Spegill á útlendingapólitík Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar 27. maí 2020 12:00 Við munum vel eftir fallegri samkenndinni sem nemendur Hagaskóla sýndu skólasystur sinni Zainab Zafari sem íslensk stjórnvöld höfðu ákveðið að senda til Grikklands. Mótmæli þeirra vöktu athygli á sögu hennar og aðstæðum. Samstaða þeirra vakti aðdáun þjóðarinnar en afstaða stjórnvalda vakti um leið undrun og reiði. Þessi ákvörðun þoldi illa kastljós, enda leiddi samstaðan og samkenndin til þess að Zainab, bróður hennar Amir og móður þeirra bauðst að vera hér áfram. Sú niðurstaða að vísa 15 ára stelpu, bróður hennar og mömmu í ömurlegar aðstæðurnar sem biðu þeirra í Grikklandi gekk einfaldlega gegn því sem við viljum segja um okkur sem þjóð. Það var ákvörðun sem þoldi illa umræðu eða kastljós. Þáverandi dómsmálaráðherra brást enda við og gerði breytingu á reglugerð um útlendinga þar sem Útlendingastofnun fékk heimild til að taka til efnismeðferðar umsókn barns sem fengið hefur vernd í öðru ríki, í þeim tilvikum þegar meira en 10 mánuðir voru liðnir frá því að umsókn barst íslenskum stjórnvöldum. Nú er til meðferðar á Alþingi frumvarp dómsmálaráðherra um útlendingamál sem felur í sér margvíslegar breytingar. Flestar þeirra eru þær því miður þannig að þær skerða vernd og réttarstöðu fólks eins og fjölskyldu Zainab. Frumvarpið felur í sér margar ólíkar breytingar sem skerða réttarvernd flóttafólks. Ein breytingin er til dæmis í andstöðu við þessa nýlegu reglugerðarbreytingu. Frumvarp ríkisstjórnarinnar fjallar um möguleika fólks á alþjóðlegri vernd á Íslandi og fjallar um heimild stjórnvalda til að vísa þessu fólki burt. Í stuttu máli má segja að möguleikar stjórnvalda á að neita fólki um vernd verða miklir en möguleikar fólks á vernd á Íslandi verða litlir. Og á þeim tímum sem við höfum sem þjóð glaðst yfir samstöðu okkar á erfiðum tímum og samkennd, þá liggur nú fyrir Alþingi frumvarp sem stendur fyrir hið gagnstæða. Viljum við senda fólk til Grikklands? Á meðal þýðingarmikilla breytinga á réttarstöðu flóttafólks er sú að það fólk sem hefur fengið alþjóðlega vernd annars staðar mun lítið skjól eiga hér. Engu skiptir í hvaða löndum sú vernd hefur boðist, sem er þó það sem öllu máli skiptir. Rökstuðningurinn er sá að fólk sem hefur þegar fengið vernd í öðru landi sé ekki í hópi fólks sem er í raunverulegri þörf fyrir vernd hérlendis. Þetta verður niðurstaðan enda þótt við vitum öll að það er mjög lítið bakvið þann merkimiða að hafa til dæmis fengið alþjóðlega vernd í Grikklandi. Þessi pólitík er í hróplegri andstöðu við þá samkennd og samstöðu sem við hrifumst af hjá nemendum í Hagaskóla. Allir sem fylgst hafa með fréttum vita að það er einfaldlega rangt að fólk sem hefur fengið vernd í Grikklandi sé borgið. Rauði krossinn deilir þannig ekki þeirri skoðun með dómsmálaráðherra og ríkisstjórn Íslands. Í umsögn samtakanna bendir Rauði krossinn á að það sé fáttítt að fólk sem veitt hefur verið alþjóðlega vernd í ríkjum norður Evrópu sæki hingað vernd. „Stærsti hópurinn kemur frá Grikklandi, Ítalíu og Ungverjalandi, þar sem aðstæður flóttafólks eru óviðunandi. Rauði krossinn ítrekar að einstaklingar með alþjóðlega vernd eru eðli máls samkvæmt búnir að vera á flótta frá heimaríki, stundum í bið eftir afgreiðslu umsóknar sinnar um vernd svo árum skiptir, oft við bágbornar aðstæður, hafa sætt varðhaldi og gjarnan ofbeldi, með takmörkuð réttindi og tilheyrandi óvissu um framtíð sína.“ Vegna þess að það er skilvirkara? Allt er það sem frumvarpið boðar sett fram undir formerkjum skilvirkni og einfaldari málsmeðferðar. Þótt það sé vissulega jákvætt að stytta málsmeðferðartíma þá hefur það ekki verið biðtíminn sem hefur truflað almenning mest þegar fréttir eru sagðar af stöðu fólks sem senda á úr landi. Styttri málsmeðferðartími er ekki stóri sannleikurinn þegar niðurstaðan verður vond og gengur gegn því sem við viljum standa fyrir. Nemendur Hagaskóla og þjóðin öll voru ekki að biðla til stjórnvalda um að Zainab Zafari yrði send til Grikklands hratt og örugglega. Okkar sárnaði ekki skortur á skilvirkni, heldur skorturinn á samkennd. Það er ekki skortur á skilvirkni sem veldur reiði fólks, heldur niðurstaðan. Það er ekki ábyrg ríkisstjórn sem boðar að senda fólk til baka í ömurlegar aðstæður. Samkennd er svarið Vitaskuld er það ekki þannig að hægt sé að gera allt fyrir alla og auðvitað þarf að fara fram mat á aðstæðum fólks sem hingað leitar eftir vernd og horfa til þeirra sem eru í raunverulegri þörf. Áhyggjuefnið er hins vegar hvar sú lína er dregin í frumvarpinu. Og hvert stjórnvöld telja boðlegt að endursenda fólk. Við erum meðvituð um að tugir milljónir manna eru á flótta í heiminum en engu að síður eru það sögurnar af einstaklingum sem snerta okkur mest. Fréttaflutningur hefur verið af sorglegum sögum fólks, fullorðinna og barna, sem hefur sótt skjól á Íslandi og svo af ákvörðunum Útlendingastofnunar. Ábyrgðin er hins vegar stjórnvalda. Og þegar greinargerðin með útlendingafrumvarpinu er lesin má sjá að rauði þráðurinn er að styrkja stoð Dyflinnarreglugerðarinnar. Greinargerð með frumvarpi er oft eins og spegill á lagasetninguna. Greinargerðin segir söguna að baki og speglar markmiðið með lögunum. Þessi greinargerð birtir skýrt hvað átt er við með einfaldari málsmeðferð og skilvirkari. Þar er boðuð sú pólitík að von sé fleiri sögum eins og sögu Zainab Zafari eða sögum eins og af sýrlensku starfsmanninum í leikskólanum Vinagarði sem vísað var til Grikklands þar sem hún hafði hlotið alþjóðlega vernd. Leikskólabörnin í Vinagarði kvöddu hana öll, hvert og eitt, með því að faðma hana en án þess að vita að í framhaldinu kvaddi hún líka Ísland. Þessari konu urðu einfaldlega á þau mistök að hafa lent í stríðinu í Sýrlandi og að hafa ekki komið beinustu leið til Íslands á flótta sínum, heldur fyrst til Grikklands. Sagan sem börnin í Vinagarði munu heyra þegar fram líða stundir er sagan af því hverjar aðstæður fólks í neyð geta verið á Íslandi. Við munum líka eftir ljósmyndinni af litlum strák á Barnaspítalanum þar sem hann sat á stól með hendur í skauti sér og beið þess að bróðir hans fengi læknisaðstoð. Bróðirinn var svo alvarlega þjakaður af kvíða að ekki þótti á hann leggjandi að vísa honum til Grikklands alveg strax. Um leið og hann þætti ferðafær stóð til að vísa honum úr landi. Það sem hefur gerst í einstaka máli er að umræða hefur varpað kastljósinu á þessa pólitík. Og í kjölfar umræðunnar hefur gerst að fólk hefur jafnvel fengið að vera hér áfram. En nú er komið fram frumvarp sem ber á allan hátt skýrt með sér að þrengja eigi rétt fólks sem hingað leitar eftir alþjóðlegri vernd. Veikari staða þeirra heitir í greinargerðinni: einföld og skilvirk málsmeðferð. Málsmeðferðin er sögð eiga að vera skýrari en áður og gagnsæ. Það er pólitíkin að baki málinu því miður líka: Skýr og gegnsæ. Höfundur er þingmaður Viðreisnar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir Hælisleitendur Mest lesið Daði Már týnir sjálfum sér Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun 140 sinnum líklegra að verða fyrir eldingu Sigurður G. Guðjónsson Skoðun Traust í húfi Eyjólfur Ármannsson Skoðun Stöðvum Hamas. Einungis þannig getum við stöðvað hryllinginn á Gaza BIrgir Finnsson Skoðun Verðmætasköpun án virðingar Berglind Harpa Svavarsdóttir Skoðun Stéttarkerfi Halldóra Lillý Jóhannsdóttir Skoðun Enginn á verðinum – um ábyrgð, framtíðarsýn og mikilvægi forvirkrar stjórnsýslu Guðjón Heiðar Pálsson Skoðun Æfingin skapar meistarann! Sigurjón Már Fox Gunnarsson Skoðun Dagur líffræðilegrar fjölbreytni 2025 Rannveig Magnúsdóttir,Ole Sandberg,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Rebecca Thompson,Skúli Skúlason,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun Samhljómur við náttúruna og sjálfbæra þróun Anna María Ágústsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Alvarleg staða í umhverfi fréttamiðla Rósa Guðbjartsdóttir skrifar Skoðun Stéttarkerfi Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Stöðvum Hamas. Einungis þannig getum við stöðvað hryllinginn á Gaza BIrgir Finnsson skrifar Skoðun Dagur líffræðilegrar fjölbreytni 2025 Rannveig Magnúsdóttir,Ole Sandberg,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Rebecca Thompson,Skúli Skúlason,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Æfingin skapar meistarann! Sigurjón Már Fox Gunnarsson skrifar Skoðun 140 sinnum líklegra að verða fyrir eldingu Sigurður G. Guðjónsson skrifar Skoðun Konum í afplánun fjölgar: Með flókin áföll á bakinu Tinna Eyberg Örlygsdóttir,Sigríður Ella Jónsdóttir skrifar Skoðun Traust í húfi Eyjólfur Ármannsson skrifar Skoðun Verðmætasköpun án virðingar Berglind Harpa Svavarsdóttir skrifar Skoðun Daði Már týnir sjálfum sér Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Samhljómur við náttúruna og sjálfbæra þróun Anna María Ágústsdóttir skrifar Skoðun Aðgerðir gegn mansali í forgangi Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Enginn á verðinum – um ábyrgð, framtíðarsýn og mikilvægi forvirkrar stjórnsýslu Guðjón Heiðar Pálsson skrifar Skoðun Framtíðin fær húsnæði Ingunn Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Börnin sem deyja á Gaza Elín Pjetursdóttir skrifar Skoðun Brýr, sýkingar og börn Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Konum í afplánun fjölgar: Með flókin áföll á bakinu Tinna Eyberg Örlygsdóttir,Sigríður Ella Jónsdóttir skrifar Skoðun Hvað er lýðskóli eiginlega? Margrét Gauja Magnúsdóttir skrifar Skoðun Búum til pláss fyrir framtíðina Birna Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Hættuleg ofnotkun svefnlyfja á Íslandi Drífa Sigfúsdóttir skrifar Skoðun Kveikjum neistann um allt land Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Ætlar Ísland að fara sömu leið og Evrópa í útlendingamálum? Kári Allansson skrifar Skoðun Samtökin 78 verðlauna sögufölsun Böðvar Björnsson skrifar Skoðun Afstaða – á vaktinni í 20 ár Arndís Vilhjálmsdóttir,Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar Skoðun Menntun sem mannréttindi – ekki forréttindi París Anna Bergmann,Sigurður Kári Harðarson skrifar Skoðun Varað við embætti sérstaks saksóknara Gestur Jónsson skrifar Skoðun Út af sporinu en ekki týnd að eilífu María Helena Mazul skrifar Skoðun Meira að segja formaður Viðreisnar Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Gaza sveltur til dauða - Tími bréfaskrifta er löngu liðinn Magnús Magnússon,Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Steypuklumpablætið í borginni Ragnhildur Alda María Vilhjálmsdóttir skrifar Sjá meira
Við munum vel eftir fallegri samkenndinni sem nemendur Hagaskóla sýndu skólasystur sinni Zainab Zafari sem íslensk stjórnvöld höfðu ákveðið að senda til Grikklands. Mótmæli þeirra vöktu athygli á sögu hennar og aðstæðum. Samstaða þeirra vakti aðdáun þjóðarinnar en afstaða stjórnvalda vakti um leið undrun og reiði. Þessi ákvörðun þoldi illa kastljós, enda leiddi samstaðan og samkenndin til þess að Zainab, bróður hennar Amir og móður þeirra bauðst að vera hér áfram. Sú niðurstaða að vísa 15 ára stelpu, bróður hennar og mömmu í ömurlegar aðstæðurnar sem biðu þeirra í Grikklandi gekk einfaldlega gegn því sem við viljum segja um okkur sem þjóð. Það var ákvörðun sem þoldi illa umræðu eða kastljós. Þáverandi dómsmálaráðherra brást enda við og gerði breytingu á reglugerð um útlendinga þar sem Útlendingastofnun fékk heimild til að taka til efnismeðferðar umsókn barns sem fengið hefur vernd í öðru ríki, í þeim tilvikum þegar meira en 10 mánuðir voru liðnir frá því að umsókn barst íslenskum stjórnvöldum. Nú er til meðferðar á Alþingi frumvarp dómsmálaráðherra um útlendingamál sem felur í sér margvíslegar breytingar. Flestar þeirra eru þær því miður þannig að þær skerða vernd og réttarstöðu fólks eins og fjölskyldu Zainab. Frumvarpið felur í sér margar ólíkar breytingar sem skerða réttarvernd flóttafólks. Ein breytingin er til dæmis í andstöðu við þessa nýlegu reglugerðarbreytingu. Frumvarp ríkisstjórnarinnar fjallar um möguleika fólks á alþjóðlegri vernd á Íslandi og fjallar um heimild stjórnvalda til að vísa þessu fólki burt. Í stuttu máli má segja að möguleikar stjórnvalda á að neita fólki um vernd verða miklir en möguleikar fólks á vernd á Íslandi verða litlir. Og á þeim tímum sem við höfum sem þjóð glaðst yfir samstöðu okkar á erfiðum tímum og samkennd, þá liggur nú fyrir Alþingi frumvarp sem stendur fyrir hið gagnstæða. Viljum við senda fólk til Grikklands? Á meðal þýðingarmikilla breytinga á réttarstöðu flóttafólks er sú að það fólk sem hefur fengið alþjóðlega vernd annars staðar mun lítið skjól eiga hér. Engu skiptir í hvaða löndum sú vernd hefur boðist, sem er þó það sem öllu máli skiptir. Rökstuðningurinn er sá að fólk sem hefur þegar fengið vernd í öðru landi sé ekki í hópi fólks sem er í raunverulegri þörf fyrir vernd hérlendis. Þetta verður niðurstaðan enda þótt við vitum öll að það er mjög lítið bakvið þann merkimiða að hafa til dæmis fengið alþjóðlega vernd í Grikklandi. Þessi pólitík er í hróplegri andstöðu við þá samkennd og samstöðu sem við hrifumst af hjá nemendum í Hagaskóla. Allir sem fylgst hafa með fréttum vita að það er einfaldlega rangt að fólk sem hefur fengið vernd í Grikklandi sé borgið. Rauði krossinn deilir þannig ekki þeirri skoðun með dómsmálaráðherra og ríkisstjórn Íslands. Í umsögn samtakanna bendir Rauði krossinn á að það sé fáttítt að fólk sem veitt hefur verið alþjóðlega vernd í ríkjum norður Evrópu sæki hingað vernd. „Stærsti hópurinn kemur frá Grikklandi, Ítalíu og Ungverjalandi, þar sem aðstæður flóttafólks eru óviðunandi. Rauði krossinn ítrekar að einstaklingar með alþjóðlega vernd eru eðli máls samkvæmt búnir að vera á flótta frá heimaríki, stundum í bið eftir afgreiðslu umsóknar sinnar um vernd svo árum skiptir, oft við bágbornar aðstæður, hafa sætt varðhaldi og gjarnan ofbeldi, með takmörkuð réttindi og tilheyrandi óvissu um framtíð sína.“ Vegna þess að það er skilvirkara? Allt er það sem frumvarpið boðar sett fram undir formerkjum skilvirkni og einfaldari málsmeðferðar. Þótt það sé vissulega jákvætt að stytta málsmeðferðartíma þá hefur það ekki verið biðtíminn sem hefur truflað almenning mest þegar fréttir eru sagðar af stöðu fólks sem senda á úr landi. Styttri málsmeðferðartími er ekki stóri sannleikurinn þegar niðurstaðan verður vond og gengur gegn því sem við viljum standa fyrir. Nemendur Hagaskóla og þjóðin öll voru ekki að biðla til stjórnvalda um að Zainab Zafari yrði send til Grikklands hratt og örugglega. Okkar sárnaði ekki skortur á skilvirkni, heldur skorturinn á samkennd. Það er ekki skortur á skilvirkni sem veldur reiði fólks, heldur niðurstaðan. Það er ekki ábyrg ríkisstjórn sem boðar að senda fólk til baka í ömurlegar aðstæður. Samkennd er svarið Vitaskuld er það ekki þannig að hægt sé að gera allt fyrir alla og auðvitað þarf að fara fram mat á aðstæðum fólks sem hingað leitar eftir vernd og horfa til þeirra sem eru í raunverulegri þörf. Áhyggjuefnið er hins vegar hvar sú lína er dregin í frumvarpinu. Og hvert stjórnvöld telja boðlegt að endursenda fólk. Við erum meðvituð um að tugir milljónir manna eru á flótta í heiminum en engu að síður eru það sögurnar af einstaklingum sem snerta okkur mest. Fréttaflutningur hefur verið af sorglegum sögum fólks, fullorðinna og barna, sem hefur sótt skjól á Íslandi og svo af ákvörðunum Útlendingastofnunar. Ábyrgðin er hins vegar stjórnvalda. Og þegar greinargerðin með útlendingafrumvarpinu er lesin má sjá að rauði þráðurinn er að styrkja stoð Dyflinnarreglugerðarinnar. Greinargerð með frumvarpi er oft eins og spegill á lagasetninguna. Greinargerðin segir söguna að baki og speglar markmiðið með lögunum. Þessi greinargerð birtir skýrt hvað átt er við með einfaldari málsmeðferð og skilvirkari. Þar er boðuð sú pólitík að von sé fleiri sögum eins og sögu Zainab Zafari eða sögum eins og af sýrlensku starfsmanninum í leikskólanum Vinagarði sem vísað var til Grikklands þar sem hún hafði hlotið alþjóðlega vernd. Leikskólabörnin í Vinagarði kvöddu hana öll, hvert og eitt, með því að faðma hana en án þess að vita að í framhaldinu kvaddi hún líka Ísland. Þessari konu urðu einfaldlega á þau mistök að hafa lent í stríðinu í Sýrlandi og að hafa ekki komið beinustu leið til Íslands á flótta sínum, heldur fyrst til Grikklands. Sagan sem börnin í Vinagarði munu heyra þegar fram líða stundir er sagan af því hverjar aðstæður fólks í neyð geta verið á Íslandi. Við munum líka eftir ljósmyndinni af litlum strák á Barnaspítalanum þar sem hann sat á stól með hendur í skauti sér og beið þess að bróðir hans fengi læknisaðstoð. Bróðirinn var svo alvarlega þjakaður af kvíða að ekki þótti á hann leggjandi að vísa honum til Grikklands alveg strax. Um leið og hann þætti ferðafær stóð til að vísa honum úr landi. Það sem hefur gerst í einstaka máli er að umræða hefur varpað kastljósinu á þessa pólitík. Og í kjölfar umræðunnar hefur gerst að fólk hefur jafnvel fengið að vera hér áfram. En nú er komið fram frumvarp sem ber á allan hátt skýrt með sér að þrengja eigi rétt fólks sem hingað leitar eftir alþjóðlegri vernd. Veikari staða þeirra heitir í greinargerðinni: einföld og skilvirk málsmeðferð. Málsmeðferðin er sögð eiga að vera skýrari en áður og gagnsæ. Það er pólitíkin að baki málinu því miður líka: Skýr og gegnsæ. Höfundur er þingmaður Viðreisnar.
Enginn á verðinum – um ábyrgð, framtíðarsýn og mikilvægi forvirkrar stjórnsýslu Guðjón Heiðar Pálsson Skoðun
Dagur líffræðilegrar fjölbreytni 2025 Rannveig Magnúsdóttir,Ole Sandberg,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Rebecca Thompson,Skúli Skúlason,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun
Skoðun Dagur líffræðilegrar fjölbreytni 2025 Rannveig Magnúsdóttir,Ole Sandberg,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Rebecca Thompson,Skúli Skúlason,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir skrifar
Skoðun Konum í afplánun fjölgar: Með flókin áföll á bakinu Tinna Eyberg Örlygsdóttir,Sigríður Ella Jónsdóttir skrifar
Skoðun Enginn á verðinum – um ábyrgð, framtíðarsýn og mikilvægi forvirkrar stjórnsýslu Guðjón Heiðar Pálsson skrifar
Skoðun Konum í afplánun fjölgar: Með flókin áföll á bakinu Tinna Eyberg Örlygsdóttir,Sigríður Ella Jónsdóttir skrifar
Skoðun Menntun sem mannréttindi – ekki forréttindi París Anna Bergmann,Sigurður Kári Harðarson skrifar
Skoðun Gaza sveltur til dauða - Tími bréfaskrifta er löngu liðinn Magnús Magnússon,Hjálmtýr Heiðdal skrifar
Enginn á verðinum – um ábyrgð, framtíðarsýn og mikilvægi forvirkrar stjórnsýslu Guðjón Heiðar Pálsson Skoðun
Dagur líffræðilegrar fjölbreytni 2025 Rannveig Magnúsdóttir,Ole Sandberg,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Rebecca Thompson,Skúli Skúlason,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun