Tilefnislaus dagdrykkja Ólöf Skaftadóttir skrifar 21. maí 2014 11:00 20 tilefni til dagdrykkju 20 tilefni til dagdrykkju Tobba Marínós Forlagið 20 tilefni til dagdrykkju er þriðja bók Tobbu Marínós. Bókin er einhvers konar ævisaga og segir frá uppvexti Tobbu, minningum af æskuheimilinu í Kópavogi, ferlinum í blaðamennsku og röð misheppnaðra sambanda, svo nokkuð sé nefnt. Þá fjallar seinni hlutinn að miklu leyti um kokteila, tengslamyndun, Ölstofu og þjóðþekkta karlmenn. Bókin kann að vera áhugaverð fyrir þá sem þekkja Tobbu, en fyrir þau okkar sem aðeins þekkja hana úr fréttum fjölmiðla er bókin hvorki fugl né fiskur. Líf Tobbu er einfaldlega ekki í frásögur færandi því að söguhetjan vinnur fátt annað sér til afreka en að vaxa úr grasi og vera gamansöm. Sennilega er sögunni ætlað að vera í einhverjum skilningi þroskasaga en í hana vantar öll átök og lesandinn fær á tilfinninguna að Tobba ritskoði sjálfa sig hressilega. Á einhvern hátt minnir textinn á gamansamar færslur í gestabókum í sumarbústöðum, hálfkveðnar vísur um það sem fram fór. Hitt er svo annað mál að Tobba er ágætlega ritfær, kemst oft skemmtilega að orði og vill öllum í borginni vel. Meinið er bara það að það vantar tíðindin í þessa sögu og þar vegur þyngst að Tobbu tekst aldrei að setja sig í spor þess barns og þess unglings sem hún eitt sinn var, sýna okkur inn í huga sjálfrar sín á æskuárum. Hún horfir á sjálfa sig úr fjarska, án þess að gerast nokkurn tíma nærgöngul, og því stendur fátt eftir nema frekar almenn frásögn af ævi millistéttarstúlku úr Kópavogi. Víst á Tobba Marinós skemmtilega spretti í frásögn og stíl í þessari bók sinni og vera má að hún skemmti ýmsum. En hún geldur fyrir tíðindaleysið, það er lítið kjöt á beinum í þessari ævisögu. Ekki efast ég um að gaman geti verið að sitja að dagdrykkju með Tobbu en að lesa um hana er öllu síðra.Niðurstaða: Bókin kann að vera áhugaverð fyrir þá sem þekkja Tobbu, en fyrir þau okkar sem aðeins þekkja hana úr fréttum fjölmiðla er bókin hvorki fugl né fiskur. Gagnrýni Mest lesið Mörg hundruð manns á opnun kosningamiðstöðvar Katrínar Lífið Vinskapurinn og gleðin staðið upp úr Lífið „Ég dreg mig í hlé og fer bara og stofna kaffihús“ Lífið Fataherbergið seldi henni íbúðina strax Tíska og hönnun Tróð upp í Norræna partýinu Lífið Gaman að geta grætt fólk á góðan hátt Lífið Fréttatía vikunnar: Lögreglan, körfubolti og frambjóðendur Lífið Gefi raunsanna mynd af stefnumótahremmingum trans kvenna Bíó og sjónvarp „Þetta styrkti mig rosalega en þetta braut mig líka“ Tónlist „Veit ekkert hvernig þessi ferð endar, en ég er samt mjög ánægð með að hafa lagt af stað“ Lífið Fleiri fréttir Mislukkuð sýning í Borgarleikhúsinu með góðum sprettum Knox Goes Away: Gamlir en ekki sigraðir Ripley: Listaverk Tom Ripleys fullkomnað Blue Lights: Fljúgandi start Sjá meira
20 tilefni til dagdrykkju Tobba Marínós Forlagið 20 tilefni til dagdrykkju er þriðja bók Tobbu Marínós. Bókin er einhvers konar ævisaga og segir frá uppvexti Tobbu, minningum af æskuheimilinu í Kópavogi, ferlinum í blaðamennsku og röð misheppnaðra sambanda, svo nokkuð sé nefnt. Þá fjallar seinni hlutinn að miklu leyti um kokteila, tengslamyndun, Ölstofu og þjóðþekkta karlmenn. Bókin kann að vera áhugaverð fyrir þá sem þekkja Tobbu, en fyrir þau okkar sem aðeins þekkja hana úr fréttum fjölmiðla er bókin hvorki fugl né fiskur. Líf Tobbu er einfaldlega ekki í frásögur færandi því að söguhetjan vinnur fátt annað sér til afreka en að vaxa úr grasi og vera gamansöm. Sennilega er sögunni ætlað að vera í einhverjum skilningi þroskasaga en í hana vantar öll átök og lesandinn fær á tilfinninguna að Tobba ritskoði sjálfa sig hressilega. Á einhvern hátt minnir textinn á gamansamar færslur í gestabókum í sumarbústöðum, hálfkveðnar vísur um það sem fram fór. Hitt er svo annað mál að Tobba er ágætlega ritfær, kemst oft skemmtilega að orði og vill öllum í borginni vel. Meinið er bara það að það vantar tíðindin í þessa sögu og þar vegur þyngst að Tobbu tekst aldrei að setja sig í spor þess barns og þess unglings sem hún eitt sinn var, sýna okkur inn í huga sjálfrar sín á æskuárum. Hún horfir á sjálfa sig úr fjarska, án þess að gerast nokkurn tíma nærgöngul, og því stendur fátt eftir nema frekar almenn frásögn af ævi millistéttarstúlku úr Kópavogi. Víst á Tobba Marinós skemmtilega spretti í frásögn og stíl í þessari bók sinni og vera má að hún skemmti ýmsum. En hún geldur fyrir tíðindaleysið, það er lítið kjöt á beinum í þessari ævisögu. Ekki efast ég um að gaman geti verið að sitja að dagdrykkju með Tobbu en að lesa um hana er öllu síðra.Niðurstaða: Bókin kann að vera áhugaverð fyrir þá sem þekkja Tobbu, en fyrir þau okkar sem aðeins þekkja hana úr fréttum fjölmiðla er bókin hvorki fugl né fiskur.
Gagnrýni Mest lesið Mörg hundruð manns á opnun kosningamiðstöðvar Katrínar Lífið Vinskapurinn og gleðin staðið upp úr Lífið „Ég dreg mig í hlé og fer bara og stofna kaffihús“ Lífið Fataherbergið seldi henni íbúðina strax Tíska og hönnun Tróð upp í Norræna partýinu Lífið Gaman að geta grætt fólk á góðan hátt Lífið Fréttatía vikunnar: Lögreglan, körfubolti og frambjóðendur Lífið Gefi raunsanna mynd af stefnumótahremmingum trans kvenna Bíó og sjónvarp „Þetta styrkti mig rosalega en þetta braut mig líka“ Tónlist „Veit ekkert hvernig þessi ferð endar, en ég er samt mjög ánægð með að hafa lagt af stað“ Lífið Fleiri fréttir Mislukkuð sýning í Borgarleikhúsinu með góðum sprettum Knox Goes Away: Gamlir en ekki sigraðir Ripley: Listaverk Tom Ripleys fullkomnað Blue Lights: Fljúgandi start Sjá meira