæmi um veg sem byggður hefur verið upp á umdeildum stað er vegurinn um Teigsskóg. Þar var vandað sérstaklega til verka og var lagt upp með að minnka umhverfisáhrif framkvæmdanna eins og hægt var. Eða eins og segir í frétt Vegagerðarinnar „helst þannig að við getum séð fyrir okkur að vegurinn hafi nánast dottið af himnum ofan“. Ég hef hvergi orðið var við háværar gagnrýnisraddir eftir opnum vegarins um Teigsskóg, samt var búið að deila um það þarfa mál í tugi ára. Vandað er til verka við frágang vega og á að vera hægt að gera það í sátt og samlyndi við umhverfið þó að raskið verði alltaf eitthvað. Teigsskógur er gott dæmi um það og nýr láglendisvegur í Mýrdal með jarðgöngum í gegnum Reynisfjall verður það vonandi líka. Þó að Vegagerðin reyni að rökstyðja leiðarval sitt í umhverfismatsskýrslunni á ég afar erfitt með að skilja hvernig hægt var að fá þessa niðurstöðu. Það er eitt og sér nóg að lesa í gegnum markmið framkvæmdarinnar og þau sjónarmið sem Vegagerðin tekur tillit til við val á fyrsta kosti til að sjá hversu furðulegt leiðarval þeirra er. Sú leið sem kemur best út hvað varðar umferðaröryggi og greiðfærni er ekki valin. Ekki nóg með það að Vegagerðin fari gegn eigin markmiðum við val á leið þá fer hún sem fyrr segir einnig gegn vilja Mýrdalshrepps og velur leið sem þeir vita að kemur ekki til greina hjá sveitarfélaginu. Samt er tekið fram að þeir horfi til „stefnumörkunar í aðalskipulagi Mýrdalshrepps og samgönguáætlunar“ við val á fyrsta kosti. Höfundur er 23 ára fæddur og uppalinn Mýrdælingur. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mýrdalshreppur Samgöngur Vegagerð Mest lesið Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir Skoðun Við fylgjum þér frá getnaði til grafar Benedikt S. Benediktsson Skoðun Ef þið bara hefðuð séð heiminn út frá mínum augum: Börn & ADHD Stefán Þorri Helgason Skoðun Konur á örorku Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir Skoðun Ekki sama hvaðan gott kemur Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Börn í meðferð eiga rétt á fagfólki orð duga ekki lengur! Steindór Þórarinsson Skoðun Greindarskerðing eða ofurgáfur með gervigreind Björgmundur Örn Guðmundsson Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson Skoðun Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun 112. liðurinn í aðgerðaáætlun í menntamálum? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson Skoðun Skoðun Skoðun Við fylgjum þér frá getnaði til grafar Benedikt S. Benediktsson skrifar Skoðun Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Ef þið bara hefðuð séð heiminn út frá mínum augum: Börn & ADHD Stefán Þorri Helgason skrifar Skoðun 112. liðurinn í aðgerðaáætlun í menntamálum? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson skrifar Skoðun Konur á örorku Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun Drambið okkar Júlíus Valsson skrifar Skoðun Við vitum Guðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Ekki sama hvaðan gott kemur Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Börn í meðferð eiga rétt á fagfólki orð duga ekki lengur! Steindór Þórarinsson skrifar Skoðun Greindarskerðing eða ofurgáfur með gervigreind Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Stöndum saman gegn fjölþáttaógnum Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Hagræðing á kostnað fjölbreytni og gæðamenntunar Ida Marguerite Semey skrifar Skoðun Umbúðir en ekkert innihald í Hafnarfirði Einar Geir Þorsteinsson skrifar Skoðun Við viljum tala íslensku, en hvernig Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Mansalsmál á Íslandi Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Hættur heimsins virða engin landamæri Tótla I. Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Tímamót í sjálfsvígsforvörnum Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Yfirgangur, yfirlæti og endastöð Strætó Axel Hall skrifar Skoðun Hugsum fíknivanda upp á nýtt - Ný nálgun í meðhöndlun fíknivanda og áhættuhegðunar Svala Jóhannesdóttir,Lilja Sif Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Háskólinn á Bifröst – Öflugur og sjálfstæður fjarnámsskóli Sólveig Hallsteinsdóttir skrifar Skoðun Það eru fleiri fiskar í sjónum og fleiri sjónarmið í hafstjórn Guðbjörg Ásta Ólafsdóttir skrifar Skoðun Skapandi menntun skilar raunverulegum árangri Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Sex ára sáttmáli Davíð Þorláksson skrifar Skoðun Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir skrifar Skoðun Stjórnendur sem mega ekki stjórna Stefán Vagn Stefánsson skrifar Skoðun Stokkhólmseinkenni sem við ættum að forðast Aðalsteinn Júlíus Magnússon skrifar Skoðun Eflum iðnlöggjöfina og stöðvum brotin Hilmar Harðarson skrifar Skoðun Pjattkratar taka til Þorsteinn Sæmundsson skrifar Sjá meira
Undanfarna daga og vikur hef ég lesið yfir umhverfismatsskýrslu Vegagerðinnar vegna færslu hringvegar um Mýrdal sem nú er í kynningu. Þar leggur Vegagerðin til leið norðan við Víkurþorp, svokallaðan valkost 4, vitandi það að sú leið komi ekki til greina hjá Mýrdalshreppi. Nýr láglendisvegur um Mýrdal með jarðgöngum í gegnum Reynisfjall er á aðalskipulagi Mýrdalshrepps. Áður lengra er haldið er fróðlegt að lesa yfir þá punkta sem Vegagerðin hefur í huga við val á fyrsta kosti. Þeir eru: Markmið framkvæmdarinnar og lögbundið hlutverk Vegagerðarinnar. Kröfur um vegtækni og umferðaröryggi samkvæmt vegahandbók og norskum leiðbeiningum um jarðgangagerð. Umhverfis- og samfélagssjónarmið. Stefnumörkun í aðalskipulagi Mýrdalshrepps og samgönguáætlun. Kostnaður. Þegar litið er í matsáætlun Vegagerðarinnar frá árinu 2021 kemur meðal annars fram „að ein megin forsenda framkvæmdarinnar sé að gera veginn að greiðfærum láglendisvegi“. Þar er jafnframt sagt svo frá að „stefnt er að því að vegurinn verði greiðfær og öruggur láglendisvegur“ Þá er einnig gott að minna sig á þau markmið sem Vegagerðin setur fram vegna framkvæmdarinnar: Greiðfærni á veturna fyrir alla umferð og vöruflutninga. Umferðaröryggi (lega vegarins) með bættum vegtæknilegum eiginleikum (sjónlengdir, beygjur, halli, fækkun vegtenginga) Þjóðvegur út fyrir þéttbýli sem bætir öryggi og hljóðvist í þéttbýli. Stytting hringvegar. Andstaðan við þessa framkvæmd út frá umhverfisverndarsjónarmiðum er mikil. Sumir vilja meina að svona framkvæmd sé úrelt hugsun nú til dags. Mér þykir hins vegar rétt að velta því upp að árið 2024 er það algjörlega í takti við nútímann að fara í slíkar framkvæmdir. Framkvæmd sem miðar að því að auka greiðfærni og umferðaröryggi til muna. Allt í okkar samfélagi í dag miðar að því að tryggja öryggi sem best. Sama hvort það sé á vinnustaðnum, í frístundum eða þegar við nýtum okkur samgöngur. Í umferðaröryggismati sem unnið var samhliða umhverfismatsskýrslunni kemur fram að valkostur 1 (nýr láglendisvegur og jarðgöng) „sé æskilegastur hvað varðar umferðaröryggi“. Í skýrslunni kemur jafnframt fram að þeir kostir sem fela í sér jarðgöng koma best út með tilliti til öryggis og greiðfærni. Út frá þessum upplýsingum er um að gera að spyrja sig, hver er tilgangurinn með því að breyta veglínum og byggja upp vegi? Er það ekki til þess að auka umferðaröryggi? Þess vegna þykir mér afar erfitt að skilja hvernig er hægt að líta framhjá jafn borðliggjandi leið og nýr láglendisvegur um Mýrdal og jarðgöng í gegnum Reynisfjall eru. Það hins vegar gerir Vegagerð ríkisins. Eftir lestur skýrslunnar mátti ég til með að lesa yfir markmið og stefnur Vegagerðarinnar. Ein af stefnum Vegagerðarinnar er eðlilega „Öruggar samgöngur“. Þar segir: „Við uppbyggingu og þróun samgöngukerfisins eru greiðar samgöngur og öryggi einstaklinga forgangsatriði svo ekki komi til alvarlegra slysa.“ Miðað við þessa stefnu hefði manni þótt eðlilegast að öruggasti og greiðfærasti kosturinn væri valinn. Til að fá innsýn hverskonar farartálmi vegurinn við Reynisfjall er, í samanburði við aðra hluta hringvegarins í Mýrdal sem liggja um láglendi, er gott að lesa kaflann um vetrarþjónustu. Þar segir að 75% kostnaðar vegna snjómoksturs á kaflanum frá Vík og að Jökulsá á Sólheimasandi fari í veginn við Reynisfjall. Þar segir einnig „við Reynisfjall eru krefjandi aðstæður í vetrarþjónustu vegna hæðar yfir sjávarmáli og leiðin upp yfir fjallið er brött, sérstaklega að vestanverðu þar sem bratti er 12%. Flatar og sléttar láglendisleiðir í kring eru í engri líkingu við aðstæður við Reynisfjall“. Á veginum við Reynisfjall eru einnig fjölmörg dæmi um það að vindur valdi usla. Það þekki ég sjálfur en ég hef tvisvar sinnum á minni lífsleið verið farþegi í bíl sem hafnar utanvegar, í bæði skiptin var það á veginum við Reynisfjall vegna hálku og vinds. Ég velti fyrir mér hvar við ætlum að draga mörkin? Er náttúran verðmætari en bætt umferðaröryggi? Gott dæmi um veg sem byggður hefur verið upp á umdeildum stað er vegurinn um Teigsskóg. Þar var vandað sérstaklega til verka og var lagt upp með að minnka umhverfisáhrif framkvæmdanna eins og hægt var. Eða eins og segir í frétt Vegagerðarinnar „helst þannig að við getum séð fyrir okkur að vegurinn hafi nánast dottið af himnum ofan“. Ég hef hvergi orðið var við háværar gagnrýnisraddir eftir opnum vegarins um Teigsskóg, samt var búið að deila um það þarfa mál í tugi ára. Vandað er til verka við frágang vega og á að vera hægt að gera það í sátt og samlyndi við umhverfið þó að raskið verði alltaf eitthvað. Teigsskógur er gott dæmi um það og nýr láglendisvegur í Mýrdal með jarðgöngum í gegnum Reynisfjall verður það vonandi líka. Þó að Vegagerðin reyni að rökstyðja leiðarval sitt í umhverfismatsskýrslunni á ég afar erfitt með að skilja hvernig hægt var að fá þessa niðurstöðu. Það er eitt og sér nóg að lesa í gegnum markmið framkvæmdarinnar og þau sjónarmið sem Vegagerðin tekur tillit til við val á fyrsta kosti til að sjá hversu furðulegt leiðarval þeirra er. Sú leið sem kemur best út hvað varðar umferðaröryggi og greiðfærni er ekki valin. Ekki nóg með það að Vegagerðin fari gegn eigin markmiðum við val á leið þá fer hún sem fyrr segir einnig gegn vilja Mýrdalshrepps og velur leið sem þeir vita að kemur ekki til greina hjá sveitarfélaginu. Samt er tekið fram að þeir horfi til „stefnumörkunar í aðalskipulagi Mýrdalshrepps og samgönguáætlunar“ við val á fyrsta kosti. Höfundur er 23 ára fæddur og uppalinn Mýrdælingur.
Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir Skoðun
Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson Skoðun
Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun
Skoðun Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar
Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson skrifar
Skoðun Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar
Skoðun Hugsum fíknivanda upp á nýtt - Ný nálgun í meðhöndlun fíknivanda og áhættuhegðunar Svala Jóhannesdóttir,Lilja Sif Þorsteinsdóttir skrifar
Skoðun Háskólinn á Bifröst – Öflugur og sjálfstæður fjarnámsskóli Sólveig Hallsteinsdóttir skrifar
Skoðun Það eru fleiri fiskar í sjónum og fleiri sjónarmið í hafstjórn Guðbjörg Ásta Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir skrifar
Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir Skoðun
Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson Skoðun
Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun