Fjölbreytileiki regnbogans Birna Guðný Björnsdóttir skrifar 10. mars 2023 13:00 Ég hef verið kölluð ýmsum ljótum nöfnum síðan ég tók upp á því að skrifa greinar og birta þær í skoðunarhorni Vísis. Allt af fólki sem þekkir mig ekki neitt en hefur samt leyft sér að mynda sér skoðanir á mér í tvívídd. Ég viðurkenni að þetta særði mig smá fyrst um sinn, en ég var fljót að að átta mig á því að viðkomandi persónur eru ekki hluti af mínu matrixi. Öll mín vinna með laukinn í egóinu, hefur verið svo hnitmiðuð við að losa mig við allt sem vekur hjá mér óhamingjusemi, að utanaðkomandi fólk með slíkan hugsunargang, stimplast ekki sem punktur inn í matrixinu. Ég vil þessu fólki ekkert illa, mér stendur bara á sama um þau áhrif sem þau eru að reyna að hafa á mitt líf. Undanfarið hef ég þó velt því fyrir mér hvort ég hafi rangt fyrir mér. Eru það rétt viðbrögð við að fá á sig fúkyrði að standa á sama? Fyrir það fyrsta þá vitum við öll að þetta getur haft áhrif á þá sem þykja vænt um mann. Skrítna ég hef þó þótt það ein mikilvægasta lexía sem ég get kennt fólki í kringum mig, þ.e. að þau láti ekki óhamingjusemi annarra hafa áhrif á sína eigin hamingju. Þau vita betur, því þau þekkja mig í þrívídd. Mér hefur þótt þetta eiginlega mikilvægara veganesti fyrir börnin, en að troða myndum í andlitið á þeim, af svörtum lungum, til að aftra þeim frá fikti við sígarettur. En af hverju skyldi ég kalla þetta óhamingjusemi annarra? Felst í þessu eitthvað meira en ljótleiki mannskepnunnar við að vilja skaða aðra? Er þetta leið hennar til að þykjast vera merkilegri en næsti maður? Og af hverju er þessi þörf til staðar að vera merkilegri en annar? Liggur það í því óöryggi að vera ekki meðtekinn fyrir sínar eigin skoðanir? Stendur þá ekki eftir spurningin hvernig getur þú verið hamingjusamur ef þú ert óöruggur með þau gildi og viðmið sem þú stendur fyrir? Kannski nær þetta lengra í einhverjum tilvikum. Eftir allt sjálfshatur getur sprottið upp þegar menn horfa upp á aðra vera nógu hugrakka til að gera bara sitt, en hafa ekki kjark til að gera það sama. Þá er stutt í næstu spor að slá frá sér til þess aðila, sem kallar fram þessa bölvuðu vanlíðan. En ég verð að segja. Ef orð mín valda pirringi og reiði hjá öðrum, er það þá ekki fyrsta vísbending um að nú sé kannski kominn tími til að endurhugsa sínar eigin skoðanir. Ef orðin stuða gæti ástæðan verið sú að innst inni sé til staðar hræðsla um að ég gæti haft rétt fyrir mér? Ef við nánari íhugun þið sannfærist um að ég hafi bara rangt fyrir mér, þá er það bara allt í lagi líka. Þá detta ummæli mín bara dauð og ómerk niður og eiga ekki að hafa áhrif á ykkar líðan. Og ef ummæli mín fá ykkur til að setjast niður, íhuga og vilja svara með vitrænum hætti þá bara enn betra. Heimurinn verður auðugri með auknum skoðanaskiptum, sérstaklega þegar hægt er að halda þeim efnislegum og í virðingu við menn og málefni. Eitt fallegasta hrósið sem ég hef fengið síðan ég hóf að skrifa skoðanagreinar á Vísi kom í formi pistils sem ég vona að hafi komið frá Davíð Oddsyni. Davíð Oddson er svo mikill herramaður að hann gerði þetta rétt. Ég var kannski ekki alveg sammála honum um skaðsemi sósíalisma, því ég er meira svona að reyna að finna jafnvægið, en vá hvað maðurinn er góður penni. Það er alltaf unun að lesa greinar frá honum, sérstaklega þegar hann snýst til jákvæðni. Það að opna munninn og tjá mig á opinberum vettvangi hefur verið hluti af mínu heilunarferli. Unga litla stelpan sem langaði til að gera heiminn að betra stað, hefur svo sannarlega fengið að finna fyrir því hvað heimurinn getur verið ljótur. Og kannski var ástæðan fyrir þeirri þrautagöngu að byggja upp víðfeðman reynslubanka, því ég hef alltaf haldið áfram og alltaf séð gleðina í voninni, þakklát fyrir það sem ég hef svo sannarlega fengið. Jafnvel þó að sönn hamingja hafi ekki fundist fyrr en ég fór að sýna sjálfri mér virðingu og leyfði mér að horfast í augu við sjálfa mig. Eitt af verkefnunum hefur tvímælalaust verið að opna röddina og standa með litlu stelpunni, sem frá unga aldri hefur verið sagt að vera bara tuskan, fela sig og þegja, því það væri nú fyrir bestu. Og nú er þetta rödd sem mig langar ekkert til að kæfa niður. Því mér þykir gaman að velta hlutum fyrir mér, möndla saman læsilegum texta og reyna að búa til litla brandara hér og þar, sem oft hljóma skemmtilegri í kollinum heldur en þegar þeir hafa verið ritaðir niður. En ef orð mín valda niðurrifi frá óhamingjusömum röddum, er það þá rétt hjá mér að halda áfram að tjá minn hug? Hafa groddaleg ummæli og ljótur munnsafnaður letjandi áhrif á önnur vitni? Vitni sem hafa löngun til að opna sína verðuga rödd en skortir þó hugrekki til að opna sig fyrir þeim leiðindum sem því fylgir. Er ég þá orðin hluti af vandanum með því að halda mér ekki inn í kassanum eða ber ég núna samfélagslega ábyrgð á því að draga eineltis hrella til ábyrgðar, til að skapa rými fyrir raddir sem eflaust eru margar hverjar fallegri en mín? Það er voða auðvelt að skella fram þeirri staðhæfingu að maður eigi ekki að gefast upp fyrir hrottunum og halda bara áfram á sinni braut, því þá er hugrekkið orðið fyrirmynd fyrir aðra til að standa upp. Ég viðurkenni að ég efast samt um að það sé nóg, því ég veit að ljót orð hafa áhrif á viðkvæmar sálir. Hugsandi um alla þá einstaklingana þarna úti sem þykir það ósköp eðlilegur þáttur að tjá sig með ljótum orðum, þá er erfitt að sjá ekki, hversu margir eru stutt komnir í skuggavinnunni. Bætið svo við öllum þeim sem lesa yfir orðin og gleðjast í sinni þögn, já ég held að það sé mikil þörf á að við horfum öll til heilunarvinnu á komandi árum. Kannski að hugrekkið sé nóg ef við verðum öll meðvitaðri um mikilvægi heilunar og erum reiðubúin að standa upp og hjálpa óhamingjusömum sálum að sjá, að með ljótum orðum, gera þau ekkert annað en að sýna öðrum í kringum sig þeirra eigin getuleysi við að vinna í sjálfum sér. Já, leið mín til sjálfseflingar hefur verið smá óvenjuleg, en mér myndi ekki koma til hugar að breyta henni. Ég hef heyrt og séð forsætisráðherra, fjármálaráðherra, menningar- og viðskiptaráðherra, seðlabankastjóra, Sólveigu, Ragnar, Villa, Eyjólf Árna og Simma Vill, öll spinna upp hugsanir út frá orðum sem hafa komið frá mér. Og fyrir það er ég þakklát. Þakklátust er ég þó yfir því að hafa fengið að sjá aðra pikka upp fræ úr mínum greinum, og skapa í kringum þau þeirra eigin listaverk. Og nú veit ég ekki hvort ég hafi haft áhrif þar á, en perla síðasta árs, fyrir mér, kom í formi viðtals við gamlan bekkjabróður. Kannski er ég að troða þessum orðum inn í þessa grein því mig hefur langað í smá tíma að skrifa þetta, en Daníel Rafn Guðmundsson. Þú varst falleg sál, með fallegt hjarta í barnæsku, þú varst falleg sál þegar þú lagðir verndarhendi yfir mig í ruglinu á Tunglinu og þú ert geislandi gimsteinn núna. Næst þegar bíllinn minn bilar þá mun ég pottþétt koma með hann í viðgerð til þín í Hemil. Hvort að orð mín hafi áhrif á aðra, er kannski oftúlkun. En með hverri grein sem ég les sem fjallar um sömu hugsanir og ég hef sett fram, með sömu orðum og talsmáta, þá eykst trú mín á mikilvægi þess að tjá hug sinn í orðum. Tilhugsunin um að sum fræ hjá mér fái að dafna hjá öðrum veitir mér mikla gleði og sömuleiðis er það mér mikil skemmtun að lesa greinar eftir aðra og sjá hvort að þar leynist einhver falleg fræ fyrir mig til að hlúa að. Ég veit að ég er að leyfa mér að vera smá rómantískur kjáni, en með því að leyfa mér að opna munninn, þá finnst mér eins og ég sé hluti af keðjunni í fjölbreytileika regnbogans. Ég óska þess svo innilega að ótti við álit annarra og ljótur munnsöfnuður, aftri ekki því að dásamlegar raddir taki þátt og hefji upp söng. Fegurð og litadýrð regnbogans verður þess meiri eftir því sem fleiri taka þátt. Takk fyrir mig kæru lesendur. Ég hvet ykkur eindregið til að hoppa á einum fæti, tíu sinnum á dag. Hver veit, kannski að það geti fært ykkur smá gleði í hönd. En bara ef þið getið, farið nú ekki að slasa ykkur. Höfundur er með MAcc í reikningshaldi og endurskoðun. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birna Guðný Björnsdóttir Mest lesið Daði Már týnir sjálfum sér Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Stöðvum Hamas. Einungis þannig getum við stöðvað hryllinginn á Gaza BIrgir Finnsson Skoðun Matvælaverð hefur nær þrefaldast frá stofnun Viðskiptaráðs! Sigríður Ingibjörg Ingadóttir Skoðun 140 sinnum líklegra að verða fyrir eldingu Sigurður G. Guðjónsson Skoðun Stéttarkerfi Halldóra Lillý Jóhannsdóttir Skoðun Verðmætasköpun án virðingar Berglind Harpa Svavarsdóttir Skoðun Traust í húfi Eyjólfur Ármannsson Skoðun Mikilvæg gagnrýni eða tilraun til valdayfirtöku í Sósíalistaflokknum? Ása Lind Finnbogadóttir Skoðun Æfingin skapar meistarann! Sigurjón Már Fox Gunnarsson Skoðun Dagur líffræðilegrar fjölbreytni 2025 Rannveig Magnúsdóttir,Ole Sandberg,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Rebecca Thompson,Skúli Skúlason,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Mikilvæg gagnrýni eða tilraun til valdayfirtöku í Sósíalistaflokknum? Ása Lind Finnbogadóttir skrifar Skoðun Matvælaverð hefur nær þrefaldast frá stofnun Viðskiptaráðs! Sigríður Ingibjörg Ingadóttir skrifar Skoðun Alvarleg staða í umhverfi fréttamiðla Rósa Guðbjartsdóttir skrifar Skoðun Stéttarkerfi Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Stöðvum Hamas. Einungis þannig getum við stöðvað hryllinginn á Gaza BIrgir Finnsson skrifar Skoðun Dagur líffræðilegrar fjölbreytni 2025 Rannveig Magnúsdóttir,Ole Sandberg,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Rebecca Thompson,Skúli Skúlason,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Æfingin skapar meistarann! Sigurjón Már Fox Gunnarsson skrifar Skoðun 140 sinnum líklegra að verða fyrir eldingu Sigurður G. Guðjónsson skrifar Skoðun Konum í afplánun fjölgar: Með flókin áföll á bakinu Tinna Eyberg Örlygsdóttir,Sigríður Ella Jónsdóttir skrifar Skoðun Traust í húfi Eyjólfur Ármannsson skrifar Skoðun Verðmætasköpun án virðingar Berglind Harpa Svavarsdóttir skrifar Skoðun Daði Már týnir sjálfum sér Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Samhljómur við náttúruna og sjálfbæra þróun Anna María Ágústsdóttir skrifar Skoðun Aðgerðir gegn mansali í forgangi Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Enginn á verðinum – um ábyrgð, framtíðarsýn og mikilvægi forvirkrar stjórnsýslu Guðjón Heiðar Pálsson skrifar Skoðun Framtíðin fær húsnæði Ingunn Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Börnin sem deyja á Gaza Elín Pjetursdóttir skrifar Skoðun Brýr, sýkingar og börn Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Konum í afplánun fjölgar: Með flókin áföll á bakinu Tinna Eyberg Örlygsdóttir,Sigríður Ella Jónsdóttir skrifar Skoðun Hvað er lýðskóli eiginlega? Margrét Gauja Magnúsdóttir skrifar Skoðun Búum til pláss fyrir framtíðina Birna Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Hættuleg ofnotkun svefnlyfja á Íslandi Drífa Sigfúsdóttir skrifar Skoðun Kveikjum neistann um allt land Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Ætlar Ísland að fara sömu leið og Evrópa í útlendingamálum? Kári Allansson skrifar Skoðun Samtökin 78 verðlauna sögufölsun Böðvar Björnsson skrifar Skoðun Afstaða – á vaktinni í 20 ár Arndís Vilhjálmsdóttir,Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar Skoðun Menntun sem mannréttindi – ekki forréttindi París Anna Bergmann,Sigurður Kári Harðarson skrifar Skoðun Varað við embætti sérstaks saksóknara Gestur Jónsson skrifar Skoðun Út af sporinu en ekki týnd að eilífu María Helena Mazul skrifar Skoðun Meira að segja formaður Viðreisnar Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Sjá meira
Ég hef verið kölluð ýmsum ljótum nöfnum síðan ég tók upp á því að skrifa greinar og birta þær í skoðunarhorni Vísis. Allt af fólki sem þekkir mig ekki neitt en hefur samt leyft sér að mynda sér skoðanir á mér í tvívídd. Ég viðurkenni að þetta særði mig smá fyrst um sinn, en ég var fljót að að átta mig á því að viðkomandi persónur eru ekki hluti af mínu matrixi. Öll mín vinna með laukinn í egóinu, hefur verið svo hnitmiðuð við að losa mig við allt sem vekur hjá mér óhamingjusemi, að utanaðkomandi fólk með slíkan hugsunargang, stimplast ekki sem punktur inn í matrixinu. Ég vil þessu fólki ekkert illa, mér stendur bara á sama um þau áhrif sem þau eru að reyna að hafa á mitt líf. Undanfarið hef ég þó velt því fyrir mér hvort ég hafi rangt fyrir mér. Eru það rétt viðbrögð við að fá á sig fúkyrði að standa á sama? Fyrir það fyrsta þá vitum við öll að þetta getur haft áhrif á þá sem þykja vænt um mann. Skrítna ég hef þó þótt það ein mikilvægasta lexía sem ég get kennt fólki í kringum mig, þ.e. að þau láti ekki óhamingjusemi annarra hafa áhrif á sína eigin hamingju. Þau vita betur, því þau þekkja mig í þrívídd. Mér hefur þótt þetta eiginlega mikilvægara veganesti fyrir börnin, en að troða myndum í andlitið á þeim, af svörtum lungum, til að aftra þeim frá fikti við sígarettur. En af hverju skyldi ég kalla þetta óhamingjusemi annarra? Felst í þessu eitthvað meira en ljótleiki mannskepnunnar við að vilja skaða aðra? Er þetta leið hennar til að þykjast vera merkilegri en næsti maður? Og af hverju er þessi þörf til staðar að vera merkilegri en annar? Liggur það í því óöryggi að vera ekki meðtekinn fyrir sínar eigin skoðanir? Stendur þá ekki eftir spurningin hvernig getur þú verið hamingjusamur ef þú ert óöruggur með þau gildi og viðmið sem þú stendur fyrir? Kannski nær þetta lengra í einhverjum tilvikum. Eftir allt sjálfshatur getur sprottið upp þegar menn horfa upp á aðra vera nógu hugrakka til að gera bara sitt, en hafa ekki kjark til að gera það sama. Þá er stutt í næstu spor að slá frá sér til þess aðila, sem kallar fram þessa bölvuðu vanlíðan. En ég verð að segja. Ef orð mín valda pirringi og reiði hjá öðrum, er það þá ekki fyrsta vísbending um að nú sé kannski kominn tími til að endurhugsa sínar eigin skoðanir. Ef orðin stuða gæti ástæðan verið sú að innst inni sé til staðar hræðsla um að ég gæti haft rétt fyrir mér? Ef við nánari íhugun þið sannfærist um að ég hafi bara rangt fyrir mér, þá er það bara allt í lagi líka. Þá detta ummæli mín bara dauð og ómerk niður og eiga ekki að hafa áhrif á ykkar líðan. Og ef ummæli mín fá ykkur til að setjast niður, íhuga og vilja svara með vitrænum hætti þá bara enn betra. Heimurinn verður auðugri með auknum skoðanaskiptum, sérstaklega þegar hægt er að halda þeim efnislegum og í virðingu við menn og málefni. Eitt fallegasta hrósið sem ég hef fengið síðan ég hóf að skrifa skoðanagreinar á Vísi kom í formi pistils sem ég vona að hafi komið frá Davíð Oddsyni. Davíð Oddson er svo mikill herramaður að hann gerði þetta rétt. Ég var kannski ekki alveg sammála honum um skaðsemi sósíalisma, því ég er meira svona að reyna að finna jafnvægið, en vá hvað maðurinn er góður penni. Það er alltaf unun að lesa greinar frá honum, sérstaklega þegar hann snýst til jákvæðni. Það að opna munninn og tjá mig á opinberum vettvangi hefur verið hluti af mínu heilunarferli. Unga litla stelpan sem langaði til að gera heiminn að betra stað, hefur svo sannarlega fengið að finna fyrir því hvað heimurinn getur verið ljótur. Og kannski var ástæðan fyrir þeirri þrautagöngu að byggja upp víðfeðman reynslubanka, því ég hef alltaf haldið áfram og alltaf séð gleðina í voninni, þakklát fyrir það sem ég hef svo sannarlega fengið. Jafnvel þó að sönn hamingja hafi ekki fundist fyrr en ég fór að sýna sjálfri mér virðingu og leyfði mér að horfast í augu við sjálfa mig. Eitt af verkefnunum hefur tvímælalaust verið að opna röddina og standa með litlu stelpunni, sem frá unga aldri hefur verið sagt að vera bara tuskan, fela sig og þegja, því það væri nú fyrir bestu. Og nú er þetta rödd sem mig langar ekkert til að kæfa niður. Því mér þykir gaman að velta hlutum fyrir mér, möndla saman læsilegum texta og reyna að búa til litla brandara hér og þar, sem oft hljóma skemmtilegri í kollinum heldur en þegar þeir hafa verið ritaðir niður. En ef orð mín valda niðurrifi frá óhamingjusömum röddum, er það þá rétt hjá mér að halda áfram að tjá minn hug? Hafa groddaleg ummæli og ljótur munnsafnaður letjandi áhrif á önnur vitni? Vitni sem hafa löngun til að opna sína verðuga rödd en skortir þó hugrekki til að opna sig fyrir þeim leiðindum sem því fylgir. Er ég þá orðin hluti af vandanum með því að halda mér ekki inn í kassanum eða ber ég núna samfélagslega ábyrgð á því að draga eineltis hrella til ábyrgðar, til að skapa rými fyrir raddir sem eflaust eru margar hverjar fallegri en mín? Það er voða auðvelt að skella fram þeirri staðhæfingu að maður eigi ekki að gefast upp fyrir hrottunum og halda bara áfram á sinni braut, því þá er hugrekkið orðið fyrirmynd fyrir aðra til að standa upp. Ég viðurkenni að ég efast samt um að það sé nóg, því ég veit að ljót orð hafa áhrif á viðkvæmar sálir. Hugsandi um alla þá einstaklingana þarna úti sem þykir það ósköp eðlilegur þáttur að tjá sig með ljótum orðum, þá er erfitt að sjá ekki, hversu margir eru stutt komnir í skuggavinnunni. Bætið svo við öllum þeim sem lesa yfir orðin og gleðjast í sinni þögn, já ég held að það sé mikil þörf á að við horfum öll til heilunarvinnu á komandi árum. Kannski að hugrekkið sé nóg ef við verðum öll meðvitaðri um mikilvægi heilunar og erum reiðubúin að standa upp og hjálpa óhamingjusömum sálum að sjá, að með ljótum orðum, gera þau ekkert annað en að sýna öðrum í kringum sig þeirra eigin getuleysi við að vinna í sjálfum sér. Já, leið mín til sjálfseflingar hefur verið smá óvenjuleg, en mér myndi ekki koma til hugar að breyta henni. Ég hef heyrt og séð forsætisráðherra, fjármálaráðherra, menningar- og viðskiptaráðherra, seðlabankastjóra, Sólveigu, Ragnar, Villa, Eyjólf Árna og Simma Vill, öll spinna upp hugsanir út frá orðum sem hafa komið frá mér. Og fyrir það er ég þakklát. Þakklátust er ég þó yfir því að hafa fengið að sjá aðra pikka upp fræ úr mínum greinum, og skapa í kringum þau þeirra eigin listaverk. Og nú veit ég ekki hvort ég hafi haft áhrif þar á, en perla síðasta árs, fyrir mér, kom í formi viðtals við gamlan bekkjabróður. Kannski er ég að troða þessum orðum inn í þessa grein því mig hefur langað í smá tíma að skrifa þetta, en Daníel Rafn Guðmundsson. Þú varst falleg sál, með fallegt hjarta í barnæsku, þú varst falleg sál þegar þú lagðir verndarhendi yfir mig í ruglinu á Tunglinu og þú ert geislandi gimsteinn núna. Næst þegar bíllinn minn bilar þá mun ég pottþétt koma með hann í viðgerð til þín í Hemil. Hvort að orð mín hafi áhrif á aðra, er kannski oftúlkun. En með hverri grein sem ég les sem fjallar um sömu hugsanir og ég hef sett fram, með sömu orðum og talsmáta, þá eykst trú mín á mikilvægi þess að tjá hug sinn í orðum. Tilhugsunin um að sum fræ hjá mér fái að dafna hjá öðrum veitir mér mikla gleði og sömuleiðis er það mér mikil skemmtun að lesa greinar eftir aðra og sjá hvort að þar leynist einhver falleg fræ fyrir mig til að hlúa að. Ég veit að ég er að leyfa mér að vera smá rómantískur kjáni, en með því að leyfa mér að opna munninn, þá finnst mér eins og ég sé hluti af keðjunni í fjölbreytileika regnbogans. Ég óska þess svo innilega að ótti við álit annarra og ljótur munnsöfnuður, aftri ekki því að dásamlegar raddir taki þátt og hefji upp söng. Fegurð og litadýrð regnbogans verður þess meiri eftir því sem fleiri taka þátt. Takk fyrir mig kæru lesendur. Ég hvet ykkur eindregið til að hoppa á einum fæti, tíu sinnum á dag. Hver veit, kannski að það geti fært ykkur smá gleði í hönd. En bara ef þið getið, farið nú ekki að slasa ykkur. Höfundur er með MAcc í reikningshaldi og endurskoðun.
Matvælaverð hefur nær þrefaldast frá stofnun Viðskiptaráðs! Sigríður Ingibjörg Ingadóttir Skoðun
Mikilvæg gagnrýni eða tilraun til valdayfirtöku í Sósíalistaflokknum? Ása Lind Finnbogadóttir Skoðun
Dagur líffræðilegrar fjölbreytni 2025 Rannveig Magnúsdóttir,Ole Sandberg,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Rebecca Thompson,Skúli Skúlason,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun
Skoðun Mikilvæg gagnrýni eða tilraun til valdayfirtöku í Sósíalistaflokknum? Ása Lind Finnbogadóttir skrifar
Skoðun Matvælaverð hefur nær þrefaldast frá stofnun Viðskiptaráðs! Sigríður Ingibjörg Ingadóttir skrifar
Skoðun Dagur líffræðilegrar fjölbreytni 2025 Rannveig Magnúsdóttir,Ole Sandberg,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Rebecca Thompson,Skúli Skúlason,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir skrifar
Skoðun Konum í afplánun fjölgar: Með flókin áföll á bakinu Tinna Eyberg Örlygsdóttir,Sigríður Ella Jónsdóttir skrifar
Skoðun Enginn á verðinum – um ábyrgð, framtíðarsýn og mikilvægi forvirkrar stjórnsýslu Guðjón Heiðar Pálsson skrifar
Skoðun Konum í afplánun fjölgar: Með flókin áföll á bakinu Tinna Eyberg Örlygsdóttir,Sigríður Ella Jónsdóttir skrifar
Skoðun Menntun sem mannréttindi – ekki forréttindi París Anna Bergmann,Sigurður Kári Harðarson skrifar
Matvælaverð hefur nær þrefaldast frá stofnun Viðskiptaráðs! Sigríður Ingibjörg Ingadóttir Skoðun
Mikilvæg gagnrýni eða tilraun til valdayfirtöku í Sósíalistaflokknum? Ása Lind Finnbogadóttir Skoðun
Dagur líffræðilegrar fjölbreytni 2025 Rannveig Magnúsdóttir,Ole Sandberg,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Rebecca Thompson,Skúli Skúlason,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun